وداع با ماه مبارک رمضان

#توییت آقای تحلیلگر ✍️ مامور شدم نیروهایی ببرم تا از باکو جلوی ارامنه دفاع کنیم تاریخ گواه است تک تک بچه های ما را نظامیان باکو از پشت سر زدند

🔷 پیام‌رسان های ایرانی ایتا، بله، گپ و آیگپ به هم متصل شدند 🔹 پیام‌رسان خود را به آخرین نسخه موجود به روز رسانی کنید و بعد در قسمت تنظیمات بخش حریم خصوصی امکان ارتباط با دیگر پیام رسان ها را فعال کنید. #به_ویژه_ترین کانال خبری در ایتا‌بپیوندید👇. https://eitaa.com/joinchat/4073259207Cd2916ef4d3

« رفراندوم و ما ادراک رفراندوم » @ghotbnama1

🔷رهبرا حلال کنید ما را.... سخنان زیبا و دلنشین فرزند شهید زینعلی ،در محضر رهبر انقلاب 🔹ارضیت یابن رسول الله ص @akh_moq_is

⭕️ سردار سعید قاسمی در برنامه ثریا 🎥 آقا بریز بیرون... والله اگه اینا باشن نمیشه... اگر میخواهید بدونید #مافیا در کشور چه بلایی داره سر ملت مباره تا آخر ببینید... ما خواهان محاکمه، اخراج، پاکسازی و براندازی جریان منحوس اسلام امریکایی اشرافیت، رفاه گرایی در مقابل محرومیت هستیم. 🆔 @pedarefetneh 🔜 #پدرفتنه 🆔 @pedarefetneh2 🔜 #پدرفتنه

🔴 این دو شلوار را دشمن پاره کرده، یکی را در جنگ نرم (فرهنگی) و دیگری را در جنگ سخت (نظامی) 🔹 یکی قهرمان عزت و جوانمردی و دیگری قربانی ضعف و خودباختگی!!! @mesbah_family119

. 🔸 از کنفرانس برلین، چه به خاطر دارید؟! ♻️ بازخوانی یک پرونده برای شناخت جریانات سیاسی امروز 🔹 قسمت اول 🔰 حمید رسایی: از جمله حوادثی که در افشای ماهیت و چهره واقعی تجدیدنظرطلبان و اصلاح‌طلبان آمریکایی، سهم بسزایی داشت، «کنفرانس برلین» در فروردین سال ۷۹ و نمایش صحنه‌هایی از آن در سیمای جمهوری اسلامی ایران به مدیریت علی لاریجانی بود. اکنون که در فروردین ماه سال ۱۴۰۲ هستیم بازخوانی این پرونده، کمک می‌کند تا شناخت بهتری نسبت به جریانات سياسی روز بویژه انقلاب جنسی تحت پوشش شعار #زن_زندگی_آزادی داشته باشیم. از آن روز ۲۳ سال می‌گذرد. برای همین در جلساتی که از طرف حوزه، دانشگاه یا محافل مردمی دعوت می‌شوم تا در باره مسائل روز یا تحلیل جریانات سیاسی صحبت کنم، وقتی از مخاطبان در باره میزان آشنایی‌شان با اتفاقاتی که در گذشته رخ داده (از جمله کنفرانس برلین) می‌پرسم، واکنش مخاطبان گیجی، گنگی و بی‌اطلاعی است و می‌پرسند «کنفرانس برلین دیگه چیه؟» در حالی که بازخوانی این کنفرانس و نقش چهره‌های فعال در آن و حواشی پس از انعکاس آن در صدا و سیما، برای خیلی‌ها عبرت‌آموز خواهد بود. خصوصا اگر مخاطب امروز بداند، اصلاح‌طلبان و علی لاریجانی که این روزها دستانشان در دست هم است و برای انتخابات نقشه می‌کشند، سال ۷۹ به دلیل پخش فیلم کنفرانس برلین از سیمای جمهوری اسلامی، تشنه خون هم بودند. کنفرانس «ایران پس از انتخابات» (Iran After the Elections Conference) که بیشتر با عنوان «کنفرانس برلین» شناخته می‌شود، نام همایشی بود که از ۱۹ تا ۲۱ فروردین ۱۳۷۹ به مدت سه روز از سوی حزب سبز آلمان و به دعوت بنیاد هاینریش بل (داستان نویس آلمانی) در خانه فرهنگ‌های جهان در برلین برگزار شد. در این کنفرانس، تعدادی از چهره‌های پیاده‌نظام جریان اصلاحات و روشنفکران غربزده (که برخی از آنها در حال حاضر با خروج از ایران اسلامی، به نظام سلطه پناه برده‌اند) از فعالان سیاسی تا نویسنده و نظریه‌پرداز کهنه‌کار و تازه از راه رسیده مانند: «عزت‌الله سحابی، اکبر گنجی، حسن یوسفی اشکوری، علیرضا علوی‌تبار، حمیدرضا جلایی‌پور، علی افشاری، کاظم کردوانی، چنگیز پهلوان، فریبرز رئیس‌دانا، محمود دولت‌آبادی، مهرانگیز کار، شهلا شرکت، خدیجه مقدم، شهلا لاهیجی، جمیله کدیور، منیره روانی‌پور، محمدعلی سپانلو» حضور داشتند و سخنرانی کردند. شرکت کنندگان و مخاطبان حاضر در این جلسه هم عمدتا از ایرانیان خارج از کشور بودند که به گروهک‌های برانداز مثل منافقین و سلطنت‌طلبان وابستگی داشتند. سخنرانان جلسه به تناسب تغییر و تحول ایجاد شده پس از روی کار آمدن سیدمحمد خاتمی در ریاست جمهوری سال ۷۶ و پیروزی اصلاح‌طلبان در مجلس ششم، به دنبال این بودند که چهره‌ای متفاوت از گذشته خود نشان دهند، برای همین از هر تریبونی استفاده می‌کردند تا ضمن اعلام برائت از گذشته‌شان، پنجه به صورت انقلاب اسلامی و آرمان‌های آن بکشند. طبیعی بود که محتوای سخنان این افراد، هیچ نسبتی با انقلاب خمینی (ره) نداشته باشد. برای همین جلسه تبدیل شد به نشستی برای محاکمه انقلاب اسلامی! اما فضاحت این نشست فقط در سخنان رد و بدل شده و شعارهایی که علیه جمهوری اسلامی سر دادند، خلاصه نشد. هنگام سخنرانی یوسفی اشکوری (روحانی تجدید‌نظرطلبی که به نمایندگی از طیف حوزوی این جریان با لباس روحانیت در این کنفرانس حضور داشت و البته الان بدون لباس روحانیت، پناهندگی گرفته) زنی نیمه‌عریان از میان جمع به رقصیدن مشغول شد و مردی هم در وسط سالن و در برابر انظار عمومی، خودش را به صورت کامل، لخت و برهنه کرد. #زن_زندگی_آزادی 🔸قسمت دوم را اینجا بخوانید: https://eitaa.com/rasaee/8523 🔺برای دیدن یادداشت‌های حمید رسایی عضو کانال شوید🔻 eitaa.com/rasaee eitaa.com/rasaee

. 🔸از کنفرانس برلین، چه به خاطر دارید؟! ♻️ بازخوانی یک پرونده برای شناخت جریانات سیاسی امروز 🔹 قسمت دوم 🔰 حمید رسایی: ... به دستور علی لاریجانی، رئیس وقت صدا و سیما، گزارشی ۳۰ دقیقه‌ای از این کنفرانس در حالی که قسمت‌های غیر اخلاقی آن شطرنجی شده بود، از شبکه یک سیما پخش شد. انعکاس به موقع آن، مردم و مسئولان را از این رسوایی بزرگ آگاه کرد و موجی از تحلیل و واکنش‌های مختلف را در داخل کشور آفرید و بغض و کینه اصلاح‌طلبان آمریکایی نسبت به علی لاریجانی را در دل این جریان نشاند. علی لاریجانی، رئیس وقت صدا و سیما درباره ماهیت شرکت کنندگان، چگونگی پخش این فیلم از رسانه ملی و در پاسخ به منتقدان گفت: «نوارهای آن جلسات از دو کانال به دست ما رسید و معلوم شد که برخی از آقایان حتی در نزد اجانب، حرمت منافع ملی را حفظ نکرده‌اند لذا در معاونت سیاسی، برنامه‌ای تدوین شد که حدود نیم ساعت بود و اجمالاً ماجرای زشت آن جلسه را روشن می‌کرد. این برنامه را با من در میان گذاشتند. من موافق بودم که پخش شود. پس از پخش آن، فشارها و سروصداها بلند شد اما تا حد زیادی اشتباهات سیاسی رخ داده را روشن کرد.» علاوه بر لاریجانی، هاشمی رفسنجانی هم که آن سال‌ها به شدت مورد تخریب احزاب اصلاح‌طلب و برانداز بود، در خطبه‌های نماز جمعه در پاسخ به بهانه‌جویی‌های این جماعت گفت: «حالا این حرف‌ها را می‌زنند که یک خانم برهنه دارد آنجا می‌رقصد، چرا این را آوردید و نشان دادید؟ این دیگر، از آن حرف‌هاست. شما هر شب در فیلم‌ها از این خانم‌ها می‌بینید و کسی هم غصه این چیزها را نمی‌خورد، لااقل شما نمی‌خورید. انصافا زور نیست که ما در یکجا بخواهیم همه چیز شفاف و اطلاع‌رسانی واضح باشد و در یکجا بخواهیم شفاف نباشد؟ ...در کنفرانس برلین می‌خواستند همه شؤون انقلاب را محاکمه کنند و برای این کار طراحی‌های زیادی کرده بودند. افرادی را به نمایندگی از جناح ها و اقشار مختلف اعم از نویسنده، شاعر، حزب‌چی، روزنامه‌چی، حقوقدان و لیبرال را دعوت کرده بودند تا به قول خودشان همه شؤون انقلاب را محاکمه کنند.» از برگزاری کنفرانس برلین حدود بیست و سه سال می‌گذرد. دانشجو و جوان بیست ساله امروز، حتی بسیاری از بزرگترهای فعال در عرصه سیاست، نمی‌دانند و به یاد ندارند، روزگاری همین علی لاریجانی که امروز نقطه اتکا و امید اصلاح‌طلبان و اصلاح‌طلبان سرمایه اجتماعی او شده‌اند، دشمن شماره یک یکدیگر بودند! لاریجانی با پخش کنفرانس برلین، ماهیت ضددینی اصلاحات آمریکایی را نشان داد و به همین دلیل تا سال‌ها شعار مرگ بر لاریجانی و سیمای لاریجانی تعطیل باید گردد، از جمله مهمترین شعارها در تجمعات اصلاح‌طلبان بود. امروز علی‌رغم گذشت ۲۳ سال اما همچنان رسانه‌های اصلاح‌طلب، بلندگوی همان جریان مانده‌اند. روزی به اسم آزادی و امروز به اسم #مهسا_امینی، در دو مقطع آنچه مشهود است، امید آنها به یارگیری یا به عبارت دقیق‌تر، امید آنها به رأی‌گیری از بدنه این جریان است. بلا و بیماری‌ای که برخی از اصولگرایان هم به آن مبتلا شده‌اند. برای همین در بزنگاه‌ها ساکتند، دوپهلو سخن می‌گویند و یکی به نعل و یکی به میخ می‌زنند! پس بدون تعارف مراقب کسانی که جفت راهنما می‌زنند، باشید. گزارش تفصیلی درباره کنفرانس برلین را اینجا بخوانید: www.mashreghnews.ir/news/298702 /بررسی-تاریخی-کنفرانس-برلین-تصاویر-و-فی 🔸قسمت اول یادداشت را اینجا بخوانید: https://eitaa.com/rasaee/8522 🔺برای دیدن یادداشت‌های حمید رسایی عضو کانال شوید🔻 eitaa.com/rasaee eitaa.com/rasaee

🔻وقتی همه‌پرسی، نقطۀ پایان نمی‌سازد: در نقد شنیدن «صدای مردم» از دریچۀ «همه‌پرسی» 🖊 مهدی جمشیدی ۱. رهبر انقلاب از «شنیدن حرف مردم» استقبال می‌کند اما می‌گوید این دغدغه، «سازوکار» دارد؛ این سازوکار، «انتخابات» است. «طبیعی‌ترین» و «مطمئن‌ترین» مسیر برای شناختن نظر مردم، انتخابات است. نظام جمهوری اسلامی نیز سرنوشت «بخش عمدۀ نهادها»ی خویش را به عرصۀ انتخابات «واگذار» کرده است و این مردم هستند که به صورت «مستقیم»، دو قوّۀ اصلی آن را تعیین می‌کنند. بنابراین، دعوت نظام به شنیدن نظر مردم، «تحصیل حاصل» است؛ چراکه «خودِ نظام» در طول دهه‌های گذشته، همواره بر اساس آخرین نظرها و خواسته‌های مستقیم مردم، بازتولید و بازتعریف شده است. ۲. دیگر این‌که هر نظام سیاسی، مجموعه‌ای از «خطوط قرمز» دارد که در حکم «هویّت» او هستند و ذات و حقیقتش را تشکیل می‌دهند. این خطوط قرمز، «سلیقه‌ای» و «شخصی» نیستند، بلکه در «قانون اساسی» به آنها تصریح شده است یا از مصداق‌های اصول قانونی اساسی هستند. البتّه حتّی در خود قانون اساسی نیز همۀ اصول، هم‌رتبه نیستند، بلکه بعضی از اصول، همواره «ثابت» هستند و به رأی‌گذاشتن‌شان به معنی زدودن ذاتیّات نظام و عبور خاموش از آن و استحاله‌اش هستند. این‌چنین اصولی و لوازم و نتایج‌شان و یا مصادیق و نمونه‌های عینی‌شان، «یک بار برای همیشه» انتخاب می‌شوند و فقط در صورت «تغییر نظام سیاسی»، جابجا می‌شوند. بنابراین سازوکار دگرگون‌ساختن‌شان، «انقلاب» است نه «همه‌پرسی». ۳. نکتۀ دیگر این‌که بسیاری از مسأله‌ها را همۀ مردم نمی‌توانند «تحلیل» کنند؛ چون یا «بسیار تخصصی» هستند و یا «لایه‌های پیچیده و متعدّد»ی دارند، چنان‌که حتّی در میان صاحب‌نظران نیز دربارۀ آنها اختلاف‌نظر وجود دارد. در اینجا، ارجاع‌دادن مسأله به همه‌پرسی، «اختلاف» را برطرف می‌کند امّا به طور ضروری، موجب «انتخاب گزینۀ بهتر» نمی‌شود؛ چون تودۀ مردم از جنبه‌ها و اضلاع مسأله، اطّلاع ندارند و بر اساس دلخواه خویش یا دسترسی‌های ارتباطیِ خویش تصمیم می‌گیرند. روشن است که باید مسأله را در مجرای «کار کارشناسی» و «اجماع نخبگانی» حل کرد و کوشید به هر اندازه که می‌توان «اهل نظر» را به یکدیگر نزدیک کرد. از متن این «توافق خبرگی» در سطح بالا، «همراهی اجتماعی» نیز برخواهد خواست. پس این‌که تودۀ مردم، «امکان تحلیلِ» این‌چنین مسأله‌هایی را ندارند، سخن عجیب و تحقیرآمیزی نیست و خودِ مردم نیز بر همین اساس، به عرصۀ انتخابات پا می‌گذارند تا آنانی را که خبره و نخبه هستند و از عهدۀ حل مسأله‌های تخصصی برمی‌آیند را انتخاب کنند. برداشتن این واسطه و «توده‌ای‌سازی تصمیم‌گیری دربارۀ مسأله‌های تخصصی»، خدمت به منافع ملّی نیست. ۴. ما در «شرایط طبیعی» به سر نمی‌بریم که ذهنیّت جمعی‌مان، «آسوده» و «بی‌نوسان» باشد و در آن «دست‌کاری‌های بیرونی» نباشد. دشمن تلاش می‌کند با «تصرّف شناختی» و «بازی روایتی»، حقّ و باطل و صدق و کذب را جابجا نماید تا شاید مردم را در مقابل نظام قرار بدهد. در چنین وضعی، روشن است که به‌طور ضروری، «سخن حقّ» غالب نمی‌شود و فضای اجتماعی، درگیر «مباحثۀ عقلانی» نمی‌گردد و «قوّت استدلال‌ها»، ملاک داوری قرار نمی‌گیرد، بلکه برندۀ این بازی، نیروها و جریان‌هایی خواهند بود که بیش از دیگران، روایت می‌سازند و ذهن مردم را به تسخیر قدرت بازیگری خود درمی‌آورند. گذشته از این، شکاف تصنّعی از «حاکمیّت» به «جامعه» نیز انتقال می‌یابد و جامعه نیز در ورطۀ «تضاد» و «کشمکش» گرفتار می‌شود، درحالی‌که غرض از همه‌پرسی، مشارکت‌دادن به مردم برای دور افتادن از منازعه بود. همه‌پرسی در این‌چنین موقعیّتی، نه‌تنها گره‌گشا نیست، بلکه هر نتیجه‌ای را به یک «اختلاف تازه» تبدیل می‌کنند و به‌تدریج، «شکاف‌های متقاطع» می‌آفریند و جامعه را از درون، پاره‌پاره می‌کند. از متن این همه‌پرسی، «زنجیره‌ای از همه‌پرسی‌ها» بر خواهد خواست که پایان‌شان جز تضعیف اقتدار حاکمیّت و تولید تنش ریشه‌دار در عمق جامعه نیست. ۵. اگر آیت‌الله خامنه‌ای، در برابر نظر مردم باشد و یا به نظر مردم، بها و اعتبار ندهد، تنها با «همه‌پرسی» مخالفت نمی‌کند، بلکه اساس «انتخابات» را برمی‌چیند یا دست‌کم آن را محدود و اقلّی می‌کند، نه این‌که این‌قدر بر آن اصرار بورزد و در امتدادش، «نظریۀ مردم‌سالاری دینی» را مطرح کند. آن‌که خوی دیکتاتوری دارد، هیچ «مجرا» و «بستر»ی برای اظهارنظر مردم باقی نمی‌گذارد و می‌کوشد به مردم تلقین کند که «حقّ گفتن» ندارند، درحالی‌که رویکرد ایشان از آغاز تاکنون، «مردمی‌سازی دولت» و «مشارکت حداکثری» بوده است. ازاین‌رو، باید انصاف داد که نظر منفی ایشان در شرایط کنونی دربارۀ همه‌پرسی، نه به معنی تعارض با مردم است و نه به معنی ناچیزانگاشتن فهم مردم. 🖇 متن کامل در خبرگزاری فارس: https://www.farsnews.ir/news/14020130000851/