فقط حرفید ، پوچید ، زَننده و مزخرف . برایتان نمیشود مُرد !

ما خسته ایم. و صدای خستگیمان به گوش کسی نمیرسد. کسی در این پهنه ی خاکی نیست که با خیال پخته ای درک کند و بفهمد محتاج ذره ای محبت هستیم ؟ چنان خلق ، ما را پس میزند گویی نفس هایمان بیهوده جریان دارد اما تو خالقی و میدانی که چگونه سر میکند قلبمان .. ‌

تاریک‌ترین ساکنِ این جهانم

تنها زاده شده بود تا تنها بمیرد

کل قندان و قند و نبات هایش نمیتوانند مرا شیرین کنند .

عشق در نهایت جوخه اعدامی است ؛ که در انتها کسی که دوستش دارید ، صندلی را از زیر پایتان میکشد .

هیچ حواسم نبود .. دو فنجان ریختم!

مقصر اصلی کلماتیست که بر زبان می‌آوریم