🔻حزب الله از شهادت دو نیروی خود خبر داد 🔹«محمد شریف السید ناصر» و «عیسی علی نورالدین» دو تن از اعضای حزب الله در حملات رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند

#حمله_تروریستی_کرمان #مراسم_تشییع 🔷مداحی پسر،برای مادرشهیدش سید داود میر طالبی پسر شهیده سیده صغری حسینی فرد🥀 🔹استان فارس شهرستان مُهر

تحقیر آمریکا از خلیج تا دریای سرخ آمریکا و انگلیس امروز بیانیه‌ای صادر کرده و گفتند که با حمله موشکی و پهبادی ارتش یمن در دریای سرخ مقابله کرده و تعدادی پهپاد و چند موشک شلیک شده را رهگیری و منظم کردند اینکه چه اتفاقی در باب المندب دریای سرخ افتاده موضوعی است که تا دقایقی دیگر سخنگوی نیروهای مسلح یمن آن را به شکل کامل و واضح توضیح خواهد داد و خواهیم دید که روایت آمریکایی‌ها از این موضوع تا چه اندازه دقیق و درست است. اما بر اساس شواهد و قرائن و خبرهایی که تا این لحظه منتشر شده یک موضوع را می‌توان شبیه سازی کرد و آن نیز تلاش آمریکا و انگلیس برای اسکورت ۱ نفتکش یا کشتی حامل کالا از باب المندب تا کانال سوئز بوده تا به این ترتیب برای خود وجهه‌ای درست کنند و اینگونه تبلیغ کنند که برخلاف تهدیدات روزمره یمنی‌ها و هدف قرار دادن حدود ۲۵ کشتی مختلف آنها موفق شدند یک کشتی را تامین کرده و از منطقه خطر دور کنند. این اقدام آمریکایی‌ها ما را به یاد اسکورت نفتکش بریجتون می‌اندازد که در طول جنگ تحمیلی قرار بود با حمایت ناوگان دریایی آمریکا و کشورهای اروپایی از بندر الاحمدی کویت تا تنگه هرمز در امنیت عبور کرده و ایرانی‌ها موفق به حمله به آن نشوند. شاید بسیاری از شما داستان این کشتی و حضور ده‌ها خبرنگار روی ناوهای آمریکایی شنیده باشید که قرار بود روایتی از اقتدار آمریکا را به جهان مخابره کنند ولی مین رها شده توسط نادر مهدوی و دوستانش این سوپرتانکر را در مقابل دوربین‌ها منهدم کرد تا آبرویی برای رژیم آمریکا نماند. حالا همین داستان در دره سرخ اتفاق افتاده و آمریکا به همراه انگلیس و به احتمال زیاد چند کشور غربی دیگر یک یا دو کشتی حامل کالا به مقصد بنادر فلسطین اشغالی اسکورت کردند تا هدف موشک‌ها و پهپادهای ارتش یمن قرار نگیرند در این میان نیز ارتش یمن با درک این موضوع یک حمله ترکیبی و دقیق را انجام داد و با شلیک همزمان حدود ۲۰ فروند پهباد و چند موشک کروز و بالستیک، این کشتی را در میان پدافند چند لایه ناوهای آمریکایی و انگلیسی هدف قرار داد. در بیانیه صادر شده توسط انگلیسی‌ها از این حمله به عنوان یک حمله پیچیده یاد شده چرا که غربی‌ها طبق معمول که ملت‌های دیگر را کم عقل فرض می‌کنند و فکر می‌کنند فقط خودشان هستند که می‌توانند از تکنولوژی استفاده کنند، و اصلاً انتظار نداشتند که یمنی‌ها بتوانند به این شکل ناوگان پر ادعای غرب را گرفتار تاکتیک ابتکاری خود کنند. هرچند در بیانی آمریکایی‌ها آمده بود که به هیچ کسی آسیب نرسیده و بدون شک منظورشان ناوهای خودشان هست اما مانند نفتکش بریجتون که آمریکایی‌ها نتوانستند آن را از انهدام نجات دهند این کشتی نیز با وجود حفاظت شدید چند ناو آمریکایی هدف قرار گرفت. حالا باید منتظر بیانیه سخنگوی نیروهای مسلح یمن ماند و دید که داستان دقیقاً از چه قرار بوده است. تعریف کردیم درست باشد باید یک خسته نباشید اساسی به رزمندگان یمنی گفت که توانستند در میان هیاهوی آمریکا اینگونه آنها را خوار و خفیف کنند. #کریم_جعفری

از رفیقِ مجازی کرمانی پیام رسید: "دردت تو سرم، ناهار دعوت مایی" نگو نقشه‌ای تو سر دارد. با 405 خسته‌اش حیرانِ شهریم. وسط محله‌ای معمولی، در کوچه‌ای معمولی، ساکن خانه‌ای معمولی. از اسپیکر صدای مداحی بلند است. با سوز می‌خواند: "شیرین‌زبون بابا..." رفیقم چشم قرمز می‌کند: "صدای خودشه!" می‌شنوم دوتا پسر و یک دختر سه‌ساله به یادگار گذاشته. خانم‌ها طبقه همکف نشسته‌اند. کیپ‌تاکیپ. دعوت می‌شویم بالا. پیرمردی دوره شده. لباس سبز تنش است. رفیقم می‌گوید: "خانوادگی هم‌قول شده‌اند مشکی نپوشند!" انگار برادر عادل شنیده باشد. _خوشحالیم. افتخار می‌کنیم؛ اگرم اشکی بریزیم بخاطر جاموندگی‌مونه؛ برای حال خودمون! جو سنگین است. اهل خانه، باصلابت از مهمان‌ها پذیرایی می‌کنند. بقیه حال‌وروزشان بیشتر به عزادار می‌خورد! به قول کرمانی‌ها گریه شدیم. تک‌خاطراتی می‌شکفد. _پاکت نمی‌گرفت و با ماشین خودش می‌رفت مجلس روضه. _کمتر مداحی می‌رفت در جمع اهل تسنن، عادل می‌رفت یادواره شهداشون و روضه حضرت زهرا می‌خوند! _روز مادر، صبح با کادو و گل اومد؛ پدرمادر رو برد بیرون کاراشونو انجام داد و آورد. سه رفت، سه و ربع خبرش آمد! _حلقه وصل بود؛ بین مذهبی‌ها و مداح‌ها، بین شیعه و سنی، بین اعضای خونواده _می‌گفت به من بگید ذاکر، هنوز مونده تا مداح بشم! _یه پاش مجلس روضه و یادواره شهدا بود؛ یه پاش اردوی جهادی. چند سال رسم شده بود در مناطق محروم وسط نیروهای جهادی براش جشن تولد می‌گرفتیم! سفره پهن می‌شود. رفیقم سقلمه می‌زند: "درد و بلات! ناهار کجا بهتر از ایجا؟!" #کربلای_کرمان #شهید_عادل_رضایی

✋ رئیسی دستور برکناری معاون متخلف وزیر را صادر کرد 🔺رئیس شورای اطلاع رسانی دولت: 🔹در پی گزارش رئیس سازمان امور اداری و استخدامی در جلسه هیأت دولت مبنی بر کارسازی معاون یکی از وزارتخانه‌ها برای استخدام چند نفر خارج از سازوکار قانونی، رئیس‌جمهور دستور برکناری آن معاون وزیر را صادر کرد.

💢خوابی فوق العاده شنیدنی از عالم برزخ به بیان زیبای مادر شهید علی قوچانی: " شهدا عجب جایگاهی دارند" اَللّهُمَّ ارْزُقْنی تَوْفِیقَ الشَّهادَةِ فِی سَبِیلِکَ تَحْتَ رایَةِ وَلِیِّکَ الْمَهْدِیّ(عج).

⭕️یمن کشتی آمریکایی که از کشتی‌های اسرائیلی پشتیبانی می‌کرد رو با چندین موشک بالستیک و پهپاد زده البته همینطور که درجریانید آمریکا می‌تونست با یه دکمه همه موشک و پهپادهای یمن رو از کار بندازه ولی برای رضای خدا این کارو نکروه

💌 خدا عاشقی است بی‌نظیر

🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀 #براساس_زندگینامه_شهید_شمس_الدین_غازی* #نویسنده_غلامرضا_کافی* #قسمت_اول برای مرد کار مرد عرق جبین مرد عرقچین خیس و مرد خروس خوان تا صلات غروب، بشارتِ فرزند حلاوت دیگری دارد. پشتش را گرم میکند از تنهایی درش میآورد .بسا که کمک حالش ،باشد آبی بیاورد خبری ببرد کاری کند . خاصه اگر پسر باشد برای جماعت غیور این سامان زن و دختر دیدار و پیدا نباشد بهتر است. اگر چه زن لر هم قاب غیرت است. سادگی و نجابتی که میراث همه ی این طایفه ی عزیز و عظیم است. به هر روی این بود که لبخند روی لبهای سید عبدالرسول گل انداخت .دستی با آستین بالازده به آسمان برد خورشید درست وسط آسمان بود خدایا شکرت نماز بر صفحه ی خاک لطف خاضعانه ای ،دارد این بار دلنشین تر هم بود شادی شفافی زیر پوستش میخلید .دلش غنج می انداخت. در فکر عقیقه بود. ماه آخر بهار در قصبه ی ییلاقی اردکان، خرمی چشمگیری دارد. کمکم میرود به برداشت محصول به طلایی شدن صحرا به دروزار ،معطر به بادام چینی تیر و مرداد و به گردوتکانی . شهریور میرود به تلاش بی وقفه به سلام صبحگاهی و خدا قوت و«کاکا خدا برکت بدهد.» می رود به خرمن کردن دسترنج، میرود به خرمنکوبی ،حاصل در صبح خنک با نرمه بادی ملایم که دانه را جدا کند ,کاه را هم دور نبرد . ماه آخر بهار غره ی پرواربندی هم هست .عمو بره ی بور شاخ کج را برای پسر کاکل زری رسول کنار گذاشت .دقیقاً یک هفته از خرداد سال سیونه گذشته است. در خاطرش مرور کرد شب که به امامزاده رفت ،چاقو را با خودش ببرد تا آقابزرگ صیغه عقیقه را بر آن بخواند. آداب تمام حتماً در پشت غنجی که از خشنودی برمی آمد . خیالات شیرین و آرزوهای دور و درازی پنهان بود؛ این که بزرگ ،شود بازی کند، کشتی بگیرد، پیشکار پدر باشد. در کار پر زحمت برخورد با عنصر سخت ،طبیعت یعنی سنگ و صنعت حجاری و یک گوشه کار را بگیرد و مهمتر از همه این که به مدرسه برود و درس بخواند؛ بیسوادی هیچ از کوری کم نیست و برای خاندان سادات که اهل فضل بودند و همه باسواد یک ضرورت از مدرسه که برمی گردد بلکه از دانشگاه با هم سن و سالها به تفریح برود. همکلاسیهایش را به تابستان دل انگیز سپیدان دعوت کند. سخاوت هم که دکمه ی تن پوش مردم این منطقه است از مرغ و خروس ،گذشته شده برة ای کهره ای به زمین بزنند تا آن دو سه تا بچه ،شهری با موهای بیتل آستینهای کوتاه و یقه های ،بلند دلی از عزا در بیاورند و کباب دلچسبی را شبانه در ارتفاعات قوچ خوس بلرزند و مزه کنند و اگر کمرویی نکنند اربعینی را در حاشیه ی چله گاه بگذرانند. اما اینها باز همه ی دلیل شادی مرموز امروز نبود .میخواست مرد تربیت کند .پسری شجاع و نیرومند دلیر .

🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀 #براساس_زندگینامه_شهید_شمس_الدین_غازی* #نویسنده_غلامرضا_کافی* #قسمت_دوم بی باک نترس و چابک، دستگیر و پرتلاش، با قامتی رشید و افراشته مثل ردیف سپیدارهای تنگ تیزآب که اگر به میراث تک وطایفه میبرد این چنین می شد . میخواست مردی ،بسازد کاری و دلسوز ،که این واحد کوهستانی و محروم به مردانی آن گونه نیاز دارد. نکته ی دیگر این که مردم در اینجا به سلسله سادات چشم دیگر دارند و همانگونه که اجر و عزّت ،دارند انتظار نیز از آنان بیشتر است؛ پس سلاله ی سیّد باید مایه ی عزّت و سربلندی باشد و این وظیفه ای بود که از امروز بر دوش سید رسول سنگینی میکرد. شبگاه تن از غبار کار تکانده و دستورو در چشمه ی وضو شسته بر بالین نوباوه ی خود حاضر شد با ملاطفت خاص و احتیاط تمام قنداقه اش را در دست گرفت و به سینه چسباند .چشمهایش را بست و سر به آسمان زیرلب چیزی زمزمه کرد .یقین عاقبت به خیری میخواست برای این ترد ضعیف بیگناه و شد همان که شد. سپس نوزاد را به آقابزرگ یعنی آسید محمد باقر ،غازی روحانی ،شهر سپرد و او در گوشش اذان و اقامه گفت و به چهره اش نگاهی انداخت. لابد در دلش گذشت که نورسادات به چهره دارد الحمد الله تابناکی چهره ی دلبند فرزند خُرد نام شمس الدین را بر زبان پدر بزرگ جاری کرد . سیّد شمس الدین پدر اگر چه نسل در نسل به صنعت سنگ تراشی گذران میکرد اما طبیعت پرورده ی سپیدان بود و به همین دلیل با زرع و کشت و باغ و مزرعه بیگانه نبود و میدانست که تحقق آرزوها صبوری میخواهد تا این میوه ی پای ،درخت آن بشود که باید روزبه روز که شمس الدین بزرگتر میشد تعلق خاطر پدر هم به او بیشتر می گشت .با آن که میدانست جرگه ی او کم کم دارد سنگین میشود ولی تولد شمس الدین برایش حلاوت دیگری داشت؛ هم این بود که تولد چهارمین فرزند برای عبدالسلام ،برادر هم بازی بلکه پشتیبان به ارمغان آورده بود و هم دخترها در خاله بازیهای کودکانه دیگر دعوایشان سر یک برادر نمیشد! خواهر هم که برادر را به طرز غریبی دوست میدارد و شاید در چشم اندازی نه چندان دور دختران را میدید که بغلش میگیرند برایش غذا آماده میکنند رختش را میشویند مویش را شانه میزنند ،مهره ی چشم زخم به لباسش سوزن میکنند ،دزدکی از چشم مادر به کوچه میبرندش تا زن همسایه یکبار دیگر او را ببیند و برای عموها و عمه،ها داییها و خاله ها و خلاصه فک و فامیل از شیرین کاریهای او با ذوق تمام و در رقابت با هم خوش تعریفی کنند و مجلس داری خانه ی سید رسول یک صفه باصفای قدیمی بود. با کاربست معماری سنتی و معقول و مطبوع ایرانی که همه ی خاندان از پدر و مادر گرفته تا ،فرزندان خاصه فرزندان ذکور در آن جمع بودند بی گمان این سرسرای دلنشین و در و دیوار آن خاطرات زیادی را به یاد دارند از شب نشینی و گعده ها از بعله برونها و عروسیها از پاگشا و تولد و ختنه سورون تا قهر و آشتیهای فامیلی از روضه امام حسین و شبیه خوانی تا ختم انعام و سفره های نذری حلیم و شله زرد از قربانی کردنها و افطاری دادن تا شب عرفه و عید و چله نشینیهای برفگیر و قصه های دلچسب قدیمی و خوش تعریفی پیرترها با پذیرایی دم به دم چای و آجیل و نخود و کشمش، شاید هم خشکه ی آلوها و آلوک و بُرمک و ناردنگ و بنه هر تولد هم یک شب نشینی داشت بی کم و کاست و اینها را بلقیس بهتر از سید رسول میدانست که خاتون خانه و ملکه سرسرا او بود خاطره انگیزترین شب نشینی تولد برای زوج جوان آن روزگاران ،بیشک تولد عبد السلام بود که عروس پسرزا و جوان خاندان پیشکش قابلی از پدربزرگ پاداش گرفته بود بعد هم تولد فرشته و بعد از آن ،زهره سه شب خاطره انگیز که حالا به شب چهارم رسیده برای ماه شب چارده ،سید شمس الدین!

🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀 #براساس_زندگینامه_شهید_شمس_الدین_غازی* #نویسنده_غلامرضا_کافی* #قسمت_سوم آن شب هم شبی بود شیرین و شوق انگیز که باز از جماعت حاضر بلقیس از همه بیشتر به خاطر داشت . حق این است که اردکان زمستان های برفگیر و سرمای گزنده دارد خاصه در آن سالها که امکانات هم کم بود و این بود که بهار و تابستان برای مردم این ،سامان دلچسب تر مینمود و فرصت مغتنمی بود برای خیلی از کارها که یکیش همین جمع نشینی خانوادگی بود. تابستان هم که فصل تفضل طبیعت است از سیب و زردآلو و آلوچه گرفته تا انگور و بادام و گردو و صیفیجات معطر و دلپذیر آن روزگار که شمامه ی خربزه ها گاهی تمام ولایت را بر میداشت و اندک مسافران شیراز و یاسوج را که به منزلگاه میانجی رسیده بودند ، وامیداشت تا دست در کیسه کنند و بی ارمغان از اردکان نگذرند . رسمی که شاید تا امروز روزگار هنوز باقی مانده است. القصه شب شمس هم در خرمی خرداد هزار و سیصد و سی و نه چراغ گردسوز خانه سید رسول را تا نیمه های ،شب آن هم درست در وسط حیاط صفه روشن نگه داشت. دایی در همان شب احساس کرد رشته ی ظریفی از پیوند، فراتر از آنچه دیگر خواهرزادهها داشته اند با این نورسیده ی خوش قدم در جانش خلیده است .خاک شیرین که اصطلاح جامعه ی ماست از همین دریافتهای ظریف و پنهان بر میخیزد که در وجود برخی هست و بر دل دیگران میریزد و آدمی ناخواسته احساس میکند که چه قدر فلانی را دوست دارد یا چه قدر به دل من مینشیند شاید بعدها ازدواج ،دختردایی طاهره با شمس الدین نهاد همین گزاره ی عاطفی باشد که در آن شب سبک پای بهاری از دل دایی جواد گذشت . خلاصه این شمس الدین وجود شیرینی داشت که به زندگی سید مؤمن و سنگتراش سپیدانی حلاوت مضاعف بخشید. جالب این که شمس الدین مثل خورشید ظهر درست در وسط بچه های سیّد قرار داشت و با اضافه شدن ،عبدالخالق فاطمه و محمد به عائله ی او این شمس بود که گل میان مجلس بود.

حضرت محمّد صلّى‌الله‌عليه‌و‌آله: نخستين چيزى كه در ترازوى سنجش نهاده مى شود، اخلاق نيكوست. منبع: نهج الفصاحه، ص 197، ح 982 🗣 احادیث اهل بیت