ضآق‌قَلب؛ ب معنای پریشانی قلب، همانند پریشانی قلب من در حضور توست:)، همانند قلبی پریشان ک دچار تو میشود دلبر؛)

سرنگ ها همگان قرمز و رنگ ها همگان قرمز سماع مولیان قرمز جهان کران ب کران قرمز .. ک نقشی از رژ گل گونت هنوز بر لب این جام است .. بگو ستاره ی دردانه در انزوای رصد خانه کدام کوزه شکست آن روز .. ک با گذشتن نهصد سال هنوز حلقه ی دستانش ب دور گردن خیام است :))))))

نمانده در دلم دگر توان دوری چه سود از این سکوت و آه از این صبوری '!

چ حکمتیست در این مُردن ؟ در عاشقانه ترین مُردن .. و مغز را ب فضا بردن و گریه را ب خلا بردن چ حکمتیست ک در آغاز نگاه من ب سرانجام است؟ ))))

-ما‌ را جز‌ خیالی‌ آرام ،‌ طلبی‌ نیست‌ ز‌‌ دنیا ..'!

"‏أحيانًا لا نريد الشفاء لأن الألم هو الرابط الأخير لما فقدناه" بعضی موقع‌ها، خودمون دوست نداریم حالمون خوب شه؛ چون «درد»، آخرین حلقه‌ی اتصالمون به چیزیه که از دست دادیم.

ادوارد: میدونی فرق بین درد و رنج چیه؟ آنا: چه فرقی میکنه؟! وقتی دوتاشون بد هستن! ادوارد: وقت‌هایی که باهات حرف می‌زنم و حواست پیش یکی دیگه‌اس، این میشه رنج! آنا: خب درد چیه اون‌ وقت؟ ادوارد: که با این حال باز دوستت دارم.

این جمله رو باید با طلا نوشت: کسی رو قضاوت نکنید فقط برای اینکه گناهانش با گناه های شما فرق داره…

ای کاش آینه بودم! تمام قد، چسبیده به دیوار اتاقت هر روز می‌دیدمت، بی آنکه ببینی بی آنکه بدانی!

مخاطب كه تو باشى، مگر جز عاشقانه هاىِ پر از دلتنگى، متن ديگرى هم مى شود نوشت؟! اصلاً براى از "تو"نوشتن، پاك كردن و خط زدنِ هيچ واژه اى لازم نيست! بس كه ساده و صريحی "دلبر جان" و اصلاً تو همان جانى كه بر دل نشسته!

"سنَحیا بعد کُرباتنا ربیعا کاننا لم نذق بالأمس مُراً" پس از اندوه‌های‌مان همچون بهار زنده خواهیم شد انگار که هرگز مزه‌ی تلخی را نچشیدیم ..

آمدی گریه کنی ، شعر بخوانی بروی نامه ای خیس به دستم برسانی بروی در سلام تو ، خداحافظی ات پیدا بود ! قصدت این بود از اول که نمانی بروی خواستی جاذبه ات را به رخ من بکشی شاخه ی سیب دلم را بتکانی بروی بس نبود این همه دیوانه ی ماهت بودم ؟ دلت آمد که مرا سر بدوانی بروی ؟