آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود🥲🌱

🔴 پاسخ به کسانی که میگن دیدید رهبری از تکشیل کابینه پزشکیان اظهار خوشنودی کرد،پس شماها تندرویید #حسین_ابراهیمیان

🔴 صحبت های رهبری بعد از رای اعتماد کابینه روحانی سال۹۲ #حسین_ابراهیمیان

قدر رفقای امام حسینیتون رو بدونید ... بخدا وجودشون تو زندگیامون نعمت :)

'به نامِ‌نامی‌حضرت‌حجت🌿⛅️'

ولی حس و حالی که نماز صبح داره >>>>>>

#صرفاجهت‌‌اطلاع رفیق اینجا بیدار نشی، اونجا بیدارت میکنن.. :)❤️🌿

#زندگی‌به‌طعم‌عسل حکمت(۴)⬿ارزش هاى اخلاقى و ضدّ ارزش‌ها "الْعَجْزُ آفَةٌ، وَ الصَّبْرُ شَجَاعَةٌ، وَ الزُّهْدُ ثَرْوَةٌ، وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ، وَ نِعْمَ الْقَرِينُ [الرِّضَا] الرِّضَى" ناتوانى، آفت و شكيبايى، شجاعت و زهد، ثروت و پرهيزكارى، سپر نگه دارنده است و چه همنشين خوبى است راضى بودن و خرسندى.

امام در چهارمین کلمه از کلمات قصارش به پنج وصف از اوصاف انسانى اشاره مى‌کند که یکى منفى و چهار وصف از آن مثبت است و آثار هر کدام را در جمله بسیار کوتاهى بر مى‌شمارد. نخست مى‌فرماید: «عجز و ناتوانى آفت است»(الْعَجْزُ آفَةٌ). عجز مفهوم وسیعى دارد که هرگونه ناتوانى علمى، جسمى، اقتصادى و فکرى را شامل می‌شود و به یقین اینها بزرگترین آفات زندگى انسان است؛ انسان عاجز، ذلیل و خوار عقب مانده و شکست خورده و بى ارزش و بى مقدار است به همین دلیل اسلام مى‌گوید: بکوشید و هرگونه عجز را از خود دور سازید و با قدرت و قوت به اهداف مالى و معنوى خود برسید. البته گاه مى‌شود که عجز و ناتوانى بدون اختیار دامان انسان را مى‌گیرد، ولى غالباً چنین نیست، بلکه نتیجه کوتاهى‌ها و بى برنامگى هاست. #قسمت‌اول

همان گونه که در حدیث جالبى که کلینى در کافى از امیر مؤمنان على(علیه السلام) نقل کرد مى‌خوانیم: "إِنَّ الاَْشْیَاءَ لَمَّا ازْدَوَجَتْ ازْدَوَجَ الْکَسَلُ وَالْعَجْزُ فَنُتِجَا بَیْنَهُمَا الْفَقْرَ" هنگامى که اشیاء با یکدیگر ازدواج کردند تنبلى و ناتوانى نیز به هم پیوستند و فرزند آنها فقر بود. #قسمت‌دوم

سپس در دومین نکته اشاره به آثار مثبت صبر و شکیبایى کرده مى‌فرماید: «صبر شجاعت است» (وَالصَّبْرُ شَجَاعَةٌ) بدیهى است صبر چه در مقابل عوامل معصیت باشد، چه در مسیر اطاعت پروردگار چه در برابر مصائب روزگار انجام گیرد، نوعى شجاعت محسوب مى‌شود و تنها شجاعانند که از عهده شکیبایى در این مراحل سه گانه بر مى‌آیند. نمونه کامل این سخن همان چیزى است که امیر مؤمنان على(علیه السلام) در صدر اسلام از پیغمبر و یاران باوفایش تجربه کرده بود که در برابر انواع مشکلاتى که از سوى دشمنان اسلام هر روز به شکلى انجام مى شد صبر و استقامت کرده بودند و با شجاعت تمام آنها را پشت سر گذاشتند و اگر این شکیبایى شجاعانه مسلمانان صدر اول در دوران محاصره شعب ابى طالب و هجرت به حبشه و سپس هجرت به سوى مدینه و بعد از آن حضور در میدان هاى جنگ بدر، خیبر، خندق و حنین نبود امروز آیینى به نام اسلام بر بخش عظیمى از جهان سایه نیفکنده بود. #قسمت‌سوم