امروز تصمیم گرفتم قدم بزنم و فکر کنم . دیدم چقدر بین کسی که دوسش دارم با اونی که دوسم داره فاصله است ... با تموم بداخلاقیام بازم باهامه ، با تموم بی محلیام ، سرد بودنام ، لجبازی کردنام و . . . بازم منو دوست داره سعی میکنه همیشه حالمو خوب کنه ، اصن اولویتش منم . منی که سردم ، خشکم ، عصبی ام ولی اون آرومه ، مهربونه ، صبوره و درگیرِ منه :)) - حامیم -

اولین متنی که برای تو نوشتم ؛ با فکرم ، با دلم و من چه منطقی دوستت دارم . - حامیم -

ببین جانم . به هر موجودی زنگ نزن ، فردا تعداد میس کالات میشه رزومش ؛ دیدم که میگم . . . - حامیم -

گاهی فکر می کنم باید از چشمام بابت چیز های خوبی که ندیدم ؛ ازشون حلالیت بگیرم . از گوش هام بابت چیز های خوبی که نشنیدم ؛ از دستام برای کار های خوبی که نکردم ؛ از زبونم برای چیز های خوبی که نگفتم ؛ از پاهام برای جاهای خوبی که نرفتم ؛ و برای هر اتفاقی بدی که به خواست خودم ، درونشون اجزای بدنمو دخیل کردم . از تمام بدنم که گیر من افتادن ... باید حلالیت بگیرم . واقعا اذیتشون کردم ، لایق بیشتر از این بودن و اونها تنها موجوداتی بودن که در گناه و غم و خوبی همراهم بودن و در هر حالتی به دستور من هرچی که خواستم ، تبعیت کردن و انجام دادن . واقعا دمتون گرم اجزای من حلال کنید حلال :))