#نشست_تخصصی #حکمت_عملی 🔰جلسه گروه حکمت عملی (جلسه۶۶) ⬅️وحدت دانش حکمت عملی و ارتباط آن با اخلاق و سیاست در نگاه فارابی 🎤حجت‌الاسلام دکتر محمدعلی نوری 🗓 یکشنبه۱۴۰۳/۱۰/۲؛ ساعت۱۸ 🖇حضوری و مجازی 🏢 قم، خیابان ۱۹ دی، کوچه ۱۰،فرعی اول سمت چپ، اتاق جلسات مجمع عالی حکمت اسلامی 💻 لینک حضور در جلسه https://b2n.ir/hekmat.amali •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

🖋 درباره نشست وحدت دانش حکمت عملی حجت الاسلام محمد علی نوری، عضو هیات علمی دایره المعارف علوم عقلی موسسه امام خمینی (ره) و دانش آموخته سطح چهار حوزه علمیه است و در علوم حکمی از محضر اساتیدی همچون حجت الاسلام و المسلمین سید ید الله یزدان پناه و حجت الاسلام و المسلمین حسن معلمی بهره برده است. منطق و حکمت عملی از جمله اصلی ترین حوزه های پژوهش و مطالعه ایشان است و در این مورد مقالات زیادی را به دست انتشار سپرده است که از آن جمله می توان به «چیستی و کارکرد حکمت عملی در سنجش آن با حکمت نظری»، «نسبت حکمت عملی با شاخه‌های آن در اندیشه فارابی»، «برهانی بودن ماهیت دانش های حکمت عملی» و ... اشاره نمود. وی در جلسه پیش رو به تحلیلی درباره چیستی هویت علمی حکمت عملی خواهد پرداخت و نشان خواهد داد که این دانش بر خلاف حکمت نظری (که متشکل از سه دانش اصلی است) یک دانش واحد است و اخلاق و سیاست (به مثابه اجزای آن) تنها فصولی از کتاب این دانش تلقی می شوند. #نشست_علمی #حکمت_عملی •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

گزارش نشست علمی با موضوع «وحدت دانش حکمت عملی و ارتباط آن با اخلاق و سیاست در نگاه فارابی» 🔰حجت‌الاسلام محمدعلی نوری؛ استاد فلسفه حوزه علمیه با بیان اینکه بحث در مورد حکمت علمی به مثابه یک علم و شاخه‌ها و اقسام آن از منظر فارابی است، گفت: 🔸ما ابتدا مسئله را در قالب دو پرسش طرح کرده و پاسخ می‌دهیم؛ پرسش اول اینکه آیا دانش #حکمت عملی یک دانش انتزاعی است؟ ما سه دانش یعنی سیاست، اخلاق و تدبیر منزل داریم حال آیا حکمت عملی دانشی در کنار این‌ها است؟ یا حکمت عملی انتزاعی نیست بلکه خودش هم یک دانش واحدی است که اجزا و اضلاعی دارد که همه ابعاد زندگی انسان در ساحت فردی و منزل و اجتماع را پوشش می‌ دهد به تعبیر دیگر ما با یک دانش روبرو هستیم که چند شاخه دارد. 🔹وی افزود: حالت سوم این است که بگوییم که حکمت عملی یک دانش مطلق است و در ذیل آن دانش‌های مقیدی داریم لذا حکمت عملی به بیان کلی دانش‌های خاص و مقید می‌پردازد. حالت دیگر هم این است که بگوییم حکمت عملی جزء حکمت نظری باشد ولی ما چون از منظر #فارابی بحث می‌کنیم ایشان فلسفه را به حکمت عملی و نظری تقسیم کرده است. 🔸نوری اضافه کرد: پرسش دوم این است که اگر فرض کنیم حکمت عملی شاخه‌هایی دارد باید بگوییم این شاخه‌ها چیست؟ قبل از پاسخ به این دو پرسش چند موضوع باید طرح شود... 📝برای مطالعه گزارش نشست، کلیک کنید. #نشست_علمی #حکمت_عملی •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

یگانگی حکمت و قدرت در آیینه وجود پهلوان 🖋 به قلم: قاسم قربانی نوشتار حاضر، کوته‌نوشتی است که به قلم توانمند نویسنده جوان کشورمان، آقای قاسم قربانی به مناسبت سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی به خامه تحریر درآمده است. این نوشتار به تضاد حکمت و قدرت، و نگرش فرهنگ‌ها و اندیشه‌های مختلف به این مساله پرداخته و در انتها به راه‌کار فرهنگ و اندیشه ایرانی-اسلامی در حل این تضاد اشاره دارد. 🔗برای مطالعه این نوشتار به لینک زیر مراجعه کنید: https://vrgl.ir/so2OA #وقایع_اتفاقیه #شهید_سلیمانی •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

سیاست در اندیشه و عمل امام هادی علیه السلام 🖋 دکتر علی اکبر علیخانی در این مقاله برخی از دیدگاه‌های امام هادی علیه السلام از منظر سیاسی بررسی شده است. نوع نگاه امام به قدرت و دنیا و همکاری با حکومت‌های ظالم، ویژگی‌های بازیگران و نخبگان عرصۀ سیاست، جایگاه مردم و وظایف و تکالیف آن‌ها از جمله مطالب این مقاله است. •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

نشست علمی: جمع غایت انگاری حب ذات با قرب‌گرایی ( مقایسه دیدگاه آیت‌الله مصباح یزدی(ره) با دیدگاه‌های رقیب) 🎤حجت‌الاسلام جواد دلپذیر 🗓 یکشنبه ۱۴۰۳/۱۰/۱۶،ساعت۱۸ 🖇حضوری و مجازی 💻لینک حضور در جلسه https://b2n.ir/hekmat.amali 🏢 قم، خیابان ۱۹ دی، کوچه ۱۰، فرعی اول سمت چپ، اتاق جلسات مجمع عالی حکمت اسلامی #انسانیات #حکمت_عملی #علامه_مصباح •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

✍ درباره نشست علمی جمع غایت انگاری حب ذات با قرب‌گرایی 🔶 حجت الاسلام جواد دلپذیر از دانش آموختگان حوزه علمیه و پژوهشگر حکمت عملی است. وی در علوم حکمی از اساتیدی همچون حجت‌الاسلام والمسلمین سید یدالله یزدان پناه و حجت‌الاسلام والمسلمین علی امینی نژاد بهره برده است. تدریس آثار حکمت عملی به ویژه مولفات حکیم فارابی از جمله اشتغالات علمی وی به شمار می رود. همچنین ایشان در این زمینه تالیفاتی نیز داشته اند که از آن جمله می توان به مقالات «چیستی حکمت عملی و جایگاه آن در طبقه‌بندی علوم با تکیه بر آراء فارابی» و «شریعت و نسبت آن با حکمت عملی در نظام اندیشه فارابی» اشاره نمود. 🔶 در نشست پیش‌رو به این بحث پرداخته می‌شود که مرحوم آیت الله مصباح از سویی علت غایی نهایی در افعال ارادی انسان را حب ذات می‌دانند بدین معنا که مطلوب بالذات هر انسانی در افعال ارادی اش حب ذات است، و از سوی دیگر کمال نهایی انسان را قرب به خداوند دانسته و ملاک فضیلت بودن اعمال را آن می‌دانند که در وصول به این مقصد نقش داشته باشند. بنابراین این سوال پیش می‌آید که آیا حب ذات با خداخواهی قابل جمع هستند؟ در این جلسه، پاسخ این پرسش از منظر آیت الله مصباح و مقایسه آن با دیدگاه فضیلت محوری فلاسفه اسلامی و اخلاق توحیدی علامه طباطبایی مطرح خواهد شد. •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

امام جواد علیه السلام و سازمان وکالت (قسمت نخست) ۱. مقدمه سازمان وكالت مجموعه‏اى از امامان معصوم (عليهم السلام) و عده‏اى از پيروان نزديك و وفادار آنان بود؛ كه با هم‏كارى يك‏ديگر، تشكيلات هماهنگ و منسجمى را پديد آوردند تا با اتخاذ روش‏هايى، پيش‏برد اصول دينى، سياسى و مذهبى را محقق سازند. این تشكيلات را مى‏توان به مثابه هرمى دانست كه در رأس آن امام معصوم قرار داشت و در بدنه هرم، وكلاى خاص و در قاعده آن، وكلاى مقيم در نواحى مختلف شيعه‏نشين قرار داشتند. شبكه وكالت در عصر امام صادق (ع) و توسط آن حضرت راه‏اندازى شد. امام كاظم (ع) با توجه به ضرورت‏هاى موجود و شرايط خفقان‏ آميز دوره امامتش، به تقويت و گسترش فعاليت اين تشكيلات مبادرت ورزيد. دوره فعاليت این سازمان تا پايان دوره غيبت صغرا بوده است. بر اساس پژوهش انجام گرفته در اين زمينه، اسامى قريب به يك‏صد تن از وكلاى ائمه (عليهم السلام) در طول قريب به دويست سال فعاليت آن، قابل‏شناسايى است. ۲. جغرافیای سازمان وکالت با توجه به اقامت امام صادق ع در مدينه، مى‏توان اين شهر را نقطه آغازين در فعاليت و بسط قلمرو سازمان وكالت دانست و به موازات رشد و گسترش تشيع در مناطق مختلف، فعاليت اين سازمان نيز گسترش مى‏يافت به گونه‏اى كه تا پايان دوره فعاليتش يعنى پايان غيبت صغرا، مناطق تحت پوشش سازمان وكالت شامل جزيرةالعرب، شمال افريقا، عراق و ايران بود. بر اساس بررسى به عمل آمده درباره مناطق فعاليت وكلاى امام جواد (ع)، آنان در مناطق مدينه، مكه، مصر و مغرب، كوفه، بغداد و بصره، قم، رى، اهواز، همدان و خراسان حضور و فعاليت داشتند. ۳. وظایف سازمان وکالت در مجموع مى‏توان مسئوليت‏هاى سازمان وكالت در طول دو قرن فعاليتش را در هفت محور مطرح نمود: 1. نقش ارتباطى، 2. نقش مالى، 3. نقش دينى و ارشادى، 4. نقش علمى و فرهنگى، 5. نقش اجتماعى- خدماتى، 6. نقش سياسى- مبارزاتى، 7. نقش امنيتى. ۴. راه های ارتباطی سازمان وکالت در سازمان وکالت، ارتباطات گوناگونى صورت مى‏گرفت كه عبارتند از: ارتباط حضورى و مشافهى، ارتباط كتبى، ارتباط از طريق ارسال پيك و فرستاده، و طرق خارق عادت. ارتباط حضورى و ملاقات مستقيم در بسيارى از موارد در قالب و در ايام مراسم حج انجام مى‏گرفت. محل سكونت وكلاى ارشد نيز يكى از مكان‏هاى ديدار و ارتباط وكلا با يك‏ديگر بود. ارتباطات مكاتبه‏اى، از روش‏هاى رايج ارتباطى در سازمان وكالت، بين امامان شيعه (عليهم السلام) و باب‏ها و وكلا و شيعيان بوده است. اين شكل ارتباط به خصوص در دوره‏هاى شدت‏گيرى فشار حكومت‏ها تشديد مى‏شده است. ارسال نماينده و پيك‏هاى مخصوص، يكى ديگر از روش‏هاى ارتباطى در سازمان وكالت بود كه غالباً بين امامان شيعه (عليهم السلام) و وكلاى نواحى ارتباط برقرار مى‏كردند. اين پيك‏ها، گاهى براى جمع‏آورى وجوه شرعى و اموال جمع شده در نزد وكلاى مقيم در نواحى مختلف، و گاه براى رساندن نامه‏هاى امامان (عليهم السلام) و يا باب‏ها و سفرا، به وكلا و شيعيان و بالعكس، به آن نواحى اعزام مى‏شدند. اين پيك‏ها گاه از ميان كسانى انتخاب مى‏شدند كه هيچ‏گونه ارتباطى با سازمان وكالت نداشتند و از ماهيت مأموريتشان نيز مطلع نبودند؛ و تنها نقش رساندن مال يا نامه‏اى را ايفا مى‏كردند. ۵. سازمان وکالت در عصر ابن الرضا ع دوره امامت امام جواد (ع) زمينه‏ساز خوبى براى رشد فعاليت شبكه وكالت و آماده‏سازى آن براى ورود به دوره غيبت صغرا شد كه در آن دوره تنها پناهگاه شيعه براى رفع حيرت و نيل به پاسخ مشكلات معارفى و غلبه بر مشكلات سياسى و اجتماعى شد. از بررسى منابع موجود مى‏توان به اسامى 15 نفر از وكلاى آن حضرت دست يافت كه عبارتند از: عبدالرحمن بن حجاج، محمد بن سنان، زكريا بن آدم، صفوان بن يحيى، عبدالعزيز بن مهتدى، على بن مهزيار اهوازى، ابو عمرو حذّاء، صالح بن محمد بن سهل، يحيى بن ابى عمران، ابراهيم بن محمد همدانى، على بن ريان بن صلت قمى، اسحاق بن ابراهيم حضينى، عبدالله بن محمد حضينى، محمد بن فرج رخجى، ابو هاشم داود بن قاسم جعفرى. البته با توجه به گستره مناطق شيعه‏ نشين، وكلاى آن حضرت بايد بيش‏تر از تعداد ياد شده بوده باشند. منبع: مجموعه مقالات همایش سیره و زمانه امام جواد (ع) - جلد اول، مقاله امام جواد (ع) و سازمان وكالت‏، محمدرضا جبارى (صفحات 537 تا 593) 🌐 مطالعه مشروح مقاله #سازمان_وکالت_در_عصر_ابن_الرضا_ع #وقایع_اتفاقیه #انسانیات •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

امام جواد ع و سازمان وکالت (قسمت دوم) ۶. عملکرد امام جواد ع در سازمان وکالت ۶.۱ معرفی وکلا و جایگاه آنها به شیعیان امام جواد در ضن نامه ای که جهت نصب ابراهيم بن محمد همدانى به جاى يحيى بن ابى عمران (وكيل حضرت در قم) نگاشته بود، به ابراهيم فرموده بود كه نامه را تا زمانى كه يحيى در قيد حيات است باز نكند. ازاين‏رو، ابراهيم پس از درگذشت يحيى از وكالت خود باخبر شد. اين روايت، حكايت از آن دارد كه ائمه (عليهم السلام) آن‏چنان به استمرار فعاليت شبكه وكالت در نواحى شيعه‏نشين اهتمام داشتند كه حتى قبل از درگذشت وكيل يك ناحيه، جانشينش را تعيين كرده بودند. اما اين‏كه آن حضرت توصيه مى‏كنند نامه پيش از درگذشت وكيل پيشين گشوده نشود شايد براى تأمين امنيت بيش‏تر وكيل پيشين و وكيل جانشين بوده، زيرا تشكيلات وكالت به طور مخفيانه و غيرآشكار فعاليت مى‏كرد. گفتنى است ابراهيم بن محمد همدانى علاوه بر قم، در همدان نيز وكالت امام جواد (ع) را عهده‏دار بوده كه البته معلوم نيست وكالت اين دو ناحيه را به طور همزمان عهده‏دار بوده باشد. بنا به نقل كشى، امام جواد (ع) طى نامه‏اى به ابراهيم، ضمن اعلام وصول اموال و وجوه ارسالى، و اين‏كه امام (ع) مقدارى دينار و لباس براى او فرستاده‏اند، به وى خبر دادند كه به شيعيان همدان، وكالت ابراهيم را اعلام كرده و ضمن دعوت به تبعيت از او، فرموده‏اند كه در ناحيه همدان، وكيلى به جز او ندارند. و اين‏كه به وكلاى ديگر هم‏چون نضر و ايوب نيز فرموده‏اند كه برخلاف نظر ابراهيم عمل نكنند. ۶.۲ مقابله با وکلای منحرف اين مقابله گاه به شكل صريح انجام مى‏شد و در مواردى، امامان معصوم (عليهم السلام) مقابله جدى و علنى با برخى از وكلاى خائن را به صلاح نديده و به معرفى چهره حقيقى آن‏ها به معدودى از شيعيان اكتفا مى‏كردند. از نمونه‏هاى مربوط به اين نوع برخورد، جريان «صالح بن محمد بن سهل همدانى» است. وى كه از وكلاى وقف در قم بود، در دوران وكالتش، ده هزار درهم از اموال متعلق به امام جواد (ع) را بدون اذن حضرت مصرف كرد. سپس به نزد آن جناب آمده و عرض كرد: «يابن رسول اللّه مرا درباره ده هزار درهم كه خرج كرده‏ام، حلال كن!» حضرت نيز در پاسخ فرمودند: «حلال است!» ولى هنگامى كه وى از نزد حضرت خارج شد آن حضرت به ابراهيم بن هاشم كه در مجلس حضور داشت فرمودند: «برخى از اينان اموال و حقوق آل محمد (ص) و فقرا و مساكين و ابناء سبيل آنان را به ناحق مصرف كرده سپس نزد من آمده و طلب حلّيت مى‏كنند؛ آيا گمان مى‏كنى كه من در مواجهه با آنان مى‏گويم: حلال نمى‏كنم؟! به خدا قسم روز قيامت از اينان به سختى سؤال خواهد شد». با توجه به فضاى خفقان‏آميز عصر عباسى و حساسيت دستگاه حكومتى نسبت به فعاليت‏هاى وكلا، امامان معصوم و وكلاى آنان، رعايت اصل نهان‏كارى و تقيه را در سرلوحه برنامه‏هاى خود قرار داده بودند. ۶.۳ نظارت بر عملکرد وکلا امام جواد (ع) با نظارت دقيق بر كار سازمان وكالت، موجب تقويت و گسترش آن در عصر خود شد. اين نظارت، دورترين نقاط در قلمرو سازمان وكالت را نيز در برمى‏گرفت؛ براى نمونه، آن جناب دو وكيل و نماينده سيار به نام‏هاى مسافر و ميمون به نواحى مركزى ايران، از جمله قم، ارسال فرمود تا ضمن تماس با وكيل‏هاى مقيم، وجوه شرعى جمع شده در نزد آنان را نيز اخذ و به نزد حضرت ببرند. زكريا بن آدم كه وكيل برجسته حضرت در قم بود، به علّت مشاهده اختلافى كه بين اين دو نماينده سيار بروز كرد از تحويل وجوه شرعى خوددارى نمود. اين امر موجب شد امام از طريق احمد بن محمد بن عيسى قمى پيامى به زكريا مبنى بر لزوم ارسال وجوه شرعى بفرستند. ۶.۴ تامین مالی وکیل بنا به نقل كشى پس از آن‏كه ابراهيم بن محمد همدانى وكيل امام جواد (ع) در همدان، وجوه شرعى را نزد آن جناب ارسال نمود، آن حضرت مقدارى دينار و لباس براى او فرستاد و طى نامه‏اى به وى، ارسال دينارها و لباس‏ها را نيز يادآور شد. اين نقل مى‏تواند به‏طور ضمنى حاكى از وجود برنامه‏اى مشابه درباره ساير وكلاى ائمه (عليهم السلام) نيز باشد؛ يعنى پس از ارسال وجوه شرعى، مقدارى از آن‏ها به خود وكيل بازگردانده مى‏شد. حال ممكن است اين وجه را، صله امام بدانيم و يا مزد وكالت وكيل به حساب آوريم. طبق نقل كلينى، ديگر وكيل امام جواد (ع) يعنى ابوعمرو حذّاء كه از تنگ‏دستى نزد آن جناب شكوه مى‏كند، پس از آن‏كه محل وكالتش «باب كلتا» در بصره تعيين مى‏شود، به امر حضرت پانصد درهم مستمرى براى وى مقرّر مى‏گردد. منبع: مجموعه مقالات همایش سیره و زمانه امام جواد (ع) - جلد اول، مقاله امام جواد (ع) و سازمان وكالت‏، محمدرضا جبارى (صفحات 537 تا 593) 🌐 مطالعه مشروح مقاله #سازمان_وکالت_در_عصر_ابن_الرضا_ع #وقایع_اتفاقیه #انسانیات •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2