کوه را ثابت نمود و چشمه را جاری به عشق
آسمان را کرده بنیان یکصد و ده بار هو
تکیه گاه امن ابراهیم هست و ناجی اش
کرده آتش را گلستان یکصد و ده بار هو
حضرت رزاق و مرزوقش کریمان تک به تک
ذکر مخصوص کریمان یکصد و ده بار هو
با دم و هر باز دم ذکر لبم را هو کنم
ما و من ها را بریزم دور مشق او کنم
هر تپش در سینه ام فریاد دارد یاعلی
حشر و نشر و قبر و برزخ را گذارم با علی
کفه ی میزان من سنگین تر از میزان نوح
عشق حیدر در ترازویم بُوَد مانند کوه
صور اسرافیل در محشر نوای یاعلیست
تخت سلطان در قیامت بیگمان جای علیست
هر که از قبرش برون آمد به دنبال علیست
کل خلقان حاجی اند و کعبه هم خال علیست
دشمنان را حق ببخشد چون علی قاضی شود
کو حساب و کو کتابی گر علی راضی شود
عاصیان در هلهله دانند حیدر شافی است
تار مویی از سرش بهر شفاعت کافی است