اینو گفتم تا بگم همین ماهه که باید لحظه به لحظه‌ش رو غنیمت بشمری قدر بدون که قراره شب قدر برات خیلی چیزا بخوان

و و و تموم تو یه سال دیگه‌م به نوکریت اضافه شد رزق نوکریِ پشت در رو بهت دادن البته میخوان ببینن این‌بار میتونی وارد همون گوشه از خونه بشی؟ همونجایی که خودمونیا هستن.

خودمونی باش برای اهل‌ِ اون خونه

از هرجا که پیامم رو میخونی تو هرحالی که هستی دستت رو بزار رو قلبت؛

صدای تپش‌های قلبت رو بشنو

چشمات رو ببند ؛

به 'تو' رزق نوکری دادن رزقِ دغدغه رزق هم‌وغمی رزقِ دو به دو کردن برای مولا رزق سر از پا نشناختن رزقِ اشک اشک اشک

-صبرکن

هنوز تموم نشده،،

به 'تو' همین تویی که آه کشیدی رزقِ نوکری رو دادن اینبار پشتِ در نه! تو خودِ خونه همون گوشه همون گوشه ای که برای خودمونیا بود خودشونم راهت دادن به اندرونی خونه با دستِ مبارکِ خودشونم همراهیت کردن گرمی دستشون رو روی شونه هات احساس کردی و همزمان توام شد با گرمیِ اشکهایی که پهنای صورتت رو خیس کرده بودن.

مگه میشه آدم عقلش درست کار کنه چشمش درست ببینه؟

اینجا قلب حکم می‌کنه ولی اونم درست نمی‌زنه

دستت رو اگه از روی قلبت برداشتی دوباره بزار همون جا خیلی آروم

تند میزنه نه؟

دیدی گفتم ' درست نمی‌زنه؟!'

ولی خب درستِ ماها اینه وقتی آروم می‌زنه غلطه!

خلاصه قلب باید همینجوری برای امامش بتپه.

همه‌ی اینهارو تا شبِ قدر حداقل رویاپردازی کنین اینها رویای ماهای بچه‌شیعه‌ست که از قضا صاحب هم داریم.

-رویای بی‌صاحب‌ها چیه؟

بماند ..

حالا بریم برای نمازشب آماده بشیم؟ میای قول بدی شبای ماه رمضون به نماز شب ولو دورکعتی بگذره؟

بچه‌ها برای قٌرب باید در به دری کشید. پاشید حداقل دستتون به دستگیره‌ی درِ اتاقتون برسه.

به اونجا رسیدی؟ خب بقیه‌شم برو قربونت.

برو و قدمهای بین اتاق تا همونجایی که وضو میگیری رو نذر کن ، ' نذر ظهور مولا '

بخدا اینها کارساز ترن. بعد لحظه‌ی سبز ظهور بهت بگن چند قدم برای ظهور برداشتی اون لحظه لال می‌شی، اما یکی هست که بگه ازون نپرسین، اون حسابش جداست رو ملک خدا بی وضو راه نمی‌رفته هیچ قدماشم نذر ظهورِ من بود.

آقای صاحب، عاشقونه هوامونو داره. بیایید ماهم بی‌کلنجار عاشقونه عاشقی کنیم.

آره اون یک نفری که باز باز باز پیدا میشه همون صاحبه.

بیایید حرمتِ کلمه‌ی عشق رو نگه‌ داریم. بعد یهو میبینیم تو حرمت نگه داشتنها خودمونم عاشق شدیم.

شب دوم ماه مبارکه بزار حداقل شبِ دوم ماه مبارکِ ۱۴۰۱ تو صحرای محشر برات آشنا بیاد..

میدونی‌چطور؟ وقتی پرونده‌ی قطورتو باز میکنن هی ورق که میزنن ورق ورق ورق وقتی رسیدن به این شب دومیه خیلی برات آشناست و میشه نقطه‌ی روشن اونم دقیقا همونجایی که بال بال میزنی یه نور پیدا کنی.. یه کارِ خوبِ بااخلاص پیداکنی.