عملیات برون مرزی ساواک: ساواک و کشورهای حاشیه خلیج فارس
ساواك، نفوذ گستردهای در كشورهای عربی حاشیه جنوبی خلیج فارس داشت. در این میان با سرویس اطلاعاتی و امنیتی عربستان سعودی كه از مهمترین متحدان و اقمار غرب و امریكا در منطقه محسوب میشد، روابط نزدیكی داشت. در بسیاری از مسائل سیاسی، امنیتی و استراتژیكی منطقه و جلوگیری از نفوذ و حضور مخالفان سیاسی دو كشور در قلمرو دیگری، همكاری نزدیكی بین سرویس اطلاعاتی و امنیتی عربستان سعودی و ساواك وجود داشت. ساواك همچنین روابط و همكاری مشتركی با سرویسهای اطلاعاتی عربستان سعودی، مصر و اسرائیل داشت. این همكاریهای چند جانبه از اواسط دهة 1340 و از اوایل دهة 1350 به اوج رسید.
از دیگر مناطق تحت نفوذ و حضور ساواك در حاشیه جنوبی خلیج فارس امارات متحده عربی بود كه ساواك از همان سالهای نخست، كوشید در آن نفوذ كند. نمایندگی ساواك در این كشور، از مهمترین شعب برونمرزی ساواك در منطقه محسوب میشد. بهویژه به دلیل ادعای بیاساس امارات متحده عربی درباره جزایر سهگانه ایرانی (تنب كوچك، تنب بزرگ و ابوموسی)، ساواك فعالیت برونمرزی خود را در امارات با حساسیت قابلتوجهی دنبال میكرد. از دیگر دلایل حضور جدی ساواك در امارات متحده عربی و سایر كشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس، آمد و شد گروههای سیاسی و چریكی مخالف رژیم پهلوی در این كشورها بود. البته بین مأموران این سازمان با دستگاههای امنیتی شیخنشینها نیز روابطی وجود داشت و ساواك در تعقیب مخالفان سیاسی و چریكی حكومت پهلوی از همكاری آنان سود میبرد.
همزمان با اقدامات و فعالیتهای برونمرزی ساواك، اداره كل هشتم (ضدجاسوسی) این سازمان نیز همواره مراقب بود جاسوسان و مأموران دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی كشورهای مختلف عربی و اسلامی خاورمیانه به اهداف موردنظر در ایران دست نیابند. در بین كشورهای عربی، عراق، مصر، لیبی و سوریه بیش از سایر كشورها طرحهای نفوذ اطلاعاتی و جاسوسی را در ایران دنبال میكردند و ساواك بیش از دیگر كشورهای منطقه نگران نفوذ اطلاعاتی و جاسوسی آنان در ایران بود. ساواك در تمام كشورهای عربی و اسلامی مأموران و جاسوسانی داشت كه در پوششهای مختلف فعالیت میكردند. در میان كشورهای عربی عراق تنها كشوری بود كه ساواك به رغم حضور جدیاش در آن (به دلیل رقابت و اختلافات سیاسی و مرزی بین رژیم پهلوی با حكومت این كشور) از آزادی عمل چندانی برخوردار نبود و برای پیشبرد اهدافش با محدودیتهایی روبرو بود. از جمله مهمترین حیطههای همكاری ساواك با سرویسهای اطلاعاتی ـ امنیتی كشورهای عربی و اسلامی جلوگیری از شكلگیری و گسترش فعالیت احزاب و گروههای سیاسی چپ و كمونیستی بود كه عمدتاً از سوی شوروی و بلوك شرق حمایت میشدند و به تبع فعالیت اینگونه احزاب و گروهها، خطر نفوذ شوروی در آن نواحی نیز افزایش مییافت. بخشی از مهمترین دلایل حضور ساواك در كشورهای عربی و اسلامی، به نیازمندیها و اهداف اطلاعاتی و جاسوسی موساد بازمیگشت. به دلیل دشمنیها و اختلافات اسرائیل با كشورهای عربی و اسلامی در خاورمیانه و شمال افریقا و محدودیتها و مشكلاتی كه بر سر راه فعالیت آزادانهتر موساد در این كشورها وجود داشت، ساواك در جمعآوری و ارائه اطلاعات به موساد كمك میكرد.
در واپسین سالهای حكومت پهلوی، ساواك برای همكاری با سرویس اطلاعاتی و امنیتی سازمان آزادیبخش فلسطین كه یاسر عرفات در رأس آن بود، تلاشهایی انجام داد. چنانكه شواهد و مدارك موجود نیز نشان میدهد در تیر 1356 یاسر عرفات برای همكاری سرویس اطلاعاتیاش با ساواك اعلام آمادگی كرده بود.
http://22bahman.ir/show.php?page=post&id=14821
عملیات برون مرزی ساواک: ساواک و کردهای عراق
بخش مهمی از فعالیت برونمرزی ساواك در عراق در شمال این كشور و در میان كردهای مخالف حكومت عراق متمركز بود. این فعالیت با همكاری موساد و سپس دستگاه اطلاعاتی تركیه و سیا توأمان بود. بخش عمدهای از وظایف مأموران متعدد ساواك در عراق، فعالیت در بین كردها و عشایر معارض دولتهای وقت عراق در شمال این كشور بود. حضور چشمگیر ساواك در مناطق كردنشین عراق و نقشی كه در ایجاد توازن نظامی و اطلاعاتی در بین طرفین متخاصم داشت، در پیشبرد اهداف سیاسی و نظامی رژیم پهلوی در برابر حكومتهای وقت و در عین حال كمتر قابل انعطاف عراق، نقش قابل توجهی داشت.
در آن دوره ساواك گزارشاتی در دست داشت كه نشان میداد دولت عراق نیز برای نفوذ در بین كردهای ایران و ایجاد اغتشاش در قلمرو شمال غربی ایران تلاشهایی انجام داده و با برخی از متنفذین كرد تماسهایی برقرار كرده است. این روند از اواخر سال 1342 كه بین كردهای شمال عراق با حكومت مركزی این كشور آتشبس به وجود آمده و اختلافات فیمابین تا حدود زیادی فروكش كرد، نمود بیشتری یافت. با این احوال، حتی دورههایی كه بین ایران و عراق روابط نسبتاً دوستانهای به وجود میآمد، هر دو طرف یكدیگر را به همكاری با شورشیان و مخالفان سیاسی طرف مقابل متهم میكردند. از جمله طرحهای ساواك بر ضد حكومت مركزی عراق كه در اواخر سال 1348 افشا شد، تلاش برای انجام یك كودتای نظامی بود كه قبل از اجرا، كشف شد. بسیاری از كسانی كه مقرر بود در این كودتا نقش داشته باشند، شناسایی، دستگیر و پس از محاكماتی كوتاه و سریع به جوخه اعدام سپرده شدند. در سال 1347 ساواك برای تشكیل جمعیت دوستی میان ایران و عراق تلاش كرد كه هدف آن كاهش تنش در روابط دو كشور بود. به رغم تنش و اختلافات تقریباً دائمی میان دو كشور، از همان آغاز تأسیس و فعالیت ساواك، رفت و آمدها و ملاقاتهایی هر چند محدود و پراكنده بین برخی مدیران و رؤسای این سازمان با همتایان عراقی صورت میگرفت.
http://22bahman.ir/show.php?page=post&id=14821
عملیات برون مرزی ساواک: ساواک و لبنان
از نخستین سالهای تأسیس ساواك، مأمورانی به لبنان اعزام شده و نمایندگی ساواك در این كشور ایجاد شد. سرتیپ حمید ناصری اولین نفری بود كه در رأس نمایندگی ساواك در لبنان قرار گرفت. مراقبت از گسترش اندیشههای چپ و كمونیستی در لبنان، نظارت بر احزاب و گروههای سیاسی و قومی مؤثر در تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و نظامی لبنان، تلاش برای جلوگیری از گسترش نفوذ مصر و جمال عبدالناصر و عراق در لبنان، و نیز تلاش برای گسترش نفوذ فرهنگی ایران در بین مردم لبنان، از جمله مهمترین اهداف طرحهای راهبردی و اجرایی ساواك در لبنان بود. ناآرامیهای تمام نشدنی سیاسی در لبنان و تلاش پیگیری كه مصر، سوریه و عراق برای نفوذ در این كشور داشتند و نیز رقابت قدرتهای بزرگ در منطقه كه با همكاری نزدیك ساواك، موساد و سرویس اطلاعاتی و امنیتی تركیه نیز در لبنان همراه بود، بیش از پیش بر حساسیت و اهمیت فعالیت و حضور ساواك در لبنان میافزود. از سوی دیگر آمد و شد بسیاری از گروههای سیاسی و چریكی مخالف رژیم پهلوی در لبنان و ارتباطاتی كه با برخی گروههای سیاسی لبنانی و فلسطینی در آن مناطق داشتند، از دیگر دلایل مهم حضور و فعالیت چشمگیر ساواك در لبنان بود. از همان سالهای نخست تأسیس ساواك و تشكیل نمایندگی این سازمان در لبنان، بین ساواك و دستگاه اطلاعاتی لبنان رابطه برقرار شد. ساواك همچنین برای نفوذ در بین شیعیان لبنان و نیز دیگر گروههای مذهبی و قومی (نظیر مسیحیها) گامهای بزرگی برداشت و تلاش كرد از اتحاد لبنان با عراق، سوریه و مصر جلوگیری كند. پس از حمید ناصری، سرهنگ پاشایی و سپس سرلشكر منصور قدر در رأس نمایندگی ساواك در لبنان قرار گرفتند. در اردن نیز به دلیل روابط سیاسی نزدیك حكومت پهلوی با ملك حسین، ساواك در فعالیتهای برونمرزی خود آزادی عمل بسیاری داشت. منصور قدر همزمان با مسئولیت سفارت ایران در اردن و سپس لبنان، نمایندگی ساواك را نیز در این كشورها عهدهدار بود؛ ساواك در دوره حضور او در لبنان، در بین گروههای سیاسی، احزاب، شخصیتها و رجال سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، فرهنگی و مذهبی لبنان نفوذ یافت.
به رغم حضور ساواك در لبنان، مخالفان سیاسی و چریكی حكومت در لبنان آمد و شد داشتند و به انحاء گوناگون برای مأموران ساواك مشكل ساز میشدند؛ چنانكه در مراسم خاكسپاری دكتر علی شریعتی در سوریه، بسیاری از مخالفان سیاسی حكومت ایران كه مقیم لبنان و سوریه بودند، حضور داشتند و تلاشهای ساواك برای جلوگیری از برگزاری مراسم تدفین و بزرگداشت او در لبنان و سوریه با شكست روبرو شد.
از جمله مخالفان رژیم پهلوی كه در لبنان آمد و شد داشتند، گروههای چریكی بودند. بسیاری از اعضای گروههای چریكی و سیاسی مخالف حكومت پهلوی برای فراگیری آموزشهای نظامی و نیز تهیه اسلحه و مواد منفجره، در لبنان و بخشهایی از سرزمینهای فلسطینی در آمد و شد بودند و با مبارزان فلسطینی و لبنانی در اردوگاههای مختلف تماس داشتند. این امر موجب میشد ساواك موضوع كنترل مخالفان حكومت را در لبنان با حساسیت پیگیری كند. از جمله وقایعی كه در واپسین سالهای دهة 1340 در روابط ایران و لبنان مشكلاتی ایجاد كرد، حضور تیمور بختیار اولین رئیس ساواك (كه اینك به عنوان مخالف حكومت پهلوی در خارج از كشور به سر میبرد) در لبنان بود كه به رغم تمام تلاشهای سیاسی و دیپلماتیك و نیز اقدامات گسترده ساواك، دولت لبنان حاضر به تسلیم او به ایران نشد؛ به دنبال آن نیز، شاه روابط سیاسی دو كشور را قطع كرد.
از جمله فعالیتهای ساواك، تلاش برای نفوذ در بین شیعیان لبنان بود. نمایندگی ساواك در لبنان همواره تلاش میكرد در انتخاب رؤسای جامعه شیعه اثر گذاشته و شخصیتی در رأس شیعیان قرار گیرد كه از رژیم پهلوی حمایت كند. ساواك تلاش میكرد با برخی شیعیان ایرانی فعال در لبنان، از جمله امام موسی صدر و دكتر مصطفی چمران (پایهگذاران جنبش امل در لبنان) رابطه برقرار كند. طرح ساواك برای جلب همكاری دكتر چمران با شكست روبرو شده و ساواك تلاش كرد در رابطه او با امام موسی صدر اختلافاتی ایجاد كند؛ در همان حال برای جلب نظر مساعد امام موسی صدر به حكومت تلاش میكرد. ساواك در جلب نظر مساعد امام موسی صدر و جنبش امل به رژیم پهلوی با شكست مواجه شد و مذاكرات گاه و بیگاه طرفین هیچگاه نتیجه مطلوبی برای حكومت به بار نیاورد.
ادامه مطلب 👇
http://22bahman.ir/show.php?page=post&id=14821
انحلال ساواک توسط بختیار
ساواک که مهمترین نهاد امنیتی و اطلاعاتی رژیم شاه بود؛ نقش مهمی در سرکوب عناصر ضد نظام سلطنتی داشت. این سازمان با اعمال شکنجههای غیرانسانی، یکی از عمدهترین دلائل گسترش نارضایتی عمومی و گرایش نهائی مردم به سوی تحرکات انقلابی و به سقوط کشاندن نظام سیاسی حاکم بر کشور بود. از اینرو با توجه به سوابق و عملکرد این نهاد در ایجاد نارضایتی عمومی، عوامل حکومت پهلوی بر آن شدند با انحلال این سازمان، فضای ملتهب کشور را آرام نمایند.
بر اساس اسناد موجود، اقدام بختیار در انحلال ساواک، تنها جهت فریب افکار عمومی بود. روز هفدهم بهمن ۱۳۵۷ مردم به خواست امام خمینی در تظاهراتی که نخستوزیری بازرگان را تایید میکرد شرکت کردند. دولت بختیار باری بیپاسخ نماندن این کنش، اقدام به مانور هوایی کرد و تعدادی هلیکوپتر و هواپیمای جنگی را در آسمان تهران پرواز داد. در همین روز او در مجلس شورای ملی ـ چند ده متر آن طرفتر از محل استقرار امام ـ حاضر شد و لایحه انحلال ساواک را برای تصویب به مجلس داد. این صحنهای عوام فریبانه بود، بختیار چنین تصدی نداشت. در سند زیر که مربوط به ۱۸ بهمن ماه است، بختیار با تاسیس حساب تازهای برای ساواک نزدیک بانک سپه موافقت میکند.
موضوع: درخواست سازمان اطلاعات و امنیت کشور
محترماً به استحضار عالی میرساند:
سازمان اطلاعات و امنیت کشور، سه فقره حساب جاری بستانکار نزد شعبه رضا شاه کبیر تهران این بانک (سپه) افتتاح نموده که استفاده از حسابهای جاری مذکور با امضاء مشترک تیمسار سپهبد ناصر مقدم، رییس آن سازمان و دیگر امضاءداران مجازی که طبق مقررات قبلا معرفی نمودهاند بوده است.
در تاریخ ۱۳۵۷/۱۱/۱۸ برابر نامه شماره ۱۷۰۶۹/۶۱۰ مورخ ۱۳۵۷/۱۱/۱۶ (که فتوکپی آن به پیوست تقدیم است) تیمسار سپهبد ناصر مقدم از طریق آن سازمان به این بانک اعلام نمودهاند که به منظور پرداخت هزینههای جاری سازمان اطلاعات و امنیت کشور با افتتاح یک شماره حساب جاری جدید که حق برداشت از این حساب به امضا تیمسار سرلشکر محمود وزیری همدانی (احد از امضاداران قبلی در یکی از حسابهای آن سازمان) و آقای مهدی تابش تواماً خواهد بود، اقدام شود و فعلاً چکی به مبلغ ۱/۵۰۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال از حساب جاری شماره یک که به نام آن سازمان نزد این بانک میباشد جهت انتقال وجه به حساب جاری مورد درخواست نیز ارسال نمودهاند که با افتتاح حساب جدید و واریز این وجه به آن حساب، متدرجاَ برابر چکهای صادره آتی به امضاء آقایان فوقالذکر مورد استفاده واقع گردد.
از آنجا که طبق مندرجات جراید و اعلام رسانههای گروهی انحلال سازمان اطلاعات و امنیت کشور بر اساس لایحه تقدیمی دولت به تصویب مجلس شورای ملی رسیده، بنابراین با عنایت به آن که سازمان اطلاعات و امنیت کشور از لحاظ سازمانی تابع نخست وزیری میباشد، مستدعی است نظر عالی را نسبت به انجام تقاضای ساواک امر به ابلاغ فرمایند.
در سمت راست و پایین نامه نظر شاپور بختیار آمده است: «موافقم ۱۳۵۷/۱۱/۱۸» و امضاء کرده است.
http://wikifeqh.ir/%D8%B3%D8%A7%D9%88%D8%A7%DA%A9
"از 3 تنی که با یکدیگر گفتگو میکنند حداقل یک نفر از آنان خبرچین ساواک است"!! (اغراقی که بیانگر واقعیت مهمی بود)
عنوان مقاله: ملاحظاتی پیرامون اسناد ساواک
نویسنده: مظفر شاهدی
ساواک در طول بیش از 3 دهه فعالیت و طی ریاست تیمور بختیار (13401335) پاکروان (13431340)، نعمتالله نصیری (13571343) و ناصر مقدم (خرداد57 بهمن57) تحولات اداری و تشکیلاتی گوناگونی را پشت سر گذاشت و نیز در موضوع گزارشنویسی و طبقهبندی اسناد و مدارک تهیه شده در آن (و بهطور مشخص اداره کل سوم) هم به لحاظ کیفی و هم کمی، تغییراتی ایجاد شد. سازمان اطلاعات و امنیت کشور هر چه از سالهای نخست دهه 1340 فاصله میگرفت دامنه فعالیتهای مراقبتی و کنترلکننده این سازمان در میان اقشار گوناگون مردم که مستلزم توسعه گسترده حداقل کمی گزارشنویسی و بایگانی اسناد بود افزایش چشمگیر و در عین حال روز افزونی پیدا کرد. تقریبا تمام رجال و کارگزاران مهم و درجه اول حاکمیت و مملکت از بخشهای مختلف کشور که معمولا هم پستهای مهم سیاسی و اداری حساس و کلیدی داشتند و نیز اکثریت قریب به اتفاق درباریان مهم و خاندان سلطنتی و دیگر کسان از متنفذان و صاحبان قدرت و مکنت و ثروت و دیگر تاثیرگذاران در مجموعههای حکومتی و کشوری در ساواک (اداره کل سوم) دارای پروندههای ریز و درشت طبقهبندی شده و عمدتا انفرادی بودند و نیز تمام احزاب و گروههای سیاسی نزدیک و وابسته به حکومت و دولت و نیز وزارتخانهها، سازمانهای دولتی و غیردولتی که در شؤون مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و غیره فعالیت میکردند در ساواک پروندههای محرمانه و طبقهبندی شده جداگانه داشتند اما مهمترین بایگانیهای اسناد طبقهبندی شده ساواک به مخالفان و منتقدان سیاسی رژیم پهلوی در میان اقشار گوناگون ملت ایران اختصاص داشت و عمده نیرو، وقت و امکانات ساواک (و عمدتا اداره کل سوم) هم مصروف مراقبت، کنترل و تحت تعقیب قرار دادن این خیل عظیم میشد. تمام افراد و شخصیتهای شناختهشدهتر مخالف حکومت در میان احزاب و گروههای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی گوناگون در ساواک پروندههای طبقهبندی شده انفرادی داشتند. برای تمام احزاب و گروهها و تشکلهای سیاسی مخالف و منتقد حکومت هم پروندههای مجزایی تشکیل شده بود. تشکیل این همه پرونده انفرادی و گروهی برای اقشار گوناگون مردم در میان موافقان و مخالفان حکومت که اساسا به هدف اطلاع از آخرین تحولات و وضعیت حاکم بر سوژههای هدف، صورت عملی به خود میگرفت، مستلزم و نیازمند بهرهگیری از نیروهای فراوانی بود که از سوی آن سازمان مامور کسب خبر و ارائه گزارش به مقامات مافوق خود میشدند. هر چند مجموعه نیروهای رسمی ساواک در تمام دوایر دهگانه که از داخل و خارج از ایران فعالیت میکردند به زحمت میتوانست از حدود 3 تا 5 هزار تن تجاوز کند با این حال حتی از همان روزگار هم شایع بود که این سازمان برای پیشبرد اهداف اطلاعاتی و امنیتی خود در داخل کشور از همکاری دهها هزار تن از جاسوسان، ماموران و خبرچینان غیررسمی که در پوششهای گوناگونی فعالیت میکردند بهرهمند است. حتی معروف بود از 3 تنی که با یکدیگر گفتگو میکنند حداقل یک نفر از آنان خبرچین ساواک است. هر چند در این باره اغراق هم صورت گرفته است اما واقعیت این است که ساواک بالاخص در میان افراد و گروههای هدف و سوژههای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی هم در اقصی نقاط ایران به اندازه کافی ماموران و جاسوسان رسمی و غیررسمی داشت که بر حسب نوع و کیفیت ماموریتهای محوله در موارد گوناگون در دوایر مختلف اداره کل سوم ساواک مطالعه و مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته درجهبندی میشد و حداقل 5 مقام گوناگون که با عناوین رمز: نظریه شنبه تا چهارشنبه مشخص میشد معرفی میشدند.
http://ensani.ir/fa/article/126710/%D9%85%D9%84%D8%A7%D8%AD%D8%B8%D8%A7%D8%AA%DB%8C-%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%85%D9%88%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D8%B3%D8%A7%D9%88%D8%A7%DA%A9
اداره کل سوم (امنیت داخلی) ساواک، بدنام ترین بخش ساواک
عنوان مقاله: ملاحظاتی پیرامون اسناد ساواک
نویسنده: مظفر شاهدی
ساواک (سازمان اطلاعات و امنیت کشور) که سالهای 1357 1335 فعالیت میکرد مهمترین و تاثیرگذارترین نیروی اطلاعاتی امنیتی دوره سلطنت و حکومت محمدرضا شاه پهلوی محسوب میشد. ساواک با هدایت و راهبری سیا و آمریکاییان تکوین یافت و تقریبا سرعت دامنه فعالیتهای خود را در ایران و بسیاری دیگر از نقاط جهان گسترش داد و بالاخص از اوایل دهه 1340ش رابطه بسیار نزدیکی با موساد (دستگاه اطلاعاتی اسرائیل) برقرار نمود که تا واپسین سالهای عمر رژیم پهلوی، روندی روزافزون پیدا کرد. هر چند ادارات کل دهگانه ساواک، فعالیتهای اطلاعات، امنیتی، حفاظتی و حراستی گوناگونی در داخل و خارج از ایران انجام میدادند اما برخوردهای خشن و غیرانسانی اداره کل سوم این سازمان با مردم ایران از اقشار و گروههای مختلف طی 3 دهه 1330، 1340 و 1350 نام این سازمان را در ردیف تبهکارترین سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی جهان جاودانه ساخت و در واقع عملکرد و فعالیتهای اداره کل سوم (امنیت داخلی) دیگر اقدامات و فعالیتهای ساواک و سایر ادارات کل آن را تحتالشعاع قرار داد.
http://ensani.ir/fa/article/126710/%D9%85%D9%84%D8%A7%D8%AD%D8%B8%D8%A7%D8%AA%DB%8C-%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%85%D9%88%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D8%B3%D8%A7%D9%88%D8%A7%DA%A9
تداوم شکنجه، ارعاب و قتل توسط ساواک با ظهور بازجوهایی که توسط سیا آموزش دیده بودند.
ساواک یعنی همان سازمان اطلاعات شاه، یکی از مخوفترین مجموعههای وابسته به رژیم پهلوی بود که برای انقلابیون و مبارزان نامی آشنا به شمار میآمد. این سازمان که با کمک سیا و موساد انسجام یافته بود، با شکنجه، ارعاب و قتل، در برابر مبارزان و آزادیخواهان میایستاد و تشکیلات خاصی داشت.
بازجوهای ساواک معمولا با استفاده از شلاق و چوب و کتک از متهمان اعتراف میگرفتند. زمانی که ساواک تاسیس شد قرار نبود روشهای خشونتآمیزی که فرمانداری نظامی تهران پیش از این برای اعترافگیری از متهمان استفاده میکرد، محوریت کار قرار بگیرد اما با ظهور بازجوهایی که توسط «سیا» دوره دیده بودند، این شیوهها همچنان در ساواک تداوم یافت.
سازماندهی ساواک توسط مستشاران آمریکایی و براساس آموزشهای «سازمان سیا» انجام میگرفت، با این تفاوت که سیا تنها وظیفه بررسی اطلاعات خارجی را بر عهده داشت و مسئولیت امنیت داخلی آمریکا برعهده اف.بی.آی بود، اما ساواک هم اطلاعات خارجی و هم امنیت داخلی را در حیطه وظیفه و اختیار خود داشت. در حقیقت ساواک از نظر کارکرد، ترکیبی از دو سازمان سیا و اف.بی.آی بود.
با تأسیس ساواک فعالیتهای ضدبراندازی و ضدجاسوسی از عهده شهربانی خارج و ادارهکل سوم ساواک مسئول ضد براندازی و ادارهکل هشتم آن مسئول عملیات ضدجاسوسی شد. گردآوری اطلاعات غیرنظامی از کشورهای همسایه و کشورهای هدف، از عهده رکن دوم ستاد ارتش خارج و به ادارهکل دوم ساواک محول گردید و ادارهکل هفتم ساواک نیز مسئول بررسی اینگونه اطلاعات گردآوری شده قرار گرفت.
با تاسیس ساواک، خشونت و شکنجهها در سازمان جدیدالتأسیس تداوم پیدا کرد. هر چند در دوره ریاست بختیار بر ساواک هنوز شکنجه سیستماتیک نشده بود ولی استفاده از خشونت برای اقرار گرفتن از متهمان، شکنجه را به اصل پذیرفته شده در آن سازمان تبدیل کرد. این امر موجب شد که نام ساواک تداعی کننده بدرفتاری، خشونت و رفتارهای غیر انسانی باشد.
نکته دیگر در این رابطه تفاوت در افرادی است که مسئول شکنجه میشدند. در دوره ریاست بختیار بر ساواک، بیشتر کسانی مورد شکنجه قرار میگرفتند که اطلاعاتی در مورد سازمانهای مخالف حکومت داشتند، نه کسانی که به جرم خواندن کتب و اوراق ممنوعه دستگیر میشدند. در این دوره، بازجویی هنوز علمی نشده بود و برای اقرار گرفتن از شکنجه استفاده میشد.
http://irdc.ir/fa/news/1416/%D8%AA%D8%B4%DA%A9%DB%8C%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D8%B3%D8%A7%D9%88%D8%A7%DA%A9
ارتباط و پیروی ساواک از سیا
ارتباط و پیروی ساواک از سیا به گونه ای بود که نشریه ی فرانسوی « کوریه دو پلی تیک اترانژر» در این رابطه می نویسد:
« پلیس مخفی سابق ساواک نه تنها در کشور خود بلکه در تمام کشورهای خارجی و در مرحله ی اول در ایلات متحده ی آمریکا نیز به فعالیت های گسترده مشغول بود و در این فعالیت ها از پشتیبانی کامل سرویس ویژه آمریکا برخوردار بود. از زمان ایجاد ساواک که شهرت بدی یافته، سازمان سیاسی آمریکا به تربیت عمال آن و تجهیز سرویسهایش پرداخته بود. بعداً مستشاران سازمان سیا در ایران مستقیماً بر فعالیتهای ساواک نظارت می کردند. مدتی پیش از سقوط شاه وزارت خارجه ی آمریکا اذعان کرد که در اواخر سال گذشته ۱۶۴ کارگزار ساواک در آموزشگاه سازمان در ایالت ویرجینای امریکا مشغول آموزش بودند. هر ساله ۴۰۰ ساواکی از آمریکا فارغ التحصیل می شدند.»
https://www.porseman.com/article/%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%B3%D8%A7%D9%88%D8%A7%D9%83%D8%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D9%88-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D9%BE%D9%87%D9%84%D9%88%D9%8A/30290
اعتراف فرح به اعتمادی که شاه به "عوضی ها" داشت.
ساواک، امنیت را چهطوری برقرار میکرد؟ با کشتار و شکنجه که اصلا به آنها مشهور بود، ولی در وحشتپراکنی هم استاد بود. در اوایل دهه ۵۰ شمسی نفوذ و دخالت ساواک در زندگی شخصی و احوالات خصوصی ایرانیها به حدی رسید که به شوخی اما از روی ناخشنودی و تلخکامی مشهور شده بود از هر ۳ ایرانی یکی ساواکی است؛ یعنی همه باید حواسشان جمع باشد و جلوی دیگران علیه شاه حرفی نزنند که بله دیگر! آوازه این وحشتپراکنی تا آن سر دنیا هم رفته بود و نشریه «نیوزویک» آمریکا به اشتباه و احتمالا از روی اغراق نوشته بود ۳ میلیون ایرانی (۸ درصد جمعیت ۳۵ میلیونی ایران) به عنوان خبرچین با ساواک همکاری میکنند! همانموقع یک نویسنده آمریکایی شکنجه در ساواک را اینچنین توصیف کرده بود: «روشهای روم باستان، اسپانیا قرون وسطا و همچنین آشوویتس و سایگون را به حد اعلی رسانده».
کارهایی که ساواک از زمان تأسیس در سال ۱۳۳۵ تا سال ۱۳۵۷ شمسی انجام داد، خودش موضوع کتابها و منابع تاریخی فراوان است؛ اما فصلی تلخ از تاریخ ایران است و «تاریخ» هم ساواک را دوست ندارد. در دهه ۵۰ که ساواک و شهربانی «کمیته مشترک ضد خرابکاری» را تشکیل دادند، وضعیت بدتر هم شد. شرح شکنجهها و اعمال قبیحی که ساواکیها انجام میدادند، به قدری دهشتناک است که آگاهی از جزئیات آنها جز برای عبرت و فراموشنکردن، لطفی ندارد.
از تاریخ که بگذریم هنوز هم ساواک موضوع مهم و چالش گلوگیر مدعیان افتخارات سلطنت پهلوی در ایران است. «فرح پهلوی» در سال ۲۰۱۵ میلادی در جواب پرسش خبرنگار نشریه آلمانی «دیولت» (Die Welt) درباره «شکنجه» هزاران نفر در ایران دوره پهلوی چه گفته باشد خوب است؟ گفته است: «بله. ما اشتباه کردیم. آنچه هم در زمان ما رخ داد، بد بود. مشاوران همسر من، دولت و شخص شاه آلارمها را نشنیده گرفتند. شاه بیشاز حد سرگرم سیاست خودش بود. او به آدمهای عوضی اعتماد کرد. دست بسیاری از ژنرالها و کارمندان بلندپایه را باز گذاشت.»
و البته ایشان توجه نفرمودند که اصولا چرا یکنفر به «آدمهای عوضی» اعتماد میکرده و شاید خودش هم مشکلی داشته!
https://www.mashreghnews.ir/news/1167667/%D8%A2%DB%8C%D8%A7-%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%D8%A7-%DB%8C%DA%A9-%D8%B3%D9%88%D9%85-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%87%D8%A7-%D8%B3%D8%A7%D9%88%D8%A7%DA%A9%DB%8C-%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%86%D8%AF
ساواک و پرویز ثابتی
پرویز ثابتی از جمله کسانی بود که در رأس یک گروه از مأموران ساواک به اسرائیل اعزام شد و به احتمال قوی در همان مأموریت در پیوند تنگاتنگ با موساد قرار گرفت. او که در اوایل دهه ۱۳۵۰ به عنوان «سخنگوی ساواک» و « مقام امنیتی» شهرت یافت، گرداننده اصلی سازمان ساواک به شمار می آمد و با ارتباطاتی که با «موساد» و عوامل این سازمان در ایران داشت حتی در امور مربوط به نمایندگیهای ساواک در خارج از کشور نیز، که خارج از حدود اختیارات او بود مداخله می کرد. اطلاعات وی به ویژه در مورد فعالیت گروههای مبارز خارج از کشور، ساواک را در مبارزه با کنفدراسیون و سایر گروههای مخالف رژیم یاری داد.
ثابتی در نهایت به آمریکا رفت و نام کوچک خود را به «پیتر» تغییر داد. در همه این سالها او ظاهرا به تجارت مشغول بوده، لیکن به هیچ عنوان منطقی نیست که یک «مقام امنیتی» رژیم شاه در آن سطح، با ان ارتباطات گسترده با موساد و سیا و ام آی۶، تنها در کنج حجره تجارت به چرتکه انداختن مشغول بوده باشد.
http://www.jahannews.com/news/561822/%D9%88%D9%82%D8%AA%DB%8C-%DA%86%D9%84%D9%88%DA%A9%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%AF%D9%88%D8%BA-%D8%A7%D9%88%D8%AC-%D8%B4%DA%A9%D9%86%D8%AC%D9%87-%D8%B3%D8%A7%D9%88%D8%A7%DA%A9
دو نوع مامور ساواک
یکی از فیلم هایی که از حضور پرویز ثابتی، مشهورترین مدیر اداره کل سوم ساواک (امنیت داخلی)، در تلویزیون ملی زمان پهلوی در اینترنت موجود است، یک جلسه مطبوعاتی است که در آن «مسعود بهنود»، روزنامه نگار سوگلی هویدا از مقام امنیتی درباره گزارش تایمز لندن می پرسد که مدعی شده بود، ساواک دارای «۵ میلیون»! کارمند است. ثابتی در پاسخ به این پرسش گفت:
"بنده تصور نمیکنم که سازمانهای امنیتی آمریکا و شوروی هم این تعداد مأمور در اختیار داشته باشند. این رقم برای من تعجبآور و مسخره بود. ما دو نوع مأمور داریم. یک دسته کارمندان رسمی سازمان امنیت که مثل بقیه کارمندان رتبه شغلی و حقوق میگیرند و دسته دیگر که تعدادشان بیشتر است اما در استخدام رسمی ما نیستند و ممکن است برخیشان کارمند دولت هم باشند.
http://www.jahannews.com/news/561822/%D9%88%D9%82%D8%AA%DB%8C-%DA%86%D9%84%D9%88%DA%A9%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%AF%D9%88%D8%BA-%D8%A7%D9%88%D8%AC-%D8%B4%DA%A9%D9%86%D8%AC%D9%87-%D8%B3%D8%A7%D9%88%D8%A7%DA%A9
آمریکا "ساواک" را در دامان "موساد" انداخت.
پس از آموزشهای اولیه اعضای ساواک توسط ایالات متحده، آمریکا مساعدتهای خود به ساواک را از روی عمد و مغرضانه کاهش داد تا ایران را با ایجاد مسیری جدید به سمت و سوی موساد سوق دهد. آمریکا تمایل داشت بسیاری از اهداف و برنامههای خود در خاورمیانه را به دوستان و متحدان درجهیک خود مانند اسرائیل و ایران بسپارد و تلاش داشت آن دو را هرچه بیشتر به یکدیگر نزدیک و دوست و متحد منطقهای سازد تا هرچه بیشتر در راستای اهداف استعماری خود احاطه داشته باشد و کسب منفعت نماید.
پس از دوره تأسیس و آموزشهای اولیه اعضای ساواک که توسط کارشناسان آمریکایی صورت پذیرفت، شاه نیز که به آموزشها و مساعدتهای دستگاه اطلاعاتی قدرتمند اسرائیل آشنایی داشت، احساس نیاز میکرد که خود را به دامان صهیونیستها بیندازد و اما در مقابل نیز اسرائیل دلایل بیشتری برای اتحاد سیاسی ــ امنیتی و تبادل اطلاعاتی با ایران را داشت و مهمتر از همه اینکه اسرائیل رژیمی تازهتأسیس و نوپا بود و به بیانی شفافتر مضاف بر دلایل خود، اشغالگر نیز بوده که بسیاری از کشورها موجودیت آن را بهرسمیت نمیشناختند. این رژیم در منطقه خاورمیانه و میان کشورهای مسلمان و عرب بهشکلی محصور بود و در انزوا بهسر میبرد. رابطه با کشورهای غیرعرب منطقه مانند ایران و ترکیه بر اساس دکترین مطرح صهیونیستها که «محورهای پیرامونی» نام دارد و ارتباط حادثشده از ارزش بالایی نزد مقامات اسرائیلی برخوردار بود و نیز همچنین رژیم اشغالگر، روابط اطلاعاتی و آموزشی را سرآغاز و شروعی در جهت رابطه در سایر حوزههای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... تلقی مینمود.
بر این اساس اسرائیل دارای سه پایگاه برونمرزی در خوزستان، ایلام و کردستان بود و با اعضای اصلی ساواک روابط بسیار صمیمانهای داشت و از این سه پایگاه کلیه اطلاعات لازم از کشورهای عربی را جمعآوری میکرد. ساواک در دهه 1340 و 1350 تعداد زیادی از مأموران و افسران عالیرتبه خود را برای فراگیری و کسب روشها و شگردهای حرفهای جاسوسی و اطلاعاتی به اسرائیل اعزام کرد. مأموران ساواک زیر نظر ساختار تعریفشده در حومه جنوبی تلآویو به فراگیری آموزشهای اطلاعاتی مشغول بودند.
https://www.tasnimnews.com/fa/news/1399/02/09/2252827/%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%B3%D8%A7%D9%88%D8%A7%DA%A9-%D8%B4%D8%B9%D8%A8%D9%87-%D8%B3%DB%8C%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%84%DB%8C%D8%B3-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D9%84-%DA%86%D9%87-%D9%86%D9%81%D8%B9%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%85%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%AF%D9%86%D8%AF