سادگی یا ساده‌لوحی؛ مرگ نخبگانی، سقوط نظام حکمرانی (( افتادن در دام افراط و تفریط )) یکی از دردهای مزمن و آفتهای بزرگ جامعه‌ ما،ساده‌انگاری و ساده‌پنداری مسائل پیچیده‌ اجتماعی و سیاسی در نظام حکمرانی است. دردی که ریشه‌ آن را باید در نظام کهنه و مندرس سیستم آموزشی جست؛ نظامی که کمتر پژوهندگان را به تفکر، تأمل و پرسشگری تربیت در حوزه‌ اندیشه ورزی سوق داده است. نتایج این آفت را امروز می‌توان در رفتارهای اجتماعی و سیاسی مردم و مسئولان مشاهده کرد؛جاییکه به دلیل ناتوانی در فهم پیچیدگی های نظام حکمرانی و نبود نظریه‌پردازی و عدم بهره‌گیری از نظام نخبگانی،جامعه گرفتار افراط و تفریط شده است. از همین رو،نسبت به رفتارهای اجتماعی، از آزادی تا حقوق شهروندی و رعایت قوانین اجتماعی دچار نوسانات احساسی و هیجانات مقطعی شده‌ایم، چراکه نتوانستیم الگویی صحیح و پایدار از آن‌ها ارائه دهیم. ساده‌انگاری نه‌تنها موجب ساده‌نگری و ساده‌لوحی در معیارها و انتخابات مردم می‌شود، بلکه سدی بزرگ در برابر خلاقیت و مانعی در مسیر عقلانی‌سازی جامعه و درک درست از واقعیت‌هاست. درمان این بیماری، پیش از هر چیز، در اصلاح نظام آموزشی و بازگشت به خردورزی و عقلانیت و ظهور نخبگان نهفته است. در غیر این صورت، جامعه به ورطه‌ تصمیمات شتاب‌زده و مدیریت‌های «شب امتحانی» فرو می‌غلتد؛ مدیریت‌هایی که پیامد آن، سرگردانی، دوگانگی و بی‌اعتمادی مردم است. ساده‌انگاری در نظام حکمرانی را باید مرگ سیاست‌ورزی دانست، و فقدان نظریه‌پردازی و گفت‌وگوی نخبگانی را آفتی برای تربیت و انتخاب مدیران اندیشمند و کارآمد دانست عطاران _ یک معلم

♦️کوچک‌زاده: آقای اژه‌ای! نمی‌شود در جبهه مستضعفین بود و حساب و کتاب زنگنه، آخوندی، جهانگیری، بابک زنجانی و اکبر طبری را برای مردم روشن و شفاف نکرد @AkhbareFori

️اثرات گفتن ؛بسم الله الرحمن الرحیم✨️ #خدا_جون

🔴نترسید و نترسانید، ناترس باشید ♦️آل عمران (3): آيه 173] الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إِيماناً وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ (173) ♦️مؤمنان كسانى هستند كه (چون) مردم (منافق) به ايشان گفتند: بى شك مردم (كافر مكّه) بر ضد شما گرد آمده (و بسيج شده) اند، پس از آنان بترسيد، (آنها به جاى ترس) بر ايمانشان بيافزود و گفتند: خداوند ما را كفايت مىكند و او چه خوب نگهبان و ياورى است. 🌹امام خامنه ای در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش ۱۳۹۷/۱۱/۱۹ ♦️کار دشمن دلهره‌ افکندن است. کار دشمن این است که دلهره بیندازد، بترساند، ناامید کند؛ این کار دشمن است، کار شیطان است؛ مال امروز هم نیست، همیشه بوده؛ «قالَ لَهُمُ النّاسُ إِنَّ النّاسَ قَد جَمَعوا لَکُم فَاخشَوهُم فَزادَهُم ... وَ قالوا حَسبُنَا اللَّهُ وَ نِعمَ الوَکیلُ»؛ ببینید آیات قرآن درس است، درس زندگی است، درس پیشرفت است. بعد از جنگ اُحد که مسلمانها شهید دادند و کسی مثل حمزه‌ی سیّدالشّهدا به شهادت رسید و افراد دیگری شهید شدند، مجروح شدند، زخمی شدند و بالاخره جنگ تمام شد و روز تمام شد و برگشتند مدینه، همین دَم مدینه بودند، همان بیرون مدینه در محلّ اُحد بودند و یک عدّه‌ای زخمی و یک عدّه‌ای ناراحت [بودند] که دشمن که از مدینه دور شده بود -چون در مرحله‌ی آخر بالاخره مسلمانها به دشمن ضربه زدند و دشمن را دور کردند- یک نقشه‌ای به خاطرش رسید و آن این بود که حالا که مسلمانها برگشتند مدینه و شمشیرها را زمین گذاشتند، اینها برگردند، یک‌دفعه حمله کنند و قضایا را تمام کنند و برای اینکه دلها را خالی کنند و بترسانند، خبر را هم به شکلی درز دادند که الان دشمنها میریزند، تا مردم بترسند؛ [خب] یک عدّه هم که مجروحند، یک عدّه هم که خسته‌اند. «قالَ لَهُمُ النّاسُ إِنَّ النّاسَ قَد جَمَعوا لَکُم» آدمهای نفوذی‌ آمدند بین مردم گفتند که «بله، لشکر، بیرون مدینه منتظرند که به شما حمله کنند -فَاخشَوهُم- بترسید، پدرتان درمی‌آید، پدرتان درآمده است»؛ بعد پیغمبر فرمود که فقط آن کسانی که امروز در اُحد زخمی شدند، باید شمشیر دست بگیرند، بیایند بیرون؛ دیگران حق ندارند بیایند؛ ببینید، این[طور] است! شما زخمی شدید، همین شما که زخمی شدید و مجروح شدید، باید شمشیر دست بگیرید بیایید بیرون. یک عدّه‌ای زخمی شده بودند، مؤمن بودند دیگر، به پیغمبر ایمان داشتند، قبول داشتند پیغمبر را، [لذا] شمشیر دست گرفتند، رفتند بیرون، با آن جمعی که در نزدیکیِ مدینه -حالا مثلاً نیم ‌فرسخی، یک فرسخی- اجتماع کرده بودند، درگیر شدند، پدر آنها را درآوردند؛ فَانقَلَبوا بِنِعمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضلٍ لَم یَمسَسهُم سوءٌ.) اوّلش گفتند: قالوا حَسبُنَا اللهُ وَ نِعمَ الوَکیلُ، بعد رفتند «فَانقَلَبوا بِنِعمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضلٍ» و برگشتند، هم غنیمت آوردند، هم شکست دادند دشمن را، هم غنیمت گرفتند و سرافرازبرگشتند؛ این منطق اسلام است. 🇮🇷به منتظران نور 👉دعوتید 🇮🇷

🛑هنگام وضو گرفتن جوان باش هنگام نماز خواندن پیرمرد و هنگام دعا کردن مانند کودک باش. 🌍 #انتشار_حداکثری_با_شما 🌐 به عصــــای موســــی بپیوندید👇 Ⓜ️ @mosesom

🎥وضعیت دجله عراق بعد از سدسازی ترکیه جوان عراقی عرض دجله را با دوچرخه رد می‌شود!

چقدر خوب گفته! 🔹هیز هم‌زاد هرز است. 🔹زنی که برهنه‌گرد است اگر مرد بود چشم‌چران بود و مرد چشم‌چران اگر زن بود برهنه‌گرد بود. 🔹حکمت چهل‌وهفتم نهج‌البلاغه: عفت هرکس به قدر غیرت او است...

💚🙏بنظرم دیدن این کلیپ در #ایام_فاطمیه یه رزقه. ◼️#فاطمیه #حضرت_زهرا برای دیدن کلیپ ها و مطالب وارد کانال شوید به کانال توشه راه بپیوندید لینک عضویت 👇👇👇 👇👇 @toosheyerah ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

با مفهوم جدید نخبه آشنا شوید ... به کدام سمت می رویم ؟

🕸 مدیریت پخمگی 🕸 وقتی پخمگان جای نخبگان می‌نشینند بی‌شک نقش نخبگان در تغییر، تحول و پیشرفت جامعه و نقش تأثیرگذار آنان در حرکت جامعه به‌سوی آرمان‌ها و حقایق را نمی‌توان نادیده گرفت. هرگاه نخبگان در رأس یک سیستم قرار گرفته‌اند، قطار پیشرفت از حرکت باز نایستاده است. حال تصور کنید اگر نانخبگان یا پخمگان جای نخبگان بنشینند و زمام امور را در دست گیرند، چه بلایی بر سر ملت خواهد آمد؟ مدیران پخمه جامعه را به خمودگی، بیهودگی و وادادگی می‌کشانند. در این نوع مدیریت، مصلحت می‌شود واقعیت، منفعت می‌شود حقیقت، و سیاست می‌شود فرصت. در این میان تنها چیزی که فراموش می‌شود، ملت است — و باز هم ملت. آنگاه که پخمگان با سیاست‌بازی و کرنش‌گری راه خود را در جاده قدرت باز می‌کنند، نخبگان خاموش می‌شوند و پخمگان مدهوش . امروز، متأسفانه تفکر منفعت‌طلبی، جامعه ما را گرفتار چنین مدیریتی کرده؛ مدیریتی که به‌جای نخبه‌پروری، دچار نخاله‌پروری و گاه نخبه‌کشی شده است. در چنین سیستمی، خلاقیت و نوآوری نه‌تنها رشد نمی‌کند، بلکه فرهنگ چاکری، نوکری و کرنش‌گری در آن ترویج می‌یابد. در این ساختار مدیریتی، هرکس چاپلوس‌تر و زبانش چرب‌تر، عزیزتر و مقرب‌تر؛ و امتیاز را نه شایستگان، بلکه وابستگان می‌گیرند. و این تراژدی غم‌انگیز تا زمانی ادامه دارد که نخبگان در کنج سکوت بمانند، زبان نگشایند، و در دفاع از حقیقت بر پخمگان نتازند. ✍️ یک معلم

زیست آگاهانه و سواد رسانه ای تفکر انتقادی در زمانه ای که رسانه ها مرزها جغرافیایی را درنوردیدند و به بازیگران اصلی در عرصه قدرت و سیاست تبدیل شدند، داشتن سواد رسانه ای و تفکر انتقادی(thinking critical) یک ضرورت است چرا که شناخت ما را نسبت به واقعیت های پنهان و آشکار رسانه ها و آنچه که پشت پرده آنها می گذرد آشنا می کند. تفکر انتقادی، به معنای عیب جویی و انتقادکردن نیست بلکه توانایی اندیشیدن مستقل و انعطاف بدون تعصب و عاری از سطحی نگری را افزایش می دهد به گونه ای که اخبار را به خوبی تحلیل و نقد و ارزیابی می کند. در در دوره ای که جنگ رسانه ها آغاز گشته و صاحبان قدرت از آن برای پیشبرد آهداف و امیالِ سودجویانه خود استفاده می کنند، تفکر انتقادی با طرح سوالهایی هایی همچون؛ چه کسی گفته؟! چه چیزی را گفته؟! با چه هدفی گفته؟! از کجا گفته؟! ما را به این کنکاش وادارد که چرا برخی از دست اندرکاران رسانه ها در بازنمایی وقایع آن طور که خود می خواهند خبر و پیام را بازسازی می کنند؟! و یا چرا تنها بخشی از خبر را که به نفعشان هست نشان می دهند؟! و یا به چه دلیل کلیشه ای نادرست و سیاه در ذهن مخاطب و بیننده ترسیم می کنند؟ از این رو سواد رسانه ای و تفکر انتقادی ضامن زندگی جتماعی و زیست آگاهانه است چرا که باعث می شود ذهن و اندیشه ما دچار انفعال‌ و انجماد نگردد‌ و بدور از هیجانات و احساسات، عاقلانه بیندیشم و آگاهانه رفتار کنیم و اسیر دروغ پردازی ها و نیرنگ های رسانه ای نگردیم. یک معلم