من یک متر مکان اَمن و پر آرامشم رو بین تار و پودِ سجادم پیدا کردم'

[لیلة‌الرغائب] یعنی شبِ به توان رسیدنِ عبادت‌های معمولی، شبِ ضریب‌دار شدن یک ذکر ساده .

چقدر بی لطف بودند آنهایی که خواستند اسم این شب را بگذارند شبِ آرزوها ..

حساب کتاب‌های معمولیِ جهان، اعداد و مضرب‌ها و مقسومُ علیه‌ها، در شب‌هایی برداشته میشوند؛ در سینه‌ی جهان هنوز شب‌هایی هست که زیر آنها خط کشیدند و گفته‌اند که هرچیز بیاوری ضربدر هزار'

هرچه دلِ تنگ، خواهش ندید گرفته، هرچه دعای زیرِلبِ برآورده نشده داری، امشب با خودت بیاور :

به دلتنگی، وقتی هزار برابر شد، رحم نمی‌شود ؟

-

شب که می‌شود شمع وجود را روشن می‌کنم، تا گرم کند این وجود تماماً یخ‌زده را ..

درون رویاها و خیالات خودم غوطه‌ورم که یک دفعه کسی درونم فریاد میکشه بسه تمومش کن، به دنیای واقعی برگرد !

دنیا، مضحکه‌ای گریه انگیز است. من نمیگما امیرالمومنین فرمودن

خیلی کار دارما ولی نمیدونم چرا نشستم و بی‌وقفه به تو فکر میکنم