میشی مثل همینا که میگن ما اب از سرمون گذشته دیگه اما اونا که اینجور میگن خدا رو قبول ندارن که اگر داشتن میشدن رسول ترک که اگر داشتن توبه پر و قرص میکردن من باشم بهش میگم اب رو خودت داری از خودت مدام میگذرونی حتی اگر یه غریق نجاتم بخواد نجاتت بده نمیذاری

نشو مثل بقیه که خدا رو تنها گذاشتن مگه تنها گذاشتن خدا چجوریه؟

همینکه خدا تو رو برای خودش برای بندگی برای رسیدن تو به پاداش های دنیوی و اخرویش میسازه و نقش مینده روی صورتت و آخر کار بابت درست کردن تویی که الان ازش دلسرد شدی تبارک الله میگه اگر از این مهری که تو ذاتت برای وصل تو به خودش گذاشته غافلشی یعنی تنهاش گذاشتی

بی مهری رو در حقش تموم کردی بقول این جوونا بی معرفتی کردی در حقش

ذات و سرشتت از خداس خدایی که حاضر شده در تو از روح خودش بدمه حالا توبه نمیکنی چون روت نمیشه برگردی پیشش؟ حالا این دست اون دست میکنی؟ خدا چه بدی ای در حقت کرده جز دوست داشتنت که اینجور غریبونه منتظر توبه میذاریش؟ خدایی که گفت تو توبه کنی من حتی گناهاتو به فرشته هامم که هیچ به خودتم نشون نمیدم

پس چرا قدم اول رو نمیذاری؟

قدم اول بخشیدن بقیه است تا سبکشی سبک تو این راه گام برداری بدون پا بند از کینه و کدورت و نفرت و تلافی و ...

اینجاست که گفتن ببخش تا بخشیده بشیا تو خودتو از یه دونه گندم یه دونه جو هم کمتر میدونی؟

نه من با این ابهت من با این سن با این قد با این جثه من از وقتی زاده شدم از یه گندمم بیشتر بودم چرا اینجور میگی پس حاجی؟

بخاطر این میگم که وقتی یه دونه گندم رو دل خاک میکاری هفتاد تا شایدم بیشتر ثمر میده بهت اما تویی که کینه و بدی تو دلت کاشتی منتظر ثمر چی هستی؟ حیف نیست این ماه جز خوبی و رفاقت مهربونی محبت اعمال صالح خیر رسوندن به بقیه تو دلمون جا بگیره؟

از یه دونه گندم کمتریم که هفتاد جور خیر و خوبی از دل خودش به بقیه میرسونع؟ نذار برسه اون روزی که به نقل از فرمایش قران مجید بگیم

یا لیتنی کنت ترابا ای کاش من خاک بودم خاک بودی که پرتت کنن اینور اونور نهایت کار خوب خاک اینه تا گندم تا بذر تا حیوانات خاکی ازش بهره ببرند ببین دیگه چقدر خفیف میشیم با گناهامون تو سرای اخرت که دلمون میخواد خاک باشیم