از جانب حق تعالی به حضرت عیسی (علي نبينا و عليه السلام) خطاب شد: «أُوصِيكَ‏ يَا عِيسَى‏ ابْنَ مَرْيَمَ الْبِكْرِ الْبَتُولِ بِسَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ وَ حَبِيبِي»؛ تو را سفارش مي كنم نسبت به سيد مرسلين، حبيبم. برای «سید» چند معنا ذکر شده است: رئیس، اشرف الناس، اکرم الناس و... و همه اینها برای رسول اکرم(ص) صادق است. مراد از «مرسلین» نیز انبیاء دارای رسالت اند که اشرف از انبیاء غیر مرسل اند. به هر حال این تعبیر یعنی رسول اکرم اسلام سرآمد همه انبیاء الهی است. عبارت «حبیبی» هم با این که صفت مشبهه است، اما هم می تواند به معنا اسم مفعول باشد و هم به معنای اسم فاعل. یعنی می توان گفت که حضرت محمد (ص) هم مورد محبت خدا است و هم خدا را دوست می دارد. هر دو معنا صحیح است.

میلاد خاتم الانبیاء و المرسلین، حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) و صاحب مکتب جعفری امام جعفر صادق (علیه السلام) تهنیت باد https://www.instagram.com/p/CVZd49kIwe0/?utm_medium=copy_link #آيت_الله_هاشمي_عليا #استاد_اخلاق #میلاد_رسول_خاتم

✅🔊زکاة العلم نشره هر چیزی زکاتی دارد، زکات علم این است که آن علم را به بندگان خدا بیاموزید .....

مراسم عمامه گذاری تعدادی از طلاب معزز حوزه علمیه حضرت قائم(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در شب و روز عید ولادت پیامبر عظیم الشأن اسلام و امام جعفر صادق(علیه السلام) توسط حضرت آیت الله هاشمی علیا(دام عزه) https://www.instagram.com/p/CVcZJsBIdpF/?utm_medium=share_sheet

📖🖋 در آیه ای از قرآن کریم آمده است: «قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ» (یونس/108) تعبیر «ربکم» را دقت بفرمایید. چرا نفرمود « من الله»؟ مگر غیر از این است که مقام ربوبیت الهی، جهان شمول است و در واقع ذات حق تعالی، «رب العالمین» است اما ربوبیت اش برای انسان چه تفاوتی دارد با دیگر موجودات؟ مگر انسان نیاز به چه تربیت خاصی دارد که دیگر موجودات ندارند؟ در آیه ای از قرآن می¬خوانیم که :«فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ» (مائده/54). در قرآن کریم، مقام محبت ورزی به خدای متعال برای هیچ موجودی غیر از انسان مطرح نشده است. بله در برخی آیات تصریح شده که همه موجودات در حال تسبیح خدای متعال هستند ولی مقام «محب و محبوب الهی بودن »را غیر از انسان هیچ یک از موجودات ندارند و این همان مقامی است که انسان ها برای رسیدن به آن، نیاز به تربیت خاص دارند. خدای متعال انسان را برای محبت خودش آفریده و به او لیاقت رسیدن به چنین مقام بزرگی داده است و او را برای رسیدن به این مرحله از کمال، تربیت می کند. اتفاقا ارزش آدمی هم به همین عشق و محبت و خضوعی است که در اعمال عبادی اش در برابر خدای متعال بروز می دهد. اگر آن محبت و عشق در اعمال آدمی وجود نداشته باشد، همه آنها بی ارزش و بی فائده اند. خدای متعال برای تحقق چنین تربیتی، آخرین کلاس درس بشریت را دایر نموده است و آخرین فرستاده را به سمت بشر روان ساخته است. به همین خاطر نفرمود «من الله» بلکه فرمود «من ربکم»