فرش الحروف آیات ۲۶ تا ۵۰ سوره مبارکه مریم (س) به روایت حفص از عاصم از طریق طیبة النشر (فیل از مصباح) 👇

به روایت حفص از عاصم کوفی از طریق طیبة النشر (فیل از مصباح)

✅ پیرامون جملات پایانی تلاوت قرآن مجید : 🔸 «صَدَقَ اللهُ العَلیُّ العَظیم» 🔸 «صَدَقَ اللهُ العَظیم» الف ) در بین قرّاء چهارده گانه: 🔺 علیرغم آنکه برای آغاز تلاوت قرآن و یا چگونگی وصل سوره ها در قرآن مجید در همه اصول و قواعد قراءات مشهور سبعه(هفت‌گانه) ، عشره (ده گانه) و اربعة العشره (چهارده گانه) ؛ در مورد یسمله () و بعضا استعاذه () قبل از آن ، موارد مختلفی نقل شده است و لیکن پیرامون پایان تلاوت ها در منابع و مآخذ دانشمندان علوم قرآنی و نحویون متقدم ، مطلبی در اصول و قرائت این قرّاء نقل نشده است. 🔺 اینکه از چه زمانی این جملات پایانی در فرهنگ تلاوت قرآن مجید و در بین مسلمانان رایج شده است ، مباحث مختلفی مطرح است و لیکن به نظر می رسد تا دوران آخرین جمع آوری قراءات و حدود قرن هفتم هجری قمری ، ظاهرا این فرهنگ مشهور نببوده و در اصول این قراءات ثبت و ضبط نشده است. 🔺 و شاید اهمیت این موضوع اختلافی در دوران های اخیر بیشتر شایع و رایج شده است. ب ) اهل سنت : 🔺 این موضوع در میان اهل سنت اختلافی است ، بطوری که ؛ ▪️گروهی از عالمان سَلَفی گفتن تصدیق را به دلیل آنکه می گویند : «خداوند ما را از گفتن آن نهی نکرده است» ، جایز دانسته‌اند ، ▪️ و در مقابل، برخی وهابیان و عالمان اهل‌سنت با این بیان که : «روایتی از پیامبر(ص) و دیگر صحابه در منابع حدیثی‌شان نیامده است» ، به بِدعت و حرام بودن تصدیق ، حتی با گفتن عبارت «صَدَقَ اللهُ العَظیم» حکم داده‌اند. ج ) شیعیان : 🔺 در بین علمای شیعه نیز این موضوع خیلی پر رنگ نبوده است و ظاهراً به همان شیوه علمای اهل سنت از جمله استفاده کرده اند ، اما شاید بعضا تعصبات و اختلافات مذهبی بین شیعیان و اهل سنت در بین متأخرین ، این موضوع را پر رنگ تر کرده است. 🔺 در روایات و همچنین سخنان عالمان دینی شیعیان نیز عبارات متفاوتی در این زمینه توصیه شده است که در پایان تلاوت قرآن بیان شوند ، که برخی از این‌ها به شرح زیر است : ۱_ صَدَقَ الله العَلیُّ العَظیم :  ▪️ علامه مجلسی در بحارالانوار روایتی از پیامبر(ص) نقل کرده که طبق آن، شخصی از وی در خصوص چگونگی شروع تلاوت قرآن و پایان آن می‌پرسد و پیامبر پاسخ می‌دهد: «ابتدای قرآن «بسمِ الله الرَّحمن الرَّحیم» و انتهای آن «صَدَقَ الله العَلی العَظیم» است.» ▪️ آیت‌الله سیستانی از مراجع تقلید شیعه معتقد است : گفتن تصدیق به این صورت بهتر است ، زیرا دو صفت «علی» و «عظیم» در قرآن، در کنار یکدیگر بکار رفته‌اند. همچنین به کار بردن این دو با هم تعظیم بیشتر اسم خداوند است. ۲_ صَدَقَ اللهُ العَظیم :  ▪️ شیخ عباس قمی در مفاتیح‌ الجنان  پس از ذکر اعمال اُمّ داوود از امام صادق (ع) نقل می‌کند که : «به گفتن «صدق الله العظیم» پس از تلاوت سوره‌ها در اعمال ام‌داوود سفارش کرده است». ۳_ «صدق اللهُ و صَدَق رَسولُه» : ▪️ شیخ طوسی در تهذیب‌الاحکام از امام صادق(ع) نقل می‌کند که : «او به کسانی که سورهٔ شمس را تلاوت می‌کردند، سفارش می‌کند آن را با عبارت: «صدق اللهُ و صَدَق رَسولُه» پایان دهند.» ۴_ صَدَقَ اللهُ عزّوجل : به‌نقل از کلینی در کتاب کافی ، امام سجاد(ع) بعد از تلاوت آیهٔ ابتدایی سورهٔ قدر، عبارت «صدق الله عَزَّوَجَلّ» را به‌عنوان تصدیق آن آیه تلاوت کرد. ۵_ صَدَق اللهُ العَلّی العَظیم و بَلَغ رسولُه الکریم اللّهم انفَعنا به و بارِک لنَا فیه و الحَمدُلله ربِّ العالَمین :   ▪️ نراقی در جامع‌ُ السَّعادات این عبارت را برای پایان‌دادن به تلاوت قرآن آورده و آن را از آداب تلاوت قرآن برشمرده است. د ) عبارات در آیات قرآن : ۱_ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ : «اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ... وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ » (بقره ۲۵۵) «مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ» (شوری ۴) ۲_ صَدَقَ اللَّهُ : «قُلْ صَدَقَ اللَّهُ ۗ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ» (آل عمران ۹۵) «وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَٰذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ ۚ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِيمَانًا وَتَسْلِيمًا» (احزاب ۲۲) «لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ ۖ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ ۖ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذَٰلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا (فتح ۲۷) منبع : استفاده از سایت ویکی شیعه https://fa.wikishia.net/view/%D8%AA%D8%B5%D8%AF%DB%8C%D9%82_%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%88%D8%AA https://eitaa.com/GheraateQuran/3074

✅ پاسخ برخی از فقهای شیعه پیرامون گفتن جمله : «صدق الله العظیم» ▪️ سئوالات : ۱_ پایان دادن به قرائت قرآن با گفتن «صدق الله العظیم» چه حکمی دارد؟ ۲_ ختم قرائت قرآن با گفتن صدق الله العظیم چه حکم دارد؟ 🔻 پاسخ برخی مراجع عظام : پاسخ برخی از مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤالات چنین است : ▪️ حضرت آیت الله العظمی سید علی حسینی خامنه ای (مد ظله العالی): 🔺 اشکال ندارد. ▪️ حضرت آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی (مد ظله العالی): 🔺 بر طبق معمول شیعه باید بگویید. ▪️ حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): 🔺همانطوری که در آیه شریفه (آیة الکرسی) قرآن می فرماید: و هو العلی العظیم. لذا شما هم درختم قرآن بگویید صدق الله العلی العظیم موفق باشید. ▪️ حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته): 🔺 مانعی ندارد مگر این که عنوان ثانوی خاصی مانند تأیید مذهب باطل بر آن صدق کند. منبع : سایت اسلام کوئیست https://www.islamquest.net/fa/archive/id21365 https://eitaa.com/GheraateQuran/3078

تحقیق : شیخ العزب سالم تلاوت آیات ۱_۴ سوره مبارکه صافات به روایت : خلف از حمزه کوفی بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَالصَّافَّاتِ صَفًّا ﴿۱﴾ فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا ﴿۲﴾ فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا ﴿۳﴾ إِنَّ إِلَهَكُمْ لَوَاحِدٌ ﴿۴﴾ ▪️اصول قرائت در این تلاوت : 🔸 سکت برای تحقیق همزه : ۱_ ذِكْرًا إِنَّ 🔸 ادغام کبیر (متقاربین) : (موافق با سوسی از ابوعمرو بصری) ۱_ وَالصَّافَّاتِ صَفًّا _ وَالصَّافَّات صَّفًّا با مد اشباع (ت × ص) ۲_ فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا _ فَالزَّاجِرَات زَّجْرًا با مد اشباع (ت × ز) ۳_ فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا _ فَالتَّالِيَات ذِّكْرًا با مد اشباع (ت × ذ) 🔺 خلاد (راوی دوم حمزه)👆 این مورد را به دو وجه ادغام و اظهار روایت کرده است. https://eitaa.com/GheraateQuran/3079

فرش الحروف آیات ۱ تا ۴ سوره مبارکه صافات به روایت حمزه کوفی و سوسی از ابوعمرو بصری 👇

به روایت خلف و خلاد از حمزه کوفی

به روایت سوسی از ابوعمرو بصری

🟧6⃣ اصول قرائت حمزه کوفی : 🔶 ادغامات (قسمت اول) : 🔸 تنوين و نون ساکنه : الف ) ادغام ۱_ حمزه ؛ ادغام تنوین و نون ساکنه را در حروف «لِ» و «رِِ» بدون غنه خوانده است . ۲_ حمزه ؛ ادغام تنوین و نون ساکنه را در حروف «ن» و «م» با غنه (مانند همه قراء) خوانده است. ۳_ خلف (راوی اول) : ادغام تنوين و نون ساکنه در حروف «و» و «ى» بدون غنه خوانده است. ۴_ خلاد (راوی دوم) ؛ ادغام تنوين و نون ساکنه در حروف «و» و «ى» با غنه را از حمزه روايت کرده است. ب ) اظهار: ۱_ حمزه ؛ نون ساکنه بعد از حروف «و» و «ى» در کلمه واحده مانند : «الدنيا» ، «بنيان» ، «صنوان» ، «قنوان» ، و در حروف مقطعه در : (حرف «ن» يس و در «و» بعد آن يس ﴿۱﴾وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ ﴿۲﴾ _ یاسین و) ، و (حرف «ن» در «ن وَالْقَلَمِ» ؛ موافق با روایت حفص از عاصم و به اظهار خوانده است. ۲_ حمزه ؛ حرف «ن» در حروف مقطعه «طسم»(طا سین میم) (شعرا ـ قصص) را در نزد ميم به اظهار خوانده است. ج ) اخفاء : ۱_ حمزه ؛ حرف «ن» در حروف مقطعه «طس» _ (طا سین) (نمل) را به اخفاء خوانده است . ادامه دارد ... https://eitaa.com/GheraateQuran/3084

🟧6⃣ اصول قرائت حمزه کوفی : 🔶 ادغامات (قسمت دوم) : 🔸 ادغام صغیر : ۱_ حمزه ؛ حرف «ذ» ساکنه را فقط در حروف «ت» و «د» ادغام کرده است مانند : «اِذ تَّخلُقُ» _ «اِذ دَّخَلُوا» ۲_ حمزه ؛ حرف «ذ» ساکنه را در حرف «ت» در کلمات : «عُذتُّ» ، «فَنَبَذتّها» ، «و اتَّخَذتُّ» و ساير صيغ آن ادغام نموده است. ۳_ خلاد (راوی دوم) ، کلمه «اذ» را در ۵ حرف : ( ت _ ز ـ ص ـ د ـ س ) ادغام نموده است ، مانند : «اِذ صَّرَفنا» ، «اِذ سَّمعتَمُوهُ» ، «اِذ زَّينَ» ... ۴_ حمزه ، حرف «د» کلمه «قد» را در هشت حرف : ( ج ـ ذ ـ ز ـ س ـ ش ـ ص ـ ض ـ ظ ) ادغام کرده است. ۵_ حمزه ، حرف «د» ساکنه را در حرف «ث» مانند : «يرد ثَّوابَ الدُّنيا» (آل عمران) ادغام کرده است . ۶_ حمزه ؛ «د» ملفوظه از حروف مقطعه «صاد» _ «کهيعص» را در «ذ» کلمه «ذِكْرُ» در (كهيعص ﴿۱﴾ ذِّكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا ﴿۲﴾) سوره مريم را ادغام کرده است . ۷_ حمزه ؛ «تاء» تأنيث را در شش حرف ( ث ـ ج ـ ز ـ س ـ ص ـ ظ ) ادغام نموده است ، مانند : «کَذَبَت ثَّمودُ» ، «نَضِجَت جُّلُودُهُم» ، «خَبَت زّدْناهُمْ» ... ۸_ حمزه ؛ «ل» ساکنه در کلمات «بل» و «هل» را که در مقابل هشت حرف قرار گرفته است را : ۸٫۱ _ در سه حرف (ت ـ ث ـ س) ادغام کرده است ، مانند : «هَل تَّرى» ، «بَل تَّأتيهُم» ، «هَل ثُوِّبَ» ، «بَل سَّوَّلتْ» ... ۸٫۲ ـ از خلاد (راوی دوم) ؛ بِخُلف عَنه در «بَل طّبَعَ» ادغام روايت شده است ۸٫۳ خلف (راوی اول) ؛ آنرا 👆 باظهار آورده است. ۹_ حمزه ؛ حرف «ث» را در حرف «ت» کلمات : «اُورِثتُمُوها» (اعراف ـ زخرف) و «لَبِثتَّ» ، ـ«کَم لَبِثتُّم» و دیگر صيغ آن ادغام کرده است. ۱۰_ حمزه ؛ حرف «ث» را در «يلْهَث ذّلک» (اعراف) ادغام نموده است ۱۱_ حمزه ؛ حرف «ب» را در «م» کلمه «اِرکَب مَّعَنا» (هود) ادغام کرده است. ۱۱/۱_ 👆 در تيسير به اظهار آمده است ، ۱۱٫۲_👆و از خلاد ؛ بخلف عنه آمده است. ۱۲_ حمزه ؛ «يعَذِّب مَّنْ يشاء» (بقره) را به سکون حرف «ب» قرائت و حرف «ب» را در «م» ادغام کرده است. ۱۳_ حمزه ؛ در کلمه «نَخلُقُکُّم» (مرسلات) ، حرف «ق» را در حرف «ک» ادغام کرده است . ۱۴_ به روايت از خلاد ، حمزه ؛ حرف «ب» را در حرف «ف» که در پنج موضع قرآن کريم نزد هم قرار گرفته اند، ادغام کرده است : اِنْ تَعْجَبْ فَّعَجَبٌ (رعد) وَ مَنْ لَمْ يتُبْ فّاولئک (حجرات)، اِذْهَب فَّمَن تَبِعَکَ (اسراء) فَاذْهَب فَّاِنَّ لَکَ (طه) اَو يغْلِب فَّسَوْفَ (نساء) ۱۴٫۱_ و به روايت خلف ؛ تمام پنج مورد فوق 👆 را به اظهار خوانده است . ۱۵_ حمزه ؛ «بَيت طّائفةٌ» (نساء) را به ادغام حرف «ت» در حرف «ط» خوانده است . ۱۶_ حمزه ؛ «اَتُمدُونِّن بمالٍ» (نمل) را به ادغام حرف «ن» در حرف «ن» و با مد اشباع حاصله خوانده است. 🔸 ادغام کبیر : ۱_ حمزه ؛ در کلمات وَ الصّافّات صَّفّاً ـ فَالزّاجرات زَّجراً ـ فَالتّاليات ذّکراً (صافات) وَالذّاريات ذَّرواً (ذاريات) ، حرف «ت» را در (ص _ ز _ ذ) به ادغام کبير و با سوسى موافقت نموده است ۲_ روايت خلاد از حمزه ، ادغام حرف «ت» در (ذ _ ص) «فَالمُلقيات ذِّکراً» (مرسلات) و «فَالمُغيرات صُّبْحاً» (عاديات) ، به دو وجه ادغام و اظهار ذکر شده است . https://eitaa.com/GheraateQuran/3085

تحقیق : استاد محمود علی البناء تلاوت آیات ۲۳ تا ۳۴ سوره مبارکه طه به روایت : ورش از نافع مدنی از طریق : الأزرق 🔺 اصول قرائت در این تلاوت : 🔸 نقل و حذف : ۱_ موصول : _ ۲_ مفصول : اذْهَبْ إِلَى ، مِنْ أَهْلِی ، کَثِیرًا إِنَّکَ 🔸 مدود : ۱_ مد منفصل (طول) : فِی أَمْرِی ۲_ مد متصل (طول) : _ ۳_ مد صله میم جمعی (طول) : _ ۴_ مد صله هاء ضمیر (طول) : بِهِ أَزْرِی ۵_ مد لازم (اشباع) : _ ۶_ مد لین در وصل٫وقف(توسط٫طول) : _ ۷_ عارض به سکون (قصر٫توسط٫طول) : ۸_ مد بدل٫ تثلیث (قصر٫توسط٫طول) : _ 🔸 تقلیل : ۱_ طَغَى (غ) 🔸 ترقیق راء : ۱_ وَزِیرًا ، کَثِیرًا ، بَصِیرًا 🔸 یاءات اضافه : ۱_ وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی _ (وَیَسِّرْ لِیَ أَمْرِی) 🔺 ياء ضمير که دلالت بر متکلم دارد، و به فعل و اسم و حرف اضافه مى شود، آنرا ياء اضافه گويند . 🔺 ياء متکلم که بعدش همزه قطع آمده ؛ در قرآن ۱۷۶ مورد است که نافع مدنی ۱۵۸ مورد آن را به فتح خوانده است . https://eitaa.com/GheraateQuran/3087

فرش الحروف آیات ۲۳ تا ۳۴ سوره مبارکه طه به روایت ورش از نافع مدنی از طریق ابویعقوب الأَزرَق 👇

به روایت ورش از نافع مدنی از طریق الازرق

✅ دیدگاه علماء پیرامون تواتر قراءات (قسمت دوم) : 🔹دیدگاه علمای شیعه پیرامون تواتر قراءات سبعه (بخش اول) 🔻 در اینجا اقوال بعضی از متقدمین و متاخرین دانشمندان تشیع را راجع به قراءات سبعه می‌آوریم: 🔸 ۱. سید محمد مجاهد (طباطبائی) در مفاتیح الاصول فرموده است: در تواتر قراءات سبع یا عدم تواتر آنها سه قول هست: ۲.۱ - تواتر قرائات اول آنکه: ▪️ مطلقا متواترند و همه آنها از مصادیق مما نزل به الروح الامین علی قلب سید المرسلین می‌باشند ▪️ و قائلین به این قول : علامه ابن مطهر، ابن فهد ، محقق ثانی ، شهید ثانی در کتاب «مقاصد العلیه» و شیخ حر عاملی و محکیا از فاضل جواد می‌باشد. ▪️ و سید صدرالدین در «شرح وافیه» فرموده است که : معظم مجتهدین از اصحاب ما به تواتر قراءات سبع حکم کرده‌اند و رازی در «تفسیر کبیر» گفته است: بیشتر علما رایشان به تواتر است. ۲.۲ - تفصیل دوم آنکه : قراءات سبع، ▪️ قسمتی از آنها از قبیل هیات کلمه است مثل: مدولین و تخفیف همزه و اماله و امثال اینها و اینها غیر متواترند و لکن تواتر آنها لازم و واجب نیست (مخل به تواتر قرائت نیست) ▪️ و قسمتی از آنها مثل جوهر لفظ است مانند «ملک» و «مالک» و اینها (که قرائت بر آنها صادق است) متواترند و این رای «شیخ بهایی و ابن حاجب و عضدی» است. ۲.۳ - عدم تواتر سوم آنکه: ▪️مطلقا متواتر نیستند (نه اینکه صحیح نیستند) هر چند که جوهر لفظ باشد و این رای شیخ طوسی در تبیان و نجم الائمه در شرح کافیه و جمال الدین خوانساری و سید نعمت الله جزایری و شیخ یوسف بحرانی و سید صدرالدین و محکی از ابن طاووس درکتاب سعد السعود و رازی و زمخشری است و کلام حرفوشی به این رای متمایل است. ادامه دارد .... منبع : ویکی فقه https://eitaa.com/GheraateQuran/3092

حافظ و مقری ؛ استاد حاج مهدی حسنی مشهد مقدس 💠 جلسه اقراء ▪️ روایت : حفص از عاصم کوفی 👤 جناب آقای : دکتر مهدی رضایی 💻 Eitaa.com/eqrah_hassani https://eitaa.com/GheraateQuran/3093

✅ دیدگاه علماء پیرامون تواتر قراءات (قسمت دوم) : 🔹دیدگاه علمای شیعه پیرامون تواتر قراءات سبعه (بخش دوم) 🔸 ۲. علامه حلی رحمة‌الله‌علیه : قرائت قرآن با هر یک از قراءات هفتگانه جایز است؛ زیرا همه هفت قرائت متواتر است. 🔸 ۳. شهید اول رحمة‌الله‌علیه : خواندن قرآن با قرائت‌های متواتر جایز است ▪️ و گروهی قرائت «ابی جعفر و یعقوب و خلف» را که مکمل عشره قرائت‌ها می‌باشند، منع کرده‌اند ولی اصح آن است که قرائت این سه نفر نیز همانند قراءات هفتگانه به دلیل تواترشان جایز است. ▪️ بنابراین جناب شهید اول رحمة‌الله‌علیه از کسانی است که صریحا قراءات عشره را متواتر می‌دانند 🔸 ۴. شهید ثانی رحمة‌الله‌علیه در «شرح الفیه» می‌نویسد: مراد این نباشد که بگوییم تمامی قراءات واصله، متواتر هستند بلکه مقصود این است که قرائت متواتر در میان آن هفت قرائت هستند و حتی بعضی از آنها شاذ و نادر است چه رسد به دیگر قرائت‌ها و نتیجه ی تحقیق عده‌ای از اهل فن نیز همین مطلب را مؤید است. 🔸 ۵. میرزای قمی رحمة‌الله‌علیه می‌فرمایند: اگر مراد از تواتر، تواتر از سوی پیامبر باشد، اثبات این مطلب مشکل است و اگر مقصود تواتر از سوی امامان (عليهم‌السّلام) باشد، صحیح و یقینی است. پس تجویز قرائت به وسیله آنان و تشویقی که در این باره نموده‌اند بدون تواتر امکان ندارد. 🔸 ۶. شیخ طوسی رحمة‌الله‌علیه با اینکه خود از موافقان نیست، می‌فرماید: اما جمهور علمای شیعه، خواندن قرآن کریم مطابق معروف قرائت‌ها را در بین مردم جایز دانسته و گفته‌اند می‌توان قرآن را با هر یک از قرائت‌های هفتگانه تلاوت نموده و انتخاب قرائت خاصی که با اعتقاد بر عدم جواز دیگر قرائت‌ها باشد را مکروه دانسته‌اند و تلاوت قرآن طبق قرائت مجاز میان قراء و قرائتی را که از سوی آنان تحریم نشده باشد، ترخیص داده‌اند. ادامه دارد.... منبع : سایت ویکی فقه https://eitaa.com/GheraateQuran/3094

ترتیل : استاد شیخ احمد معصراوی (مصر) تلاوت آیات ۱ تا ۵۱ سوره مبارکه مؤمنون ▪️ به روایت : رویس (راوی اول) یعقوب حضرمی بصری ▪️ از طریق : طیبة النشر (ط.ن) ▪️ اصول قرائت در این تلاوت : 🔸 هاء سکت در وقف جمع مذکر سالم (ط.ن) : (الْمُؤْمِنُونَ + ه‍ = الْمُؤْمِنُونَه) الْمُؤْمِنُونَ ، خَاشِعُونَ ، مُعْرِضُونَ ، فَاعِلُونَ ، حَافِظُونَ ، مَلُومِینَ ، الْعَادُونَ ، رَاعُونَ ، الْوَارِثُونَ ، خَالِدُونَ ، الْخَالِقِینَ ، لَمَیِّتُونَ ، غَافِلِینَ ، لَقَادِرُونَ ، الأوَّلِینَ ، کَذَّبُونِ ، مُغْرَقُونَ ، الظَّالِمِینَ ، الْمُنْزِلِینَ ، لَمُبْتَلِینَ‌ ، آخَرِینَ ، مُخْرَجُونَ ، بِمَبْعُوثِینَ ، بِمُؤْمِنِینَ ، نَادِمِینَ ، الظَّالِمِینَ ، آخَرِینَ ، عَالِینَ ، عَابِدُونَ ، الْمُهْلَکِینَ 🔺 در طيبة النشر براى يعقوب بِخُلفِ عَنْه 🔸 مدود : ۱_ مد منفصل (قصر) : ۲_ مد متصل (توسط) : فَأُولَئِکَ،أُولَئِکَ، طَرَائِقَ،السَّمَاءِ،مَاءً،سَیْنَاءَ،شَاءَ،مَلائِکَةً، أبَائِنَا،جَاءَ،غُثَاءً ، 🔸 اجتماع دو همزه : ۱_ متفق الحرکه (تسهیل همزه دوم) : جَاءَ أَمْرُنَا (جَاءَ اْمْرُنَا) ، جَاءَ أُمَّةً (جَاءَ اْمَّةً) 🔸 هاء سکت ضمیر منفصل در وقف : ۱_ هُوَ (هُوَ + ه‍) ، هِیَ (هِیَ + ه‍) 🔸 حرف یا حرکت مخالف حفص : تَنْبُتُ (تُنْبُتُ) ، نُسْقِیکُمْ (نَسْقِیکُمْ) ، کُلٍّ (کُلِّ) ، مِتُّمْ (مُتُّمْ) 🔸 ضم هاء ضمير جمع مذکر يا مؤنث يا مثنى بعد از ياء ساکنه : ۱_ فِیهِمْ (فِیهُمْ) 🔸 یاءات زواید: ۱_ در وصل٫وقف به اثبات یاء : کَذَّبُونِ (کَذَّبُونِ + ی) https://eitaa.com/GheraateQuran/3095

فرش الحروف آیات ۱ تا ۵۱ سوره مبارکه مؤمنون به روایت رویس از یعقوب حضرمی بصری (الدره) 👇

به روایت رویس از یعقوب حضرمی بصری (الدره)

✅ دیدگاه علماء پیرامون تواتر قراءات (قسمت دوم) : 🔹دیدگاه علمای شیعه پیرامون تواتر قراءات سبعه (بخش سوم) 🔸 ۷. شیخ طبرسی رحمة‌الله‌علیه می‌فرماید: آنچه از مذهب امامیه جلب نظر می‌کند این است که علمای مذهب بالاتفاق و اجماعا قرائت قرآن را بر طبق قراءاتی که بین مسلمین معمول و معروف است جایز دانسته‌اند و از انتخاب یک قرائت بخصوصه (مثلا قرائت عاصم) با اعتقاد به عدم صحت دیگر قرائت‌ها را مکروه شمرده‌اند. 🔸 ۸. مرحوم محمد باقر خوانساری  رحمة‌الله‌علیه می‌گوید: در حجیت «قراءات سبع» و نیز در حجیت «قراءات عشر» اجمالا در میان علمای امامیه اختلافی وجود ندارد. ▪️و در قسمتی دیگر می‌فرماید: ما از طریق روایات اهل بیت (علیهم‌السّلام) نیز موظفیم قرآن کریم را همان گونه قرائت کنیم که مردم قرائت می‌کنند و مشهورترین قراءاتی که در میان مردم جایی برای خود باز کرده و قرائت آنان بر طبق آنها استقرار یافته، همین قراءات سبع است که به همان قراء سبعه منسوب بوده و مردم نیز بر قراءات آنها متکی هستند. 🔸 ۹. مرحوم محمد جواد عاملی  می‌فرماید: در کتاب «جامع المقاصد» مرحوم کرکی، اجماع علمای شیعه بر تواتر قراءات قراء سبعه جلب نظر می‌کند، چنان که درکتاب «الغریه» و «الروض» اجماع علما بر همین مطلب دیده می‌شود. و در کتاب «مجمع البرهان» نیز این حقیقت مطرح شده است تواتر این قراءات، قطعی و غیرقابل تردید می‌باشد چنان که به این حقیقت در «مجمع البرهان» اشاره شده است. 🔸 ۱۰. علامه شعرانی می‌فرماید: هم اکنون قراءات قراء سبعه در کتب تفسیر ذکر شده است و حتی در زمان ما این قراءات همواره به گوش می‌رسد که باید آن را بازده کوشش و تلاش علمای برجسته اسلامی دانست. ▪️ و نیز می‌فرماید: تمام مسلمین بالاتفاق می‌گویند: قراء در قراءاتشان به سماع و نقل و روایت موثق متکی هستند و این مبانی مطمئن تکیه گاه قراءات آنها را تشکیل می‌دهد. 🔸 ۱۱. از حاشیه مدارک تالیف مرحوم وحید بهبهانی رحمة‌الله‌علیه نقل شده که: مراد از تواتر، قرائتی است که در زمان امامان (عليهم‌السّلام) شایع بوده و منعی نفرموده‌اند و از این کشف می‌شود که آن بزرگواران، قرائت آنان را صحیح دانسته و در نماز تجویز کرده‌اند. ادامه دارد .... منبع : سایت ویکی فقه https://eitaa.com/GheraateQuran/3101

🔄 فهرست ....