آهای الاههی ناز، دیوونه..
عه نه، بذار به سبک خودم بخونمش.
آهای آلالهی ناز، دیوونه دردسر ساز، تولدت مبارک، رفیقِ خوشگل و ناز.
خب بذار جدی بشم دیگه.
باید متوجه شده باشی که دارم تولدتو به رخِ این صفحهی چند اینچی میکشم و چقدر خوشحالم که هستی، که اومدی، که دوستم شدی. که خیلی خوبی.
خانوم آلالهی قشنگِ من و آرش، الاههی عشق و آلالهی وجود، به قول همون حرفه، معماها بعدِ حل شدن جذابیتشون رو از دست میدن، ولی تو هرچی بیشتر حل میشی جذاب تر میشی. آدمیزاد هرچی بهت نزدیکتر میشه، بیشترتر دوست میداره.
اینو فقط من میفهمم و نزدیکترین آدما بهت.
یادته بهت گفتم مثل اینکه واقعاً دردها آدمهارو به هم نزدیک میکنن؟ الان میخوام بگم نزدیک میکنه، ولی کنار هم نگهشون نمیداره.
این خودِ دوستداشتنه که ثبات میده به دوستی، که میذاره از هم دلگیر شن، باهم بخندن، دعوا کنن و..، اون دوستداشتنه انگار همیشه پایداره. پایداریشم به همین دعواها و قهراست، میفهمی چی میگم دیگه؟
خانوم آلاله، آرش که کنارته و میتونه خندههای قشنگتو ببینه و روز تولدت مثل همیشه جوری بغلت کنه که انگار میخواد خفهت کنه.
این منم که باید زل بزنم به این تیکه سرامیک تا جوابمو بدی و نفهمم چجوری ذوق میکنی و چجوری میخندی.
اما تا اینجایِ رفاقتمون باید فهمیده باشی چقدر ذوق داره ویسفرستادنات، چقدر ذوق داره حرف زدنات. چقدر ذوق داره خوشحال شدنت، چقدر ذوق داره بودنت و حرف زدن باهات.
همیشه به هم گفتیم ان شاءالله درست میشه، هی خودمون و با حرفای کوچیک و بزرگ امیدوار کردیم و هی با خودمون گفتیم چه درست شدنی؟ ولی بازم ته دلمون امیدوار بودیم، همونجایی که میگه آدمیزاد به امید زندهست.
آلالهی قشنگم، امیدوارم اینبار مثلِ بارای قبل نباشه و خدا دلش به حالمون بسوزه و همه چیو درست کنه و بگه حالا کیف کن بندهی قشنگِ من. امیدوارم اینبار نرسیم به جایی که بگیم، اینم از همون امیداییه که هی به خودمون دادیم و هی نشد.
بذار بازم بگم آدمیزاد به امید زندهست و منم امید دارم یه روزی که خیلی دیر نباشه بغلت میکنم و به اندازه تمامِ روزای ندیدنت بهت نگاه میکنم.
یهعالمه آرزوی قشنگ و دوستداشتنی دارم برات، ولی مهمترینش اینه که خیلی زود بری نجف و عکس بفرستی و با ذوق و اشکهای اکلیلی شده بگی پیش بابای همهی جهان به یادم بودی.
دلم میخواد ساعتها بشینم حرف بزنم و بگم خوب بودنت حد نداره. بگم تا الانِ زندگیم هیچ رفیقی به اندازه تو نگرانم نشده بود، به اندازه تو حرصمو نخورده بود و بهخاطر خودم باهام قهر نکرده بود. کاش همه یه رفیقی مثلِ تو داشتن. ولی تورو نداشته باشن، تو فقط برای خودمون باشی. هعیآلاله.
زیبای کیلومترها دورتر، تولدت مبارک منو همهی آدمای اینجا. اونجا و همه جا.
لطفا با این بخند، ذوق کن و مثل دفعهی قبل با ذوق برام ویس بگیر و بهم بگو خیلی خرم.
بوس رو پیشونیت عزیزِخرم.💚
فیالبداهه.
آهای الاههی ناز، دیوونه.. عه نه، بذار به سبک خودم بخونمش. آهای آلالهی ناز، دیوونه دردسر ساز، تول
خاکتوسرت که انقد خوبی.
بقیشو تو پیوی میگم.
یعنی واقعاً من خواهرِ عروسم و فرداشب عروسی خواهرمه؟ درد و بلات بخوره تو سرِ شوهرت. چقدر زود بزرگ شدی دورت بگردم.
خدایا خدایا
تا انقلاب مهدی
از نهضت خمینی
محافظت بفرما
تیم ملی مارا
برنده کن ایشالا