یک سال ... گذشت !
365 روز ... گذشت !
یک سالی که انگار ثانیه هاش باهامون
قهر بودن ...
یک سال تلخ و پر ماجرا (:
پر از حادثه و فراز و نشیب...
پر از سختی ولی مقاومت!
پر از اتحاد مردم...
پر از شرایط عجیب و غریب!
یک سال بدون حاجیمون گذشت...
یک ساله که قلب ایران تو گلزار شهدای کرمان آروم گرفته و به آرزوش رسیده(:🌱
دلم خیلی گرفته...
بعد سردار زندگی خیلیامون مثل قبل نشد! هم خودمون عوض شدیم هم زندگیمون...همه چیز زیر و رو شد!
یه سریا چقدر قشنگ بیدار شدن و راه حاج قاسم رو ادامه دادن (:
یه سریا هم بیدار شدنا، ولی باز روزمره های زندگی و کرونا دورشون کرد از مسیر اصلی!!!🙃
ولی رفقا!
حواسمون باشه که کرونا، این جزقله ویروس، به قول آسدعلیجانمون ویروس منحوس، قرار نیست ما رو از زندگی بندازه ها! قرار نیست اونقدر درگیرش بشیم که به هدفمون نرسیم...
ما به سردار قول سلیمانی شدن دادیم!(:
نکنه یه وقت خدایی نکرده دشمن بتونه با این فسقلی ما رو از هدفمون جدا کنه و به خواستهش برسه...
نزدیک یک ساله که راهپیمایی و تجمعی نبوده که بتونیم با نشون دادن وحدت و انسجاممون دوباره بکوبیم تو دهان دشمن! ولی قرار نیست همه چی تموم بشه! هم تو فضای مجازی اتحادمون رو نشون دادیم، هم تو تشیع سردار...(:💔
تازه داشتیم آروم میشدیم که...
بغض آقای مظلوممون سر نماز شکست...(((:
یادتونه؟! ما قول دادیم حاج قاسم رو زنده نگه داریم (: قول دادیم جوری راهش رو ادامه بدیم که بهمون بگن:
- مشتی! تو واسه کدوم مکتبی که اینقد خوبی؟
مام با افتخار سرمون رو بگیریم بالا و بگیم:
+ #مکتب_حاج_قاسم!!!