📌کوفیان، چه نکردند؟ ♨️ مرور تاریخ کربلا و بررسی عوامل و بانیان آن، نشان خواهد‌داد تنها یزید و یزیدیان نبودند که فاجعه‌ی نینوا را رقم زدند، بلکه عامل اصلی این جنایت تلخ، حسینی‌نمایان کوفی بودند. 💢 اگر سران مومنین و بزرگان توابین، بجای پا پس‌کشیدن، به تبیین و توجیه جایگاه امام و افشاگری علیه یزید می‌پرداختند، حداقل آن جماعتِ نامه‌نویس، امامشان را رها نمی‌کردند و تاریخ، طور دیگری رقم می‌خورد. ‼️شعار ما اهل کوفه نیستیم، سخن زیبایی‌ست، اما جهاد تبیین ماست که مانع از تنهایی امامِ زمانمان خواهد‌شد و سرنوشت جامعه را به خیر و نیکی رهنمون خواهد‌کرد. ✍🏻#باسط 🗒️@HamQalam

🔻عاشورا در تاریخ(۲) شهادت امام حسین علیه السلام، نتیجۀ حوادثی بود که تا پیش از آن در جهان اسلام رخ داده بود. در واقع، عاشورا اصلی‌ترین تقابل دو جریان علوی و عثمانی بود. حادثۀ عاشورا تقابل امام حسین علیه السلام به‌عنوان رهبر جریان علوی و معتقدان به امامت ایشان از یک سو، با لشکریان یزید، عبید الله بن زیاد و به‌عنوان سردمداران جریان عثمانی، از سوی دیگر بود. فرماندهان لشکر یزید و ابن زیاد، همگی از عثمانیان شناخته شده در کوفه بودند که به دستور معاویه در شهر کوفه ساکن شدند. به دیگر سخن، می‌توان گفت حادثۀ عاشورا انتقام کشته شدن عثمان بود که عثمانیان از علویان گرفتند. علاوه بر عثمانی بودن فرماندهان و لشکریان، در واقعه عاشورا، نمودهای فراوانی از تقابل این دو جریان وجود دارد... 📚برشی از کتاب بر دین حسین علیه‌السلام ✍#نجمه_صالحی @besooyetoo

▪️بانو رقیه خاتون (سلام الله علیها) دردانه سه ساله‌ی امام حسین (علیه السلام) از شهدای قیام حسین است که نقش بسیار تأثیرگذاری در تبدیل واقعه عاشورا به یک جریان سیال تاریخی داشت. در جریان اسارت اهل‌بیت پیامبر بعد از واقعه عاشورا، شهادت جانسوز و مظلومانه‌ی «رقیه خاتون»(سلام الله علیها) جانسوزترین واقعه‌ای بود که در خرابه‌های شام رخ داد. او که خسته‌ی اسارت و ظلم‌های یزیدیان در فراق پدر زانوی غم بغل داشت، در عالم رؤیا پدر را دید و با ناله و گریه، پریشان شده و با بهانه‌جویی‌ پدر را طلب کرد. صدای ناله‌ی او اهل حرم را به شیون انداخت و یزید ملعون برای آرام کردن این‌همه شیون و خاموش کردن صدای عزاداری اهل حرم، رأس بریده‌ی پدر را در طبقی برای رقیه خاتون فرستاد. دردانه‌ی سه ساله در نهایت بهت با مشاهده‌ی رأس مطهر، بر پیشانی، لب‌ها و رگ‌های بریده‌ی پدر بوسه زد و ناله سرداد که (مَنِ الذی أیْتَمَنی علی صِغَر سِنّی.) و آنقدر نوحه خواند و گریست تا خاموش شد. او نیز چون مادرش زهرا شبانه غسل شد و شبانه دفن شد.شهادت مظلومانه‌ی این خاتون سه ساله، باعث افشای عمق جنایت یزید گشت، چرا که دیگر نمی‌توانست از برگزاری مراسم عزای اهل‌بیت اسیر در خرابه‌های شام جلوگیری کند. او شهیده‌‌ای بود که با شهادتش ندای مظلومیت حسین و حقانیت راهش را در گوش تاریخ فریاد زد.(نفس‌المهموم، ص۴۶۵). ✍🏻#آمنه‌عسکری‌منفرد 🗒️@HamQalam

استعاره و امکان انبساط عقلانیت انقلابی ♨️انتخابات گذشته، با همه‌ی فراز و فرودهایی که داشت، بیش از دیگر انتخابات‌ها، برای من درس آموز بود. چند انتخابات گذشته را به میان مردم می‌رفتم و به این بهانه، با آنان هم‌صحبت می شدم، نه از باب تبلیغ صرفا؛ که هر دفعه، به میزان زیادی برایم درس‌آموز بود و گویی چندواحد جامعه‌شناسی می‌گذراندم. این انتخابات، البته، دامنه‌ی گفت‌وگوها را وسیعتر کرد و طی مکالمات، چیزهایی دستگیرم شد که به‌شرط توفیق، خواهم نگاشت. از روستاییانی که فرسنگها با من فاصله داشتند، تا افرادی در حوالی خود ما؛ آگاهی‌ سیاسی‌شان هم متفاوت بود. 🔴 آنچه اما به طرز شگفت‌آوری در مکالماتم با حامیان آقای دکتر پزشکیان رخ نمایاند، "استعاره‌ی قفس" بود. در اهمیت استعاره برای فهم عمومی، ساعت‌های مدید می‌توان سخن گفت، اما واقعیت آن است که ما، با تاکید زیاد بر عقل و عقلانیت، گویی ذهنمان دچار بلایی‌ خانمان‌سوز می‌شود اگر قدری پایین‌تر بیاییم و با استعاره‌ها با مردم سخن بگوییم. استعاره‌ها، ذهن عامی‌ترین انسان‌ها را با خود همراه می‌کند و البته در تفکر متاخر غرب، جای مفهوم می‌نشیند، برای اینکه علوم اجتماعی را از برج‌‌عاج‌نشینی و رویکرد‌های نخبگانی، به میان مردم بکشاند و از سرکوب‌های عقلانی برهاند. 🔴اما، در نگاه حکمی ما، این دو، یعنی مفاهیم عقلانی و برهان در مقابل استعاره‌ها نیستند و اساسا، استعاره، با بهره‌گیری از چارچوبی عقلانی می‌تواند به ما‌ کمک کند تا در امتداد عقلانیت، با اکثریت جامعه، سخن بگوییم. در نگاه ما، نه عقل و براهین عقلانی، سرکوبگر است و نه استعاره، وادادگی و رهایی اگزیستانسیالیستی از این سرکوب. 🔴فارغ از مباحث نظری حول این مساله، در این انتخابات، به زعم من "استعاره‌ی قفس" بزرگترین برگ برنده‌ی دکتر پزشکیان بود . بارها، حتی از زنانی که به پیروی از همسرانشان رای می‌دادند و بنظرم در حداقل آگاهی بودند، این استعاره یا نگرش حاصل از آن نواخته می‌شد. "قفس" در رتوریک سیاسی دکتر پزشکیان از دو جهت بشدت کارآمد عمل کرد. یکی از آن‌جهت که بر امری فطری دست گذاشت، و آن، حال همیشگی انسان برای رهایی‌است که در ادبیات عرفانی ما نیز نمود داشته است و اساسا، هر انسانی، حداقل در لحظاتی از زندگی خود، تجربه‌ی نیاز به رهاشدگی از زندان(ماده و تنانه) را تجربه کرده است و از سویی، با موج شدیدی که سالهاست در رسانه‌های معاند از ایران تصویرسازی شده‌است، همراه گردید و توانست تیر خلاص را بر زبان‌ها و کاغذ‌های رای بزند. 📌خوب است دوستانی که دغدغه‌ی انقلاب اسلامی دارند، به ظرایف این دست هنرمندی‌ها که اتفاقا در حکمت عملی ما و در ادبیات عرفانی ما به وفور یافت می‌شود، در رتوریک سیاسی و اجتماعی توجه داشته باشند و دست بردارند از رویکردی که فقط بر استدلال‌ها و براهین استوار است و همگان را در منطقی‌ترین حالاتشان می‌خواهد. 📌بارها گفته‌ شد که این "اکثرهم لایعقلون، لایفقهون، لایتفکرون و..."ها در قرآن کریم، حتی اگر ذمی هم داشته باشد، یک بُعد توصیفی دارد که رویکرد نسبتا نخبه‌گرایانه‌ی ما در متافیزیک، راه را بر فهم دقیق این توصیف بسته‌است. ✍🏻مریم منصوری 🗒️@HamQalam

💢 اندکی حلاوت ▪️بعد از سقوط اضطراری بالگرد رئیس جمهور و تیم همراهش که حلاوت زندگی را از ما گرفته بود. بعد از شهادت شهید خدمت که بار اندوه و ملال انگیزی روی قلب‌مان نشسته بود. ▪️بعد از پروسه‌ی امتحان سخت و مشارکت انتخابات اول، که خواب شب و خوراک روز را از ما گرفته بود. بعد از تزریق دوگانه‌ی انتخاباتی دوم که ما را در هاله‌ای از ابهام چه شود و چه خواهد شد!! قرار داده بود. ▪️بعد از ارسال پیام‌های سمی که قدرت تفکر و جهاد تبیین را گرفته و ایجاد وحدت بین جناح‌های اصولگرا و اصلاح طلب را به مخاطره انداخته بود. 💯اینک با دیدن تعویض نام ساختمان مرکزی دانشگاه کاشان به نام شهید خدمت آیت الله دکتر رئیسی، جان‌مان را آسوده، خاطرمان را آرام، حلاوتی همچون حبه‌ی قند، شیر و شِکر، ذائقه‌مان را شیرین کرده است. نان پدر و شیر مادر حلالتان باد، سپاسگزاریم والسابقون السابقون، اولئک المقربون #شهید_رئیسی #الگوی_مدیریتی #کاشان ✍فاطمه وجگانی 🗒️@HamQalam

🔻عاشورا در تاریخ (۳) گزارش‌های تاریخی زیادی در مورد نقش بنی‌امیه در گسترش فضائل روزه‌ی روز عاشورا وجود دارد. ابوریحان بیرونی(م.442ه.ق) می‌نویسد: که بنی‌امیه پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام این روز لباس‌های نو می‌پوشیدند و زینت می‌کردند و سرمه به چشمان می‌کشیدند و آن را عید می‌‌گرفتند و جشن‌ها و مهمانی‌ها به پا می‌داشتند و شیرینی پخش می‌کردند و این رسم در میان اهل‌سنت تا پایان حکومت‌امویان ادامه داشت و پس از آن نیز در میان آن‌ها باقی ماند. مَقریزی(م.845ه.ق) در کتاب خود می‌نویسد: این اقدامات توسط حجاج(م.95ه.ق) رواج پیدا کرد. نقل شده که در قرون اولیه، اهل‌سنت در روز عاشورا لباس‌های نو می‌پوشیدند و غذایی خاص (به نام حبوب) می‌پختند و سرمه به چشمان می‌کشیدند. در بستر تاریخی، روزه عاشورا اهمیت اجتماعی بسیاری داشته و به‌نوعی در تعیین شیعه از غیرشیعه در جامعه مؤثر بوده است. به‌دلیل همین حساسیت و براساس آنچه که در مورد اعتقاد افراد، وضعیت فکری جامعه و محل سکونت راویان، می‌توان گفت که ائمه علیهم‌السلام در بیان حکم روزه در این روز جانب احتیاط و تقیه را رعایت کرده‌اند. روایات روزه عاشورا را با توجه به رویکرد تقیه می‌توان به سه گونه تقسیم‌بندی نمود: گونه اول: روایاتی که در آن‌ها یا فضائلی برای روزه عاشورا بیان شده و یا فرموده‌اند که رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در این روز، روزه می‌گرفتند و تقیه لحاظ شده است. گونه دوم: روایاتی که تنها از روزه در این روز منع کرده و هیچ دلیلی بر این امر نکرده‌اند. گونه سوم: روایاتی که بدون لحاظ تقیه، نه تنها از روزه در این روز منع کرده‌اند، بلکه با تعابیری بسیار شدید اللحن، تشریع روزه در این روز را رد کرده و برای روزه‌گرفتن در این روز عقابی دردناک بیان نموده‌اند. 📚برشی از مقاله‌ی نقش عنصر تقیه در سیر تاریخی بیان احکام توسط معصومان علیهم‌السلام(مطالعه موردی: حکم روزه عاشورا)، فصلنامه علمی پژوهشی تاریخ اسلام، نویسندگان: نجمه صالحی، محمد حسین افراخته ✍🏻#نجمه_صالحی 🗒️@HamQalam

🔻پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان #رصدنامه ♦️ آنچه در محافل علمی و اندیشه‌‌ورزی حوزه زنان و خانواده گذشت؛ 📌رونمایی از سند جهانی جنبش تعهد به خانواده؛ ارتقای جایگاه بانوان شاغل در دولت سیزدهم/ انسیه خزعلی 🖇 اینجا بخوانید 📌لزوم آسیب‌شناسی حضور کم‌رنگ زنان در تصمیم‌گیری‌ها توسط دولت چهاردهم/ زهرا داور 🖇 اینجا بخوانید 📌زنان محور تحول در جامعه؛ حوزه زنان برای نامزدها اولویت ندارد / فاطمه محمدی 🖇 اینجا بخوانید 📌توقعات از رئیس‌جمهور آینده در حوزه زنان/ فاطمه حیدری 🖇 اینجا بخوانید 📌فانتزی‌سازی از مشکلات زنان با لفظ «بانوی اول» / نعیمه موحد 🖇 اینجا بخوانید 📌رویکرد انتقادی الهیات فمنیستی به مسیحیت سنتی / زهرا شریف 🖇 اینجا بخوانید 📌واکنش طالبان به خبر بازگشایی برخی مدارس دخترانه مقطع متوسطه 🖇 اینجا بخوانید 📌روایت‌هایی کوتاه از زنان عاشورا/ نرگس ونک 🖇 اینجا بخوانید 📌یافته‌های تازه دانشمندان؛ زنانی که می‌گویند شریک زندگی‌شان درد آن‌ها را نمی‌فهمند حق دارند 🖇 اینجا بخوانید 🗒️@HamQalam

حسینیان، چه کردند؟ 💢 درست است که حسینی‌نمایان کوفی از عوامل اصلی هتک حرمت نسبت به سيدالشهداء( علیه‌السلام)، اهل بیت و یارانشان، شمرده‌می‌شوند، همان‌ها که بجای تبیین جایگاه امام و افشاگری علیه یزید، یا سکوت کردند و یا قافیه را به سکه‌های یزید باختند اما ... ‼️ حماسه آفرینی یاران واقعی حضرت در کربلا، به تبعیت از راه مولایشان، ابتدائا از مسیر جهاد تبیین گذشت. آنان قبل از پیکار با جبهه‌ی طاغوت سعی داشتند وظیفه‌ای را که کوفیان به آن اهتمامی نداشتند، به نحو احسن ادا کنند تا شاید از این رهگذر، یک نفر به جبهه‌ی حسینی بازگردد. ♨️ گرچه تکاپوی‌ ایشان نتوانست از وقوع آن مصیبت عُظمی' ممانعت کند چرا‌ که پیشگیری از آن، متوقف بر تبیینِ بر زمین مانده‌ی کوفیان بود، اما تلاش‌ آنان در جهاد‌ تبیین بی‌ثمر نبود و عده‌ای را هرچند معدود، به آغوش امامشان برگرداند. اقدام آنان دوباره این مهم را گوشزد کرد که در نزد حسینیان حقیقی، عمل به وظیفه، اصل و اساس است و نه حصول نتیجه. ✍🏻#باسط 🗒️@HamQalam

▪️گریه کردن برای شهیدی که همه چیز را در راه اسلام داد، یک مسئله سیاسی است؛ یک مسئله ای است که در پیشبرد انقلاب اثر بسزا دارد. #استوری #محرم 🗒️@HamQalam

▪️بدن های چاک چاک بند دلت را پاره می کند. طوفان سهمگین خباثت آتش، دامن کودک را شعله ورتر می نماید. کودک مویه کنان به بیابان پناهنده می شود و با هاله ای از مظلومیت فریاد بر می آورد عمه زینب(س) و تو می گویی رقیه جان! عزیزکم بایست! این نه دامان کودک بلکه قلب توست که شعله ور است. تو در مخیله ات هم نمی گنجید که روزی گلهای گلخانه حسین(ع) شوریده حال گردند. تو در پشت بام افق، فرو ریختن آسمان را می‌نگریستی و سوسوی بادی که در غروب غم انگیز آوازش را در گوش جهان می خواند. #استوری #محرم ✍#خدیجه‌محمدجانی 🗒️@HamQalam

🔻از اشک تا عدالت‌خواهی گویا دکتر نصر اصفهانی معتقد است؛ در طول تاریخ کاری از دست این اشک‌ها بر نیامده و همواره ریشه ظلم قوی‌تر شده است حال آنکه همین اشک‌ها در عزادری‌ها جرقه پیروزی انقلاب و مبارزه با ظلم را زده است و همچنان نیز ادامه دارد. ✍🏻استاد زهرا ابراهیمی کارشناس اخلاق و تربیت 🔴 دکتر نصر اصفهانی در قالب یادداشتی به انتقاد رویکرد عزاداری‌ها در جامعه پرداخته و تأکید بر گریه و اشک را به‌نوعی عدم توجه به ابعاد حق‌طلبانه و عدالت‌خواهانه قیام امام حسین پنداشته‌اند. ایشان با اشاره به دوره قاجار متمرکز بودن ادبیات عزاداری بر ماتم و اشک را عاملی در جهت تقویت پایه‌های ظلم حکومت‌ها معرفی می‌کنند و به‌همین دلیل این رویکرد را مغایر با اهداف و آرمان‌های نهضت امام حسین (ع) می‌دانند. به نظر می‌رسد لازم است مواردی را نیز مورد دقت قرار دهیم تا مخاطب دچار سوءبرداشت نگردد. 🔴 این نوع تلقی از گریه منجر می‌شود تا مخاطب تصور کند گریه در نگاه اسلام صرفاً یک عمل احساسی‌ست حال آنکه در اندیشه دینی گریه دارای ابعاد عمیق سیاسی و اجتماعی و اخلاقی است. یادآوری موضوع اشک و آه و ماتم در سطح شهر یعنی یادآوری عزاداری و عزاداری صحیح و تراز در نگاه اسلام مساوی‌است با ایجاد تلنگر برای مبارزه با ظلم؛ چرا که اشک ریختن برای امام حسین عموماً معطوف به مساجد و حسینیه‌ها و تکیه‌ها می‌گردد و نهایتاً ردّ این اشک را که بگیرید.... 🔻جهت مطالعه کامل این مطلب در سایت به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://rahamedia.net/?p=3699 🗒️@HamQalam

برشی از دفاعیات شیخ علی صفایی حائری از حکومت دینی و ولایت مطلقه فقیه ♨️ در جهان امروز که وسوسه‌های سکولاریسم و جدایی دین از سیاست، آدمی را احاطه کرده و حکومت دینی را مسبب نفی اختیار، معرفت و شخصیت انسان می‌داند که فقط برایش تکلیف‌آوری دارد، علی صفایی در کتاب" از معرفت دینی تا حکومت دینی" خود، بصورتی منطقی و عقلانی، تمام قد، از حکومت دینی دفاع می‌کند: ✅ اگر آدمی با انتخاب و آزادی به این جریان ولایت، عبودیت، تسلیم و تبعیت رسید، دیگر با شخصیت و هویت انسانی منافات ندارد چراکه برخاسته از انتخاب و اختیار اوست؛ بخصوص اگر از فهم و معرفت و عشق و احساس مایه بگیرد... ✅ چگونه است که شهروندِ مدنیِ قانون‌شناس و تابع را محکوم نکرده و حکومت غیردینی را نفی و مسخ آدمی نمی‌دانیم در‌حالیکه بدون بیّنه و میزان برای انتخاب و عدم شناخت و عشق برای انقیاد‌های قانونی هستند؟ ✅ تحقیر آنجاییست که انسان را مجبور به بازگشت به غریزه و انحطاط بدانی نه آنجا که با محدودیت علم و عقل و عرفان و غریزه، او را به وحی پیوند می‌زنی و از احاطه‌ی ربوی و آگاهی الهی بهره‌مند می‌سازی... آیا بازگو‌کردن راه بلند، امکانات محدود و گرفتاری‌های آدمی، تحقیر او محسوب می‌شود؟ آدمی، با تفکر و تعقل، به اضطرار وحی می‌رسد... ‼️استاد صفایی تاکید دارند که حکومت فقط حق معصوم است و در زمان غیبت، ولی فقیه زمینه ساز حکومت معصوم است. ایشان پیش‌تر نظر خود را در باب ولایت مطلقه فقیه بیان داشته، مشروعیت آن را الهی و مقبولیتش را مردمی می‌داند؛ و ولی فقیه را زمینه ساز حکومت معصوم در ادامه نیز به معرفی اجمالی چهار دیدگاه درمورد ولایت فقیه می‌پردازد که در آخر نیز به مشروعیت الهی و مقبولیت مردمی منتج می‌شود: " ولایت مطلقه فقیه بر اساس انتصاب عمومی معصوم در دوره غیبت، مشروعیت گرفته و با پذیرش مردم آن‌هم در حدود صد در صد به مقبولیت رسید. البته در مورد ولایت فقیه چهار طرح - انتصابی مطلقه، انتصابی مقیده و انتخابی مطلقه و انتخابی مقیده- وجود دارد و در هر صورت ولایت فقیه مشروعیت خود را از انتصاب عمومی( ادله عامه) و یا انتساب به معصوم و زمینه سازی برای حکومت مهدی( عج) بدست می آورد و مقبولیت خود را با پذیرش و کارآمدی تثبیت کرده است." تلخیص از کتاب " از معرفت دینی تا حکومت دینی"، علی صفایی حائری، ص۲۰۱_ ۲۰۸، نیز برشی از ص ۱۹۰، کتابخانه دیجیتال نور ✍🏻#باسط 🗒️@HamQalam

🔻عاشورا در تاریخ (۴) در سیرۀ عملی اهل بیت علیهم السلام ذکر شده، بارها و در هر زمان، با یاد شهدای عاشورا می‌گریستند و حتی به شاعران دستور می‌دادند که در شهادت سیدالشهدا علیه السلام برای آن‌ها شعر بخوانند. بازماندگان عاشورا، پس از بازگشت به مدینه، به عزاداری بر شهدای واقعه‌ی #عاشورا پرداخته و امام سجاد علیه السلام برای آن‌ها غذا آماده می‌کردند. امام صادق علیه السلام در روز عاشورا، گریان بودند و غم در چهره ایشان نمایان بود. امام کاظم علیه السلام از ابتدای محرم خندان دیده نمی‌شدند و در روز عاشورا ناراحتی ایشان به اوج می‌رسید. امام رضا علیه السلام فرمودند که مصییت روز عاشورا پلک چشمان اهل بیت علیهم السلام را زخم کرده و اشک چشمان ایشان را سرازیر کرده است. به علاوه، اهل بیت علیهم السلام، بارها به شیعیان دستور داده‌اند که در روز عاشورا و حتی در مناسبت‌های دیگر، بر امام حسین علیه السلام گریسته، همواره و در تمامی لحظات ایشان را یاد کرده، به ایشان از راه دور و نزدیک، سلام داده و هرگاه که توانستند ایشان را زیارت کنند. اهل بیت علیهم السلام به شیعیان دستور می‌دادند که در روز عاشورا ژولیده موی بوده، لباس‌ها را به مانند اهل مصیبت پوشیده و در خانه‌های خود عزاداری کنند. برخی از مجالس عزاداری بر امام حسین علیه السلام در حضور خود ائمه علیهم السلام انجام می‌شده است. با این وجود، به دلیل اختناق حاکم در جامعه اسلامی در دوران بنی امیه و بنی عباس، اهل بیت علیهم السلام و شیعیان ناگزیر بودند که این مجالس را به صورت غیر علنی برگزار کنند. ➖➖➖➖ 📚ابن قولویه، کامل الزیارات، صص۲۰۸_۲۱۱، ر.ک. شبر، ادب الطف، ج ۱ برقی، محاسن، ج ۲،ص۴۲۰ شیخ صدوق، امالی، ص۱۹۱ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابیطالب، ج۴، ص۸۶. ✍#نجمه‌صالحی 🗒️@HamQalam

🔻چه بر سر جامعه اسلامی کوفه آمد؟! 🎙رهبر معظم انقلاب؛ 🔴 "ما امروز یک جامعه‌‌ی اسلامی هستیم. باید ببینیم آن جامعه‌‌ی اسلامی، چه آفتی پیدا کرد که کارش به یزید رسید؟ چه شد که بیست سال بعد از شهادت امیرالمؤمنین (علیه‌الصّلاةوالسّلام) در همان شهری که او حکومت میکرد، سرهای پسرانش را بر نیزه کردند و در آن شهر گرداندند!؟ کوفه یک نقطه‌ی بیگانه از دین نبود! کوفه همان جایی بود که امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) در بازارهای آن راه میرفت؛ تازیانه بر دوش می‌انداخت؛ مردم را امر به معروف و نهی از منکر میکرد؛ فریاد تلاوت قرآن در «آناءاللیل و اطراف النهار» از آن مسجد و آن تشکیلات بلند بود. این، همان شهر بود که پس از گذشت سالهایی نه‌چندان طولانی در بازارش دختران و حرم امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) را، با اسارت میگرداندند. در ظرف بیست سال چه شد که به آن‌جا رسیدند؟ اگر بیماری‌ای وجود دارد که میتواند جامعه‌ای را که در رأسش کسانی مثل پیغمبر اسلام و امیرالمؤمنین (علیهماالسّلام) بوده‌اند، در ظرف چند ده سال به آن وضعیت برساند، این بیماری، بیماری خطرناکی است و ما هم باید از آن بترسیم. امام بزرگوار ما، اگر خود را شاگردی از شاگردان پیغمبر اکرم (صلوات‌الله‌وسلامه‌علیه) محسوب میکرد، امام، افتخارش به این بود که بتواند احکام پیغمبر را درک، عمل و تبلیغ کند. امام ما کجا، پیغمبر کجا!؟ آن جامعه را پیغمبر ساخته بود و بعد از چند سال به آن وضع دچار شد. این جامعه‌ی ما خیلی باید مواظب باشد که به آن بیماری دچار نشود. عبرت، این‌جا است! ما باید آن بیماری را بشناسیم؛ آن را یک خطر بزرگ بدانیم و از آن اجتناب کنیم." 🔴 ما باید بفهمیم چه بلایی بر سر آن جامعه آمد که حسین‌بن‌علی (علیه‌السّلام)، آقازاده‌ی اوّلِ دنیای اسلام و پسر خلیفه‌ی مسلمین، پسر علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه‌الصّلاةوالسّلام) در همان شهری که پدر بزرگوارش بر مسند خلافت مینشست، سر بریده‌اش گردانده شد و آب از آب تکان نخورد! از همان شهر آدمهایی به کربلا آمدند، او و اصحاب او را با لب تشنه به شهادت رسانند و حرم امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) را به اسارت گرفتند! 🔴 حرف در این زمینه، زیاد است. من یک آیه از قرآن را در پاسخ به این سؤال مطرح میکنم. قرآن جواب ما را داده است. قرآن، آن درد را به مسلمین معرفی میکند. آن آیه این است که میفرماید: «فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصّلاة واتبعوا الشهوات فسوف یلقون غیّا(۲).» دو عامل، عامل اصلی این گمراهی و انحراف عمومی است: یکی دورشدن از ذکر خدا که مظهر آن نماز است. فراموش کردن خدا و معنویّت؛ حساب معنویّت را از زندگی جدا کردن و توجّه و ذکر و دعا و توسّل و طلب از خدای متعال و توکّل به خدا و محاسبات خدایی را از زندگی کنار گذاشتن. دوم «واتّبعوا الشهوات»؛ دنبال شهوترانیها رفتن؛ دنبال هوسها رفتن و در یک جمله: دنیاطلبی. به فکر جمع‌آوری ثروت، جمع‌آوری مال و التذاذ به شهوات دنیا افتادن. اینها را اصل دانستن و آرمانها را فراموش کردن. این، درد اساسی وبزرگ است. ما هم ممکن است به این درد دچار شویم. اگر در جامعه‌ی اسلامی، آن حالت آرمانخواهی از بین برود یا ضعیف شود؛ هر کس به فکر این باشد که کلاهش را از معرکه در ببرد و از دیگران در دنیا عقب نیفتد؛ این‌که «دیگری جمع کرده است، ما هم برویم جمع کنیم و خلاصه خود و مصالح خود را بر مصالح جامعه ترجیح دهیم»، معلوم است که به این درد دچار خواهیم شد. ▫️در دیدار فرماندهان گردان‌های عاشورا ۲۲ تیر ۱۳۷۱ 🗒️@HamQalam

«وَتَنَقَّبَتْ» ▪️اسب به عنوان یک حیوان بسیار باهوش، توانایی‌هایی مانند یادگیری، حافظه، تشخیص افراد و صداهای مختلف، هماهنگی با سایر اسب‌ها و انسان‌ها، توانایی حل مسائل پیچیده و ارتباط برقرار کردن با انسان‌ها را دارا است؛ در واقع ویژگی‌هایی مانند شجاعت، خودباوری، قدرت، سرعت، ظرافت و هوشیاری اسب باعث شده، تا از آن به عنوان یک حیوان نجیب یاد شود. ▪️در واقعه ی کربلا این حیوان نجیب، نقش قابل توجه ای داشته است و در این باره نقل قول هایی وجود دارد؛ اما در پایان صحنه ی عاشورا، بر طبق نقل مقتل الحسین علیه السلام، اسب ها بر بدن های مطهر شهدا سلام الله تاختند و این سوال، گاه مطرح می شود؛ که چرا اسبان با وجود فراست و هوش بالایی که از آنها انتظار می رود، بر پیکر انسان قدم نهادند و چنین رفتاری از خود صادر کرده اند! 🔴 بنا بر پژوهش جالب آقای عباس موزون، پاسخ این مطلب در زیارت عاشورا آمده است؛ «و لَعَنَ الله اُمّةً اسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ» این فراز از زیارت اشاره به کسانی دارد که اسبان خویش را اسرجت؛ یعنی زین کردند، الجمت؛ یعنی لگام کردند و تنقبت؛ یعنی نقاب زدند؛ تا اسب چشمانش نبیند که بر کجا لگد می‌نهد! صلی الله علیک یا ابا عبدالله… ✍🏻#فاطمه‌شکیب‌رخ 🗒️@HamQalam

🔻عاشورا در تاریخ (۵) عزاداری بر امام حسین علیه السلام افزون بر دوره‌ی حضور ائمه علیهم‌السلام در دوران غیبت کبری نیز در میان شیعیان رواج کامل داشت. در دوران حکومت آل بویه، در سال 352 معز الدولة دستور داد که در شهر بغداد دکان‌ها بسته شود، بازارها و خرید و فروش تعطیل شود، مردم لباس سیاه بپوشند و بر سر در خانه‌ها و مغازه‌ها مُسوح* نصب شود. در همین دوران در مصر و در دوران حکومت فاطمیان، عزاداری بر امام حسین علیه السلام در سال 362 و به دستور المعز لدین الله فاطمی، به صورت علنی برگزار شد. تمامی این آیین‌ها تا پایان حکومت آل بویه در بغداد (سال 448) و حکومت فاطمیان در مصر (سال 567) ادامه داشت.* در دوران حکومت های بعدی نیز گزارش‌هایی در مورد عزاداری بر امام حسین علیه السلام در منابع مختلف گزارش شده است. پس از انقراض حکومت آل بویه، توسط طغرل سلجوقی، عزاداری بر امام حسین علیه السلام در دوران سلجوقیان که تعصب مذهبی شدیدی بر علیه شیعیان داشتند، ممنوع شد. با این وجود، در سال 458 در روز عاشورا یکی از شیعیان از دنیا رفت و شیعیان محلۀ کرخ* به بهانۀ او بر امام حسین علیه اسلام عزاداری کردند. در گزارشی از برگزاری مراسم عاشورا در شهر همچنین در سال 582 شیعیان بغداد در روز عاشورا، با وجود سخت‌گیری حکومت سلجوقی به عزاداری پرداختند. در نسخه‌ای خطی به زبان فارسی که امروزه به شمارۀ 4920 در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران نگهداری می‌شود، داستان شهادت تمامی ائمه اطهار علیهم السلام نقل شده است که بخش عمدۀ آن داستان شهادت امام حسین علیه السلام است. این نسخه بر اساس شواهد در قرن ششم و یا هفتم تألیف شده است. در دوران‌ دولت‌های بعدی نیز عزاداری بر امام حسین علیه السلام همه ساله انجام می‌گرفت. در دوران دولت ایلخانان مغول، نیز شواهدی مبنی بر عزاداری موجود است. در دوران تیموریان است که کتاب روضة الشهدا توسط ملا حسین کاشفی نوشته شد تا چنان که خود نویسنده در مقدمۀ کتاب نیز نوشته است، یک متن جامع فارسی در ذکر مصائب امام حسین علیه السلام موجود باشد. ➖➖➖ *پارچه مسوح، از جنس موی اسب و بز تولید می‌شد و معمولا به رنگ سیاه بوده و پوشیدن آن و یا نصب آن بر در خانه نشانۀ ماتم زدگی بود. *همدانی، تکملة تاریخ الطبری،چاپ شده در ضمیمۀ تاریخ طبری، ج 11، ص 397. *مقریزی، الخطط، ج 2، صص 329 و 436. *محلۀ کرخ از محله های شیعه نشین بغداد بود و تمامی اهالی آن شیعه بوده و هیچ سنی در آن وجود نداشت (حموی، معجم البلدان، ج 4، ص 448). *کاشفی، روضه الشهدا، ص 112. ✍#نجمه‌صالحی 🗒️@HamQalam

🖤🕊 محرم جنس غمش فرق می کند. از شب اولش حرارت اندوهش داغی بر دلهایمان است. اما از نیمه ی اول دهه ی اول که می گذرد، قضیه جدی تر می شود. ▪️روضه خوانها از شب اول سفیرِ حسین را مورد روضه قرار می دهند. شب دوم از بارانداختن قافله و رسیدن به کربلا ...از اضطراب زینب و دشت نینوا..می خوانند. ▪️شب سوم از سه ساله دخترِ حسین ناله دارند. شب چهارم از بچه های زینب، یا از حر بن یزید ریاحی...یاد می کنند. ▪️نه مثل اینکه نوبت به بنی هاشم رسیده و قضیه خیلی خیلی جدی تر شده است. به شب نیمه ی دهه ی اول که می رسد پای بچه یتیمانِ حسن وسط میاید. از دست قلم شده ی عبدالله، از احلی من العسلِ قاسم..دم می گیرند. ▪️روضه خوانها شب هفتم از سرباز شش ماهه ی رباب و شبِ هشتم از علی اکبر اربا اربا..ناله ی حیدری دارند. ▪️شب تاسوعا، شب نهم، روضه خوانها پیشِ پسر ام البنین زانو می زنند. آه آه آه روضه به اینجا که می رسد یک آه جگر سوز و یک فشار سینه و یک ناله ی زهرایی می طلبد. ولی اینجا دیگر روضه جدیِ جدیِ جدی می شود. ▪️شب دهم، شب رازو نیاز است. شب یارانِ عزیز است. شب ماندن، شب رفتن، شب حسینی یا یزید است. شب بیعت مولاست. شب درد و فراق است. شب غسل زفاف است. شب عباس و امیر است. شب نامه، شب ناله، شب پایِ رکاب است. شب هفتادو دو یار حسین است. ▪️روز دهم روز شیون و زاری ست. روز باریدن نِی، جوی خون، بوی حبیب است. روز خشکیدن لبها، روز قحطی آبهاست. روز سقا، روز مشک پاره، روز شرمندگی فرات و روز اَین عمی العباس است. روز حلقوم های پاره، روز لبیک یا حسین است. روز شمشیر، روز خنجر، لجام و نعل تازه است. روز گودال، روز تلّ زینبیه است. روز گریه، علقمه، روز عباس و رباب است. روز مولا، روز کشتن از قفا، روز فرار است. روز خیمه، روز سوختن روز دختر، روز بابا امان از انگشت و انگشتر امان از کهنه پیرهن امان از گوشواره امان از رنج دردانه امان از اسارت، امان از افتادنِ ناقه اگر بغض کردی و اشکی روان شد هدیه به مادرش حضرت زهرا سلام الله علیها.. ✍#فاطمه‌وجگانی 🗒️@HamQalam

ظاهـراً شیـر رسیـده ولـی دیـر شده...❤️‍🩹 حَـربه ی حَـرمَـلـه در ‎#غَــزه گَـلــوگیــر شده 💔 سلام بر کودکان فراموش شده غزه... 💔 سلام بر کودکان مجروح و استخوان شکسته غزه... 💔 سلام بر کودکان گرسنه و آواره شده غزه... 💔 سلام بر آن کودک غزه که بی صدا گریه کرد... 💔 سلام بر کودکان مجروح غزه که بدون بیهوشی و زیر تیغ جراحی قرآن خواندند... 💔 سلام بر استقامت کودکان غزه که همه شبیه مردان دنیا را ذلیل و روسیاه و رسوا کردند... 🗒️@HamQalam

مادرِ طفلِ رضیع 🔸️حضرت رباب علیها السلام، بانویی فرهیخته، عالمه و فاضله بوده که در نزد حضرت سیدالشهدا علیه السلام جایگاهی والا داشته است. امام در شآن او فرموده است: خانه ای که رباب و سکینه در آنند را دوست دارم. "کانت الرباب من أفضل النّساء و أجملهنَّ و خیارهُنَّ"؛ حضرت رباب علیهاالسلام از بافضیلت ترین، زیباترین و بهترین زنان بوده است. زنی که در هنر شعر و ادب و عقل سرآمد است. اول زنی که به حباله ی عقد با حسین بن علی در آمده است. سبقه ی زندگی او با حسین (ع)بیست ساله است. 🔸️بانویی که در کربلا پا به پای همسرش عاشقی کرده است. او در مصائب اباعبدالله الحسین در کاخ عبیدالله سر حسین (ع) را به سینه چسبانده و با گریه های فراوان خط بطلان بر اجتماع یزیدیان کشیده است. 🔸️در راه برگشت از شام به کربلا و مدینه، بعضی گفتند: او یکسال در کربلا مهمان زنان بنی اسد بوده؛ شبها در کنار آنها زندگی کرده و روزها در کنار قبر حسین(ع) به زاری و مرثیه سرایی پرداخته است. اوج محبت او به حضرت سیدالشهداء این است که در طول یکسال به سایه نرفته است و با واقعه ی عاشورا و ابدان مطهر شهداء زیر آفتاب، همدلی کرده است. 🔸️بعضی دیگر نقل کرده اند: چون حضرت زینب (س) مدیریت قافله را داشته است؛ خانم رباب را در کربلا تنها نگذاشته است و او را بهمراه خود به مدینه برده است. این علیا حضرت، در مدینه تا یکسال در زیر آفتاب زیسته و در فراق حسین بن علی گریسته است. 🔸️بانویی که در کربلا از خیمه اش صدایِ ناله و شیون بلند می شود و همه سراسیمه به سمت خیمه اش می دوند...او مادر سکینه و طفلِ رضیع است. آب به رویِ خیام حرم بسته است و شیر رباب خشکیده و علی اصغر بی تاب است. طفل را به پدر می دهد تا سیرابش کند. ▪️حضرت حسین (ع) برای سیراب کردن بچه در مقابل سپاه عمر سعد به اضطرار رسیده است. بچه را روی دست می گیرد یا قوم این بچه را بگیرید و آبش بدهید. سرباز شش ماهه بدون زره و لباس رزم را به جای آب، گوش تا گوشش را با تیر سه شعبه شکافتند به طوری که سر به پوست آویزان شد. ▪️امام بچه را سریعا زیر عبایش پنهان کرد. یک پا جلو دو پا عقب، چطور بچه را به مادر نشان دهد!! سه بار به طرف خیمه روانه شد ولی شرمنده ی رباب است! آخر این خانواده شهره ی امین اند. بچه را از مادرش امانت گرفته چطور او را پس دهد! بسرعت به پشت خیمه ها می رود تا مادرش بچه را نبیند. ▪️عجب بانویی هست خانم رباب! زنی مجلله، چادر به سر و نقاب به صورت، بيرون خيمه ايستاده، منتظر است تا طفل سیراب شده را بیاورد. حسین با سر غلاف شمشیر پشت خیمه قبری کند و بچه را دفن کرد. خبر که سنگین است گزارش خبر سنگین تر است! در آن لحظه مادر طفل به پدر پناه می آورد تا بچه را تحویل بگیرد، علیا مخدره می فهمد طفل سیراب شده است اما با خون حنجرش.. ▪️بانو رباب شرمندگی را به ظاهر حسین تداعی نمی کند. او عاشقِ پدرِ بچه اش هست. او می گوید: حسین جانم سر تو بسلامت باشد..(زبان حال: همه ی سرها به فدای سر تو حسین). ▪️امان از دل رباب دوباره از خرابه صدای شیون رباب بلند است. آب آزاد شده است و مادر علی اصغر شیر دارد ولی طفلی ندارد. السلام علیک یا حضرت رباب علیها السلام ✍#فاطمه‌وجگانی 🗒️@HamQalam

🔻از موعظه تا مبارزه در دل دعوت، اقدام عملی هم نهفته‌است. دعوت صرفاً موعظه نیست. یعنی دعوت می‌تواند اقدام عملی و مخالفت و مبارزه هم باشد و الا دعوتی که صرفاً با زبان باشد و هیچ اقدام و تلاشی برای تحققش انجام نپذیرد دعوت ناقصی خواهد بود. حضرت در صدد بیان مصادیق دعوت هستند که یکی از این مصادیق موعظه است و سایر مصادیق آن رد ظالم و مخالفت و تلاش در جهت احقاق حق. ✍🏻 استاد زهرا ابراهیمی کارشناس اخلاق و تربیت 🔴 محمد سروش محلاتی در یادداشتی با عنوان شهروندان ذی‌حق یا محجوران بی‌حق، با تحلیل خطبه امام‌حسین علیه‌السلام به موضوع ولایت و محبت مسلمانان بر یکدیگر اشاره می‌کند و با اشاره به آیه 71 سوره توبه امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر را لازمه این ولایت می‌داند. در ادامه با تبیین استدلال امام‌حسین علیه‌السلام به تقدم امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر بر سایر فرائض، اذعان می‌کند که تا امربه‌معروف نباشد تکالیف دیگر هم در جای خود قرار نمی‌گیرد. سپس با اشاره به ادامه خطبه امام‌حسین.... 🔴 یکی از نکات مبهم متن ایشان این است که چرا بین دُعَاءٌ إِلَی الْإِسْلَامِ و ادامه تعبیر یعنی مَعَ رَدِّ الْمَظَالِمِ وَ مُخَالَفَهِ الظَّالِمِ… تفکیک قائل شده‌اند؟ گو اینکه دعا الی الاسلام چیز دیگری ا‌ست و رد مظالم چیز دیگر؟ حال‌آنکه امام اشاره می‌کنند که دعا الی الاسلام با رد مظالم و مخالفت با ظالم و… انجام‌پذیر است. همان دعوت به اسلام مساوی‌ست با رد مظالم و مخالفت ظالم و… 🔻جهت مطالعه کامل این مطلب در سایت به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://rahamedia.net/?p=3708&preview=true 🗒️@HamQalam

📌مهم ترین اقدام دشمن 🎙رهبر معظم انقلاب؛ مهم‌ترین کاری که دشمن می‌کند، دو قلم کار است: یک قلم، جدا کردن مردم از نظام؛ یک قلم جدا کردن مردم از بیّنات دین و اصول دین و واضحات احکام اسلامی و شریعت اسلامی است... از توحید و نبوت و امامت و ولایت و از اینها بگیرید تا احكام و حجاب و حدود شرعیه و بقیۀ چیزها... 🔸️همه وظیفه دارند كه در برابر این هنجارشكنی‌های دینی... و این هنجارشكنی‌های اخلاقی و جنسی كه انسان مشاهده می‌كند و ازاین‌قبیل چیزها بایستند... انگیزه‌های داخلی هم وجود دارد؛ اما دشمن تقویت می‌كند... مسئولیت به عهدۀ كیست؟ آیا به عهدۀ دولت است؟ به‌تنهایی، نه. دولت البته مسئولیت‌هایی دارد. من خودم بارها به شورای انقلاب فرهنگی در دوره‌های مختلف گفتم كه شما نمی‌توانید خود را از متدین كردن مردم و وظیفه‌ای كه در این راه دارید، بركنار نگه دارید. اینها مخالف بودند! آن جریان‌های بداخلاق مخالف بودند، می‌گفتند نه، این دینِ دولتی می‌شود! 🔸️من معتقدم دولت در این زمینه وظیفه دارد؛ اما وظیفۀ دولت چیست؟ وظیفۀ دولت درست كردن عقاید مردم است؟ نه، وظیفۀ دولت زمینه‌سازی است؛ وظیفۀ عملیاتی و میدانی به عهدۀ روحانیت است؛ به عهدۀ زبدگان است؛ به عهدۀ نخبگان حوزه و دانشگاه است. این وظیفۀ میدانی است. من امروز نگاه می‌كنم جای این مجموعۀ مكرّم دینی و علمی را در خیلی جاها خالی می‌بینم (۱۳۸۹/۰۶/۲۵). 🗒️@HamQalam

تابلوی هنری 🔴 حجاب زنان سلاحی است برای جلوگیری از طغیان جنبه ی زنانگی‌؛ جنبه ی زنانگی گاهی بر دیگر توانایی های زن غلبه می کند. نرمش در سخن، پای کوفتن به زمین، تبرج و بروز دادن زینت ها.. از همین جنبه ی زنانگی است. آشکار کردن زیبایی ها موجب سرکشی و طغیان زن می شود و او را به یک تابلوی هنری مبدل می سازد. وقتی تابلوی هنری شد، ارزش او فقط به اندازه ی یک تابلو است نه بیشتر. یک زن وقتی به این مدل محدود شد تحقیر می شود، عمر او تباه می شود. از استعدادهای ناب محروم و فرصت های طلایی را از دست می دهد. 🔴 زن در اسلام جایگاه، حرمت، هویت و ارزش دارد، حقوقی دارد؛ حق مهریه، نفقه، حق ارث، حق انتخاب، حق ازدواج، حق مادری، حقوق اجتماعی و سیاسی.... او بیش از آنکه زن باشد و محدود به تنازی، انسانی است در مقام خلیفه اللهی. 🔴 اگر زن بخواهد فقط تابلوی هنری باشد در مسابقه‌ی تن بازنده است چون همیشه یک تنی از او زیباتر است. علاوه بر اینکه این تابلوی هنری مروج بد پوششی و بی بند و باری، کشف حجاب، عادی سازی گناه، تجاوز به ناموس، بی امنیتی و متزلزل کردن کیان خانواده، طلاق و جدایی..است و بی حرمتی به مقام زن خواهد بود. خانم وندی شلیت می گوید: هرچقدر زن پوشیده تر باشد محترم تر خواهد بود. 📚برگرفته از کتاب زن و چالش های جامعه امام موسی صدر ✍#فاطمه‌وجگانی 🗒️@HamQalam