eitaa logo
پژوهش های اصولی
300 دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
732 ویدیو
119 فایل
﷽ 📌نکات اخلاقی واعتقادی 📌تحلیل های سیاسی وبصیرت افزا در راستای آشنایی با مقتضیات زمان 📌آرشیوی از اهم علوم مقدماتی اجتهاد 📌آموزش اصول وفنون پژوهش از طریق ارائه سلسله مباحث علمی از اینکه بدلیل مشغله، توفیق پاسخگویی ندارم، عذر خواهم @HosseinMehrali
مشاهده در ایتا
دانلود
پژوهش های اصولی
نقد و بررسی #فقه_مقاصدی استاد#نجفی_بستان @Hoseinmehrali
❌برخی تأملات بر نشست دوم فقه مقاصدی❌ 🔆دبیر علمی جلسه، حجت الاسلام و المسلمین استاد گرامی پور ✅1- ورود در بحث و پژوهش در مورد فقه مقاصدی توسط استاد محترم به شدت نهی شد حال آنکه اینگونه برخورد با مباحث علمی شایسته نیست بحث مقاصد با تاریخی طولانی در محافل علمی اهل سنت به مقداری از بلوغ رسیده است که امروزه به عنوان یک روش اجتهادی مهم در میان اهل سنت مطرح است . حال سوال این است که چه دلیلی می تواند پژوهش و نقد و نظر در مورد این روش اجتهادی را ممنوع سازد !!! اصولا امروزه برخی از فضلای حوزه علمیه در مواردی خود را از تبادل علمی با جهان اسلام محروم کرده اندکه این خود از طرفی مخالف سیره بزرگان فقه و از طرف دیگر موجب خسارت هایی برای فقه شیعه شده است تاریخ فقه این حقیقت را اثبات می کند که هر زمان که تبادل علمی بین مذاهب اسلامی شدت گرفته است نوعی پویایی در شکل و محتوای فقه شیعه ایجاد شده است بنابراین به نظر می رسد این گونه ورود در مباحث عملی صحیح نمی باشد. از سوی دیگر ، امروزه با توجه به فضای جدیدی که برای فقه شیعه ایجاد شده است تکامل فقه خصوصا از حیث روش و توسعه در منابع موجود امری ضروری به نظر می رسد کما اینکه این رشد و تکامل در بستر تاریخ فقه شیعه وجود داشته است لذا متهم ساختن هر نظریه پردازی به تخریب کننده فقه شیعه یا تبعیت از اهل سنت نیز امری ناپسند و فارغ از روش های علمی نقد است . ✅2- یکی از اشکالات استاد محترم یکسان انگاری مذاق شارع و مقاصد شریعت بود حال اینکه کسی این دو اصطلاح را یکسان تلقی نکرده بود بلکه بیان شده که یکی از مهمترین طرق دریافت مذاق شارع ، استقراء است و همین مذاق اصطیاد شده در برخی از موارد به عنوان تنها مدرک حکم شرعی قرار داده است و در میان اهل سنت نیز مهمترین طریق برای دریافت مقاصد شریعت ، استقراء در آیات و روایات است که این مطلب جای تأمل دارد. ✅3- در گفتار استاد محترم این طور به نظر می رسد که تفکیک درستی بین مصلحت و مقاصد صورت نگرفته است و در برخی موارد بین این دو مفهوم خلط شده است اصولا مقاصد شارع به عنوان معیاری برای بکارگیری مصالح بکار می رود و همین کارکرد مقاصد ، استفاده از مقاصد را در احکام حکومتی توجیه می کند زیرا اصولا دریافت مقاصد و شبکه سازی آن می تواند به عنوان معیاری برای بکارگیری صحیح مصلحت در دست حاکم شرع قرار می گیرد. ✅4- استاد محترم مقاصد شریعت را از دیدگاه اهل سنت منبعی در مقابل سایر منابع و در مقابل سنت قرار داد حال آنکه اهل سنت عمده کارکرد مقاصد شریعت را دریافت احکام در ما لا نص فیه می دادند و برخی از علمای مقاصدی ، مقاصد را دلیلی جدای از ادله تشریع نمی دانند. ✅5- در بحث فقه نظامات نیز استاد محترم مقاصد شریعت را مقابل فقه نظامات قرار داد حال اینکه کسی چنین ادعایی نکرده است بلکه بحث در این است که دریافت نظامات بدون توجه به مقاصد شارع با مشکل مواجه است و ادعایی است که در جای خود باید بررسی شود. ✅6- اما اشکال عمده استاد محترم این است که مقاصد دریافتی ، وجه آن مشخص نیست و همین موضوع کارکردهای مقاصد در مسیر استنباط حکم شرعی اعم از استظهار ، تخصیص عمومات ، ترجیح در باب تعارضات و تزاحمات را با مشکل روبرو می کند و این اشکال نیز از عدم توجه به بحث دریافت مقاصد از کتاب و سنت و تقسیم بندی آن نشأت می گیرد زیرا برای مقاصد از جهات مختلف تقسیم بندی هایی ذکر شده است که با مراجعه به این تقسیمات مشخص می شود دریافت وجه مقاصد در موارد بسیاری ممکن است . علاوه بر اینکه این مطلب به نوع نگاه فقیه به فقه معاملات بر می گردد که آیا تشریعات شارع در باب معاملات رازآلود است به طوری که مقاصد شارع در آن قابل دست یابی نیست یا آنکه بسیاری از این مقاصد توسط فقیه قابل فهم می باشد. ✅7- در انتهاء تأکید می شود که اصطلاح مقاصد شارع اگر چه بیشتر در ادبیات فقهی اهل سنت استعمال شده است لکن در واقع مقاصد شارع ، نه شیعی و نه سنی است بلکه مقاصد شارع است که دریافت و تقسیم بندی آن می تواند در بسیاری از عرصه های نوپیدا مثل فقه حکومتی راه گشا باشد. @Hoseinmehrali
🔆استاد : ✅نکات: ✅نکته 1. مفهوم شناسی: برای مفهوم شناسی فقه مقاصدی، باید سه عبارت را توضیح دهیم: الف)فقه. ب)مقاصد. ج)فقه مقاصدی. الف)فقه به سه معنا کار بست دارد: 1. دانش فقه در مقابل اصول فقه. 2. مجموعه فتاوی و احکام شرعی. 3. عملیات استنباط (و هو المراد فی ما نحن فیه). ب)خداوند سبحان، ابر اهداف و کلان اهدافی را از تشریع دارد مانند: عدالت آزادی تعلیم تربیت و.... این ها بند به یک حکم خاص نیست، بلکه هدف و مقصد کلان از بعث رسل، انزال کتب و تشریع مقررات است. ج) فقه مقاصدی به روش فقهی گویند که معتقد است که مقاصد شریعت، در عملیات استنباط، دخیل است؛ در مقابل روش فقهی که مقاصد شریعت را دخیل نمی داند. ✅نکته 2: تحریر محل نزاع: سوال عام: آیا مقاصد شریعت، در فهم دین به صورت کلی اعم از فقه و کلام و تفسیر و تاریخ و فلسفه و ....، دخیل است؟ سوال خاص: آیا مقاصد شریعت، در استنباط احکام شرعی، دخیل است یا خبر؟ محل نزاع در ما نحن فیه، در راستای پاسخ به سوال خاص است. ✅ نکته 3: اقوال: در پاسخ به این سوال، شش نظر وجود دارد: 1. نظر اول: گروهی که اصلا مقاصد را قبول ندارند، مانند اشاعره. زمخشری که از عدلیه است در کشاف به این بحث پرداخته است. احمد بن حزم ظاهری میگوید: تعالی الله عن ذلک علوا کبیرا. تشریع خداوند سبحان را نباید محدود به مقاصد شریعت کرد. حکیم را نیز علم و اسم خداوند متعال می دانند نه صفت او. از عجائب روزگار این است که این گروه، قیاس را قبول دارند 2. نظر دوم: گروهی که می گویند مقاصد داریم و هیچ امالی ندارد که خداوند، در چهارچوب حکمت و عدل و ... تشریع نماید ولی معتقدند که دست یابی به مقاصد شریعت، امکان ندارد. این گروه، رویه فقهی آن ها چنین است و لذا آید به زبان هم نیاورند، ولی در مقام عمل، مخالف با نظریه مقاصد الشریعه هستند. 3. نظر سوم: گروه مقاصد بسند: این گروه، در معاملات می گویند که اسلام فقط یک قاعده دارد که عبارت است از: «لا تظلمون و لا تظلمون». در این گروه، هم از روشنفکران و هم از روحانیون، کسانی هستند ولی فقیه نیستند. این گروه، مقاصد را اصل و احکام را متغیر می دانند. 4. نظر چهارم: مقاصد محور و نص گرا: گروهی که مقاصد محورند، ولی از نصوص نیز غافل نیستند. 5. نظر پنجم: نص محور و مقاصد گرا: 6. نظر ششم: نظر مختار: نص بسند و ناظر به نصوص بیان گر مقاصد شریعت: البته در غیر از فقه الدوله، ولی در فقه الدوله، نصوص بیان گر مقاصد شریعت، می تواند در عرض نصوص بیان گر احکام شرعی، کارکرد سندی هم داشته باشد. ✅نکته 4 : مثال: رفع ما لا یعلمون مطلق است و هم شامل موارد قصوری و تقصیری می شود، ولی اطلاق آن با مقاصد شریعت نمی سازد و اصلا هیچ حکیمی چنین قانونی را که هر چه ندانید، مرفوع است، حتی اگر مکلف، جاهل مقصر باشد، زیرا این حکم، تشویق به عدم کسب علم و تحقیق است و همه را به سمت فرو رفتن در جهل قصوری و تقصیری، سوق می دهد. ✅نکته 5: برخی با نظریه مقاصد الشریعه، مخافت می کنند، ولی معلوم نیست با کدام فقه مقاصدی مخالف اند. طبق اقوال شش گانه فوق، جانها به مقاصدی، اقسامی دارد. برخی اقسام آن، توسعه دارند و برخی بسیار ضیق و محدود. به دیگر سخن، کار کرد حداقلی و حداکثری دارد و حقیقتا، کارکرد حداقلی آن، قابل انکار نیست. کارکرد حداقلی آن، همان نظر ششم است که مختار ما است و کاملا منطقی است. البته به نظر ما، استفاده از مقاصد شریعت در فقه، یک ضرورت خطرناک است. ضرورت است، زیرا اگر مقاصد شریعت، لحاظ نشود، در بسیاری از موارد، به حکم فقهی واقعی، دستیابی ممکن نیست. خطرناک است، زیرا فقط و فقط، یک فقیه متضلع، می تواند از آن به درستی استفاده نماید. @Hoseinmehrali
❌توجه❌ دو منبع معرفی شده توسط استاد (دامت توفیقاته) برای پیگیری بحث فقه مقاصدی: ۱.کتاب فقه و مصلحت ۲. مقاله فقه و مقاصد شریعت نویسنده: ابوالقاسم علیدوست مجله فقه اهل بیت 1384 شماره 41 چکیده شریعت اسلام هدفمند است و احکام آن داراى مقاصد و عللى است. نصوص دینى نیز به نصوص بیانگر حکم و بیانگر مقاصد و علل تقسیم مى‏گردد. عقل، بناى عقلا، کیفیت بیان نصوص قرآن و روایات، از راههاى تشخیص مقاصد است. رابطه تنگاتنگ شریعت و مقاصد این پرسش را ایجاد مى‏کند که فقیه در مقام استنباط تا چه حدّ باید به مقاصد توجه کند؟ در بیان و فهم رابطه فقه با مقاصد، پنج دیدگاه وجود دارد که از آن میان نظریه‏اى که تنها نصوص بیانگر حکم را دلیل استنباط قرار مى‏دهد ولى در فهم و تفسیر آن نصوص به مقاصد و اهداف شریعت نیز نظر دارد، قابل دفاع است. مطالعه متن مقاله 👇 http://ensani.ir/fa/article/93277/%D9%81%D9%82%D9%87-%D9%88-%D9%85%D9%82%D8%A7%D8%B5%D8%AF-%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D8%B9%D8%AA @Hoseinmehrali
روش شناسی اجتهادی در کتاب غناء و موسیقی - جلسه دوم.mp3
31.41M
🎙 صوت کامل نشست سومِ رهبر معظّم انقلاب (مدّظلّه‌العالی) 🔹 جلسه‌ی دوم از مبحث کتاب «درسنامه‌ی غناء و موسیقی» با ارائه‌ی حجت‌الاسلام و المسلمین احمد مبلّغی 🔺 موضوع: عناصر و اصول روش‌شناختیِ فقه‌اللّغة و فقه‌الأقوال معظّمٌ‌له ⏱ تاریخ ۹۸.۹.۲۴ @qom_khamenei_ir @Hoseinmehrali
💥 اول یک‌دور معارف بخوانید و بعد اگر خواستید، فلسفه و دانش‌های دیگر. 💠 استاد سید محمدمهدی : «آشنایی با معارف اهل‌بیت(علیهم السلام) باید محور حوزه علمیه باشد؛ اگر از محور بودن در حوزه بیرون رفت، این حوزه از مدار خودش خارج شده است. حوزه‌ای که مدار آن در فقه و اخلاق و عرفان، معارف اهل‌بیت(علیهم السلام) نباشد، شک نکنید که این حوزه، شیعی نیست. می‌شود: حوزه مدینه یا حوزه الازهر. معنا ندارد طلبه در حوزه علمیه، شرح تجرید خوانده، شرح منظومه خوانده، اسفار خوانده، اشارات خوانده، حکمت‌الاشراق خوانده...، اما یک دوره توحید صدوق و کتب روایی دیگر را نخوانده باشد. این قابل‌دفاع نیست. ⬅️ این به معنی انکار فلسفه نیست؛ من نمی‌خواهم فلسفه را انکار کنم؛ می‌گویم این‌طرفش چه شد؟ طلبه ممکن است با حساب‌و‌کتاب [و در صورت لزوم]، ادبیات معاصر یا روشنفکری را بخواند و همچنین کتاب‌های خوب مثل کتب علامه طباطبایی(ره) را بخواند، اما اصول‌کافی و بحارالانوار چطور؟ [اگر نمی‌خوانیم] پس چرا اسم خودمان را می‌گذاریم طلبه؟ من نمی‌گویم آنها را نخوانید، می‌گویم این‌طرفش چه شد؟ آدم سی سال در حوزه علمیه باشد، اما یک دور «کافی» نخوانده، یک دور «بحار» نخوانده. پس چه خوانده‌ای؟ منبعِِ معارف برای طلبه، قرآن و روایات است. قرآن اصل است و روایات تفسیر قرآن است. خدا رحمت کند استاد ما را، می‌فرمود قرآن فهم نمی‌شود الا بالروایه (لتبیّن للناس ما نزّل الیهم. مبیّن قرآن اهل‌بیت (علیهم السلام) هستند.) و روایت فهم نمی‌شود الا بالزیارة. منبع معرفتی ما باید قرآن و روایات باشد. همۀ سیر ما آخرش باید به اینها ختم شود. این سیر چقدر طول می‌کشد؟ از اول طلبگی تا آخر عمر. حد ندارد. کتب دیگر هم می‌خوانیم؟ بله. من همیشه به دوستانی که می‌گویند "ما فلسفه بخوانیم یا نه؟" می‌گویم اگر روایات و معارف را خوانده‌اید، بروید بخوانید؛ آن وقت استفاده می‌کنید. اگر نخوانده‌اید، نروید. یعنی ذهن خودتان را در معارف، اول با کلام دیگران باز نکنید. اگر جزو "عباد" شده‌اید، بروید بخوانید. این آیه قرآن را ببینید: "فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ". شما جزو "عباد" بشو! همانی که فرمود: "فَاطْلُبْ أَوَّلًا فِي‏ نَفْسِكَ‏ حَقِيقَةَ الْعُبُودِيَّة." همانی که فرمود: "وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا ما كُنْتَ تَدْري مَا الْكِتابُ وَ لاَ الْإيمانُ وَ لكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدي بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا". (...قرآن نوری است که ما عباد خود را با آن هدایت می‌کنیم). شما جزو عباد بشو! وقتی این محقق شد، برو [به سمتِ] "يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ." چنین فردی حرف که می‌شنود بهترینش را انتخاب می‌کند؛ عبد کسی است که وقتی می‌شنود، بهترین را انتخاب می‌کند. بهترین کدام است؟ چیزی که به درد بندگی می‌خورد و با توحید و ولایت تناسب دارد». (مهر ۱۳۹۸) ☑️ @mirbaqeri_ir @Hoseinmehrali
010_980926-shabzendedar-Akhlagh.mp3
18.24M
🔈 | صوت درس اخلاق 🔸حضرت استاد شب زنده دار دام ظله 📆تاریخ: سه شنبه 98/09/26 #صوت #درس_اخلاق #صوت_درس_اخلاق 🔗 @pand_saadat
🔷شأن حضرت معصومه سلام الله علیها 💠 کانال رسمی استاد احمد عابدی زید عزّه 🆔 @Ahmad_aabedi @Hoseinmehrali
🔷اهمیت فقه امنیت در کشور 💠 کانال رسمی استاد احمد عابدی زید عزّه 🆔 @Ahmad_aabedi @Hoseinmehrali
اصحاب الصادق علیه السلام.docx
84.5K
اصحاب الامام الصادق علیه السلام @Hoseinmehrali
گزارش نشست«فقه مقاصدی»🔻 آیت الله : 🔹فقدان اطلاعات از فقه مقاصدی بسیار خطرناک است. تسلط بر حاشیه رسائل و مکاسب و ... برای بررسی فقه مقاصدی لازم است. 🔹ما در این فقه با گفتمان سروکار داریم. بحث فقه مقاصدی گفتمان می‌خواهد و اگر باحث فقه مقاصدی دارای گفتمان نباشد از گفتار حقّ بسیار فاصله خواهد گرفت. 🔹ما چرا باید مباحث علمی را مسلّم‌انگاری کنیم؟! استفاده از مقاصد در استنباط احکام یک ضرورت خطرناک است. ضرورت است به این دلیل که اگر نباشد همان اطلاق اتوبوسی و فقه ابوحنیفه پیش می‌آید. 🔹خطرناک است که اگر اهلش وارد نشوند در فضای ژورنالیستی جا باز می‌کند و به نظر بنده عالمان متعدد باید وارد مباحث شوند و نباید دست افرادی بیفتد که چند واحد فقه گذرانده‌اند. ما باید ضابطه را بیان کنیم. 🔹به مقاصد از دو طریق می‌توان دست یافت. یکی از طریق عقل که ما به این نتیجه برسیم شارع این اهداف را در تشریع مقررات داشته است. یک راه دیگر برای کشف مقاصد، نصوص مبین مقاصد است. 🔹اگر مدرک مقاصد عقل باشد، عقل چون خودش مدرک است، الزامی بودن یا تحسینی بودن را می‌فهمد. معنا ندارد که عقل بگوید من این را مصلحت می‌دانم ولی نمی‌دانم که ضروری است یا ضروری نیست. اینطور موارد که اصلاً غلط است بگوییم که عقل وجهش را نمی‌فهمد. 🔹اما بیاییم سراغ نصوص دینی؛ اگر ظهور دارد در یک مصلحت تحسینی و تکمیلی و ... نمی‌شود چیزی از مقاصد باشد و از ضروریات نباشد. حالا این ضرورت را یا نص دلالت دارد و یا با عرضه به عقل الزام آن فهمیده می‌شود. 🔹ولی اگر یک جایی به هزار و یک دلیل مقصد خاصّی را نفهمیدیم، دیگر آنجا از این مقصد باید بگوییم که نتیجه تابع اخسّ مقدمتین است و به عنوان یک امر ضروری نمی‌توان آن را تلقّی کرد. 🌐 vasael.ir/00042z 🆔 @vasael_ir @Hoseinmehrali