*میدانید ماجرای شعر مشهور '' با آل علی هر که در افتاد ور افتاد '' چیست و این اثر از چه کسی هست*؟ این شعر را #سید_اشرف_الدین_حسینی خطاب به * #نیکلای_اول تزار #روسیه سرود*. بعد از اینکه *نیکلای اول* فرمان داد که * #حرم_مطهر_رضوی (علیه السلام) گلوله باران شود* و گفت حرم را زیرورو می کنم تا ببینم چه کسی جلوی مرا می گیرد. به حالت مستی توهین می کرد دین و مذهب شیعه را نشانه گرفته بود. اما همان شب بطور ناگهانی که هیچ پزشکی علتش را نفهید به درک واصل شد. صبح که منتظر دستورش بودن با جنازه او روبرو شدن و اکثریت فرماندهان او یا جنون گرفتن یا فرار کردن ، بعضی‌ها هم بقدرت اهل بیت سلام الله علیهم پی برده و متاثر شدن. در همان روز بطور نا باورانه طبع شعر اقا سید اشرف الدین شعله ور میشه. شعر کامل را بدین ترتیب سرو دیشب به سرم باز هوای دگـر افتـاد. در خواب مرا سوی خراسان گذر افتاد. چشمم به ضریـح شه والا گهر افتاد. این شعر همان لحظه مرا در نظر افتاد. با آل علی هرکه درافتـاد، ورافتاد. این قبر غریبُ الغُـرَبا، خسرو طوس است. این قبر مُعین الضعفا شمس شموس است. خاک در او ملجأ ارواح و نفـوس است. باید ز ره صدق بر این خاک درافتاد. با آل علی هرکه درافتاد، ورافتاد. حـوران بهشتی زده اندر حرمش صف. خیل ملَک از نور، طبق‌ها همه بر کف. شاهـان به ادب در حرمش گشته مشرف. اینجاست که تاج از سر هر تاجوَر افتاد. با آل علی هر که درافتاد، ورافتاد. اولاد علی شافع یوم عرصاتند. دارای مقامات رفیـعُ الدرجاتند. در روز قیامت همـه اسباب نجاتند. ای وای بر آن کس که به این آل درافتاد. با آل علـی هـرکه درافتاد ورافتاد. کام و دهن از نام علی یافت حـلاوت. گل در چمن از نام علی یافت طراوت. هر کس که به این سلسله بنمود عداوت. در روز جزا جایگهش در سقر افتاد. با آل علی هرکه درافتاد ورافتاد هرکس که به این سلسله پاک جفا کرد. بد کرد و نفهمید وغلط کرد و خطا کـرد. دیدی که یزید از ستم و کینه چه‌ها کرد. آخر به درک رفت و به روحش شرر افتاد. با آل علی هرکه درافتاد ورافتاد. ‌ای قبله هفتم که تویی مظهر یاهو. ای حجت هشتم که تویی ضامن آهو. ما جمله نمـودیم به سوی حرمت رو. از عشق تو در قلب و دل ما شرر افتاد. با آل علی هرکه درافتاد، ورافتاد.