🌼علامه مجلسی: شب جمعه مشغول مطالعه بودم به این دعا رسیدم بسم الله الرحمن الرحیم الْحَمْدُلله مِنْ اَوَّلِ الدُّنْیا اِلی فَنائِها وَ مِنَ الآخِرَه اِلی بَقائِها, اَلْحَمْدُللهِ عَلی کُلِّ نِعْمَه، اَسْتَغْفِرُالله مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ وَ اَتُوبُ اِلَیْه، وَ هُوَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ بعد یک هفته مجدد خواستم آنرا بخوانم که در حالت مکاشفه از ملائکه ندایی شنیدم که ما هنوز از نوشتن ثواب قرائت قبلی فارغ نشده ایم. (قصص العلماء ص۸۰)

◀امشب شب زیارتی آقا سیدالشهداء علیه السلام است،از هر کجای این کره ی خاکی که هستیم زائر حضرت باشیم با گفتن سه مرتبه ی این جمله： 🌴صلی الله علیک یا اباعبدالله🌴 🌴صلی الله علیک یا اباعبدالله🌴 🌴صلی الله علیک یا اباعبدالله🌴 #الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ‌فَرَجَهُمْ

💐#مجید_بربری #قسمت_50 مجید همه چیزش را پای رفیق می ذاشت،می گفت:آدم باید حال خرابش رو،واسه خودش نگه داره و با حال خوب بره پیش دوست و رفیقاش.روی هر حرفی که میزد،واقعا می ایستاد.اگه هزارو یک،گیر و گرفتاری داشت،هروقت پیش دوستاش بود،خنده از لبش کنار نمی رفت.کاری هم می کرد که دوستاش هم شاد و خندون باشن.یه روز مجید و دوستاش جمع بودن.یکی میپرسه:((اون کیه که از همه چیزش،برا رفیقش می گذره،حتی پاش بیفته،لباس تنش رو هم برا کمک یه رفیق،در میاره؟هرکدوم از دوستاش،اسم یکی رو میاره.چند تاشون میگن؛برادرم حسن یه همچین آدمی یه،به قول معروف لوطی و با مرامه.اما آخرش همه جمع به این نتیجه میرسن که مجید،دست داییش حسن آقا رو از پشت بسته.توی هرکاری،مرد و مردونه پای رفیق،پای خانواده اش می ایستاد.تو دعوا میرفت برا رفیقش،کتک میزد و کتک هم می خورد.تو عروسی و عزا،وقتی مراسم تموم میشد و برمی گشت خونه،دو دست لباس نشسته یا پاره کرده داشت.چون می خواست برا صاحب مجلس،سنگ تموم بذاره.یادمه یه خانمی پسرش فوت کرده بود و نمی تونست برا پسرش مراسم بگیره،مجید دوره افتاد،پول جمع کرد و یه مراسم درست و حسابی براشون گرفت.بعد از اون ماجرا،با مرتضی کریمی که آشنا شد،با هم پول از این طرف و اون طرف می گرفتن و بسته های غذایی درست می کردند و توی مناطق محروم و حاشیه شهر،بین افراد نیازمند پخش می کردن.مجید علاوه بر همه اینها،خوش گذرون هم بود.پنج میلیون تومن از وام های خونگی به اسمش دراومد.هرروز یه ماشین مدل بالا کرایه میکرد و ما را با خودش می‌برد این طرف و اون طرف گردش.ما تصمیم داشتیم این پول رو سرمایه ش کنه و یه چیزی بریزه تو مغازه ای که داشتیم و یه کاری شروع کنه.اما سر بیست روز اون پولو تموم کرد.عادت نداشت و نمیتونست ،سر یه کاری ثابت بمونه.هریکی دو ماه سر یه کاری بود،بعد ولش میکرد.مجید من،پسر شوخی بود.گاهی ازش می پرسیدن بچه کجایی؟نمی گفت یافت آباد،می گفت:من بچه یافترانیه ام.یافت آباد و زعفرانیه رو،قاطی هم میکرد و یه اسم جدید از خودش می ساخت. گاهی هم می پرسیدن :ماشینت چیه؟چون اونموقع وانت داشت ،وانت و زانتیا رو باهم مخلوط میکرد و میگفت؛وانتافه دارم!😅 #داستان_زندگی_حر_مدافعان_حرم #شهید_مجید_قربانخانی🌷🕊 💥ادامه دارد...

💐#مجید_بربری #قسمت_51 شهریور نود و چهار بود،عروسی شهرستان دعوت بودیم.مجید عروسی های شهرستان رو،هرطور بود شرکت میکرد.می گفت:((زشته،برا ما زحمت کشیدن و غذا تهیه کردن و کارت دادن.))از طرفی عروسی ها و رسم و رسومات شهرستان رو دوست داشت.آقا افضل گفت: _قید این یه عروسی رو بزنید.من نمیتونم چندساعت پشت فرمون بشینم. مجید دست بردار نبود. _افضل اشکال نداره!من خودم رانندگی میکنم،فقط بریم. هرطور بود باباش رو راضی کرد و راه افتادیم.هروقت که حرف ازدواج پیش می اومد،همش میگفت:((من دو تا عروسی میگیرم !یکی تو تهران،یکی هم شهرستان.عروسی تهرانم رو،فقط دوهزار نفر بی دعوت میان!حالا حساب کنید با دعوتی ها چقدرم میشن. رو این حساب یه عروسی هم،برا مهمون های شهرستانی مون میگیرم)). ما رسم داریم داماد توی عروسی،میوه پرتاب کنه بالا سر جمعیت و جوونهای مجرد،واسه گرفتنش باهم رقابت می کنن.بزرگترها میگن،اونی که زودتر میوه رو تو هوا گرفته،ازدواج به زودی روزیش میشه.مجید توی همین عروسی،اناری رو که داماد انداخته بود بالا،گرفت.موقع تماشای این صحنه،خیلی ذوق کردم و تا مدتی توی خیالم،مجید رو تو لباس دامادی میدیدم. سال نودو چهار بود.حرف سوریه رفتن مجید،کم کم به گوش میخورد،اما باورم نمی‌شد. یه گهواره ای بود که نمیدونم توی حرم سوریه،متبرکش کرده بودن یا کربلا.هرکی میخواست روضه بگیره،مجید گهواره رو براش می برد.روزهای آخر بود...،دلم نمی خواست لحظه ای از مجید جدا بشم.فکر می کردم اگه جلو چشمم نباشه،میذاره میره.یه روز بچه های خونه ی خودمون،با اصرار منو به روضه یکی از اقوام بردند.اون روز گهواره رو برده بودن اونجا.خانمهای روضه،تبرکا چیزهایی توی گهواره می ذاشتند و آخر مراسم،بین جمعیت پخش می کردند.به محض این که وارد خونه شدم و کفش هام رو جلوی در اتاق درآوردم،صاحب خونه اومد پیش من و یه تفنگ مشقی گذاشت توی دستم: _مریم جون شرمنده!از وسایل توی گهواره ،همین یه تفنگ مونده. تا تفنگ را به دستم داد،یهوو دلم ریخت.حال خودم رو هیچ نمی دونستم؛اشکهام خود به خود سرازیر شدند.گفتم:این تفنگ برام یه نشونه است.مجید من حتما میره سوریه،و حتم دارم شهید هم میشه!😭 #داستان_زندگی_حر_مدافعان_حرم #شهید_مجید_قربانخانی🌷🕊 💐#مجید_بربری #قسمت_52 روزهای آخر ،با یکی از دوستاش توی سفره خونه بودند و داشتند با هم صحبت می کردند.یک دفعه وسط اختلاطشون ،مجید میره توی یه حال عجیبی و از این رو به اون رو میشه. هرقدر دوستش صداش میزنه،مجید جواب نمیده،عین مرده!به حدی میرسه که دوستش،هول میکنه و می افته به گریه.فکر میکنه حتما مجید تموم کرده.بلند میشه یه کاری بکنه،که میبینه مجید تکون می خوره و چشم‌هاش خیس شدن برگشتن. حالش را که پرسیدم،گفت:((میخواستم ببینم اگه رفتم سوریه و شهید شدم،مادرم اومد بالا سر قبرم و صدام کرد،میتونم جوابش رو بدم یا نه؟ببینم اصلا طاقتش رو دارم؟حالا هم میخوام برم یه همچین کاری با مادرم بکنم.)) دوستش میگه:((نه مجید،یه وقت این کار و نکنی،مادرت سکته میکنه.تو که میدونی چقدر به تو وابسته است.))😔 آخر صحبت هام رو ختم میکنم به زیارت های مجید.مجید اولین مشهدی که رفت،تو سن شونزده سالگی با یکی از رفیق هاش بود.یادمه برا زن دایی هاش سوغاتی آورده بود.تعجب کردم که یه نوجوون چطور یاد سوغاتی بوده!سال نودو سه که پیاده رفت کربلا،برای همه سوغاتی آورد. از کارش،چشمام گرد شده بود.پیش خودم گفتم:خدایا!این پسر چطور یاد نصف فامیل بوده،که براشون سوغاتی بیاره.راجع به هدیه میگفت:هدیه ای رو که به کسی میدن،اون حق نداره به دیگری بده.یه پلاک و زنجیر برای من گرفته بود،که من اون رو به دختربزرگم دادم.وقتی فهمید،ناراحت شد و ازم گله کرد.آخرش از دخترم پس گرفتم.مادر مجید دیگر نتوانست حرف بزند.اشک هایش روسری و چادرش را نمناک کرد.از روزهایی که مجید،برای رد گم کردن می گفت:میخوام برم آلمان و از حرم حضرت زینب سر درآورد،نتوانست صحبت کند. نوبت به آقا افضل قربان خانی،پدر مجید رسید که از پسرش بگوید: _مجید معروف شر به ((حرّ شهدای مدافع حرم )).شعر ((پناه حرم داری میری برادرم)) رو خیلی دوست داشت.هروقت اتفاقی براش می افتاد و یه کار درست یا اشتباهی ازش سر میزد،شروع میکرد به سینه زدن و این شعر را می خوند.آخرش هم به ((پناه حرم))معروف شد و اما ماجرای حرّ مدافعان حرم.وقتی اسم حرّ میاد وسط ،ما مردم عادی،از اول زندگیش تا چند روز به عاشورا،هیچ اطلاعی نداریم. فقط می دونیم که چند روز قبلِ عاشورا ،یه خطایی کرد و بعد هم سر به پای امام حسین گذاشت و شهید شد.مجید هم اشتباهات ریز و درشتی داشت که از یه جایی به بعد،خودش از این نوع زندگی کردن خسته شد و تصمیم گرفت که راهش رو عوض کنه و واقعا هم عوض کرد.دوستانی که با مجید سوریه بودند،می گفتند:مجید توی حرم حضرت رقیه کامل متحول شد.اونجا یه ریز اشک می ریخت و به قول معروف،حال خوشی داشت.

🔴 #دعای_ندبه 🔵 چند صبح جمعه به انتظار او نخوابیده ای #ندبه #جمعه

🔴 هشدار و روشنگری حضرت امام خمینی(ره) در مورد اهداف اسرائیل در منطقه / امروز لبنان است، فردا خدایی ناکرده عراق و سوریه!! 💯قرارگاه‌سایبری‌عَمّار🇮🇷دعوتید #شماهم‌می‌توانیدیک‌عَمّارباشید

💐#مجید_بربری #قسمت_53 مجید با نون حلال بزرگ شد.اصلا بذارید از خودم بگم.من وقتی از سربازی برگشتم،اولش نونوا شدم.بعد یه اتفاقی برای دستم افتاد و چند ماهی رفتم ریخته گری.بعد از اون تو یه شرکت مشغول شدم و از اونجا رفتم تراشکاری.یه مدتی هم با پدر خانمم،یه وانت گرفتیم و کم یا زیاد مشغول بودیم.آخر سر از همه هم رفتم بازار آهن،که تا قبل از شهادت مجیدم اونجا بودم.اینها را براتون گفتم که بگم،یه عمری همه تلاشم را کردم که نون حلال سر سفره زن و بچه ام بذارم.مجید با نون حلال بزرگ شد.نداری هم زیاد تو زندگی مون کشیدیم،اما هرجوری بود،سر کردیم تا خدای نکرده،بچه هامون لب به لقمه حروم نزنن. درسته،مجید شیطنت ها و اشتباهاتی داشت،اما به خاطر همین نون حلالی که خورده بود،آخرش به لطف خدا عاقبت به خیر شد.گفتنی ها رو از مجید،خانمم گفت.چیزی که توی حرف هاش خالی بود و دیگه توان صحبت نداشت،ماجرای سوریه رفتن مجیدمه.مجید قهوه خونه زد،حالا کار خوبی هست یا نه،من کار ندارم.اونجا با بچه هیأتی ها و بسیجی هایی که به قهوه خونه ها سر میزدن،آشنا شد و کم کم حال و هوای رفتن به سوریه،تو سرش افتاد.مدام می گفت؛داعش پر رو شده،ما باید بریم روشون رو کم کنیم و بیایم. خوابی هم دیده بود که برا یکی دو نفر تعریف کرد:((خواب حضرت زهرا رو دیدم.تو خوابم،خانم فرمودن مجید!تو وقتی میای سوریه،سر یه هفته میای پیش خودم.)). برای همین اصرار میکرد باید برم،بهم وعده دیدار دادن. یه وقت هایی که بهش می گفتن،پسر نرو،میری شهید میشی،با پا میری و خوابیده برمی گردی،میگفت:((من میخوام شهید بشم،به کسی ربطی داره؟؟)). روزی که با خواهرش عطیه خداحافظی می کنه،به خواهرش میگه: _از بین دویست نفر،فقط دوازده سیزده نفر شهید میشن!تمام شد و رفت. واقعا هم همین طور شد.از یه گردان صدوهفتاد هشتادنفره،چهارده نفر شهید شدن.اون اواخر یه آهنگ مادر داشت،مدام می‌ذاشت و گوش می‌داد.گاهی هم میگفت:((من اگه رفتم و شهید شدم،این آهنگ قشنگ رو،توی مراسمم بذارید)).😭 خودش هم کلی پای همین آهنگ،اشک ریخت.به یکی از رفیقای صمیمیش،پیام داده بود:نمی دونم چه اتفاق خوبی برام افتاده ،دوست دارم فقط نماز و قرآن بخونم.با خدا حرف بزنم و گریه کنم،به خاطر روزهایی که به اشتباه سپری کردم. #داستان_زندگی_حر_مدافعان_حرم #شهید_مجید_قربانخانی🌷🕊 💥ادامه دارد...

💐#مجید_بربری #قسمت_54 مجید عشقش مرتضی کریمی بود.چند مرتبه ای هم اومد در خونه و با مجید رفتن گردان و این طرف و اون طرف.حتی وقتی رفتنش جدی شد،مرتضی یه مرتبه هم با خانمم صحبت کرد و گفت؛ _شما اصلا نگران مجید نباشید،من هرجا برم،مجید را هم با خودم می‌برم.جوونه،اگر ما نبریمش،به غرورش برمیخوره.و تا آخر هم کنار مجید بود.با هم رفتند،و باهم ماندگار شدند.انگار قرارشون همین بود.از اون طرف یکی از فرماندهان مجید بهش میگه؛ ))برای رفتن سوریه،قانونه که اجازه نامه از طرف پدر و مادرت بیاری)). مجید هم یه خانمی رو پیدا میکنه و شماره فرمانده اش را می گیره،به اون خانم میگه؛بگو من راضی ام پسرم با شما بیاد سوریه!وقتی فرمانده اش میگه:))مجید !بهت نمیخوره ،یه مادر پیر داشته باشی)).در جوابش میگه:((همینه که هست!شما به صدای مادر منم گیر می دین؟)). رفتن مجید جدی شده بود،ولی ما جدی نمی گرفتیم.مریم خانم مدام تلفن دستش بود و به این طرف و اون طرف زنگ میزد و سراغ میگرفت ببینه ،مجید رو میبرن یا نه.به برادرهاش زنگ زد که رفتن مجید حتمی شده،اما هیچ کی این حرف رو جدی نگرفت.آموزشی که میرفت،مسئول تدارکات گردانِ مرتضی بود.همیشه خدا جیب هاش پر از خرمای خشک بود و به ما می‌داد.دی سال نود و چهار،که رفتنش جدی شد.تاریخ دقیق رو به ما نگفته بود. خانمم یه بوهایی برده بود.یکی دو شب به رفتنش،لباس‌هایش را پوشید،قرآن رو از روی کمد آورد و گفت:((بابا ،بیا قرآن بگیر رو سر من!)).گفتم برا چی؟ _هیچی همین جوری،میخوام عکس بذارم برا پروفایلم و به همه بگم ببینند من رفتم سوریه. مریم گفت؛پاشو خودت رو جمع کن،ما عکس نمی گیریم.التماس کرد: _یه دو تا عکس از من بگیرید. فردای همون روز،تلفن هامون مدام زنگ می خورد:((مجید رفته سوریه؟)).گفتیم:نه.بعد فهمیدیم مجید عکسها را گذاشته روی پروفایل پیام رسانش.یه جورایی اعلام کرده بود که من دارم میرم و رفت؛به همین راحتی.از سوریه چند مرتبه زنگ میزد.حتی بیشتر از وقت هایی که تهران بود.یه روز سر سجاده نشسته بودم و نمازم تمام شده بود که بهم زنگ زد.گفتم: _مجید،بابا من حلالت کردم،فقط هرجا میری،مخصوصا جلو جلوها،کلاه آهنی بذار سرت. به همه ما گفت:تا چند روزی نمی تونه زنگ بزنه و زنگ نزد،تا خبر شهادتش را به ما دادند😭چند وقت پیش،یه پیرزنی که توان راه رفتن هم نداشت،سوار کردم که ببرم در خونه اش.تا نشست توی ماشین،زد زیر گریه. گفتم مادر چی شده؟چرا این قدر بی تابی‌؟کاری از دستم برمیاد،بگید براتون انجام بدم.گفت((مادر این عکسی که زدی جلو ماشین،من رو به این حال و روز انداخته.چه نسبتی باهاش دارید؟)). گفتم:این عکس پسرمه،تو سوریه شهید شده،پیکرش هم برنگشته. _خوشا به سعادتش!این پسر شما یه کارهایی می کرد که خدا خودش دستش را گرفت.من هر موقع توی میدون می ایستادم و وسیله دستم بود،این آقا زاده شما،برام تا دم خونه می آورد ،و تا من و وسایلم رو سرو سامان نمیداد،نمی‌رفت.😢 #داستان_زندگی_حر_مدافعان_حرم #شهید_مجید_قربانخانی🌷🕊 💥ادامه دارد...

🔞 خروجی سبک زندگی «زن زندگی آزادی»ها دختر سوم راهنمایی دنبال سقط جنین!

💥همه کفر در برابر ایمان یعنی این عکس ─═┅═༅𖣔🌼𖣔༅═┅┅─ ✅کانال #میثم_تمار 👇 @meysame_tammarr

#هر_صبح_یک_سلام✋ روزت را زیبا کن! عادت سلام کردن به امام حسین علیه السلام را نشر می دهیم ... #فقط_به_عشق_امام_حسین_ علیه السلام