ای عابرِ همیشگیِ چشم های من... باران گرفته است! نیا، خیس میشوی!

من مث یه قاصدک مردم.

صداتو بلند کن ، بفهمم که هستی هنوز زنده‌ای و چشاتو نبستی بلند شو علمدار ، علم رو بلند کن بازم پرچم این حرم رو بلند کن :))

کاسبان گونی این چند وقته بشدت سود کردن.

نه سیگاری ، نه مشت تو دیوار کوبیدنی ، نه پیانویی ، نه عربده زدنی . نمی‌دونم تا کِی و کجا میشه این حجم از خشم و غم رو دنبالِ خودم بکشم .

. کسی هست، که در سکوت دوستت می‌دارد، در سکوت احترامت می‌کند، و میان خودش و جان‌اش تو را آرزو می‌کند، دور می‌شود، وقتی می‌بیند که تو با دیگری سرگرمی؛ غرورش او را از نزدیک شدن به تو باز می‌دارد، و به عشق بسنده می‌کند، به خاطر عشق!!!

پاره شد سینه ام از درد به من نخ بدهید اتش افتاده به جانِ پسرم‌ یخ بدهید . .(:"

سعدیا گفتی که مهرش می‌رود از دل ولی، مهر رفت و ماه آبان نیز آرامم نکرد ..

کسی چه می‌داند من امروز چند بار فرو ریختم چند بار دلتنگ شدم از دیدن کسی که فقط پیراهنش شبیه تو بود گاهی اوقات حسرت تکرار یک لحظه دیوانه ترین حس دنیاست:)

کسی را دوست داشتن ، سبب شادمانی او شدن است.

گفت در چشمان من غرق تماشایی چقدر گفتم آری خود نمی‌دانی که زیبایی چقدر...

«در انتظار تو چشمم سپید گشت و غمی نیست؛ اگر قبولِ تو افتد، فدای چشمِ سیاهت!» شهریار