سه شب رو داده که اگر یه موقعی شب اول غفلت کردیم،شب دوم جبران کنیم. اگر شب دوم غفلت کردیم،شب سوم جبران کنیم...

ولی نکنه از شب سوم هم غافل بشیم...

اصلا خدایا بهمون مهلت میدی تا فرداشب که نفس بکشیم؟

یه بنده خدایی تعریف میکرد که شب نوزدهم ماه مبارک امسال خیلی ناگهانی درگیر یه بیماری شدید میشه... شب نوزدهم رو توی رختخواب احیا گرفته بود...(:

وقتی هم فرداش میرن دکتر و به دکتر میگه که من میخواهم سر پا بشم برای شب بیست و یکم! دکتر میگه محاله که بتونی... بیماری نمیزاره که بتونی!

ولی یهو انگار امام علی میاد زیر بازو هاش رو میگیره و بلندش می‌کنه برای سر پا شدن و احیا گرفتن(:

به حرمت همین معجره‌ هم تمام شب بیست و یکم رو سر پا قرآن به سر میگیره و اشک می‌ریزه که خدایا شکرت،مهلت دادی... نفس دادی... آخه می‌گفت شب نوزدهم خودم هم دیگه امیدی به زنده موندن نداشتم(:

ما اینجوری قدرِ شب‌قدر هامون رو میدونیم؟!

از الان برای فرداشبتون برنامه بچینید که میخواهید در خونه خدا چی بگید... از الان حوائجتون رو بسنجید و جلو برید!

ما وقتی فردا شب از خدا تقاضای یه خونه بکنیم فقط، یعنی خدایا اندازه و ارزش شب قدرت همین قدر بود...!

ولی کسایی هم بودن که آغوش خدا رو توی این شب ها از خود خدا گرفتن...

پس این یعنی... گر گدا کاهل بود تقصیر صاحب خانه چیست؟!