از خود عالمی بخواه و از عالم هیچ.

و امید، از پیله های مرده هم پروانه میسازد.

از لبِ بستۀ من تو بخوان، شرح پریشانی.

تو؟ وطنِ گریخته از وطن پرست.

نیست در مذهب من هیچ به از تنهایی . .

-

این منم، آدمی جا مانده از او.

خب، برای شروع میخوام تشکر کنم از تمام کسانی که یادشون بود و تبریک گفتن همینطور کسانی که یادشونه ولی نمیتونن تبریک بگن چون دیگه هیچ پل باقی مونده ای نیست بین بنده و اون اشخاص،همچنین تمام کسانی که یادشون نبود. حقیقتا سالی که گذروندم خیلی سخت بود، گاهی اوقات از خودم میپرسم مبدأ و مقصد کجاست و هرلحظه گیج تر میشم اما متوجه شدم باید محدود بشی و یک گزینه انتخاب کنی هرچه محدود تر باشم میتونم بیشتر آزاد و شاید هم وَرای آزادی باشم.. چیزی که قلبم و روحم میخوادش، دوست دارم انسان بهتری بشم در سال جاری. خداروشکر فرصتی پیش اومد تا علایقم و دنبال کنم و قوی تر از قبل برم جلو به امید اینکه بیست سالگیم پر از موفقیت،انرژی مثبت و سختی های سازنده باشه. - با اخلاص تمام؛

دل زِ تن بردی و در جانی هنوز.

حال بُحران زده ام معجزه می خواهد و بس !