بچه ها شدیدا نیازمند دعاهاتونم شدیدا

دلم درحال حاضر میخواد فقط حرف بزنم ولی نه گوش شنوایی هست نه حالی برای ادا کردن واژه‌ها

نه بیخیال ترجیح میدم حرف نزنم تا اینکه یه مشت چرت و پرت سرهم کنم

امشب بعداز چهارشب که خودم و نگه داشتم تا گریه نکنم نزدیک یک ساعت تمام گریه کردم و الا با چشمایی دارم مینویسم که به شدت میسوزن و تار میبینن.خواب و نقاشی و کتاب خوندن و فیلم دیدن و همه ی اینا بهانه ی خوبی بود تا این چهارروز و بگذرونم بدون فکر کردن به اتفاقاتی که دارن میوفتن.نمیخوام از زیرشون در برم نمیخوام نسبت بهشون بی تفاوت باشم ولی میدونم اگر باهاشون دربیوفتم از احساساتی که به زور نگهشون داشتم چیزی نمیمونه و همشون نابود میشن.همچنان میترسم از اینکه نادیده بگیرمشون از اینکه بزرگ و بزرگتر بشن و یهو یه جایی جلوم و بگیرن.میترسم از اینکه ازپسشون برنیام .میترسم از اینکه وقتی تموم بشن و از دستشون خلاص بشم هیچ توانی برای ادامه ی زندگی نداشته باشم.میترسم از آینده از الا از همه چی حتی آدمای دورم.حس میکنم نیاز دارم به شنیده شدن ولی حتی از اینم میترسم که به یه نفر اعتماد کنم و حرفای دلم و بهش بگم.

خیلی دارم نقطه ضعفام و اینجا میگم و این بده خیلی بده

و میدونم این چندوقته کل اینجا شده انرژی منفی ولی تنها جایی که میتونم خودم باشم اینجاس

همینقدر کافیه شب بخیر

یکی از تنها مزیتایی که عوض کردن خونمون‌ داشت این بود که عید غدیر دیگه نیاز نیست ساعت هشت صبح با اعصاب خورد از خواب پاشم تا برم پیش کسایی که اومدن دیدنمون

یکی و دیدم توخیابون کپی ارن بود:))))))میتونم بگم جدی جدی پشمام ریخته بود:)))))اینجوری بودم که ارن خودتی؟تروخدا خودت باش:)))))

بادی که توصورتت میخوره وقتی تو ماشینی>>>>>>

صدای باد قشنگ همینجوری تو گوشمه و دارم لذت میبرم