آخیش.

پسر من واقعاً به پیامِ ادیت‌شده آلرژی دارم :))) اون زن وقاحت شهاوت، منظور شهوانیت‌ه. مغز من اینجوری نوشته‌ش. ::)

کی با گلوی گرفته، سرفه های عمیق و صدای خروسی لواشک می‌خوره؟ آفرین، من.

تو مثلِ خواب می‌مونی؛ وقتی می‌بینمت انگار تو رویام.

البته فعلا تو کابوسم، توهم غول‌شی.

لطفاً امشب بیا با حرف زدنت یکم از آرامش‌ درون‌ت رو بهم هدیه بده.

کاش می‌شد ذهن و فکر خودم و الا رو با اسید بشورم.

من نمی‌فهمم واقعا، این یکی از بلاک در میاردم اون یکی می‌زنه بلاکم می‌کنه. چتونههههه دیوار کوتاه تر از من پیدا نمی‌کنید که دم به دیقه دستتون رو دکمه بلاکه منه بدبخته؟

بعد به من می‌گن فاطمه بلاکر، جالبه واقعاً.

این بدون شک من بودم، قبل این‌که زهرا بیاد مشهد بهش گفتم یادم بندازه تو حرم بغلش کنم و گریه کنم. وقتی اومد دقیقا دو ساعت کنار هم بودیم و همه‌ی اون دو ساعت فقط خندیدم. دیگه به جایی رسیده بودم که زهرا می‌گفت فاطمه بسه نخند انقد. ::)))

واقعاً آرامش روحی روانی دارم وقتی نمی‌فهمم کی لفت می‌ده، باتشکر از سازنده ایتا.