زندگانی هنر همسفر با رنج است!

توبگوغیرت‌بی‌جاوتعصب‌امامن‌حسودم‌ب‌هرآنکس‌که‌تورا‌می‌بیند😔🙂

#۴ "طعم لذید خون" داشتم رسمن دییونه میشدم از ترس.. از صدای خنده هاشون.. بدون هیچ فکر کردنی جیییغ بلندی زدم و به نفس نفس افتادم.. صداها کم کم محو شدن.. دستمو از روی گوشم برداشتم و ایستادم.. به دور و برم نگاه کردم. خورشید در حال طلوع کردن بود و هوا کمی روشن شده بود. تونستم اطرافمو ببینم... با چیزی ک دیدم به عمق بدبختیم پی بردم... هیچ راه فراری نبود... دایره ی بزرگی بود ک عمق زیادی داشت. یه دایره ی کوچیک تر وسطش بود و من روی این دایره بودم. نگاهی ب پایین انداختم.... پر از شاخه با تیغ های بلند و تیزی بود ک از دیوار بیرون زده بودن... قطعا اگر میوفتادم پایین میمردم. با نا امیدی سرمو اوردم بالا..... @Bloodthirstyyy

اینکه گذاشتم بری به معنی نیست که عاشقت نیستم! #توییت

ولی من بیشتر از کراشاتون اکانتاتون رو چک میکنم🦔

این داستان: دوست شکاک

همان آغاز باید بر حذر می‌بودم از عشقت همان دیدار اول باید استغفار می‌کردم

[همنشینی با کسی دلتنگی ام را کم نکرد کاش می‌شد لحظه‌ای از دست تنهایی گریخت...]

چه جراتی پیدا می‌کند انسان، هنگامی که اطمینان می‌یابد دوستش دارند...!

دیالوگ-

اوجِ دلتنگی و غم اونجاست که میگه: وقتی که میرفتی احـيانا جانم به پيراهنت گیر نکرده بود ...؟!:)

سؤال کردم از او عشق چیست؟ چشمانش سکوت ریخت برایم، جواب خوبی بود..!