امروز بچه‌ها بهم گفتن خیلی فرق کردم. به خودم نگاه می‌کنم، می‌بینم این من نیستم که دارم زندگی می‌کنم. این افکار و رفتارات برای من نیست و نبوده. همش تویی، با کمی تا حدودی من. و این واقعاً دردناکه.

همیشه می‌گفت هروقت حس کردی قلبت داره کنده می‌شه، صداش کن، بگو "یاصاحب الزمان ادرکنی، یاصاحب الزمان اغثنی" متوجه نیستی ولی منتظرته یه قدم برداری، تا پرواز کنه سمتت.

دیگه نمی‌دونم دست به دامان کی بشم که یه خبر و به موقع و درست بهم بده.

با گریه یکی‌و می‌خندونی. با خنده‌هاش وسط گریه، خنده‌ت می‌گیره.

شناخت دوستام ازم تو این چهارماه: