2.11M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 ببینیم آقای همتی تورم را چقدر کم میکند
مصباحی مقدم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام:
🔹توییتهای چند روز یکبار همتی در دوران آقای رئیسی یادمان نمیرود، اینکارش، آثار بدی بر افکار عمومی گذاشت. ببینیم حالا که وزیر شده، تورم ۳۵ درصدی را چقدر کم خواهد کرد.
🔹رهبر انبساطی در زمانه ما -۱
✍️ #مهدی_جمشیدی عضو هیأت علمی گروه فرهنگ پژوهی پژوهشگاه
۱🔸.نظر قطعیِ امام خمینی این بود که او بر کرسیِ رهبری تکیه بزند، امّا هرگز از این امر استقبال نکرد، بلکه خویش را به حاشیه راند تا حتّی در معرض چنین انتخابی نیز قرار نگیرد. در پی ارائۀ هیچ مؤیّدی از سوی امام خمینی نبود تا مبادا به پشتوانۀ اینچنین نظری، ذهن دیگران را مرعوب و به خود متمایل سازد. نگفت و نهفت و از صحنۀ بازیِ قدرت گریخت، در حالیکه دیگرانی بودند که طلب و تمنّای قدرت داشتند، امّا چنین برگ برندهای در اختیار نداشتند. آری، او به دنبال رهبریِ امّت نبود، امّا تقدیر چنین میخواست.
۲🔸آنگاه که به قدرت دست یافت، مخالفان و منتقدانِ پیشین خویش را قلعوقمع نکرد و از قدرت نراند، بلکه با همۀ آنها مدارا کرد و از درِ لطف و مرحمت وارد شد. اگر در گذشته که رئیسجمهور بود، صبر ورزید و مدارا کرد، اینک که رهبر شد، بسیار بیش از آن هنگام، طریق پدرانه و دوستانه را در پیش گرفت و موافقت و مخالفت با خویش را معیار حقّ و باطل ندانست.
۳🔸.او ولیّفقیه است و نائب امام معصوم، امّا هرگز برای خویش، قداست نمیتراشد. مبدأ مشروعیّت است، امّا بر دین و مردم اصرار میورزد و از خویش سخن نمیگوید. میگوید نه فقط قابل مقایسه با حضرت امیر نیست، بلکه از قنبر، غلام آن حضرت نیز فروتر است. او میتوانست دکّان قداست فروشی بگشاید و خویش را دریچۀ امام معصوم معرفی کند، امّا هرگز به گونهای سخن نگفت و عمل نکرد که از آن، بوی الوهی و آسمانی بودن برخیزد.
۴🔸.او همیشه به قانون، ارجاع داده و قانون را فصلالخطاب دانسته است، نه خویش را. بارهاوبارها گفته است که باید قانون، ملاک عمل باشد و نباید بدعتهای قانونگریزانه ایجاد کرد. او نظر خودش را بر قانون حاکم نمیکند، بلکه حتّی آنجا که قانون برخلاف نظرش باشد، باز خویش را موظّف به اطاعت از قانون میشمارد و معترض نمیشود. او قانون را محترم میانگارد تا همگان دریابند که حتّی رهبر نیز از قانون عبور نمیکند. او برای خویش در برابر قانون، استثناء نمیتراشد و تبصره نمیزند و ویژهخواری نمیکند، بلکه همچون یک شهروند عادی، تابع و تسلیم قانون است.
۵🔸.او قدرت را در خویش، متمرکز نساخته و خود را تبدیل به قدرت متمرکز نکرده است. مجال نداده که در اطرافش، انباشت قدرت به وجود بیاید و نهادها و قوا، بیقدرت و صوری شوند. از یک سو، عمدۀ بضاعتهای نظام در دولت، تجمیع و انباشته شده است و از سوی دیگر، او خود در پی تفویض و واگذاری برآمده و بسیاری از نیروهای سیاسی و اجتماعی در قالب شوراها و نمایندگیها و … به حضور مؤثّر فراخوانده و قدرت در میان کنشگران متنوّع، توزیع کرده است. ازاینرو، امروز با قدرت توزیع شده و کنشگری های پخش شده مواجه هستیم.
۶🔸.او جامعه را نیز به صورت حداکثری، به مشارکت فراخوانده است و از نظریۀ مردم سالاریِ دینی، روایت رقیق و اقلّی نداشته است. مردم سالاریِ دینی به روایت او، جوهرۀ نظام است و مناسبات و معادلات سیاسی، وابسته به آن و برآمده از آن است. مردم سالاریِ دینی، محدود به انتخابات نیست و او مردم سالاریِ انتخاباتی را سقف و حداکثرِ مشارکت مردم در قدرت و تدبیر معرفی نکرده است، بلکه بر مردم سالاریِ پساانتخاباتی نیز اصرار ورزیده و فروع و اضلاعی را نیز برای حضور و فاعلیّتِ مردم در دورۀ پساانتخابات عرضه داشته است. او خواهانِ حضور حداکثریِ مردم است، نه گریزان از آن. او مردم را رقیبِ خویش نمیشمارد و نمیخواهد با تنگ کردن دامنۀ انتخابها و کنشگری های مردم، قدرتِ خویش را تثبیت کند، بلکه مردمی سازی را سازوکارِ نافع و قطعیِ نظام قلمداد میکند.
◽️ رهبر انبساطی در زمانه ما -۲
✍️ #مهدی_جمشیدی عضو هیأت علمی گروه فرهنگ پژوهی پژوهشگاه
۷🔸.او در هیچ انتخاباتی دخالت نکرده است و همچون یک شهروند عادی، یک رأی به صندوق انداخته و سپس نظارهگر کنشگریِ آزادانۀ مردم بوده است. او رأی مردم را محترم دانسته است و در منطق حکمرانی، دخالت مستقیم و جدّی داده است. او همواره به مشارکت حداکثریِ مردم در انتخابات، توصیه کرده است و نتیجه را فرع بر حضور دانسته است. حتّی آنگاه که گزینههای زاویهدار با او به قدرت رسیدهاند، منطق مردمسالاری را کنار ننهاده و انتخابات را ابطال نکرده است. او در برابر این گزینهها، کارشکنی و سنگاندازی نکرده و جهتگیریهای شخصیاش را مبنای تعاملاتش قرار نداده است. همۀ تعاملات او بر اساس اخلاق و در چهارچوب قانون بوده است. آیا دیکتاتور اینگونه است؟
۸🔸.آیتالله خامنهای در وظایف قوا و نهادها دخالت نکرده و از مدیران و کارگزاران، مترسک بیعمل و عروسک های خیمه شب بازی نساخته است. او به جای قانون، به خود ارجاع نداده است و در دورۀ حاکمیّت، نظرش جایگزین قانون نشده است. او سلیقه و پسند خود را بر قانون ترجیح نداده است. هرچه که توانسته، کمتر و کمتر مداخله کرده و حضور داشته است تا جریان امور، بهصورت طبیعی و در امتداد قانون پیش برود. او نه آشکارا و نه پنهانی، هیچ امری را از مدار قانون، خارج نکرده و بدعت نساخته است. حکومت ایران در چهارچوب قانون پیش میرود نه خواستههای شخص او. حضور و قدرت و عظمت او، کمترین سایهای بر سرِ قانون نیفکنده است. آیا دیکتاتور اینگونه است؟
۹🔸.او بسیار بر فرهنگ و سبک زندگی اصرار میورزد، امّا در پی تحمیل و تحکّم نبوده است. با اینکه حاکم و در قدرت است، امّا به زبان زور و اجبار سخن نگفته و امر و فرمان صادر نکرده است، بلکه همچون یک عالِم دینی، دردها و نگرانیهای فرهنگیاش را شفاف و صمیمانه بازگفته و استدلال کرده است. او برای اصلاح سبک زندگی، بخشنامه های فاشیستی صادر نکرده و از موضع بالا به جامعه نگاه نکرده است. او همواره خود را از جامعه و در کنار جامعه، انگاشته است. او از مردم بوده است نه بر مردم. او تربیت و فهم و اخلاق و گفتگو و تبیین و گفتمانسازی را کنار نزده و تحکّم و تحمیل و زور و خشونت و تعدّی و جبر را حاکم نکرده است. زبان او، زبان استدلال بوده است؛ همچون تمام گذشتۀ فکریاش.
آیتالله خامنهایِ نظام جمهوری اسلامی، همان حجتالاسلام خامنهایِ طرح کلّیِ اندیشۀ اسلامی در قرآن است؛ با همان حوصلۀ گفتگویی و اهتمام تبیینی و منطق تبلیغی. پس از پنجاه سال، و با وجود صدرنشینی در قدرت سیاسی، حال و هوای او دگرگون نشده است. منطق او، تحکّم و فرمان و امر و تحمیل نیست، بلکه همراه سازی و استدلال پردازی و اقناع و مباحثه است. آنگاه که با دانشجویان دیدار میکند، به واقع میشنود و خود را در جایگاه مخاطب مستقیم مینشاند. به دانشجو حقّ میدهد که صریح بگوید و شفاف بخواهد و انتقاد کند؛ چه از او و چه از دفترش و چه از نهادهای منصوبش. هیچ چیز از پیش، طرّاحی نشده است و تصنّعی نیست، بلکه مجال برای گفت و گوی ساختار نیافته فراهم شده است. گفته های چالشی و منتقدانه نیز زیر آن سقف، محبوس نمیشوند و خاص آن جمع محدود نیستند، بلکه رسانهای میشوند.
۱۰🔸.عدّهای از یک اعتراض جزئی، شعار ساختارشکنانۀ مرگ بر دیکتاتور ساختند و در خیابان، حرمت او را شکستند و حریمش را درنوردیدند، امّا او واکنشی نشان نداد. نه فقط توپ و تانک به خیابان نیاورد و چوبۀ دار برپا نکرد، بلکه گفت حساب هیجانزدگانِ بازیخورده را از غرضورزانِ بازیساز جدا کنید و همه را به یک چوب نرانید. او هیچ سخنی در دفاع از خود نگفت و زبان به انتقاد نگشود. او مرز میان منتقد و معارض را شعار مرگ بر دیکتاتور ندانست و خویش را محور و مبنای حقّ معرفی نکرد.
#یک کتاب
📚تمدن رضوی
مولفه های تمدن ساز در مکتب سیاسی
امام رضا(علیه السلام)
نویسنده: دکتر موسی نجفی
نوبت چاپ: دوم/۲۰۰صفحه/رقعی
@drmousanajafi
#یک_کتاب
📚تمدن رضوی
مولفه های تمدن ساز در مکتب سیاسی
امام رضا (علیه السلام)
تمدن رضوی مصداق کامل فلسفه شیعی- ولایی تمدن است که نوع دیگر آن در سیر استعلایی تاریخ، تمدن برتر مهدوی است؛ تمدن اسلامی با حضور "امام معصوم (علیه السلام)" نه سکولار است و نه بنیادگرا و افراطی.
به همان اندازه که از سلفیت خشونت بار مدرن دور است، تمدن تک ساحتی و محدود غرب را هم به چالش می کشاند و ارزشهای آن را بی دوام و سعادت حاصل از آن را به جد نقد نموده و نظریه جنگ تمدنها و پایان تاریخ را افسانه های عصر جدید می داند.
این کتاب در پنج فصل تهیه شده است و مباحث آن در دو حوزه تاریخ و اندیشه سیاسی قرار میگیرد هر چند این حوزه بین رشته ای نیز در افق تمدنی دیده شده است.
از نکات در خور توجه در کتاب این است که توجه به مکتب سیاسی امام رضا (ع) در حقیقت نقدی جدی به "نظریه خلافت" و از این زاویه "عیاری" برای تمدن مسلمانان در قرن اولیه اسلامی است ؛ این زاویه نگاه مستقل و اصیل امام معصوم (ع) البته گزارشات رسمی مورخین دستگاه خلافت و هم دیدگاه های خاص مستشرقین غربی را یکجا به چالش کشیده و با خط سیر عمیق خود جریان شناسی مستقلی را تاریخ سیاسی اسلام دنبال میکند و خط سیر آن را تا تمدن برتر مهدوی ادامه می دهد. از این جهت در این نگاه نسبت این نظریه با تمدن مدرن و به دنبال آن دوران معاصر و عصر پس از مدرنیته اهمیت می یابد.
در حقیقت انس با مباحث این کتاب نوعی "امام شناسی تمدنی" است که در افق آن بسیاری از خطوط اصلی انقلاب اسلامی را میتوان ریشه یابی و یا آینده پژوهی نمود. این مسئله به خصوص در زمینه جریان شناسی، اندیشه سیاسی و تمدن شناسی تطبیقی نمود بیشتری می یابد.
با این کتاب میتوان انسان ۲۵۰ ساله ( یعنی حیات مبارک امامان معصوم (ع)) را در سه سطح و مقوله به هم مرتبط به نظاره نشست:
نهضت حسینی - نظام علوی - تمدن رضوی
📚تمدن رضوی
مولفه های تمدن ساز در مکتب سیاسی امام رضا (علیه السلام)
نویسنده: دکتر موسی نجفی
نوبت چاپ: دوم/۲۰۰صفحه/رقعی
💫 کدام دوقطبیسازی، حقیقی یا کاذب!
🔰 حمید رسایی: اخیرا برادر محترمم آقای پناهیان درباره نفی دوقطبیسازی در رسانهها مطالبی را در حضور جناب آقای پزشکیان و قالیباف بیان کرده و از رسانههایی مثل کیهان که مطابق رسالت مطبوعاتی و انقلابیشان در بزنگاهها درست عمل کرده، انتقادات تندی داشتهاند.
جالب اینجاست که این سخنان مورد استقبال گسترده رسانههایی قرار گرفته که در طول این سالها کارشان تبدیل مسائل کشور به دوقطبیهای کاذب بوده.
تطبیق این دغدغه آن بر رسانه کیهان که در این سالها همواره با دوقطبیهای کاذب مقابله کرده، جفا در حق جریان رسانهای انقلاب است و حتما چنین قصدی مورد نظر آقای پناهیان نبوده.
بهمن سال ۱۴۰۱ در اوج اغتشاشات ززآ آقای قالیباف هم سخنانی درباره دوقطبیسازی گفتند که نقد آن برای تبیین موضوع لازم بود. بازنشر آن نقد در این روزها به شناخت بهتر موضوع "دوقطبیسازی حقیقی یا کاذب" کمک میکند.
♻️ قانون کبوتربازها
کبوتر بازها وقتی کبوتری را از بازار میخرند، چند روزی بال و پرش را میبندند و روی پشت بام خانه آب و دانه میدهند، بعد از چند روز بال و پرش را باز میکنند و پروازش میدهند. اگر آن کبوتر رفت و مجدداً برگشت روی همان پشت بام نشست، میگویند هنر داره و رگه داره ، اما اگه برنگشت و رفت روی پشت بام کس دیگری نشست، میگن بیهنر و بیرگ بود!
در این دو ماه امام حسین(علیه السلام) ما را خرید، بال و پرمان را بست و پیش خودش نگه داشت. در این دو ماه میهمان امام حسین(علیه السلام) بودیم. هر جا دعوتمان کردند به احترام امام حسین(علیه السلام) بودیم و در واقع از آب و نان امام حسین(علیه السلام) خوردیم، حالا بعد از دو ماه بال و پرمان را باز کرده که پرواز کنیم. میتوانیم بی هنر و بی رگ باشیم و روی بام هر کس بشینیم، میتوانیم روی بام همین خانه بمانیم...
✍ حمید رسایی
سعداء/حجت الاسلام راجی :
شاه کشتار نکرد!!!
آقای زیباکلام در کتاب «شاه کشتار نکرد» مدعی است که شاه آدمها را نکشتهاست...
اما تاریخ چیز دیگری را گواهی میدهد!!
🖋 ویلیام هیلی سالیوان، آخرین سفیر ایالات متحده در ایران در کتاب «مأموریت در ایران» مینویسد:
♨️ صبح روز جمعه ۸ سپتامبر [۱۹۷۸/ ۱۷شهریور ۱۳۵۷ شمسی]، طبق برنامهریزی و قرار قبلی، تظاهراتی در میدان ژاله تهران در مقابل مجلس، برای عزاداری کشتهشدگان تظاهرات قبلی در قم شکل گرفت و درگیری با نیروهای نظامی که برای متفرق کردن آنها آمده بودند، به وقوع پیوست.
💢 به دنبال این درگیری فرمانده نظامی به سربازان دستور آتش داد. بازهم این نکته که اولین تیرها هوایی بود یا مستقیماً بهطرف جمعیت شلیک شد روشن نیست. به هر حال آنچه مسلم است سربازان بهطرف تظاهرکنندگان شلیک کردند و پس از آنکه گرد و غبار فرونشست، بیش از دویست نفر از تظاهرکنندگان کشته شده بودند.
💢 به نظر میرسید حتی دولت -و مخصوصاً شاه- از کثرت کشتهشدگان متحیر شده است.
📚 برشی از کتاب #خدازاده به مناسبت سالروز قیام ۱۷ شهریور
به عنوان یک جوخه اعدام!!
🖋 میشل فوکو، فیلسوف، جامعه شناس و مورخ فرانسوی، در یکی از نوشتههای خود که در جلد سوم از مجموعه «یادداشتها در چهار جلد» گردآوری شده است، مینویسد:
♨️ جمعه هفده شهریور [۱۳۵۷ شمسی] شلیک مسلسلها در همهی روز ادامه داشته است. سربازان گاهی با #خونسردی_حسابشدهای به عنوان یک جوخهی اعدام؛ تیراندازی میکردند.
💢 برشی از کتاب #خدازاده به مناسبت سالروز قیام ۱۷ شهریور
جمعه خونین ۱۷ شهریور
🖋 جان دی استامپل، استاد ارشد روابط بینالملل در دانشکده دیپلماسی و تجارت بینالمللی پترسون دانشگاه کنتاکی، در کتاب «درون انقلاب ایران» مینویسد:
♨️ پس از آغاز برخورد در میدان ژاله، مجروحین حادثه به سه بیمارستان واقع در ناحیه روان شدند. منابع پزشکی، کشتهشدگان را بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ نفر برآورد کردند. [...] در نیمروز ۸ سپتامبر [۱۹۷۸م/ ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ شمسی]، رقم مقتولین اعلام شده از طرف مخالفین ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفر بود، اما طی ۲۴ ساعت تا حدود ۱۰۰۰ نفر بالا رفت. گزارشات دیگر، کشتهشدگان را ۴۵۰۰ نفر ذکر کرده است و برخی تا ۲۰۰۰۰ نفر نیز گفتهاند.
💢 ادعای بنیادگرایان بر محاسبات خودشان مبتنی بود و ۱۲۲ کشته بیانیههای دولت، از ارقام پلیس استخراج شده بود. [...] پزشکانی که مدت ۳۶ ساعت کار کرده بودند، عقیده داشتند که رقم ۳۰۰ تا ۴۰۰ کشته و ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ مجروح که در بیمارستانها و مراکز درمانی، درمان سرپایی شدهاند، برآوردی منطقی است.
⭕️ استقرار حکومت نظامی در تهران و تیراندازی در میدان ژاله تأثیری مهم داشت و فضای سیاسی تهران را بهطور جدی متحول کرد.
💢 برشی از کتاب #خدازاده به مناسبت سالروز قیام ۱۷ شهریور
💠 اندیشکده راهبردی #سعداء