معبودى جز خدا نیست، یگانه و بى‏ شریک است، فرمانروایى و ستایش از آن اوست، زنده مى‏ کند، و مى‏ میراند، مى‏ میراند و زنده مى‏ کند و او خود زنده‏ اى است که هرگز نمى‏ نمیرد، نیکى به دست اوست و او بر هر چیزى تواناست آمرزش مى ‏جویم از خدایى که معبودى جز او نیست، زنده و به خود پاینده است، و تنها به سوى او باز مى‏ گردم‏ اى خدا اى خدا اى بخشنده اى بخشنده اى مهربان اى مهربان اى‏ پدید آورنده آسمان ها و زمین اى صاحب جلال و بزرگواری اى مهرورز و صاحب منت اى زنده اى پاینده اى زنده‏ اى که شایسته پرستشى جز تو نیست اى خدا، اى که شایسته پرستشى جز تو نیست 🤲🕊🥀

قبل از بيان داستان، شنونده را براى شنيدن و عبرت گرفتن آماده كنيد. «لقد كان فى يوسف...» - حسد، مرز خانواده و عواطف خويشاوندى را نيز درهم مى شكند. «لقد كان فى يوسف و اخوته» - داستان يكى است، امّا نكات و درسهايى كه از آن استفاده مى شود بسيار است. «آيات» - پرسش و طرح سؤال از جمله راههاى رسيدن به حقيقت است. «آيات للسائلين»* - تا تشنه ى شنيدن و عاشقِ آموختن نباشيم، از درسهاى قرآن استفاده كامل نمى بريم. «لِلسّائلين » - داستان هاى قرآن، پاسخ سؤال هاى زندگى مردم را مى دهد. «للسائلين سوره یوسف آیه ۷👆📜

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى ‏اش همیشگى است خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست خدایا! با من آن کن که شایسته تو است، نه آن‏ که سزاوار من است چه همانا تو شایسته پروا و آمرزشى و من درخور گناهان و خطاهایم، پس به من رحم کن. اى مولاى من که تو مهربان‏‌ ترین مهربانان جنبش و نیرویى نیست جز برآمده از سوى خدا، توکل نمودم بر زنده پاینده‏ اى که نمى‏ میرد، و ستایش خداى را که فرزندى نگرفته و در فرمانروایى شریکى‏ برایش نبوده و از خوارى و ناتوانى سرپرستى نداشته است و بى ‏اندازه بزرگش شمار 🤲🕊🥀

حسادت موجب مى گردد افراد بزرگسال سن و شخصيّت خود را فراموش كرده و با كودكان كينه توزى كنند. (با توجّه به اينكه يوسف كوچك تر بود، بزرگترها به او حسادت ورزيدند) «ليوسف... احبّ الى ابينا»* - اگر فرزندان احساس تبعيض كنند، آتش حسادت در ميان آنان شعله ور مى شود. «احبّ الى ابينا منّا» - عشق وعلاقه به محبوب شدن، در نهاد هر انسانى وجود دارد. انسان ها از كم توجّهى وبى مهرى به خود، رنج مى برند. «احبّ الى ابينا» - حضرت يعقوب به همه فرزندان محبّت داشت. «احبّ الى ابينا منّا» (برادران مى گفتند: يوسف محبوب تر است، يعنى ما نيز محبوب هستيم)* - زور وقدرت، محبّت نمى آورد. (برادران قدرت داشتند، ولى محبوب نبودند) «ليوسف... احبّ... و نحن عصبة» - با هم بودن موجب احساس نيرومندى و قدرت مى شود. «نحن عصبة»* - گروه گرايى، اگر بدون رهبرى صحيح و خداپسندانه باشد، عوامل سقوط را سريعتر فراهم مى كند. («و نحن عصبة» نشان انسجام است، ولى انسجامى رها وبدون رهبرى صحيح)* - انسان براى ارتكاب خطا و گناه، اوّل خود را توجيه و كار خود را تئوريزه مى كند. (برادران هم خود را متّحد و قوى مى دانند، «و نحن عصبة» و هم پدر را منحرف، «انّ ابانا لفى ضلال» و با اين دليل، حسادت خود را توجيه مى كنند.)* - جوانان نوعاً خود را عقل كل دانسته و به نظرات پدران كمتر اهميّت مى دهند. «نحن عصبة انّ ابانا لفى ضلال مبين»* - احساس قدرت و نيرومندى، عقل را كور مى كند. «نحن عصبة انّ ابانا لفى ضلال مبين»* - معيارهاى نادرست، نتايج نادرست به دنبال دارد. (اگر معيار فقط قدرت و تعداد شد، نتيجه اش نسبت انحراف به اقلّيت مى شود.) «انّ ابانا لفى ضلال مبين»* - خودخواهان عوامل ناكامى را به جاى آن كه در خود جستجو كنند به ديگران نسبت مى دهند. «انّ ابانا لفى ضلال مبين» (به جاى آنكه بگويند ما حسوديم، گفتند: پدر ما منحرف است)* - حسادت، مرز نبوّت واُبوّت (پيامبرى وپدرى) را نيز مى شكند و فرزندان به پيامبرى كه پدرشان است، نسبت انحراف و بى عدالتى مى دهند. «انّ ابانا لفى ضلال مبين» - غفلت انسان ممكن است به جايى برسد كه در عين انحراف و خطاكارى خود ديگران را خطاكار قلمداد كند. (برادران يوسف به جاى آنكه خود را حسود و توطئه گر بدانند، پدر را منحرف دانستند) «انّ ابانا لفى ضلال مبين»* سوره یوسف آیه ۸👆📜

خدایا! از تو خواستارم به نام بزرگت آن نام بزرگ‌ تر عزیز‌تر باشکوه‏‌ تر گرامى‏‌ تر، که چون بر درهاى بسته‏ آسمان با آن نام خوانده شوى که به رحمت گشوده شوند باز مى‏ شوند و چون با آن بر درهاى‏ ناگشوده زمین خوانده شوى براى فرج گشوده شود، و جون با آن براى آسان شدن سختى خوانده شوى، آسان گردند و چون با آن بر مردگان براى زنده شدن خوانده شوى، زنده شوند و چون با آن براى رفع سختى و زیان خوانده‏ شوى برطرف گردد و مى‏ خوانمت به شکوه جلوه گرامى ‏ات گرامى‏‌ ترین جلوه‏ ها و عزیز‌ترین آنان‏ که چهره‏ ها در برابرش‏ خوار گشته و گردنها خاضع شده و صداها آهسته گشته و دلها در برابر آن هراسناک‏ شده‏ اند از ترس تو و تو را مى‏ خوانم به نیرویت که با آن آسمان ها را نگاه داشتى از اینکه بر زمین افتد مگر به اجازه تو، و با آن آسمان ها و زمین را از اینکه ویران شوند نگاه داشتى و مى‏ خوانمت به اراده‏ ات که جهانیان در برابرش خاضعند 🤲🕊🥀

فكر خطرناك، انسان را به كار خطرناك مى كشاند. «ليوسف... احبّ... اقتلوا» - احساس تبعيض در محبّت از طرف فرزندان، آنها را تا حدّ برادركشى سوق مى دهد. (گرچه شدّت علاقه ى پدر به يوسف بى دليل نبود، بلكه به خاطر كمالات او بود، ولى برادران احساس تبعيض كردند و خيال كردند علاقه ى بى دليل است و همين احساس، آنان را به توطئه وادار كرد) «احبّ الى ابينا... اقتلوا»* - از منظر كوته نظران، حذف فيزيكى رقيب بهترين راه است. «اقتلوا يوسف»* - حسادت، انسان را تا برادركشى سوق مى دهد. «اقتلوا يوسف» - گناهكاران يكديگر را در انجام گناه وسوسه كرده و از همداستانى با يكديگر نيرو مى گيرند. (برادران به يكديگر دستور بكشيد و بيفكنيد مى دادند) «اقتلوا... او اطرحوه»* - انسان، خواهان محبوبيّت است و كمبود محبّت مايه ى بزرگ ترين خطرات و انحرافات است. «يخل لكم وجه ابيكم» - حسودان گمان مى كنند كه: از دل برود هر آنچه از ديده برفت. «اقتلوا يوسف... يخل لكم وجه ابيكم» (برادران گمان مى كردند اگر پدر يوسف را نبيند، از فكر يوسف بيرون خواهد رفت و تمام فكرش در ما متمركز خواهد شد)* - با اينكه قرآن راه كسب محبوبيّت را ايمان و عمل صالح معرّفى مى كند؛ «ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات سيجعل لهم الرّحمن ودّا»،(32) امّا شيطان، راه محبوب شدن را برادركشى ترسيم مى كند. «اقتلوا... يخل لكم وجه ابيكم » - حسود خيال مى كند با نابود كردن ديگران، نعمت ها براى او مى شود. «اقتلوا ... يخل لكم وجه ابيكم » - شيطان با وعده ى توبه در آينده، راه گناه امروز را باز مى كند. «و تكونوا من بعده قوماً صالحين » - علم وآگاهى، هميشه عامل دورى از انحراف نيست. برادران با آنكه قتل يا تبعيد يوسف را بد مى دانستند؛ «تكونوا من بعده قوماً صالحين» امّا اقدام كردند - سخن از توبه قبل از انجام گناه، فريب دادن وجدان و گشودن راه گناه است. (برادران به يكديگر مى گفتند: شما يوسف را نابود كنيد بعد با توبه از افراد صالح مى شويم) «تكونوا من بعده قوماً صالحين»*32) مريم، 96. سوره یوسف آیه ۹👆📜