یعنی این که کل توانت و همه چیزت رو در راه بلند شدن و جهان‌گیر شدن کلمه الله یا همان شهادتین و ایمان به دین مبین به کار بگیری و دشمن خدا و دشمن اسلام رو از تعرض(یورش)به حریم اسلام و مسلمین باز بداری(جلوگیری کنی). این تعریف کلی جهاد هست

اما جهاد به سه قسم مهم و بزرگ تقسیم میشه: ۱-جهاد اصغر(جهاد با دشمن ظاهری) ۲-جهاد اکبر(جهاد با نفس) ۳-جهاد با شیطان(البته این قِسم سوم در ادامه قسم دوم هست)

خداوند از نخستین سال هجرت،و تشکیل دولت اسلامی رسول خدا صلی الله علیه وآله در مدینه‌النبی،فرمان جهاد را به رسولش به این شرح ابلاغ نمود: أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ

معنای این آیه: به کسانی که بهشون ظلم و ستم شده،رخصت و اجازه جنگ و جهاد داده شده و خدا به یاری اونها قادر و تواناست.

البته جهاد فقط نظامی نیست ولی مهم ترین قسمت جهاد،جهاد نظامی هست که قوانین خاص خودش رو داره.

از جمله بخش جهاد ابتدائی که براساس حکم بسیاری از مراجع،با اجازه امام معصوم یا نایب خاص اون برپا میشه و حتی اختیار این اجازه به نایب عام ایشون نمیرسه.

یا جهاد دفاعی که در صورت کفایت مجاهدین در جبهه جنگ،از عهده بقیه برداشته می شه.همون طور که در دفاع مقدس اتفاق افتاد.گرچه نیروهای نظامی ایران در برابر دشمن کمتر بودند ولی براساس این حد،تعداد اونها در این جنگ کفایت می کرد...

در قرآن کریم و احادیث پیشوایان دین،جهاد بسیار گرامی داشته شده و به عنوان فرعی مهم از فروع دین معرفی شده.

و مجاهدین با اکرام بسیار یاد شده‌ اند،مانند این آیه: ...فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا

یعنی: خداوند مجاهدین رو بر نشستگان و قاعدین برتری داده.

یا این خطبه از امیرالمؤمنین علی علیه السلام: فَإِنَّ الْجِهَادَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ فَتَحَهُ اللَّهُ لِخَاصَّةِ أَوْلِیَائِهِ وَ هُوَ لِبَاسُ التَّقْوَى وَ دِرْعُ اللَّهِ الْحَصِینَةُ وَ جُنَّتُهُ الْوَثِیقَةُ فَمَنْ تَرَکَهُ رَغْبَةً عَنْهُ أَلْبَسَهُ اللَّهُ ثَوْبَ الذُّلِّ وَ شَمِلَهُ الْبَلَاءُ وَ دُیِّثَ بِالصَّغَارِ وَ الْقَمَاءَةِ وَ ضُرِبَ عَلَى قَلْبِهِ بِالْإِسْهَابِ وَ أُدِیلَ الْحَقُّ مِنْهُ بِتَضْیِیعِ الْجِهَادِ وَ سِیمَ الْخَسْفَ وَ مُنِعَ النَّصَف

معنی: پس از ستايش پروردگار، جهاد در راه خدا، درى از درهاى بهشت است، كه خدا آن را به روى دوستان مخصوص خود گشوده است. جهاد، لباس تقوا، و زره محكم، و سپر مطمئن خداوند است، كسى كه جهاد را ناخوشايند دانسته و ترك كند، خدا لباس ذلّت و خوارى بر او مى پوشاند، و دچار بلا و مصيبت مى شود و كوچك و ذليل مى گردد، دل او در پرده گمراهى مانده و حق از او روى مى گرداند، به جهت ترك جهاد، به خوارى محكوم و از عدالت محروم است.