اِیدرد ؛
اگر تو نماینده خدایی که برای آزمایش من
قدم بر زمین گذاشتهای، تورا میپرستم،
در آغوش میگیرم و شکوه نمیکنم
[شهید مصطفی چمران]
همه ما دکتریم، در واقع بعضی زخم های
روحمون که نقشی در بوجود اومدنشون
نداشتیم رو درمان میکنیم !
گاهی به بهانه دردهای جسمی برای زخمهای
روحم اشک میریزم، البته کلمه همیشه بجای
کلمه گاهی به واقعیت نزدیک تره.
گویی به من گفتهای منتظر باش
و خود فراموش کردهای که مرا
به انتظار خود نشاندهای !
لوکیشن روح و جسمم باهم فرق دارن،
جسمم اینجاست ولی؛ روحم تو حرم امام
رضا صحن گوهرشاد روبروی گنبد نشسته
و زانوهاشو جمع کرده و تکیهداده به دیوار ..
میدونم برای تو آینده مهم تره ولی
من همیشه نگاهم به پشت سرم بوده،
گوشهای از قلبم همیشه دلتنگ روزهای
از دست رفتست ..