🗓۵ بهمن ماه سال ۱۳۵۷
🏳تشکیل کمیته استقبال از امام/٢
💠رهبرانقلاب
‼️انسان وقتی سمَت را طعمه میداند، آنوقت ممکن است کارهایی از او سر بزند که همانها بنای یک تمدن، یک نظام و یک تشکیلات را میلرزاند. به خلاف اینکه فردی بگوید: بنده کی هستم؟ طلبی از کسی ندارم. من حالا از خودم، برای شما میگویم: این طور جاها، گفتنِ شرح حال، نباید تعریف به حساب بیاید. ما، قبل از ورود امام، که در دانشگاه تهران تحصّن کرده بودیم جلسهای با دوستان تشکیل دادیم. اغلبِ دوستان هم از روحانیون بودند گفتیم: «خوب؛ فردا امام وارد تهران میشوند. مردم میریزند سرمان؛ هر کس کاری دارد، مراجعهای دارد، حرفی دارد. باید از حالا آماده باشیم و تشکیلات بیت امام را منظم کنیم. هر کس مسؤولیتی به عهده بگیرد.» همه قبول کردند که بیاییم دربارهی این قضیه فکر کنیم؛ بنده گفتم: من میشوم قهوهچی. رفقا خندیدند و گفتند: شوخی میکنی؟ گفتم: شوخی نمیکنم. اتفاقاً چون اهل چای هستم، چای خوب درست میکنم. من میشوم قهوهچی. بالاخره منزل امام، یک چای ریز میخواهد! آن چای ریز، من باشم. این حرف موجب شد که جلسهی ما به یک سمت خوب رفت. فرق است بین اینکه هر کس بنشیند جایی و هدف بگیرند که «رئیس این تشکیلات کی باشد؟» من توی دلم بگویم: «بالاخره من مناسبترم.» شما بگویید: «من مناسبترم.» اینجا یک معارضه و دعوا میشود. ما در این دعوا، به قول زورخانهچیها، لُنگ انداختیم. گفتیم: «ما نیستیم. شغل ما قهوهچیگری.» همه لنگ انداختند و کار، سامان گرفت. باید شغل را در خدمت خودمان نخواهیم و ندانیم! ۷۲/۵/۷
📸استادخامنهای (پشت) و مرحوم طالقانی
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۶ بهمن ماه سال ۱۳۶۰ش
🏳حماسه بزرگ مردم آمل
💠رهبرانقلاب
‼️حماسه بزرگ ۶بهمن آمل از حماسههای برجسته ملت ایران است و افتخار آن متعلق به مردم آمل است، و باید آنرا در ذهنها و خاطرهها تجدید کردید. نباید اجازه داد این حوادث بینظیر و تعیین کنندهی تاریخ انقلاب، در ذهنها کمرنگ شود. نسل جوان ما باید این خاطرهها را درست بشناسد، بتواند آنها را تحلیل کند و آنها را چراغ راه آیندهی پرماجرای خود و هدف بلند خود قرار بدهد. این تعبیر شهر آمل به «شهر هزار سنگر» تعبیر کمی است؟! قضیهی ۶بهمن آنقدر اهمیت داشت که امام بزرگوار ما آن را در وصیتنامه تاریخی خود هم مندرج کردند، آن را یادگار گذاشتند؛ یعنی فراموش نشود. برای اینکه حوادث تاریخی، هم درس است، هم عبرت است. در فضائل حماسه ششم بهمنِ آمل که آمل شهر «هزار سنگر» است یعنی چه؟ ظاهر قضیه این است که در درون شهر، مردم در مقابل گروههای اشرار و متجاوز سنگر درست کردند - حالا یا هزار تا، یا بیشتر یا کمتر - اما من یک تفسیر دیگری دارم: این سنگرها سنگرهای درون خیابانها نیست، این سنگرِ دلهاست؛ هزار تا هم نیست، هزاران سنگر است؛ به عدد هر مؤمنی، هر انسان باانگیزهی باشرفی، یک سنگر در مقابل تهاجم دشمن وجود دارد. اگر یک ملت وقتی به دنبال یک هدفی حرکت میکند، نداند سر راه او چه خطراتی است، چه کمینکردههائی هستند، چه باید کرد در مقابل اینها، خود را رها کند، قید و بندهای خود را رها کند، بیخیال باشد، ضربه خواهد خورد. درسهای گذشته این کمک را به ما میکند که راهمان را بفهمیم، بشناسیم، کمینها را بشناسیم، کمینکردهها را بشناسیم. ۸۸/۱۱/۶
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۶ بهمن ماه سال ۱۳۴۱
🏴رفراندوم انقلاب سفید/۱
💠رهبرانقلاب
‼️حرکت امام، در پائیز سال ۱۳۴۱، با اقدام ایشان در محکوم ساختن مصوبه دولت مبنی بر تبدیل «سوگند به قرآن» به «سوگند به کتابهای آسمانی»، و مصوباتی از این قبیل - که هدف آنها تضعیف عظمت اسلام در ایران و تعرض به علمای دین بود – آغاز شد. دو ماه بعد، در برابر سروصدایی که در کشور برپا شد، دولت از موضع خود در مورد این مصوبه عقبنشینی کرد؛ اما نقشه دیگری ریخت. یک ماه پس از این عقبنشینی، شاه شش لایحه در رابطه با موضوعاتی مختلف به اسم انقلاب سفید ارائه کرد، که در واقع طرحهایی آمریکایی بود. امام این طرحهای شاه را نیز محکوم کرد. شاه همچنین یک رفراندوم برای این لوایح اعلام کرد. امام این رفراندوم را هم محکوم کرد.
هنگامی که این رویارویی شدت و حدّت یافت، شاه تصمیم به ستیزه و چالش با امام و همه روحانیون گرفت. او به قم - خاستگاه و دیار علمای دین - سفر کرد و به خانه روحانیون رفت. همچنین در میدانی در مرکز شهر، در برابر حرم حضرت فاطمه معصومه ایستاد و سخنرانی گستاخانهای کرد و روحانیون را مورد تهاجم قرارداد درحالیکه با آشفتگی و پریشانی سخن میگفت. بدین ترتیب شاه دست به یک مانور خطرناک زد. اما امام از ادامه راه منصرف نشد. او هر روز یا یک روز در میان، اعلامیههایی صادر میکرد که لحن تند و کوبندهای داشت. در چنین جوی همهپرسی انجام شد. خون دلی که لعل شد ص۶۵
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۶ بهمن ماه سال ۱۳۴۱
🏴رفراندوم انقلاب سفید/۲
💠رهبرانقلاب
‼️بنا شد که ششم بهمن رفراندوم بشود. ششم بهمن من دیدم که اولا تهران خیلی خلوت و گرفته و تاریک است و مردم هم تکوتوکی سر صندوقها میروند و رأی میدهند. حالا مردم بودند یا چه کسانی بودند، من دیگر نمیدانم از کجا آورده بودند اینها را. بلافاصله آمدیم قم منزل امام، دیدیم خبرها آنجاست. امام در منزل بودند و البته رفت و آمد منزل کنترل میشد، آنجا اول بار ما نشانهٔ ارعاب دستگاه را مشاهده کردیم. ما خدمت امام که رفتیم، دیدیم ایشان آن اعلامیه های کوتاه کوتاه را - چندتا اعلامیه، هرروز یک اعلامیه، هر نصفه روز یک اعلامیه داده بودند بيرون - در همان اوان، حادثه تهران اتفاق افتاد؛ یعنی به مناسبت همان شش ماده، مردم تظاهراتراه انداختند با رهبرى آیةالله خوانساری. بعد در بازار که داشتند میآمدند، پاسبانها حمله میکنند و آقای خوانساری مضروب میشود، این جریان موجب این شد که در قم یک هیجان جدیدی به وجود آمد، که در اعلامیه های امام خمینی هم منعکس شد. اگر در آن جریان قبلی تحریک آقای خمینی موجب شده بود که بقیهٔ آقایان حرکت بکنند، در این جریان، یک زمینه تحرک طبیعی هم به وجود آمد و آن همین بود؛ حملهٔ به آقای خوانساری. آقای خمینی هم که سرش درد میکرد برای دعواکردن با دستگاه. در نامههای بسیار تند، اعلامیههای تند، در چندین اعلامیه، ایشان قضیه تهران را محکوم کردند. در خود قم هم تظاهرات راه افتاد. عدهای میرفتند تظاهرات میکردند و شعارشان این بود: ما تابع قرآنیم، رفراندوم نمیخواهیم. ۱۳۶۱/۶
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۶ بهمن ماه سال ۱۳۴۱
🏴رفراندوم انقلاب سفید/۳
💠رهبرانقلاب
‼️رژیم اعلام کرد شش میلیون نفر در همهپرسی شرکت کردند. همهپرسی در ۶ بهمن ۲۳۴۱ انجام شد. در آن روز من و برادرم سیدمحمد و یک شخص دیگر، به عنوان فرستادگان آقای میلانی به نزد امام، از مشهد به تهران رسیدیم. من با چشم خود دیدم که حتی در مرکز شهر که شلوغ است، مراکز رأیگیری از مردم خالی بود و جز برخی افراد کسی در آن نبود. امام پس از همهپرسی موضع خود را تشدید کرد و این اقدام و نتیجه آن را به بحث کشید. در گیر و دار این بحران، نشانههای آغازین جدایی میان امام و برخی دیگر از مراجع نیز پایدار گشت. خون دلی که لعل شد ص۶۵
‼️رفراندوم شاه و لوایح شش گانه که پیش آمد، شاه عملا وارد میدان قانونگذاری خلاف شرع شد که ریشههای استعماری داشت، البته من نمیدانم که امام در آن وقت چقدر نظر به ریشههای استعماری این طرحها داشتند. آنیکه از اعلامیه ها برمیآمد، ریشههای غیر اسلامیاش بود، که امام را تحریک میکرد به مقابله و برخورد. به جنبه های آمریکایی بودن این طرحها هم توجه که قطعا داشتند؛ اما چقدر آن برایشان انگیزه میشد، این را من الان نمیتوانم بیان کنم. اما میشود فهمید در مجموع که خب، یک انسانی که این طور با سیاستهای سلطه گر خارجی، مخالف بوده، و چه بینش تیز و زودرسی در این مسئله ایشان داشتند - که من واقعا تعجب میکنم - به هرحال، وقتی که رفراندوم مطرح شد، ایشان بنا کردند با رفراندوم مخالفت کردن و گفتند: این خلاف شرع است، خلاف قانون است، احکام این چنینی است، تحمیل بر مردم است. ۱۳۶۱/۳
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۲۴ ماه رجب سال ۱۲۱۲ق
🏴رحلت مرجع مجاهد بصیر
🏴علامه سیدمهدی بحرالعلوم/۱
💠رهبرانقلاب
‼️ایشان بعد از مرحوم بهبهانی مرجع شدند؛ یعنی مرحوم بحرالعلوم مثل کاشفالغطا مورد قبول بقیّهی علمای بزرگ و شاگردان بزرگ مرحوم بهبهانی قرار گرفتند؛ و دیگران همه تسلیم شدند در مقابل ایشان و با طوع و رغبت ایشان را بهعنوان رئیس انتخاب کردند. عالمی مثل بحرالعلوم که از لحاظ فقهی سرآمد است، از لحاظ معنوی سرآمد است -میدانید بحرالعلوم از لحاظ معنوی فوقالعاده است و همان جنبهی معنوی او هم شاید بود که موجب شد همهی فقهای بزرگ که شاگردهای مرحوم بهبهانی بودند، در مقابل ایشان تسلیم شدند- با آن مقامات معنوی، با آن حالت عرفانی، با آن چیزهایی که از ملاقات ایشان با حضرت و از این چیزها نقل میکنند! ۹۴/۷/۱۳
‼️حوزه یک موجود زنده است. یعنی رشد دارد، نُکس دارد، تحرک و نشاط دارد، جمود و رکود دارد، حیات دارد، ممات دارد؛ یک موجود زنده است. دلیلش هم تاریخ حوزههای علمیه است. یک حوزهی علمیهای - مثلاً فرض کنید - حوزهی نجف یک روزی بود که بعد از آن رونق اولیه، رکود پیدا کرد. آدم معروفی، شخص برجستهای در حوزهی نجف نبود؛ بعد شاگردان وحید بهبهانی مثل بحرالعلوم و کاشف الغطاء و امثال اینها آمدند آن حوزه را آنچنان به رونق آوردند که به نظر من دویست سال است که ضرب دست آنها دارد حوزهی نجف را پیش میبرد. هنر فقهی و عمق کار آنها، حوزه را با نشاط کرد و زنده کرد و همینطور زنده ماند بحمداللَّه تا دوران اخیر ۸۶/۹/۸
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۲۴ ماه رجب سال ۱۲۱۲ق
🏴رحلت مرجع مجاهد بصیر
🏴علامه سیدمهدی بحرالعلوم/۲
💠رهبرانقلاب
‼️در بین فقهای و علمای بزرگ شیعه آن کسانی که شاعر بودند و بعضیشان شاعران برجستهای هم بودند، کم نیستند؛ مثل محقق حلّی، مثل پدر علّامه و مرحوم میرداماد، مرحوم فیّاض، حزین لاهیجی و دیگران و دیگران؛ در نجف هم همینجور، مرحوم بحرالعلوم. خاطرهی بحرالعلوم را عرض بکنیم که جالب است و نشاندهندهی روحیّه و فضای نجف در دوران بحرالعلوم است؛ مرحوم بحرالعلوم اوّلِ ریاستش یک سفر پیاده از نجف حرکت کرد به طرف کربلا. در یکی از منازل اوایل راه خسته شدند و نشستند؛ مرحوم بحرالعلوم گفت من ضعیفم و امشب از اینجا نمیتوانم حرکت کنم. بعضیها گفتند برویم؛ ایشان گفت نه، من میمانم؛ بعد این بیت را خواند:
از ضعف به هرجا که نشستیم وطن شد
وز گریه به هر سو که گذشتیم چمن شد
این بیت از طالب آملی است. شعرای عرب همراه ایشان بودند، به نظر من نکتهی خیلی جالبش اینجا است؛ اینکه حالا بحرالعلوم یک بیت شعر طالب آملی را بخواند، این خیلی عجیب نیست امّا اینکه ایشان در سفر زیارتی کربلا، از نجف تعدادی شاعر با خودش همراه کرده و میبرد، به نظر من مهم است؛ شعرای عرب گفتند که سیّدنا! شِنو معنی هذا البیت؟ اینکه شما خواندید، چه بود؟ ایشان برایشان شرح داد، معنا کرد برایشان که اینکه خواندم معنایش این است و گفت حالا شما بسازید، و شعرای عرب شروع کردند نظیر این بیت را ساختن. این قضیه را من به نظرم در کتاب مرحوم حرزالدّین دیده باشم! این نشاندهندهی اهمّیّت حوزهها به مقولهی شعر است! ۹۴/۷/۱۳
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۲۴ ماه رجب سال ۱۲۱۲ق
🏴رحلت مرجع مجاهد بصیر
🏴علامه سیدمهدی بحرالعلوم/۳
💠رهبرانقلاب
‼️از پیغمبر اکرم نقل شده است که فرمود: «ان لکل حق حقیقتاً» هر چیزی دارای حقیقتی است و یک روح و یک معنا حقیقت دارد. «و ما بلغ عبد حقیقة الاخلاص.» بنده به حقیقت اخلاص نمیرسد «حتی لایحب ان یحمد علی شیء من عمل لله.» مگر اینکه دوست نداشته باشد که مردم او را برای هیچ یک از کارهایی که برای خدا انجام میدهد، ستایش کنند، کاری به کار مردم نداشته باشد! میخواهند بدانند، میخواهد ندانند. میخواهد خوششان بیاید، میخواهد خوششان نیاید. نگاه کند ببیند خدا از او چه خواسته است و دقیقاً آن را انجام دهد. من، این صفت و این روحیه را در بسیاری از موارد از امام راحل مشاهده کردم. کاری نداشت که کسی خوشش میآید یا خوشش نمیآید. تکلیفش را انجام میداد. وقتیکه کار سنگین و خطرناک است، اخلاص بیشتر به کار میآید. مثل امروز که وضع جمهوری اسلامی این چنین است. اگر ما اخلاص ورزیدیم، بندهی مخلص میشویم. مرحوم سید بحرالعلوم، در رسالهای که در سیر و سلوک به ایشان منسوب است، بین مخلِص و مخلَص فرق میگذارد. میگوید مخلِص کسی است که عملی را فقط برای خدا انجام میدهد و کاری به کار دیگران ندارد. اما مخلَص آن است که همهی وجود خود را خالصاً و مخلصاً برای خدا قرار میدهد. همهی هستی او فقط برای خداست. این، مرتبه بسیار والایی است که واقعاً دور از دسترس است. البته برای امثال ما مشکل و خیلی دشوار است. ما خیلی دوریم! اما جوانان مؤمن و پاک و خالص، میتوانند به اینجا برسند! ۷۱/۱۲/۴
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۲۳ ماه رجب سال ۴۱ قمری
🏴سوء قصد به امام حسنمجتبی
🏴توسط جرّاح بن سنان خوارجی
🏴در اردوگاه شهر ساباط مدائن
🏴بدنبال تصمیم امامحسن جهت
🏴پایان جنگ و صلح با معاویه
💠امام حسن(ع)
‼️والله اگر بامعاویه صلح نمیکردم هیچ شیعهای بر زمین نمیماند مگر آنکه کشته میشد! بحار ۴۴/۱
‼️والله من حکومت را تسلیم معاویه نکردم جز آنکه یارانی نیافتم، میگویند دلشان با ماست لکن شمشیرشان بر ماست! بحار۴۴/۱۴۷
‼️والله معاویه برایم بهتر ازشیعیان است،چراکه اگربا او بجنگم همینان مرا کتف بسته تحویل او میدهند پس در عزت صلح کنم بهتر است تا در اسارت مرا بکشد! بحار ۴۴/۲۰
💠رهبرانقلاب
‼️امام مجتبی شجاعترین چهره تاریخ اسلام است، میپرسید حتی از پدرش علی و برادرش حسین شجاعتر است؟! بله، شجاعت واقعی اینستکه انسان بر طبق آنچه مصلحت فکر و ایدئولوژی او است اقدام بکند، اگر چه کسی نفهمد. و امام حسن حاضر شد خود را و نام خود را و وجهه خود را و محبوبیت خود در میان دوستان خود را فدای مصلحت واقعی بکند، حاضر شد که او را نشناسند تا دیگران اسلام بشناسند و اسلام بماند، اما سند تاریخی هم وجود دارد بر شجاعت امام مجتبی، شجاعت امام مجتبی در چند واقعه تاریخی و معروف نشان داده شده است، از جمله در همین واقعه ساباط مدائن که به او حمله کردند، شجاعت امام معلوم میشود! ۵۱/۱/۲۴
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۲۴ ماه رجب سال ۷ق
🏳غزوه یهودستیز خیبر
💠رهبرانقلاب
‼️پیامبر دشمنان را یکسان نمیدانست. این از نکات مهم زندگی پیامبر است. بعضی از دشمنان، دشمنانی بودند که دشمنیشان عمیق بود؛ اما پیامبر اگر میدید خطر عمدهای ندارند، کاری به کارشان نداشت و نسبت به آنها آسانگیر بود. بعضی دشمنان هم بودند که خطر داشتند، اما پیامبر آنها را مراقبت میکرد و زیر نظر داشت؛ مثل عبداللَّهبناُبی. عبداللَّهبناُبی - منافق درجه یک - علیه پیامبر توطئه هم میکرد؛ لیکن پیامبر فقط او را زیر نظر داشت، کاری به کار او نداشت و تا اواخر عمر پیامبر هم بود. اندکی قبل از وفات پیامبر، عبداللَّه اُبی از دنیا رفت؛ اما پیامبر او را تحمّل میکرد. اینها دشمنانی بودند که از ناحیه آنها حکومت و نظام اسلامی و جامعه اسلامی مورد تهدید جدّی واقع نمیشد. اما پیامبر با دشمنانی که از ناحیه آنها خطر وجود داشت، بهشدّت سختگیر بود. همان آدم مهربان، همان آدم دلرحم، همان آدم پرگذشت و با اغماض، دستور داد که خائنان بنیقریظه را - که چند صد نفر میشدند - در یک روز به قتل رساندند و بنینضیر و بنیقینقاع را بیرون راندند. و خیبر را فتح کردند؛ چون اینها دشمنان خطرناکی بودند. ۷۹/۲/۲۳
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۲۴رجب سال ۷ق
🏳فتح قلعهی خیبر
🏳توسط امیرالمومنین
💠رهبرانقلاب
‼️گاهی بنای حقیقت، با شجاع نبودن انسانها - بخصوص اگر دارای منزلت و مرتبهای در جامعه باشند - فرو میریزد. به عبارت دیگر، گاهی حقّی بهخاطر شجاع نبودن یک انسان در اظهارنظرش، ناحق میشود و باطلی به کسوت حق درمیآید. اینجا اگر شجاعت اخلاقی، شجاعت اجتماعی و شجاعت در عرصه زندگی - که بالاتر از شجاعت در میدان جنگ است - وجود داشته باشد، چنین مسائلی پیش نمیآید. امیرالمؤمنین علیهالصّلاةوالسّلام که بزرگترینِ شجاعان بود، در میدان جنگ هرگز به هیچ دشمنی پشت نکرد. این، ارزش کمی نیست. شما در داستان جنگهای صدر اسلام - در جنگ خندق که همه به خود لرزیدند و علی جلو رفت؛ در فتح خیبر، در احد، در بدر و در حُنین - شجاعت امیرالمؤمنین علیهالصّلاةوالسّلام را میبینید. آن حضرت در بعضی از این جنگها، بیستوچهار ساله بوده، در بعضی جنگها بیستوپنج ساله بوده و در بعضی جنگها سی سال بیشتر نداشته است. یک جوان بیست و هفت، هشت ساله، با شجاعت خود در میدان جنگ، اسلام را پیروز کرد و آن عظمتها را آفرید! ۷۴/۱۱/۲۰
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini
🗓۲۵ ماه رجب سال ۱۸۳ق
🏴شهادت امام کاظم (ع)
💠رهبرانقلاب
‼️ما خیال میکنیم موسی بن جعفر، یک آقاى مظلوم بى سر و صداى سر به زیرى در مدینه بودیک آدمى که فقط مسأله مىگوید، کارى به حکومت و مبارزهى سیاسى ندارد که زیر چنین فشارهایى قرار نمىگیرد بخاطر مساله گویی رفتند او را زندانى کردند و بعد مسموم کردند، از دنیا رفت، همین و بس، قضیه این نبود. قضیه یک مبارزهى طولانى تشکیلاتى، یک مبارزهاى با داشتن افراد زیاد در تمام آفاق اسلامى بود! ۶۴/۱/۲۳
‼️یکوقتی هارون به موسی بن جعفر گفت که میخواهم فدک را به شما برگردانم، بگو حدود فدک چقدرست؟ خب معلوم است که این یک فریب است، حضرت هم بنا کرد حدود فدک را معین کردن بطوریکه تمام کشور اسلامی آن روز را در بر میگرفت؛ مسئله نخلستان فدک نبود، مسئله خلافت پیغمبر بود؛ مسئله حکومت اسلامی بود، حضرت میخواست به هارون بفهماند که حکومت مال ماست و تو آنرا گرفتهای، اینرا هارون فهمید اما اینرا امروز هم شیعه موسی بن جعفر بعداز ۱۴۰۰سال نمیفهمد و باید به زور به او فهماند، لذا هارون این موضوع را فهمید و در همان مجلس تصمیم به قتل حضرت گرفت! ۵۱/۱۱/۲۴
#نشربامنبع
@Jahade_tabeini