المانیتور: موفقیت‌های ایران آمریکا را مجبور به توافق می‌کند یک خبرنگار صهیونیست تاکید کرد: دولت بایدن برای رسیدن به توافق با ایران، تقریبا به هر قیمت تلاش می‌کند. «بن کاسپیت» در تحلیلی که پایگاه آمریکایی «المانیتور» منتشر کرده، نوشت: باراک داوید خبرنگار اسرائیلی آکسیوس، روز دوشنبه افشا کرد دولت بایدن با همتایان اروپایی و اسرائیلی خود درباره ایده یک توافق موقت با تهران گفت‌وگو کرده است. تماس‌های غیرمستقیم از ماه ژانویه و بیشتر با نمایندگان اروپایی برگزار شده است. چنین توافقی به دنبال آن است که تهران به سطح غنی‌‌سازی 60درصد بازگردد و در مقابل بخشی از تحریم‌ها برداشته شود و برخی ذخایر ایران که در بانک‌های خارجی مسدود شده است هم آزاد شود. یک منبع ارشد دیپلماتیک به المانیتور می‌گوید: « ایده رسیدن به یک نیمچه توافق با ایران، بیش از همه، موید نگرانی آمریکا و اسرائیل درباره بن‌بست موجود میان طرف‌های ماجراست که به ایران، امکان پیشرفت به سوی توانمندی ‌گریز هسته‌ای را در یک روند مستمر می‌دهد. اما همچنین نشان می‌دهد که آمریکا، هیچ راه‌حل دیگری هم ندارد که این نقطه را تا سرحد امکان به تاخیر‌اندازد؛ منظور نقطه بدون بازگشتی که مجبور شود از نیروی نظامی علیه ایران استفاده کند یا این کشور را به عنوان یک قدرت اتمی بپذیرد.» روشن است که هسته ‌این پیشنهاد، یکی از ایده‌هایی است که در ذهن دولت بایدن بوده است آن هم با توجه به تسریع غنی‌سازی سطح تسلیحاتی در ایران. این پیشنهاد همچنین تاکیدی دوباره بر خطای محاسباتی بزرگ دولت ترامپ در سال 2018 است که زیر فشار سنگین بنیامین نتانیاهو، آمریکا را از برجام خارج کرد. یک منبع ارشد پیشین امنیتی اسرائیل به المانیتور می‌گوید: « خروج از این توافق، بی‌آن‌که طرح جایگزینی برای آن وجود داشته باشد، به امید این‌که ایران در برابر فشارها زانو زند و توافق بهتر و طولانی‌تری را بپذیرد، یک‌اشتباه راهبردی وحشتناک بود.» ایده توافق با ایران، در پس‌زمینه تشدید تنش‌ها میان اسرائیل، ایران و حزب‌الله صورت می‌گیرد. اداره اطلاعات ارتش اسرائیل اخیرا یک هشدار راهبردی خطاب به رهبری اسرائیل صادر کرد که توانمندی بازدارندگی اسرائیل علیه دشمنانش، به سرعت در حال زوال است. این ارزیابی، به بروز شکاف عمیق داخلی بر سر تلاش‌های دولت نتانیاهو برای تضعیف دادگاه عالی اسرائیل بازمی‌گردد که به نافرمانی‌هایی در میان خلبانان و رزمندگان ارتش اسرائیل به‌ویژه در میان نیروهای ذخیره انجامید. مقام‌های اسرائیلی بر این باورند که این افول، به جسور شدن حزب‌الله انجامیده است همان‌طور که در انفجار 13 مارس یک بمب کنارجاده‌ای نمایان شد که گفته می‌شود توسط یک نفوذی حزب‌الله از لبنان کار گذاشته شده بود. ایران، بزرگ‌ترین بهره را از تحولات داخلی اسرائیل و نیز سردی روابط تل‌آویو با واشنگتن می‌برد. تضعیف موضع اسرائیل و اقبال فزاینده ایران همچنین در فاصله افتادن میان اسرائیل و متحدانش در خلیج ‌فارس، به‌ویژه در آشتی عربستان، امارات و بحرین با تهران دیده می‌شود. نتانیاهو که همیشه شهرت خود را از موضع مصمم‌اش علیه ایران و برنامه هسته‌ای‌اش کسب می‌کرد، اکنون، هم باید به خاطر دستاوردهای هسته‌ای ایران، و هم به خاطر فروپاشی بازدارندگی اسرائیل در خاورمیانه مسئول شناخته شود.. @IMANI_mohammad

. رویترز: اروپایی ها خواستار کاهش تنش ها به ایران هستند 🔹رویترز گزارش داده که فرانسه گردهمایی ای که قرار بوده گروهک ضد ایرانی در پاریس برگزار کند را به دلیل مسائل امنیتی ممنوع کرده است. در خبر رویترز به آزادی اسدالله اسدی دیپلمات ایرانی هم اشاره شده است. ♦️این منبع خبری همچنین اشاره کرده است که غربی ها به دنبال کاهش تنش ها به ایران هستند و علاوه بر آزادی چند تبعه کشورهای غربی در هفته های اخیر، امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه گفت و گویی 90 دقیقه ای با همتای ایرانی خود ابراهیم رئیسی داشته است. 🔹حال دولت فرانسه به اطلاع سازمان مجاهدین (منافقین) رسانده که به دلیل امنیتی نمی تواند اجازه دهد که منافقین گردهمایی خود را برگزار کنند، اقدامی که از سال 2008 پیوسته مشغول انجام آن بودند. ♦️طبق گزارش رویترز، این تصمیم دولت فرانسه با خشم منافقین همراه شده است. @IMANI_mohammad

لغو تجمع تروریست ها سر آغاز مطالبه مقتدرانه ایران 🔹در دولت برجام و دوره اجرای منویات FATF، سازمان تروریستی منافقین اجازه داشت در فرانسه (مقرّ FATF) میتینگ برگزار کند. این در حالی بود که مبارزه با تامین مالی تروریسم، یکی از اهداف تاسیس اف ای تی اف است! ♦️در همان دوره، آقای اسدی "دبیر سوم سفارت ایران در اتریش"، با اتهام دروغین تلاش برای بمب‌گذاری در نشست منافقین (پاریس)، در آلمان بازداشت شد و تا همین چند هفته قبل در بازداشت بود. 🔹اعلام بازداشت وی، روز قبل از سفر آقای روحانی به سوئیس و اتریش، دهن کجی طرف اروپایی بود. همزمان با سفر آقای ظریف به پاریس نیز، دولت فرانسه، اجازه برگزاری نشست را به گروهک تروریستی منافقین داده بود. ♦️رفتار مشابه، اقدام دولت هلند بود که به جای عذرخواهی درباره پناه دادن به دو تروریست کشته شده منافقین و الاحوازیه در آن کشور (احمد نیسی و علی معتمد)، دو دیپلمات‌ ما را اخراج کرد. «معتمد» همان «محمدرضا صمدی کلاهی» عامل انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی و شهادت آیت‌الله بهشتی و ۷۲ از مسئولان نظام بود. 🔹موضع ضعف دولت روحانی در حالی بود که برخی کشورهای اروپایی، پناهگاه گروهک های تروریستی و جنایتکارانی مانند مسعود کشمیری (متهم انفجار های دفتر نخست وزیری)، محمدرضا کلاهی، جمشید شارمهد و حبیب اسیود کعب بودند. ♦️اما اکنون با عبور از انفعال دولت سابق، برخی طرف های اروپایی ناچار به کاهش حمایت ولو ظاهری از گروهک های تروریستی شده اند. 🔹خبرگزاری رویترز دیروز گزارش داد: پلیس فرانسه، با اشاره به خطرات امنیتی، تجمع سالانه سازمان مجاهدین (منافقین) در ویلپنت فرانسه را ممنوع اعلام کردد. ♦️این تجمع از سال ۲۰۰۸، هر سال در روز ۳۰ خرداد (مصادف با آغاز ورود سازمان به فاز مسلحانه و ترور) در پاریس برگزار می‌شد. 🔹سازمان منافقین، ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، همزمان با اعلام عدم کفایت بنی‌صدر از سوی مجلس، اقدام به درگیری های خیابانی کرد و سپس، در تیر و شهریور، جنایات انفجار در دفتر نخست وزیری و حزب جمهوری اسلامی مرتکب شد. ♦️لغو میتینگ منافقین در پاریس در حالی است که چند روز قبل، خبری مبنی بر حمله افراد ناشناس به یکی از خانه های امن سازمان در سنت اوئن لومون (شمال پاریس) منتشر شد. 🔹البته برخی تحلیل گران، این خبر را خود زنی منافقین توصیف کردند. اما واقعیت هر چه باشد، فرقی در اصل ماجرا نمی کند. دولت فرانسه، برای اولین بار طی پانزده سال گذشته، لغو تجمع این سازمان تروریستی را به مصلحت خود دیده است. ♦️در عین حال، وزارت امور خارجه باید با جدیت بیشتر، اخراج ترویست ها از برخی کشورهای اروپایی و تحویل آنها برای محاکمه و مجازات در ایران را مطالبه کند. 🖌محمد ایمانی

🔻تحلیل اجتماعیِ پیمایش حجاب-۳ مهدی جمشیدی ۱. ضعف در «معرفت دینی»، جدی است. ندانستن‌ها و تزلز‌ل‌های شناختی در زمینه‌ی «دینی‌بودن حجاب»، بیش از مخالفت‌های آگاهانه است. حجاب به عنوان یک ارزش قطعی اسلامی، تثبیت نشده است و ذهن‌های اکثریت افراد نسبت به خاستگاه و ریشه‌ی اسلامی آن، شناخت ندارند. میان «ندانستن» حکم شرع و «برنتابیدن» آن تفاوت وجود دارد. ۲. البته چه‌بسا افرادی برای رهاساختن خود از ورطه‌ی تعارض «ادعای دین‌داری» با «مخالفت با حکم خدا»، در اصل دینی‌بودن حکم حجاب، تردید روا دارند. به‌بیان‌دیگر، شاید موقعیت دوگانگی نسبت به دین، بعضی را وادار کند که به جای ملامت خود، حجاب را نظر و حکم خدا معرفی نکنند تا این طریق، عصیان‌شان را «توجیه» کنند. ۳. «فهمیدن» این‌که حجاب، حکم خداست، کار دشواری نیست؛ به‌خصوص که در جامعه‌ای اسلامی، دسترسی‌های فراوانی برای «شناخت» وجود دارد. اما مسأله این است که دین در فلسفه‌ی زندگی اینان به «حاشیه» رفته است. بی‌حجابی به‌عنوان یکی از نمودهای «سبک زندگی» اینان، از اندک‌انگاری دین در «فلسفه‌ی زندگی» برمی‌خیزد. ۴. همچنین «روحانیان لیبرال»، نقش تخریبی مهمی را در «بی‌ثبات‌سازی جنبه‌ی شرعی حجاب» ایفا کردند. این ادبیات تجدیدنظرطلبانه، «قداست» و «قطعیت» حجاب را در برخی ذهنیت‌ها فرسود و‌ «زمینه‌ی فکری» عبور از آن را فراهم کرد. پیش از این مباحث فقهی و تفسیری بازاندیشانه، حجاب در تصور توده‌ها، «منزلت جزمی» داشت. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

🔻بازسازی‌های درونی در جبهۀ تبیین-۱ 🖊 مهدی جمشیدی ۱. دشمن، بخش هر چند کوچکی از مردم را نسبت به نظام، بدبین و دچار سوءظن کرده‌ است. نوعی «بیماری ذهنی» در لایه‌ای از مردم ایجاد شده که در اثر آن، همه‌چیز را «مختل» و «معیوب» فرض می‌کنند و علت‌العلل را نیز «نظام» می‌دانند. به‌واقع، در یک جنگ شناختیِ تمام‌عیار قرار داریم و «کج‌روایت‌ها»، در حال ربودن «حقیقت‌ها» هستند. جامعه، زیر آتش مستمر و‌ متراکم دشمن قرار گرفته. دشمن به‌طور مستقیم و با هدف مبتنی بر گرای نفوذی‌ها، آتش می‌ریزد. گویا تمام مهمّات تمدنی‌اش را فقط برای ما خرج می‌کند. پاره‌ای از جامعه نیز نسبت به عملیات شناختیِ دشمن، دچار حالت «استسباع شناختی» شده است؛ منفعلانه و طوطی‌وار، فقط «تکرار» می‌کند و ترجیح می‌دهد که «فکر» را کنار بگذارد و گوشش به دهان بیگانه باشد. از هر امری بدتر این است که «وضع معیشتی»، به کمک جبهۀ دشمن آمده و تهاجم شناختی را تسهیل کرده است. ۲. در الگوی تحلیلی آیت‌الله خامنه‌ای، تحول فرهنگی دارای سه ضلع است: «امام»، «خواص»، «امّت». خواص اهل باطل می‌توانند هم «مصلحت» را بر «امام» تحمیل کنند و هم «اغوا» را بر «مردم». تعبیر «حجاب اجباری» را نیز «خواص» آفریدند و برای نفی آن دلیل تراشیدند، و آن‌گاه بخشی از «عوام» را با خود همراه کردند. ازاین‌رو، رهبر انقلاب از ما خواستند که دربارۀ گفته‌های‌شان، «فکر» و «بحث» کنیم و آنها را «امتداد» و «بسط» بدهیم و به «فهم عمیق» و «راهکارهای عینی» دست بیابیم. اگر این توقع را برآورده ‌کنیم، هم «ادبیات معرفتی» و هم «گفتمان اجتماعی» ایجاد می‌شود. نقشۀ راهِ عملیّات فرهنگی در موضع رهبر انقلاب چنین است: ثروت اجتماعیِ انقلاب با «جهاد تبیین» حفظ می‌شود؛ و این یعنی «گفتگوی معطوف به گشودن گره ذهنی»؛ باید «حرف نو» یا «منطق نو» داشت؛ «بیان منطقی و اقناعی»، کارساز است؛ و باید فضلای جوان و صاحب‌فکر، «حلقه‌های معرفتی» تشکیل بدهند. «تبیین»، امکانی‌ برای «دفاع عقلانی» از دین است. پس تبیین، «طرح عقلانیت» است و عقلانیت، مدار «گفتگو» است و گفتگو، زمینۀ «تبیین» است و تبیین، شکنندۀ «کج‌روایت‌ها» است. البته اصرار چندبارۀ رهبر انقلاب بر «جهاد تبیین»، به معنی «غفلت از واقعیّت» نیست، بلکه به معنی «غلبۀ روایت بر واقعیّت» است. در جهانِ روایت‌زده، هر واقعیّتی در چهارچوب «گفتمانِ مسلّط»، معنا می‌شود. واقعیّت، «صامت» شده و روایت، آن را به دلخواه خویش، «تفسیر» می‌کند. پس علاج واقعیّت، شرط کافی نیست. باید بودن‌مان را در کنار انقلاب، «اظهار» کنیم؛ باید «نشان» بدهیم که انقلابی هستیم. مسأله‌، «تجلی هستی انقلابی‌مان» در برابر چشم‌هایی است که تشنۀ مشاهدۀ گسست مردم از انقلاب هستند. راه‌حل، جزیره‌ای‌شدنما نیست؛ ما از جامعه گریختیم و میدان را برای ظهور و تجلی فاسقان، خالی کردیم. ۳. چرا واکنش‌ نیروهای فکری جبهۀ انقلاب نسبت به روایت‌های جبهۀ مقابل، اندک و حداقلی است؟! از برخی از بدنۀ خودی شنیدم که دچار شبهه و اشکال شدند؛ پاسخ می‌خواستند. هم ایمان داشتند و هم اشکال. روایت‌بازی دشمن، موریانه‌وار می‌جود و می‌فرساید. در جبهۀ انقلاب، نیروی فکری کم داریم که واکنش‌ها، این‌چنین ناچیز هستند؟! یا نیروها کافی‌اند و مبارزان اندک؟! یا سامان‌دهی نداریم و جبهه نیستیم؟! مسأله ما چیست؟! چالش‌ها می‌آیند و می‌روند و در هر مورد، با ضعف مواجهه در سرآمدان جبهۀ انقلاب روبرو می‌شویم. واکنش‌ها اندک هستند؛ چه رسد به واکنش‌های کیفی و کارساز. چرا چریک‌های خط مقدم، احساس تنهایی می‌کنند؟! لیبرال‌های داخلی، دیگر حتی بی‌پروا به شخص رهبر انقلاب حمله می‌کنند؛ مکرر و آشکار. و ما اغلب نیز نظاره‌گر. این کج‌روایت‌ها هرچه متراکم‌تر و فشرده‌تر شوند، کار دشوارتر خواهد شد. دیر نشود؟! تاریخ را همین کج‌روایت‌ها به زنجیر می‌کِشند. در این اغتشاش چندماهه دیدیم که در میان نیروهای فکری و فرهنگی، بعضی «اندیشۀ غنی» و‌ «تفکر خلّاق» ندارند و تهی‌مایه هستند؛ بعضی «محافظه‌کار» و «ترسو» هستند؛ بعضی فقط در برابر «پول» و «قرارداد»، تبیین می‌کنند و سفارشی می‌جنگند؛ و بعضی «لیبرال» و «دگراندیش» شده‌اند و با دشمن، مخرج مشترک دارند. در معرکۀ «جنگ روایت‌ها»، حوزویان که باید «میدان‌» را دریابند، مشغول «درس‌وبحث» هستند. موقع ابتلا و هزینه که می‌رسد، اهل خوف و مصلحت و حمل‌برصحت و تقیّه، به سوراخ سکوت پناه می‌برند و اگر هم به‌ناچار، زبان باز کنند، جز سخن دوپهلو نمی‌گویند. به حلقه‌های میانی محتاجیم، اما همه به دولت و مجلس و شهرداری مهاجرت کرده‌اند. حس تکلیف در اینجاها که هوای بهاری دارد گُل می‌کند، نه در زمستان جنگ میدانی. در دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها نیز طمع ارتقا و ترفیع، ایمان‌سوزی کرده است؛ اهل علم، کارمندان مطیع نان شده‌اند و با استادیاری و دانشیاری و استادی و ... تجدید میثاق می‌کنند. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

🔻بازسازی‌های درونی در جبهۀ تبیین-۲ 🖊 مهدی جمشیدی ۴. نکتۀ دیگر این‌که در جریان گفتگوهای مردمی و اجتماعی دریافتم اشکال‌ها و شبهه‌هایی که بخشی از روحانیت در همین چند ماه گذشته دربارۀ حجاب بیان کردند از زبان مردم، تکرار می‌شود، از قبیل اینکه حجاب در زمان ائمه، اجباری نبوده است، یا حجاب، خاص زنان مؤمنان هست، و... . در حقیقت، بخشی از روحانیت به «نیروی مولّد سکولاریسم» تبدیل شده است و در کنار روشنفکری سکولار، در حال ایفای نقش هم‌افزا است. به‌خصوص دربارۀ مسأله‌های دینی، سکولارهای حوزوی می‌توانند با شواهد و دلایل شبه‌دینی، ذهن عوام را نسبت به دین، دچار تحریف کنند. یکی از دلایل متزلزل‌شدن مقولۀ حجاب در جامعه، دست‌کم از نظر فکری و معرفتی، همین بخش از روحانیت هستند. این بخش، مانند خوره به جان دین افتاده و ذره‌ذره، در حال فرسودن ارزش‌های دینی به نفع سکولاریسم هست؛ چنان‌که داغ‌تر و آتشین‌تر از جریان روشنفکری سکولار، روند سکولاریسم را توجیه و نظری می‌کند و از آنجا که جامۀ دین نیز بر تن دارد، کار را بر ما دشوار کرده است. این در حالی است که بخش دیگر روحانیت، اغلب در حاشیه و اهل سکوت هستند. ۵. شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز فاعلیت ندارد، در قدرت، مرکزنشین است و در جامعه، شبیه حاشیۀ زائد. نیست و هست. بزرگ‌ترین نزاع بر سر سبک زندگی (حجاب) در این هشت ماه رخ داد، اما دریغ از حرارت و حرکتی از سوی شورا. هزینه‌ها، نصیب نیروی میدانی می‌شود، و شورانشینان عالی‌مقام، آرام و آسوده‌اند. «آرمان» و «روح‌الله» در کف خیابان، جان دادند و در خون غلتیدند، اما دریغ از فریادی که از این «جمع محافظه‌کار» شنیده شود. باید یقۀ غیرت چاک می‌دادند. انقلاب به شورا نیاز دارد ولی «شورای انقلابی» نه «شورای انفعالی». هر چند همۀ اعضا یکسان نیستند، اما فضای غالب، سکوت و بی‌زبانی و هراس و محافظه‌کاری است. شورا، خودش بیمار است؛ سال‌هاست. ذهن‌شان جولان‌گاه «معادلات محافظه‌کارانه» است. حس کرده‌اند دچار «بن‌بست» شدیم. اگر «ماهیانه»، شورای انقلاب فرهنگی به چالش کشیده بشود که چه می‌کند و چه طرحی دارد و ده‌ها سوال دیگر، شاهد این وضع نمی‌بودیم. کسی نمی‌پرسید طرح فرهنگی شورای انقلاب فرهنگی کجاست؟! چرا پاسخگو نیست؟ چرا شفاف‌سازی نمی‌کند؟ می‌گوییم تقدم کار فرهنگی، و می‌گوییم تقدم نهی‌ازمنکر به مسئولان، اما شورای انقلاب فرهنگی را فراموش کرده‌ایم. سرچشمه اینجاست. چرا پذیرفته‌ایم که شورا باید صوری و خنثی باشد؛ هست اما نباید باشد. تحول را از همین نقطه آغاز کنیم.‌؛ پاسخ بخواهیم و هزینه مسئولیت را بالا ببریم. چیزی که ما از جلسات شورا می‌شنویم «تعداد جلسات‌شان» است؛ جلسات بسته، محفلی، ناگفتمانی و ... . ضروری است گزارشی از «کارنامۀ عملکرد فردی اعضای شورا» در هشت ماه گذشته، تهیه و منتشر بشود تا آشکار شود که چه کرده‌اند. به نظرم از «اعضای حقیقی» شروع کنیم؛ یک به یک. معنی «مردم‌سالاری دینی» چیست؟! شعار و تعارف است؟! فقط انتخاباتی است؟! خیر! ما «حق» و «تکلیف» داریم که بر قدرت، نظارت کنیم و پاسخ بخواهیم. جبهۀ فکری انقلاب، بسیج و تجهیز بشود برای حساب‌رسی انقلابی از «شورای خاموشان بی‌خطر». ۶. لازمۀ حلقۀ‌ میانی، جمعی هم‌اندیش و هم‌نظر است. افسوس که آفت اختلاف، در تاروپود ما نفوذ کرده است. عده‌ای چریک تنها و بی‌ادعا، در میدانند و تیر و ترکش دشنام و ترور شخصیت به جان می‌خرند. وقتی به صورت طبیعی، حلقۀ میانی تشکیل نشده و شمشیری از نیام برنیامده، یعنی گرهی وجود دارد. چه کسی باید علاج کند؟! «پدر معنوی» نداریم. مصباح که پَر کشید. رحیم‌پور و کچویان و ... پدری کنند برای جماعت اندک دهه شصتی و هفتادی که پرچم تبیین فکری و تولید اجتماعی را نگاه داشته‌اند. نسل پیشین ما کجایند؟! و صدالبته حوزه. از هر جا قطع امید کنیم از بزرگان حوزه نمی‌توان برید. اینان همه تاریخ ما هستند؛ هویت‌ند. چرا خاموش نشستند؟! مشروطه را از یاد برده‌اند یا انقلاب را؟! صد شکر که عامه مردم، دیانت فطری و هویتی دارند و گوش‌شان به زبان جریان روشنفکری، بدهکار نیست، وگرنه بیش از اینها از دست داده بودیم. تعلقات دینی خود مردم، نجات‌بخش‌شان بوده، نه آنچنان فاعلیت نیروها. کم‌فروشی کرده‌ایم. رشدها و رویش‌ها را باید دید و ستود، اما در نسبت با خلاء‌های بزرگ و نیازهای فوری باید چاره‌اندیشی کرد. یک جبهۀ وسیع، روبروی ماست که با تمامیت تمدنش به جنگ روایتی و نزاع معنایی آمده است. به‌قطع باید چاره‌ای دیگری برای این رویارویی تاریخی و تمدنی اندیشید. کار و کنش ما با حجم تهاجم و تعدی دشمن، تناسب ندارد.‌ https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

https://virasty.com/Mahdijamshidi ،،،،،،،، مجلس در پاره‌ای جهات، گرفتار «تعارض منافع» است؛ تعبیری که رهبر انقلاب در دیدار با مجلس به کار بردند. «تعهد ارزشی» نیز در نقطه‌ی تعارض منافع، آشکار می‌شود؛ آنجاکه که نماینده باید از «سود شخصی‌»اش درگذرد و «خیر عمومی» را برگزیند. وگرنه در جایی که تعارض منافع نیست، هر نماینده‌ای جانب مردم را می‌گیرد. ،،،،،،،،، 🖇 تعلیقه: ۱. اگر نیروهای فکری انقلاب، پرده از عطش «تداوم قدرت» در مجلس برمی‌داشتند، شاهد تهدید آشکار وزارت کشور از سوی مجلس نمی‌بودیم. ۲. از «انضباط سیاسی» می‌گریزند چون «ساختار مناسبات پنهان» که در سه سال گذشته ایجاد کرده‌اند، فلج می‌شود؛ آن هم اکنون که در آستانه‌ی انتخابات، باید میوه‌اش را بچینند. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

روایت اصلاح‌طلبانه‌ی «روزنامه‌ی فرهیختگان» از صحنه‌ی داخلی، این‌گونه است: یک طرف حامی نظام و عقلانی است، یک طرف ادعای انقلابی‌گری و حمایت از نظام دارد اما «عقده‌ای»، «تندرو»، «ضداجتماعی»، «هزینه‌تراش بی‌فایده»، «ناهنجار» و «غیرنرمال» است. در اینجا بخوانید: https://farhikhtegandaily.com/page/238722/ ،،،،،،،، 🖇 تعلیقه: ۱. تلخ‌تر، مصادره‌به‌مطلوب کردن رهبر انقلاب به نفع خود است؛ آن هم با ساختن دوگانه‌ی اصلاح‌طلبانه‌ی عقلانیت/ تندروی. همچنین برشمردن مصادیق نازل و سخیف از کنشگری فرهنگی را به‌عنوان کارنامه‌ی نیروهای انقلابی، باید به این تصویرسازی وارونه افزود. ۲. شاید به نظر برسد که تعبیر انقلابی صورتی، نادرست و سطحی باشد، اما متأسفانه واقعیت دارد. بخشی از افراد، دچار زوال یا فرسودگی هویتی شده‌اند و منطق جریان اصلاحات را بازتولید می‌کنند، با این تفاوت که سعی دارند رهبر انقلاب را نیز به نفع خود، تفسیر کنند. احسان نراقی در توصیف جریان مارکسیسم اسلامی می‌گفت کیک مارکسیسم با سس اسلام! درباره‌ی اینان نیز باید گفت کیک لیبرالیسم با سس انقلاب! ۳. «در بعضی از خیابان‌ها، چهار نفر آدم شریر یا فریب‌خورده وارد شدند و اغتشاش درست کردند ... اینهایی که در صحنه هستند و آنهایی که پشت صحنه هستند، بسیار حقیرتر از آن هستند که بتوانند به نظام، آسیب بزنند. ... یک عدّۀ معدود به خواستۀ آمریکا، داخل خیابان‌ها آمدند. ... [دشمنان] یک امتدادی هم متأسّفانه در داخل دارند؛ ... فلان روزنامه‌، فلان فعّالِ فضای مجازی ...؛ اینها هم امتداد آنها هستند.»(در دیدار مردم اصفهان، ۱۴۰۱/۸/۲۸). https://virasty.com/Mahdijamshidi

https://virasty.com/Mahdijamshidi ،،،،،،،، ۱. فرزند شهید بهشتی گفته است برخی جمله‌ها از شهید بهشتی که در تابلوهای شهرداری تهران درج شده‌اند، بی‌سند هستند. ۲. خیر! مشکل این است که پس از چهل سال، همچنان فرزندان شهید بهشتی، چهار سخنرانی ایشان را که در نقد «آزادی لیبرالی» و شامل توصیه به «مواجهه‌ی قاطع با بی‌حجابی» است چاپ نمی‌کنند! عجیب نیست؟! ،،،،،،،،، 🖇 تعلیقه: ۱. در دوره‌ی اصلاحات، انتشارات «بقعه» که ناشر خانوادگی آثار شهید بهشتی است، برای تضعیف موقعیت اجتماعی علامه مصباح، بی‌درنگ کتاب «شریعتی؛ جستجوگری در مسیر شدن» را چاپ کرد تا از ظرفیت بهشتی برای ترور شخصیت مصباح، بهره‌برداری کند. بهشتی نباید برای «تثبیت حجاب» خرج شود اما خرج او برای «تخریب مصباح»، رواست! ۲. باید بر این پرسش اصرار ورزید که چرا فرزند شهید بهشتی می‌کوشد با چاپ‌نکردن بخش‌های «ضدلیبرالی» از تفکر فرهنگی شهید بهشتی، او را بایکوت و به نوعی، سانسور کند؟! نباید تیغ سانسور خانوادگی از «بهشتی انقلابی»، یک «بهشتی لیبرال» بسازد. گویا نزدیکان بهشتی می‌خواهند ما را از اصالت‌های انقلابی او دور کنند. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

جدول ایام قمر در عقرب در سال جدید 👆 🌺  امام صادق(ع) می فرمایند:« هر کس در هنگامی که قمر در عقرب باشد، مسافرت یا ازدواج نماید، خیری نمی بیند.» منبع :کلینى، محمد بن یعقوب، الکافی، ج8، ص 275، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1407‍ ق.

برجک منافقین پرید شانتاژ مجازی فروکش کرد ♦️یک نکته قابل توجه! 🔹میزان بازدید پست‌های بعضی از کانال‌های تلگرامی مدعیان اصلاحات و میزان کامنت‌های ضد ایرانی و هم‌چنین لایک و دیس‌لایک‌های جهت‌دار این کانال‌ها از صبح امروز که حمله پلیس به کمپ منافقین در آلبانی آغاز شده، به شکل معناداری کم شده، یا درصد دیدگاه‌ها و لایک‌ها و دیس‌لایک‌های ضد ایرانی آن‌ها کاملا متفاوت شده. 🔹اگر در چنین کانال‌هایی عضو هستید مقایسه این مسئله در پست‌ های امروز و روزهای پیشین جالب خواهد بود. 🔹ضمنا تا جایی که من رصد کردم، تقریبا هیچ کدام از این شبه‌رسانه‌ها خبر مذکور را پوشش نداده‌اند. 💢مطلب وارده؛ به قلم یکی از مخاطبان @IMANI_mohammad

💢 وعده براندازی دروغ بود؛ اعتراف BBC به تحمیق مخاطبان 🔹شبکه دولتی انگلیس که پاییز سال گذشته، نقش ویژه‌ای در تحمیق مخاطبان برای آشوب‌افکنی داشت، اعتراف کرد آنچه در اغتشاشات رخ داد، هیچ شباهت و نسبتی با سرنگونی نداشت و خیال براندازی بیشتر یک ذهنیت بود. ♦️حسین باستانی بولتن‌نویس فراری در دولت خاتمی، در وبسایت ‌بی‌بی‌سی نوشت: طیف وسیعی از مخالفان، تغییر سیستم را قریب‌الوقوع دانستند و به «ساده گرفتن سرنگونی» پرداختند. در فضای حاصل، نه تنها وعده سقوط چند هفته‌ای حکومت بیشتر از وعده سقوط چند ماهه محبوبیت داشت، که هر شایعه‌ تقویت‌کننده این ذهنیت مورد استقبال قرار می‌گرفت. در مقابل، تلاش برای درستی‌سنجی شایعات هیجان‌انگیز، کمابیش بلاموضوع تلقی می‌شد. 🔹وقوع‌ این تحولات کوچک‌ترین شباهتی به تحقق وعده سرنگونی سریع نداشت. چون شعار محوری نیروهایی که آن وعده را می‌دادند، «تغییر حکومت» بود. ♦️ساده معرفی کردن سرنگونی، البته در کوتاه مدت باعث امیدواری معترضان و افزایش روحیه می‌شود. اما در درازمدت، عارضه «ناامیدی پس از امید» را در پی دارد و یاس کلی می‌انجامد. 🔹اگر اپوزیسیون هر از گاه، به دنبال اعتراضات خیابانی شعار سرنگونی سریع بدهد و سپس برای تکرار همان شعار انتظار دور بعدی اعتراضات را بکشد، سرانجام در معرض حسابرسی سخت قرار خواهد گرفت. ♦️بعید است افرادی که به استقبال خطرات می‌روند برای همیشه رضایت بدهند که کارکرد اصلی نیروهای سیاسی، اقدامات نمادین در حمایت از اعتراضات باشد. 🔹اهمیت تبلیغاتی چنان اقداماتی البته انکارناپذیر است، ولی تکرار مکرر و بدون پشتوانه آنها باعث خواهد شد تا اپوزیسیون در داخل و خارج کشور جدی گرفته نشود. تا آن‌جا که هم لایه‌هایی محتاط –ولو ناراضی- از اجتماع و هم جامعه بین‌المللی، تا اطلاع ثانوی منفعت خود را در «معامله» با قدرت مستقر ببینند. ♦️با وجود اینکه تاثیر فشار خارجی در تضعیف حکومت‌ها قابل انکار نیست، نمونه‌های بی‌شماری از معاملات پشت‌پرده دولتمردان غربی با تهران وجود دارند؛ دولتمردانی که همواره محتمل است به امید توافق در یک پرونده راهبردی، یا برای آزادی ولو یکی از اتباع‌شان در ایران، امتیازات غیرمنتظره بدهند. 💢روزنامه کیهان @IMANI_mohammad