🗓۳۰ مهرماه سال ۱۳۶۱
ِ🏳تفسیر سوره ممتحنه
🏳توسط استادخامنهای
💠استادخامنهای
‼️سوره مدنی ممتحنه با همه کوتاهی اهمیت بسیاری در زمینه حرکت انقلابی، چه در هنگام وجود سلطه ستمگران و چه هنگام حکومت حق دارد. در این سوره، خداوند به ما میآموزد که در مقابل دشمن نرمش نشان ندهیم زیرا اگر یک جامعه یا یک نظام یا یک فرد در برابر دشمن نرمش به خرج بدهد، دشمن او را از راهی که میرود گمراه خواهد کرد و اگر دستش برسد او را نابود خواهد کرد؛ دشمن رحم نمیکند. نشناختن دشمن از بلاهای بزرگ افراد و اجتماعات است؛ چه در دوران مبارزه با حکومت طواغیت در جامعه و چه در دوران حکومت حق و مبارزه با دشمنان خارجی. این را شما امروز هم در جامعه خودتان مشاهده میکنید. من وقتی که این سوره را میخوانم، احساس میکنم که گویی این سوره متعلق به زمان ما است، قاطعا وصادقا عرض کنم که در دوران اختناق هم، وقتی این سوره را میخواندم، همیشه احساس میکردم که این سوره مال آن زمان است؛ از این سوره نیرو میگرفتیم و در مقابل دشمن، مستحکم تر میشدیم؛ امروز هم اگر که انسان به این سوره دقت بکند، درمقابل دشمن مستحکمتر میشود. خطر این است که صف بندی میان ما و دشمن از دید ما پنهان بماند؛ درحالی که دشمن در مقابل ما است و قصد نابود کردن ما را دارد، ما بی توجه و حتی بدون آنکه بدانیم چه کار داریم میکنیم و بدون اینکه ایمانمان را هم از دست داده باشیم - هیچ نفاقی هم نداریم- طوری با دشمن سازش کنیم که این سازش منتهی به نابودی ما و راه ما و خطر برای انقلاب ما باشد؛ این خطر بزرگی است. این سوره ما را از این غفلت برحذر میدارد. ۶۱/۷/۳۰
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۲۹مهرماه سال۱۳۹۳
🏳رحلت عالم مجاهد
🏳آیةالله مهدوی کنی
💠رهبرانقلاب
‼️باتأسف و تأثر اطلاع یافتیم که عالم مجاهد و پارسا حضرت آیةالله آقای حاج شیخ محمدرضا مهدوی کنی دار فانی را وداع گفته و دوستان و ارادتمندان خود را داغدار کرده است. این عالم بزرگوار از جمله نخستین مبارزان راه دشوار انقلاب و از چهرههای اثرگذار و یاران صمیمی نظام جمهوری اسلامی و از وفاداران غیور و صادق امام بزرگوار بود و در همه عرصههای مهم کشور در دوران انقلاب شجاعانه و با صراحت تمام نقشآفرینی کرد. از عضویت در شورای انقلاب و سپس تشکیل کمیتههای انقلاب در آغاز تأسیس نظام اسلامی تا تصدی وزارت کشور و سپس قبول نخست وزیری در یکی از سختترین دورانهای جمهوری اسلامی، و تا ورود در عرصه تولید علم و تربیت جوانان صالح و تأسیس دانشگاه امام صادق و تا امامت جمعه تهران و سرانجام ریاست مجلس خبرگان، همه جا و همه وقت در موضع یک عالم دینی و یک سیاستمدار صادق و یک انقلابی صریح ظاهر شد و هرگز ملاحظات شخصی و انگیزههای جناحی و قبیلهئی را به حیطه فعالیتهای گسترده و اثرگذار خود راه نداد. این انسان بزرگ و پرهیزگار، همه وزن وزین خود را در همه حوادث این دهها سال در کفه حق و حقیقت نهاد و در دفاع از راه و سیره انقلاب و نظام، کوتاهی نورزید. رحمت و رضوان الهی بر روان پاک او باد. ۹۳/۷/۲۹
‼️حقّاً وجود مرحوم آقای مهدوی در دوران طولانی بعد از پیروزی انقلاب - علاوه بر مجاهدتشان قبل از پیروزی - یک وجود اثرگذار و مظهر یک روحانی فعّال و عالم عامل بود. امیدواریم که خداوند متعال ایشان را جزای اوفی عنایت کند! ۹۳/۱۲/۲۳
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۱ آبان ماه سال ۱۳۵۷ش
🏳شهادت مجتهد مجاهد
🏳آیةالله مصطفی خمینی
💠رهبرانقلاب
‼️حاج آقا مصطفی نشان داد که از لحاظ جنس و فلزّ شخصیّتی، نسخهی دوّم خود امام است، انصافا حاج آقا مصطفیٰ یک انسان ممتازی بود؛ پسر کسی مثل امام خمینی بود خب ایشان در قم معروف بودند؛ چه قبل از مرجعیّت امام، چه زمان مرجعیّت اما یک ذرّه نشانههای آقازادگی در حاجآقا مصطفیٰ نبود. حاجآقا مصطفیٰ، شجاعت او بود؛ یعنی واقعاً اینکه امام فرمودند که امید آینده اسلام بود، این بخاطر جامعیت این آدم بود؛ هم از لحاظ علمی، هم از لحاظ تهذیب نفْس و مراقبت از نفْس، و هم از لحاظ شجاعت چراکه یک مرجع که بخواهد مرجع امور مردم قرار بگیرد، باید شجاعت داشته باشد؛ باید بتواند مسائل جامعه را بفهمد؛ و آنجایی که لازم است اقدام کند، اقدام کند، انصافاً آقای حاجآقا مصطفی اینجور بود؛ ایشان شخصیّت برجستهای بود! ۹۶/۷/۳۰
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۱ آبان ماه سال ۱۲۱۳ش
🏳فوت فتحعلی شاه قاجار/۱
💠رهبرانقلاب
‼️ببینید این پادشاهان چهقدر بد بودند. واقعاً فتحعلیشاه چهقدر بد است. اصلاً میشود اندازه برای بدىِ فتحعلیشاه معیّن کرد؟ شاه عباس صفوی چهقدر نحس است. اصلاً میشود اندازهیی برای بدی شاه عباس صفوی پیدا کرد؟ حالا میگوییم شاه اسماعیل صفوی تشیع را آورد؛ شاه عباس صفوی چه کار کرده است؟ روی منبر تشیع نشسته، آقایی کرده و بالا رفته است. البته شاه اسماعیل و شاه طهماسب، حساب دیگری دارند. ۶۹/۱۰/۱۱
‼️پادشاهان دوران قاجار، دشمنِ عملِ فردیِ دین نبودند؛ دشمن نفوذِ دین بودند. همین «فتحعلی شاه» و «محمّدشاه» و اینها هم که در شرح حالشان میخوانید شب جمعه، فتحعلی شاه یک آخوند مخصوص داشت که میآمد برایش دعای کمیل میخواند؛ اگر یک دینداری، اندکی با قدرت و سلطنت او اصطکاک پیدا میکرد، یا در محیط کار او خودی نشان میداد، با مشت میکوبید توی مغز دین و دیندار. اینطوری بودند اینها! محمّد شاه نیز همین گونه بود. «ناصرالدین شاه» هم از همهشان بدتر بود. «مظفرالدین شاه» نیز همینطور بود. اینها در عمل شخصی خودشان، تدیّن ظاهری داشتند. به دوران پهلوی که رسید، به کلّی همه چیز از بیخ و بن کنده شد. ۷۲/۵/۷
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۱ آبان ماه سال ۱۲۱۳ش
🏳فوت فتحعلی شاه قاجار/۲
💠رهبرانقلاب
‼️اگر به تاریخ کشورمان از هزارها سال پیش تا امروز نگاه کنید - از آن وقتی که تاریخ مدون داریم - میبینید حکومت فردىِ مطلقهی دیکتاتوری، حکومت یک جمع معدود با ریاست یک فرد بر عامهی مردم، بدون اینکه عامهی مردم اندک اختیاری در ادارهی این کشور داشته باشند، داشتهایم. این، تاریخ ماست. سلطنتهای ما، همه از این قبیل بودهاند. آن پادشاهانی که ما آنها را احترامشان هم میکنیم؛ پادشاهان مقتدر غزنوی، سلجوقی، بعد بیائید تا برسید به دوران صفویه؛ شاه عباس، شاه اسماعیل، شاه طهماسب، آنها هم همینجور بودند. اینها پادشاهان خوب مایند؛ اما همین پادشاهان خوب، چه جوری این مملکت را اداره کردند؟ سجلّ و شناسنامهی این مملکت از لحاظ ادارهی حکومتی چیست؟ این است: یک نفر در رأس، همه مطیع او. و این مجموعه، اداره کنندهی کل سرنوشت این کشور هستند و آحاد مردم هیچ تأثیری ندارند و مملکت مال اینهاست. پادشاه به وزرای خودش میگفت: نوکران من! نوکرش هم بودند. واقعش هم همین بود. ناصرالدین شاه و محمدشاه و فتحعلیشاه و بقیه و بعدیها، حتی به وزراشان، به صدر اعظمشان میگفتند: شما نوکر خوبی هستید! فرهنگ سیاسی در کشور این بود. وقتی که نخستوزیر و وزیر، نوکر شاهاند، رئیس فلان اداره، گفت: جائی که شتر بود به یک غاز / خر، قیمت واقعی ندارد! مردم هم که مثل «هباء منبثا»؛ هیچ. مملکت متعلق به یک جمع معدود و در حقیقت متعلق به یک فرد بود. این تاریخ ماست ۸۶/۶/۳۱
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۱ آبان ماه سال ۱۲۱۳ش
🏳فوت فتحعلی شاه قاجار/۳
💠رهبرانقلاب
‼️اگر به تاریخ ۲۰۰سال اخیر مراجعه کنید، عظمت کار امام را بهتر درمییابید. من تأکید میکنم که جوانان، این مقطع تاریخی را بخوانند. دستگاههای تبلیغی هم حقایقی را که در این مدت بر سر این کشور آمده، برای مردم تبیین کنند. به نظر من در این خصوص کار کمی شده است. از اوایل قرن ۱۹میلادی که مأمور انگلیسی - «سرجان ملکم» - از مرز هندوستان وارد ایران شد؛ یعنی از زمان حکومت فتحعلی شاه قاجار که با هدایای اغواکننده و گرانقیمت برای رجال درباری و سیاستمداران فاسد وارد ایران شدند و استعمار انگلیسی، یا به تعبیر دیگر، نفوذ ویرانگر انگلیسی - چون استعمار به معنای متداولش در ایران پیش نیامد؛ اما بدتر از استعمار پیش آمد - حکومتهای ایرانی را بهشدّت در مشت گرفت و هر کار خواست به وسیله آنها انجام داد؛ از آن روز تا روزی که انقلاب پیروز شد، در حدود صدوهفتاد، هشتاد سال طول کشیده است. در تمام این مدّت، همه عوامل قدرت - قدرتهای بزرگ جهانی، عوامل قدرت نظامی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اخلاقی - کار کرده بودند برای اینکه این ملتِ ریشهدارِ تاریخىِ بافرهنگِ شجاعِ بزرگ را آنچنان ضعیف و خُرد و ناامید و مأیوس کنند که هیچ خطری از ناحیه آن، قدرتهای بزرگ را تهدید نکند. امام در مقابل چنین واقعیتی قرار گرفت. البته از این صدوهفتاد، هشتاد سال، عمده مدّتش دولت انگلیس، از سال سیودو به بعد دولت امریکا و در اواسط هم نفوذ دولت روسیه و رقابتهای روس و انگلیس در ایران بود؛ در دوران قاجاریه یک طور، در دوران رژیم پهلوی به مراتب خطرناکتر و سختتر. ۸۷/۷/۹
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۲ آبان ماه سال ۱۱۹۲ش
🏴انعقاد عهدنامه گلستان
💠رهبرانقلاب
‼️ما در این دوران طولانى ۲۰۰سالهی منتهی به انقلاب، یک دوران سخت تاریک ذلت را گذراندیم. خیلیها از تاریخ بیخبرند، و خیلیها تاریخ را سرسری نگاه میکنند. باید در تاریخ تعمق کرد، از تاریخ درس گرفت. نشانههای این ذلت، زیاد است. در سیاست، یک ملت منزوی بودیم؛ در فعل و انفعالات منطقهی خودمان - چه برسد به فعل و انفعالات جهان - هیچ تأثیری نداشتیم. در این دوران ۲۰۰ساله، استعمار به وجود آمد. دولتهای مستعمر از اقصی نقاط عالم به منطقهی ما آمدند؛ منابع ثروت ملتها را غارت کردند. در این ۲۰۰سال، دولت ایران و ملت ایران، بیخبر و غافل، به حوادث نگاه میکردند؛ حتّی شاید از حوادث مطلع هم نمیشدند، چه برسد به اینکه بخواهند در آن حوادث دخالت کنند و تأثیر بگذارند. در علم و فناوری، بکلی عقبمانده بودیم. در سیاست داخلی خودمان، دستخوش سیاستهای بیگانگان بودیم. استعمارگرها، قدرتهای مسلط دنیا، بر روی حکومتهای ما اثر میگذاشتند؛ آنها را به این طرف و آن طرف میکشاندند، به آنها تحمیل میکردند، از آنها کار میکشیدند؛ و دولتهای ما، پادشاهان ما هیچ عکسالعمل شایستهی انسانى افتخارآمیزی از خودشان نشان نمیدادند. حتّی در زمینهی حفظ تمامیت ارضی کشور، حفظ حاکمیت دولتها، ضعف خجالتآوری را در این دوران ۲۰۰ساله تجربه کردیم. در همین دوران ۲۰۰ساله است که معاهده ذلتبار ترکمانچای و قبل از آن، معاهده گلستان اتفاق افتاد؛ ۱۷شهر قفقاز را از ایران جدا کردند این، حضیض ذلت یک حکومت و یک ملت است. این، مال دوران ۲۰۰ساله ماست. ۹۱/۳/۱۴
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۳ آبان ماه سال ۱۲۱۲ش
🏳درگذشت عباس میرزا
🏳ولیعهدوفرمانده ارتش
🏳برابرقوای روسیه تزاری
💠رهبرانقلاب
‼️میرزای قمی (رضواناللَّهعلیه) برای جنگهای ایران و روس در زمان فتحعلیشاه، رسالهی جهادش - رسالهی عباسیه - را به اسم عباس میرزا نوشت؛ چون مسائلی بود که دولت در آن زمان با آنها سروکار داشت. البته میرزای قمی در این قضیه خیلی زیرکانهتر از مرحوم کاشفالغطاء با آن دستگاه برخورد کرده است؛ چون در اینجا بوده و از نزدیک اوضاع را میدیده و میدانسته که چگونه باید با آنها رفتار کند.۷۰/۱۱/۳۰
‼️مرحوم میرزای قمی رضوان الله علیه را نسبت به فتحعلیشاه با سرسختی برخورد میکرد و هیچ باجی به او نمیداد. با اینکه فتحعلیشاه خیلی به میرزا هم اظهار ارادت میکرد؛ اما میرزا به او چندان اعتنایی نداشت. در عین حال، نام رساله جهاد خودش را «عبّاسمیرزا» گذاشت؛زیرا او یکی از سرداران آن زمان بود و به هر حال، دولت ایران مدّت زمانی رابا دولت متجاوز روس تزاری جنگیده بود و ایشان احساس تکلیف میکرد که باید از ایرانیان حمایت کند. از خود شاه که آدم فاسدی بود، نمیخواست به صراحت حمایت کند؛ بلکه از عبّاس میرزا که در میدان جنگ، جنگیده بود، اینطور تجلیل میکرد. ۷۴/۹/۱۶
🏳مدفن عباس میرزا در حرم رضوی
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۲ آبان ماه سال ۱۳۶۸ شمسی
🏳درگذشت عارف مجاهدبصیر
🏳ازبزرگان مکتب تفکیک مشهد
🏳حامی امام و انقلاب اسلامی
🏳آیةالله میرزا جواد آقا تهرانی
💠رهبرانقلاب
‼️ما باید تحمل را در حوزه باید بالا ببریم. خوب، یکی مشرب فلسفی دارد، یکی مشرب عرفانی دارد، ممکن است همدیگر را هم قبول نداشته باشند، میرزا جوادآقا تهرانی در مشهد جزو زبدگان مکتب تفکیک بود، اما ایشان جبهه رفت. با تفسیر حمد امام که در تلویزیون پخش میشد، مخالف بود؛ به خود من گفتند؛ از لحاظ مشرب فلسفی مخالف، اما از لحاظ تعامل سیاسی، اجتماعی، با هم مأنوس بودند، در حوزه قم هم باید اینجوری باشد. ۸۶/۹/۸
‼️گاهی یک روحانی مسن و پیرمرد، اثرش از روحانی جوان بیشتر است. مثلا، میرزا جواد آقای تهرانی که یک پیرمرد ملای پشت خمیده با عصا بود اما با اینحال ایشان چند بار جبهه رفته، یکبار ایشان بمن گفتند که وقتی رفتم جبهه، دیدم بچهها من را به چشم یک پیرمرد نگاه میکنند، گفتم نخیر از من هم کار بر میآید. بعد به من گفتند که پس شما پای خمپاره بایستید، ایشان گلوله خمپاره را میانداختند، خمپاره زنی، یک کار رزمی، شما ببینید چقدر در روحیه این جوانها اثر میکند، چه جانی به اینها میدهد. ۶۶/۸/۲۶
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۳ آبانماه سال ۱۱۰۱شمسی
🏴تسلیم شاه سلطان حسین
🏴مقابل قوای محمود افغان
🏴فروپاشی حکومت صفویه/١
💠رهبرانقلاب
‼️اگر اراده یک ملت - که در اراده مسؤولینش تجسم پیدا میکند - سُست نشود، دشمنان هیچ کاری نمیتوانند بکنند. برای استقلال و حفظ هویّت یک ملت و شرمنده نشدن در مقابل تاریخ، تحمّل سختیها لازم است. شما تصوّر کنید اگر شاه سلطان حسین صفوی بهجای اینکه دروازههای اصفهان را بر روی مهاجمان میگشود فکر میکرد که اگر به فکر خودم هستم، یک جان بیشتر ندارم و این قدر هم عمر کردهام، مگر دیگر چقدر عمر خواهم کرد؟ اگر به فکر مردم هستم، که در صورت تسلیم کردن شهر اصفهان، بلایی بر سر مردم خواهد آمد که از بلایی که در صورت جنگیدنِ با مهاجمان بر سرشان میآید، کمتر نیست، هرگز شهر را تسلیم نمیکرد. تاریخ اصفهان را نگاه کنید و ببینید بعد از آن که مهاجمان وارد اصفهان، کاشان، مناطق مرکزی ایران، فارس و مناطق دیگر شدند، چه کشتاری بعد از تسلیم شدن مردم کردند! اگر شاه سلطان حسین این گونه فکر کرده بود که یک جان که ارزشی ندارد، هزار جان را انسان برای حاکمیت اسلام و سربلندی مردم فدا میکند و آن بلایی که قرار است در صورت تسلیم من بر سر مردم بیاید، سختتر و توأم با ذلّت است، اما آن بلایی که در صورت مقاومت پیش میآید، دستکم بدون ذلّت است، وارد میدان جنگ میشد و میجنگید. بنده به دلیل اراده ایستادگی در مردم، احتمال قویام این است که اصفهان به دست مهاجمان نمیافتاد. البته خیلی از سرداران و مسؤولان خائن و ضعیف بودند؛ اما مردم آماده. او باید به میان مردم میرفت و مبارزه میکرد. ۸۲/۳/۷
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۳ آبانماه سال ۱۱۰۱شمسی
🏴تسلیم شاه سلطان حسین
🏴مقابل قوای محمود افغان
🏴فروپاشی حکومت صفویه/۲
💠رهبرانقلاب
‼️علاج کار مقابل امریکای متجاوز چیست؟ یک عدّه نسخه تسلیم را تجویز میکنند؛ این نسخه کارساز نیست. نشانههای تسلیم، دشمن را نیرومند میکند تا بتواند راه خود را در تجاوز ادامه دهد. میشنوید بعضی کسان صحبت میکنند که فرصتها را از دست ندهیم. من نمیدانم مقصود آنها از فرصت چیست. فرصت تسلیم شدن در مقابل امریکاست؟ برای ملت ما این فرصت است که در مقابل دشمنی که با لحن قلدرمآبانه میخواهد سلطه خود را بر او تحمیل کند، تسلیم شود!؟ یک وقت انسان فقط مسؤولیت خود را بهعهده دارد؛ یا ایستادگی میکند و یا تسلیم میشود. اگر تسلیم شد روسیاهیش مال خودش خواهد بود؛ اما وقتی انسان مسؤولِ یک بخش است، تسلیم شدن به معنای مسلّط کردن دشمن بر سرنوشت یک ملت است؛ مگر کسی حق این کار را دارد؟ من به مناسبتی گفتم اگر آن روز که شاه سلطان حسین در مقابل افغانها با این بهانه که اگر تسلیم نشویم و دروازه اصفهان را در مقابل هجوم آنها باز نکنیم، ممکن است عدهای کشته شوند، بر مردان غیوری که در اصفهانِ آن روز بودند، تکیه میکرد و میگفت من در مقابل دشمن تسلیم نمیشوم، قطعاً عدّه کمتری از ملت ایران، از مردم اصفهان و از مردمی که در حمله افغانها از دست رفتند، کشته میشدند و ملت ایران آن ذلّت و ننگ را هم تحمّل نمیکرد. البته امروز شرایط، شرایط دیگر و دشمن هم دشمن دیگری است؛ اما اصل عدم تسلیم در مقابل زیادهخواهی دشمن و اینکه هرگونه تسلیم و نرمش، او را تشویق خواهد کرد، پابرجاست. این اصل، همیشگی است. ۸۲/۲/۲۳
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۳ آبانماه سال ۱۱۰۱شمسی
🏴تسلیم شاه سلطان حسین
🏴مقابل قوای محمود افغان
🏴فروپاشی حکومت صفویه/۳
💠رهبرانقلاب
‼️اگر یک ملت میخواهد قدرت خودش را حفظ کند؛ مانع بشود از این که به او هجوم بیاورند؛ چه هجوم ظاهری و مادی و نظامی و امنیتی، چه هجوم نرمافزاری، چه هجوم فرهنگی، باید چه کار کند؟ باید هم سیاستمدارش، هم دانشمندش فداکاری نشان بدهند. بدون دلبستگیهای معنوی، یک مجموعه نخبه نمیتوانند کشورشان را حفظ کنند؛ اگر سیاستمدار به فکر خودش بود، نخواست بپردازد به آن همّ و غم اساسی که به طور طبیعی آسایش خودش را تحت تأثیر قرار میدهد، این کشور شکست خواهد خورد؛ نشانهاش شکست سلسلههای پادشاهىِ متمادى پشت سر هم است. صفویه یک دولت مقتدر بود؛ با اقتدار و ایمان سر کار آمد؛ بعد به خاطر همین ضعفها کارش به آنجا رسید که میدانید. ۹۰/۷/۱۳
‼️امام بزرگوار، ملت ایران را به معنای حقیقی کلمه میشناخت. امام اعتقاد داشت که این ملت، ملتی است با ایمان، باهوش و شجاع؛ که اگر پیشوایان لایقی در میان آنها پیدا شوند، این ملت میتواند مثل خورشید در میدانهای مختلف بدرخشد؛ اگر یک روز عنصر نالایقی مثل شاه سلطان حسین موجب شد که ملت ایران در لاک خود فرو بروند، اما در روز دیگری، مرد شجاعی مثل نادرقلی وقتی در میان مردم ظاهر میشود و با شجاعت، پیشوائی مردم را به عهده میگیرد، این ملت میتواند میدان حرکت افتخارآمیز خود را از دهلی تا دریای سیاه گسترش دهد؛ این را امام در تاریخ دیده بود، نظائر آن را مشاهده کرده بود و اعتقاد و ایمان به این مطلب داشت؛ ملت ایران را میشناخت، به ملت ایران اعتماد داشت! ۹۲/۳/۱۴
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini