من شیفته‌ی آدم هایی هستم که می‌گویند: چه دست‌های زیبایی، چه چشم‌های گیرایی، چه لبخندی و چه صدای قشنگی داری! آدم هایی که به آدم می‌رسند و بهترین بخش‌های وجود آدم را یادش می‌اندازند. عزیزانی که سخاوتمندانه، در سمت درستِ خلقت ایستاده‌اند و به همه چیز و همه کس، از زاویه‌ی عمیق و انسانی‌اش نگاه می‌کنند .

عاقبت خاک گِل کوزه‌گَران خواهیم شد .

دنیا از حیث شعور و فهم به کندی پیشرفت می‌کند، مردم برای اینکه مستقل شوند ناچار به جمع کردن مال هستند نه علم .

یک سر و هزار سودا .

من تمام دین خود را در طوافِ چشمِ تو ؛ هفتمین دورم کجا بود ؟! دور اول باختم ..

تا جنون فاصله ای نیست از اینجا که منم ‌.

آری نمی‌توان ز پی عمرِ رفته ، رفت !

پرسید در چه حالی؟ پاسخ ز دیده‌ام ریخت .