من پذیرفتم شکست ِخویش را ، پندهای ِعقل ِدوراندیش را ، من پذیرفتم که عشق افسانه است ... این دل درد آشنا دیوانه است ؛ میروم شاید فراموشَت کنم با فراموشی هم آغوشَت کنم ... میروم از رفتنِ من شاد باش از عذاب ِدیدنَم آزاد باش ... گرچه تو تنهاتر از من میشوی .. آرزو دارم شَبی عاشق شوی آرزو دارم بفهمی درد را تلخی برخوردهای ِ سرد را ... آرزو دارم خدا شادت کند ، بعد شادی تشنه ی ِنامَم کند آرزو دارم شبی سردَت کند بعد آن شب همدم ِدردت کند تا بفهمی با دلم بد کرده ای .. با وجودِ احتیاج دست ِمرا رد کرده ای !

از وحشت تنها شدن، با هر غریبی ما شدن هرگز مبادا اینچنین مجنون شدن! لیلا شدن! مبهوت و مات رنگ‌ها، دور از خدا فرسنگ‌ها عشق است نامِ این جنون یا بنده‌ی دنیا شدن؟ _

می‌نشینم با نبودت جمعه داری میکنم بعدِ تو با هر غروبی بی قراری میکنم.

خدایا من خیلی حسودم؛ -

تظاهرهای تکراری! محبت های اجباری! ولی از چشمهایت خوانده ام از عشق بیزاری! زمستان نگاه تو سراسر سوزِ سرما بود! وَ گفتی: «دوستت دارم!» ولی از روی ناچاری! به قلبت ره نخواهد برد هرگز مهر من! جانا! تو در آن سنگ خارا بذر عشقم را نمی کاری! من و شب های طولانی، وَ هق هق های پنهانی وَ حیرانی، پریشانیّ و ویرانیّ و بیداری! کنار پنجره هر شب قرار ماه و چشمانم من او را می دهم تسکین و او در حال دلداری! غمت همواره با من هست هر شب تا سحر اینجا کنار بسترم مشغول تیمار و پرستاری! مپنداری که بیرون می رود از سینه ام مهرت خوشم با لحظه های سخت و جانفرسای تبداری. گرفتارم به گیسوی کمند فتنه انگیزت نمی بینم از این دلدادگی خوشتر گرفتاری! گلایه؟! سرزنش؟! نالیدن از جور تو؟! من؟! هرگز! همان کن با دل زارم که قلباً دوست می داری.!

من اتفاقی رو به بحرانم ،نگفتم؟ ارامشی از جنس طوفانم,نگفتم؟ یک حادثه،یک ازدحام پر تناقض از رفتن و ماندن گریزانم ،نگفتم؟ تو عاشق پاییز بودی خاطرم هست صد حیف من مرد زمستانم،نگفتم؟ با من هوایت ابری و دلگیر می شد من خیس تر از روح بارانم ،نگفتم؟ انبوه جنگل،ای هجوم شبنم و شعر من خشکی قلب بیابانم ، نگفتم؟ در انتهای سرزمینی از افق دور من کلبه ای متروک و ویرانم نگفتم؟ یا شایدم یک خانه از دیوار خالی در امتداد این خیابانم ، نگفتم؟

رفقا دعا میکنین برام ؟ ؛)

- گپ سایبری . https://eitaa.com/joinchat/1560346922C4bb4a36725

به مهر و ماه چه نسبت فرشته روی مرا؟ سخن مگو که مرا نیست تاب گفت و شنید کجا به نرمی اندام او بود مهتاب؟ کجا به گرمی آغوش او بود خورشید؟

به یاد برُبچهایِ. . توهمات؛ خسته از خنده های غمگین- میجان؛ کافه موزیک- جهاد؛ سرکار علیه- من مجنون؛ عشق او- جناب من- اهریمن؛ سم نیوز- و آشفتگیه باید ببخشید؛ _

البته که میدونمش: