درجهان شاهی به جز شاه نجف افسانه است هرکه مولایش شود غیر علی دیوانه است هر که در بندش شود با جرعه ای مستش کند چون که حیدر صاحب جامِ می و میخانه است جرعه ای از جام حیدر را بنوش به به ببین غیر این میخانه هر جایی روی غمخانه است نقد حیدر را بگیر ورنه هلاکی آدمی وعده اش بر حوض کوثر درب سقاخانه است عشق را از میثم خرما فروش آموختم گرد شمع روی حیدر قنبرش پروانه است سنگ حیدر را بزن بر سینه ات گر مخلصی مرحم غم های مولا حضرت ریحانه است خوش بود آن دل که در مدح امیر المؤمنین دم به دم هوهو کنان در ناله مستانه است هر که را در دل بود الطاف پاک حیدری در میان دوستانش عالم فرزانه است نام او نام خدا و حرف او حرف خدا هر که عاشق بر خداست با مرتضی هم خانه است #جانم_حیدر #شعر @Heydar_ali_moola

امیرمومنان علی در خصوص فضائل خویش میفرمایند: «ولو لا ما نهی اللّه عنه من تزکیة المرء نفسه، لذکر ذاکرٌ فضائل جمّةً، تعرفها قلوب المؤمنین و لا تمجّها آذان السامعین.» و اگر خدا نهی نمی فرمود که مرد خود را بستاید، فضائل فراوانی را برمی شمردم، که دل های آگاه مؤمنان آن را شناخته و گوش های شنوندگان با آن آشناست.[۱] «و انّی لعلی الطّریق الواضح القطه لقطاً.» و براستی من به راه روشن حق گام به گام ره می سپارم.[۲] [۱]نهج البلاغه، نامه 28، ص 512. [۲]همان، خطبه 97، ص 180. @Heydar_ali_moola

☘🍇☘🍇☘🍇☘🍇☘🍇 #نهج_البلاغه بخش پنجاه و یکم ادامه ی خطبه ٢٧ (فضل الجهاد): پس از کشته شدن محمد بن ابی بکر در مصر در سال ۳۸ هجری امام این سخنرانی را در کوفه ایراد کرد . 💠 ٣- مظلومیة الامام و اسباب هریمة الکوفیین البرم بالناس يَا أَشْبَاهَ الرِّجَالِ وَ لَا رِجَالَ حُلُومُ الْأَطْفَالِ وَ عُقُولُ رَبَّاتِ الْحِجَالِ لَوَدِدْتُ أَنِّي لَمْ أَرَكُمْ وَ لَمْ أَعْرِفْكُمْ مَعْرِفَةً وَ اللَّهِ جَرَّتْ نَدَماً وَ أَعْقَبَتْ سَدَماً قَاتَلَكُمُ اللَّهُ لَقَدْ مَلَأْتُمْ قَلْبِي قَيْحاً وَ شَحَنْتُمْ صَدْرِي غَيْظاً وَ جَرَّعْتُمُونِي نُغَبَ التَّهْمَامِ أَنْفَاساً وَ أَفْسَدْتُمْ عَلَيَّ رَأْيِي بِالْعِصْيَانِ وَ الْخِذْلَانِ حَتَّى لَقَدْ قَالَتْ قُرَيْشٌ إِنَّ ابْنَ أَبِي طَالِبٍ رَجُلٌ شُجَاعٌ وَ لَكِنْ لَا عِلْمَ لَهُ بِالْحَرْبِ لِلَّهِ أَبُوهُمْ وَ هَلْ أَحَدٌ مِنْهُمْ أَشَدُّ لَهَا مِرَاساً وَ أَقْدَمُ فِيهَا مَقَاماً مِنِّي لَقَدْ نَهَضْتُ فِيهَا وَ مَا بَلَغْتُ الْعِشْرِينَ وَ هَا أَنَا ذَا قَدْ ذَرَّفْتُ عَلَى السِّتِّينَ وَ لَكِنْ لَا رَأْيَ لِمَنْ لَا يُطَاعُ . 💠٣- مظلوميّت امام عليه السّلام، و علل شكست كوفيان اى مرد نمايان نامرد اى كودك صفتان بى خرد كه عقل هاى شما به عروسان پرده نشين شباهت دارد چقدر دوست داشتم كه شما را هرگز نمى ديدم و هرگز نمى شناختم شناسايى شما- سوگند به خدا- كه جز پشيمانى حاصلى نداشت، و اندوهى غم بار سر انجام آن شد. خدا شما را بكشد كه دل من از دست شما پر خون، و سينه ام از خشم شما مالامال است كاسه هاى غم و اندوه را، جرعه جرعه به من نوشانديد، و با نافرمانى و ذلّت پذيرى، رأى و تدبير مرا تباه كرديد، تا آنجا كه قريش در حق من گفت: «بى ترديد پسر ابى طالب مردى دلير است ولى دانش نظامى ندارد» خدا پدرشان را مزد دهد، آيا يكى از آنها تجربه هاى جنگى سخت و دشوار مرا دارد يا در پيكار توانست از من پيشى بگيرد هنوز بيست سال نداشتم، كه در ميدان نبرد حاضر بودم، هم اكنون كه از شصت سال گذشته ام. امّا دريغ، آن كس كه فرمانش را اجرا نكنند، رأيى نخواهد داشت. @Heydar_ali_moola

برکت قدم های امیرالمومنین... با نشر این پست در نشر فضایل امیرالمومنین شریک باشید. اللّٰھـُم‌عـجِّل‌لِوَلیڪَ‌الفَرَجْ‌ @Heydar_ali_moola

☘🍇☘🍇☘🍇☘🍇☘🍇☘🍇 #القاب_آقا_امیرالمؤمنین ۳۵ . أَسْبَقُ السّابِقِینَ‌ امام حسن‌علیه السلام به نقل از پدر بزرگوارش امیرمؤمنان‌علیه السلام، در مورد آیه شریفه «وَالسّابِقُونَ السّابِقُونَ * أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ» سوره واقعه، آیات 10 و 11؛ «این گروه، پیشگامان پیشگامند، آنها مقرّبانند». فرمود: «إِنِّی أَسْبَقُ السّابِقِینَ إِلَی اللَّهِ وَإِلی رَسُولِهِ وَأَقْرَبُ الْمُقَرَّبِینَ إِلَی اللَّهِ وَإِلی رَسُولِهِ»؛ 📚بحارالانوار، ج 24، ص 8؛ تأویل الآیات، ص 620؛ کتاب سلیم بن قیس، ص 936 «من سابق‌ترین سبقت‌گیران به خدا و رسول او و من نزدیک‌ترین مقربان به خدا و رسول هستم». به کانال محبین آقا امیرالمؤمنین بپیوندید 👇 https://eitaa.com/joinchat/3215786309Cc640a826b3

#فضیلت 🍇 امام باقر علیه السلام: به خدا سوگند؛ که از عرب و عجم مارا دوست ندارد مگر کسانی که خانواده دار شریف و اصیل هستند و مارا دشمن ندارد مگر کسی که آلوده و بی نسب باشد. اصول کافی جلد ۸ صفحه ۳۱۶ @Heydar_ali_moola

بسم رب الحیدر

اللهم العن الجبت و الطاغوت

اللّهمَّ العَن قَتلَة اَميرَالمُومِنينﷻ

اللهم عجل لولیک الفرج

💐 رحمت، ولایت 💐 امام باقر علیه السلام از اجداد پاکش در مورد امیر المؤمنين علیه السلام می فرمایند ؛ روزی پیامبر خدا صلی الله علیه وآله سوار بر مرکبی از خانه خارج شد، علی علیه السلام نیز پیاده به راه افتاد، پیامبر صلی الله علیه وآله فرمودند : ای علی! یا تو هم سوار شو یا برگرد ؛ زیرا خدا به من دستور داده که اگر من سواره ام تو هم سواره باشی، اگر من پیاده ام، تو هم پیاده باشی، اگر نشسته ام، تو هم بنشینی، جز در مواردی که حدٌی از حدود اللهی تو را ناگزیر به نشست و برخاست کند، خدا به من کرامتی نداده، مگر اینکه مانند آن را به تو هم داده است، مرا به پیامبری و رسالت برگزیده و تو را ولی من ساخته که حدود آن را به پا داشته و مشکلات سخت آن را حل کنی، سوگند به خداوندی که محمٌد را به حق به پیامبری بر انگیخته! کسی که تو را انکار کند به من ایمان نیاورده است و آن که ( ولایت) تو را منکر شود، به پیامبری من اقرار نکرده است، و آن که کافر به تو باشد، به خدا ایمان نیاورده است، فضل تو از فضل من است و فضل من از فضل خداست، و این سخن خداست که می فرمایند : قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ بگو: به فضل خدا و رحمت او شادمان شوند، زيرا اين دو از هر چه مى‌اندوزند بهتر است. پس مقصود از فضل خدا، نبوت پیامبر شماست و مقصود از رحمت او، ولایت علی بن ابی طالب است و مقصود از کسانی که باید شادمان شوند، شیعیان می باشند. 📚 امالی شیخ صدوق، مجلس 72، ح 23 سوره یونس آیه 58📚 @Heydar_ali_moola

هر کرامت که شنیدیم به عالم از توست شک ندارم ، نمک سفره ی ما هم از توست  #ابوتراب #ابانا_حیدر @Heydar_ali_moola