امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرمود: «پدرم را نزد عمربن‌خطّاب دیدم، که کعب‌الاحبار نیز نزد او بود ... کعب به عمر گفت: «به من در مورد این کلام خداوند: وَ کانَ عَرْشُهُ عَلَی الْماء؛ توضیح بده که زمین کجا بود؟ آسمان کجا بود؟ و همه‌ی آفریدگان کجا بودند»؟ عمر گفت: «کدام ما غیب می‌داند، جز آنچه فردی از ما از پیغمبر (صلی الله علیه و آله) شنیده باشد»؟ گفت: «ولی به گمانم اگر از ابوالحسن (علیه السلام) در این مورد سؤال شود آن را مانند آنچه ما آن را در تورات خواندیم، شرح می‌دهد». عمر به او گفت: «مراقب خودت [و حرف‌هایت] باش»! پس از آن در جلسه همهمه و اختلاف ایجاد شد. وقتی علی (علیه السلام) بر عمر و یارانش وارد شد، می‌خواستند امیرالمؤمنین علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) را از پا درآورند [و به همین نیّت] کعب گفت: «ای ابوالحسن (علیه السلام)! به من در مورد این کلام خدای تعالی در کتابش: وَ کانَ عَرْشُهُ عَلَی الْماءِ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا توضیح بده». امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: «آری! عرش او بر آب بود. آنگاه که نه زمین گسترده شده بود و نه آسمان برافراشته شده بود، نه آوازی شنیده می‌شد، نه چشمه‌ای می‌جوشید، و نه فرشته‌ی مقرّبی بود و نه پیامبر مرسلی، نه ستاره‌ای در گردش بود و نه ماهی در جریان و هیچ خورشیدی در تابش نبود؛ و عرش (قدرت) او، بر آب قرار داشت، خداوند برای هیچ آفریده‌ای در هراس [و وابسته] نبود، خود را همان‌طور که می‌خواست بزرگ می‌داشت و تقدیس می‌نمود. پس تصمیم داشت که آفریده‌ها را بیافریند، موج دریاها را برانگیخت و زمین را از زیر مکان کنونی کعبه که وسط زمین است، به روی آب گسترش داد؛ بر اثر وزش باد بر آب دریاها، چیزی همچون دود، به بزرگی بزرگترین مخلوق خدا، بر روی آب ایجاد شد و از آن، آسمان‌ یکپارچه را خلق کرد که این دود ناشی از آبی بود که در آن دریاها خلق کرده بود [و بر اثر وزش باد به این شکل درآمده بود]، آن آسمان را با کلمه‌ای که جز خودش نمی‌داند هفت طبقه ساخت و در هر آسمانی که آن‌ها را از نوری برگرفته از دریاهای خوشگوار که دریای رحمت است، خلق کرد و خوراکشان را تسبیح و تهلیل و تقدیس قرار داد وقتی این کارها پایان یافت و آفرینشش، بر ملک خود استوار شد، چنان‌که درخور او بود، ستوده شد. سپس ملک خود را اندازه و مقدار داد و در هر آسمان به تعدادی که جز خودش نمی‌تواند بشمارد، ستارگانی فروزان مانند قندیل‌هایی که در مساجد می‌آویزند آویخت، بزرگی یک اختر آسمانی به‌اندازه‌ی بزرگترین شهر در زمین است سپس خورشید و ماه را آفرید و هر دو را تابنده ساخت، اگر خدای تعالی آن دو را به همان حال وانهاده بود، و همان‌طور که اوّلین‌بار خلق شده بودند [بدون فلک و حرکت] رها می‌شدند، شب از روز، ماه و سال و زمستان و تابستان و بهار و پاییز از هم شناخته‌نمی‌شدند، دینداران وقت وظایف دینی خود را نمی‌دانستند، کارگر نمی‌دانست کی به‌دنبال زندگانی خود رود و کی استراحت کند، امّا خدا به خاطر مهری که به بنده‌های خود داشت، برای آن‌ها پیش‌بینی کرد، جبرئیل را فرستاد تا با بال‌هایش یکی از دو خورشید را مسخ کرد، این کار پرتو و شعاع و درخشندگی نور آن را برد و روشنی آن را به جا نهاد [و تبدیل به ماه شد]. و این است کلام خداوند متعال: ما شب و روز را دو نشانه‌ی توحید و عظمت خود قرار دادیم سپس نشانه‌ی شب را محو کرده، و نشانه‌ی روز را روشنی‌بخش ساختیم تا [در پرتو آن] فضل پروردگارتان را بطلبید [و به تلاش زندگی برخیزید]، و عدد سال‌ها و حساب را بدانید و هرچیزی را به‌طور مشخّص و آشکار، بیان کردیم. (اسراء/۱۲) و خداوند، ماه و خورشید را به‌صورتی که در مدار فلکی خود حرکت کنند قرار داد و فلک مثل دریایی است که فضای بین آسمان و زمین را فراگرفته و در آسمان تا سه فرسخ گسترده شده است و خورشید و ماه را درحالی‌که درحال حرکت هستند در محدوده‌ی خود (فلک) به شدّت نگه داشته‌اند و هر دو در شتابند و سیصد فرشته آن‌ها را می‌کشاند، در دست هر فرشته حلقه‌ایست که آن‌ها را در قعر این دریا روانه دارند. هرکدام از آن (فرشته‌ها) در تهلیل و تسبیح و تقدیس صدا و ندایی بلند دارند که اگر یکی از آنان از قعر آن دریا درآید؛ [از شدّت شنیدن آن صدای بلند] هرچه بر روی زمین است حتّی کوه‌ها و سنگ‌ها و هرچه خدا آفریده می‌سوزد؛ هنگامی‌که خدا آسمان‌ها و زمین و شب و روز و ستارگان و فلک را آفرید و زمین‌ها را بر پشت ماهی نهاد این وزن بر ماهی سنگینی کرد و لرزید و خدا به‌وسیله‌ی کوه‌ها آن را آرام کرد... تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۶۰۶ بحار الأنوار، ج۵۴، ص۹۰/ فرات الکوفی، ص ۱۸۳ ‌‌‌‌‌‌══════🇮🇷═════ @For_Strong_Iran ══════🇮🇷═════

✍ خب بهتره از مطالب قبلی یک جمع‌بندی کلی کنیم و ببینیم پازلمون به چه شکل در اومده... ۱- زمین بسیار بسیار بزرگتر از خورشید و ماه است ۲- زمین به صورت تخت و مسطح بر روی آب پهن شده و کروی به آن نحوی که ناسا بیان کرده نیست ۳- زمین هفت بخش(قسمت) است ۴- هفت طبقه آسمان‌ بر روی سطح این زمین‌ها قرار دارد ۵- بالای آسمان‌های هفتگانه آب قرار دارد ۶- عرش خداوند متعال بر بالای آن آب قرار دارد ۷- زمین بر پشت یک ماهی قرار گرفته است (حوت=ماهی، نهنگ) ۸- هیچ سخنی از حرکت زمین به دور خورشید زده نشده! بلکه گفته شده این خورشید و ماه هستند که هریک در مداری در فلک در گردش هستند و فلک مانند یک دریایی است که در فضای آسمان‌ها پهن شده است. ۹- خورشید و ماه با اینکه در گردش هستند اما گاهی اوقات توسط آن فرشته‌های نگهبانشان به قعر دریای فلک فرو برده میشوند!!! ۱۰- ماه از خودش روشنایی دارد (نه اینکه بازتاب کننده‌ی نور خورشید باشد!) ۱۱- حرکت زمین به واسطه‌ی لرزش‌های آن ماهی(نهنگ) است که زمین روی آن قرار دارد و خدا به واسطه‌ی کوه‌ها، آن ماهی را در جای خودش ثابت و آرام کرده است! 👈برای درک بهتر و بیشتر این سخنان بهتر است که یک مدلسازی ساده بکنیم ‌‌‌‌‌‌══════🇮🇷═════ @For_Strong_Iran ══════🇮🇷═════

منبع: کتاب الاحتجاج / ترجمه جعفری جلد ۲ صفحه ۲۵۲

این تصویر یک مدلسازی ساده از آن نهنگی است که روی آب قرار دارد و آب روی یک سنگ است و آن سنگ روی یک گاو قرار دارد و گاو روی خاک نمناک است و پایین تر از آن تاریکی است که فقط خدا از آن آگاه است. و زمین هم بر پشت آن ماهی(نهنگ) به صورت تخت و مسطح روی آب گسترده شده (البته مدلسازی خود زمین و آسمان‌ها و عرش فعلا در این تصویر آورده نشده) ‌‌‌‌‌‌══════🇮🇷═════ @For_Strong_Iran ══════🇮🇷═════

آیات #قرآن با موضوع چرخش خورشید و ماه جهت پیدایش شب و روز: سوره یونس، آیه 5. هُوَ الَّذی جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً وَ قَدَّرَهُ مَنازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنینَ وَ الْحِسابَ ما خَلَقَ اللهُ ذالِکَ إِلّا بِالْحَقِّ یُفَصِّلُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ او کسى است که خورشید را روشنایى بخش و ماه را نورافشان قرار داد و براى آن منزلگاه‌هایى مقدّر کرد، تا عدد سالها و حساب (زمان) را بدانید، خداوند این را جز بحق نیافریده، او آیات (خود را) براى گروهى که آماده درک حقایقند، شرح مىدهد. سوره یس آیه 37ـ38 وَآیَةُ لَهُمْ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَاهُمْ مُظْلِمُونَ وَالشَّمْسَ تَجْرِی لِمُسْتَقَرِّ لَهَا ذَلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلیِمِ.» نشانه‌ای [دیگر] برای آنها شب است كه روز را [مانند پوست] از آن بر می‌كنیم و به ناگاه آنان در تاریكی فرو می‌روند و خورشید به [سوی] قرارگاه ویژه خود روان است. تقدیر آن عزیز دانا این است. سوره یس آیه 40 لَا الشَّمْسُ یَنْبَغِی لَهَا أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَ لَا اللَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلُّ فِی فَلَكِ یَسْبَحُونَ» نه خورشید را سزد كه به ما رسد، و نه شب به روز پیشی جوید و هر كدام در سپهری شناورند. سوره یس، آیات 38 - 40. وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَها ذالِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ وَ الْقَمَرَ قَدَّرْناهُ مَنازِلَ حَتّى عادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ لَا الشَّمْسُ یَنْبَغِی لَها أَنْ تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَ لَا الَّیْلُ سابِقُ النَّهارِ وَ کُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ و خورشید (نیز براى آنها آیتى است) که پیوسته به سوى قرارگاهش در حرکت است، این تقدیر خداوند توانا و داناست و براى ماه منزلگاه‌هایى قرار دادیم، (و هنگامى که این منازل را طى کرد) سرانجام بصورت شاخه کهنه (قوسى شکل و زرد رنگ) خرما در مىآید. نه خورشید راسزاست که به ماه رسد و نه شب بر روز پیشى مىگیرد و هر یک در مسیر خود شناورند.» سوره انبیاء آیه 43 وَ هُوَ الَّذِی خَلَقَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ وَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلُّ فِی فَلَكٍ یَسْبَحُونَ» اوست آن كسی كه شب و روز و خورشید و ماه را پدید آورده است. هر كدام از این دو در مداری [معین] شناورند . سوره رعد آیه 2 وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلُّ یَجْرِی لِاَجَلِ مُسَمّیً و خورشید و ماه را رام گردانید؛ هر كدام برای مدتی معین به سیر خود ادامه می‌دهند. سوره ابراهیم آیه 33 وَ سَخَّرَ لَكُمْ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَائِبَیْنِ خداوند خورشید و ماه را در حالی كه هر دو در حال حركت هستند، به نفع شما مقهور و مسخر گردانید. سوره فصّلت، آیه 37. وَ مِنْ آیاتِهِ الَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ لاتَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَ لا لِلْقَمَرِ وَ اسْجُدُوا لِلّهِ الَّذِی خَلَقَهُنَّ إِنْ کُنْتُمْ إِیّاهُ تَعْبُدُونَ. «و از نشانه‌هاى او، شب و روز و خورشید و ماه است، (ولى) براى خورشید و ماه سجده نکنید، (بلکه) براى خدایى که آفریننده آنهاست سجده کنید اگر تنها او را مىپرستید» سوره شمس آیات ۱-۴ وَ الشَّمْس وَ ضُحَاهَا وَ الْقَّمَرِ إذا تَلَاها وَ النَّهَارِ إذا جَلاهَا وَ اللیْل إذا یَغْشَاهَا سوگند به خورشید و پرتو آن و به ماه وقتیکه بدنبال آن نورافشانی میکند و به روز وقتیکه آنرا متجلی می کند و به شب وقتیکه آنرا می پوشاند سوره الرحمن الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبانٍ خورشید و ماه با حساب منظّمی می گردند سوره زمز خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ يُکَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَي النَّهارِ وَ يُکَوِّرُ النَّهارَ عَلَي اللَّيْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ يَجْري لِأَجَلٍ مُسَمًّي أَلا هُوَ الْعَزيزُ الْغَفَّارُ آسمانها و زمین را بحقّ آفرید، شب را بر روز می پیچد و روز را بر شب، و خورشید و ماه را مسخّر فرمان خویش قرار داد هر کدام تا سرآمد معیّنی به حرکت خود ادامه می دهند آگاه باشید که او قادر و آمرزنده است! سوره لقمان أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ يُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ يَجْري إِلي‏ أَجَلٍ مُسَمًّي وَ أَنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ خَبيرٌ آیا ندیدی که خداوند شب را در روز ، و روز را در شب داخل می کند ، و خورشید و ماه را مسخّر ساخته و هر کدام تا سرآمد معینی به حرکت خود ادامه می دهند؟! خداوند به آنچه انجام می دهید آگاه است. ✳️در همه این آیات به چرخش خورشید و ماه جهت پیدایش شب و روز اشاره شده، اما حتی در یک آیه از قران به حرکت زمین جهت پیدایش شب و روز اشاره ای نشده است. ‌‌‌‌‌‌══════🇮🇷═════ @For_Strong_Iran ══════🇮🇷═════

❌ دروغی به نام ناسا !!!! ‌‌‌‌‌‌══════🇮🇷═════ @For_Strong_Iran ══════🇮🇷═════