🔸ترتیل صفحه 77 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌺قرآن ترجمه المیزان🌺 سوره 4 سوره مبارکه النساء صفحه 77 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا (1) اى مردم! از پروردگارتان پروا کنيد، همان که شما را از يک تن آفريد، و جفتش را از جنس او خلق کرد، و از آن دو، مردان و زنان بسيارى منتشر ساخت; و از خدا که به [نام ]او از يکديگر درخواست مى کنيد و نيز [از تضييع حقوق ]خويشاندان پروا کنيد; همانا خدا همواره مراقب شماست. (1) وَآتُوا الْيَتَامَىٰ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلَا تَتَبَدَّلُوا الْخَبِيثَ بِالطَّيِّبِ ۖ وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَهُمْ إِلَىٰ أَمْوَالِكُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ حُوبًا كَبِيرًا (2) و اموال يتيمان را [بعد از بلوغشان ]به آنان بدهيد و اموالِ نامرغوب [خود ]را با اموال مرغوب [آنها ]عوض نکنيد، و اموال يتيمان را با اموال خويش نخوريد، همانا اين گناهى بزرگ است. (2) وَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تُقْسِطُوا فِي الْيَتَامَىٰ فَانْكِحُوا مَا طَابَ لَكُمْ مِنَ النِّسَاءِ مَثْنَىٰ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَلَّا تَعُولُوا (3) و اگر مى ترسيد که درباره دختران يتيم [در صورت ازدواج با آنان ]به عدالت رفتار نکنيد با زنان [غير يتيم ]که مورد پسند شما باشند دو تا دو تا و سه تا سه تا و چهار تا چهار تا ازدواج کنيد. و اگر مى ترسيد که به عدالت عمل نکنيد با يکى [ازدواج کنيد ]و يا [به ]زنانى که مالکشان هستيد [اکتفا نماييد]. اين دستور به دورى شما از انحراف نزديک تر است. (3) وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً ۚ فَإِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْءٍ مِنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِيئًا مَرِيئًا (4) و مهر زنان را با طيب خاطر به آنان بدهيد، پس اگر چيزى از آن را با طيب خاطر به شما بخشيدند آن را بخوريد گوارايتان باد. (4) وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا (5) و اموال خود را که خدا وسيله قوام [زندگى ]شما قرار داده است به سفيهان ندهيد و از درآمدِ آن خوراکشان دهيد و آنان را بپوشانيد، و با آنان سخنى پسنديده بگوئيد. (5) وَابْتَلُوا الْيَتَامَىٰ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلَا تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَنْ يَكْبَرُوا ۚ وَمَنْ كَانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ ۖ وَمَنْ كَانَ فَقِيرًا فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَيْهِمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِيبًا (6) و يتيمان را [از جهت رشد فکرى ]امتحان کنيد تا وقتى که به سنّ ازدواج برسند، پس اگر رشد فکرى در آنان احساس کرديد اموالشان را به آنان واگذار کنيد و آن را از روى اسراف و براى پيشدستى کردن بر آنان که مبادا بزرگ شوند [و اموالشان را بخواهند ]خرج نکنيد. و هر کس که بى نياز باشد بايد [از مصرف مال يتيم ]خوددارى کند، و هر کس نيازمند باشد بايد به طور پسنديده [از آن ]مصرف کند، پس وقتى اموالشان را به آنان واگذار کرديد بر آنان شاهد بگيريد. و خدا براى حساب رسمى کافى است. (6) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌺نکته تفسیری صفحه ۷۷:🌺 مهریه: یكی از سنت‏های پیامبر اسلام صلوات الله علیه پیوند ازدواج است. این پیوند مبارك، قوانین و آداب و رسومی دارد كه قرآن و پیشوایان دین آنها را برای ما توضیح داده‏اند. از جمله ی آداب و رسوم ازدواج، مهریه است. مهریه، پول یا چیز ارزشمند دیگری است كه مرد به نشانه ی علاقه ی به زن، به او پیش كش می‏كند. شاید برخی از افراد بی‏اطلاع گمان می‏كنند كه دادن و گرفتن مهریه، کار درستی نیست؛ زیرا زن، كالای فروختنی نیست كه در ازای آن مبلغی پرداخت شود. این تصوّر امّا كاملاً اشتباه است؛ زیرا مهریه به هیچ‏وجه مبلغ زن نیست و اصلاً ازدواج، معامله نیست؛ بلكه این رسم، دو علت مهم دارد: یکم این‏كه مرد با پیشكش كردن مال یا چیز باارزش، عشق و محبت خود را به زنِ مورد علاقه‏اش نشان می‏دهد؛ دوم این‏كه مهریه، یك پشتوانه ی مالی برای زن محسوب می‏شود تا در زمان مورد نیاز، از آن استفاده كند؛ چرا‏كه زنان معمولاً بیشتر از مردان، از آسیب‏های اجتماعی زیان می بینند. به همین سبب، دادن و گرفتن مهریه، رسمی كاملاً منطقی است كه عقل آن را تأیید می‏كند. البته خوب است كه اندازه ی مهریه، زیاد نباشد و مرد توان پرداخت آن را داشته باشد. بر خلاف آنچه برخی می‏پندارند، تعیین مهریه‏های بسیار زیاد، باعث استحكام زندگی زناشویی نمی‏شود؛ بلكه در هر زمانی ممكن است زن آن را از شوهرش بخواهد و او توان پرداخت آن را نداشته باشد و همین موجب اختلاف در خانواده شود. به همین علّت شاید امام علی علیه السلام فرموده است: «مهریه ی زنان را بیش از اندازه زیاد نگیرید كه موجب اختلاف می‏شود.» حتی پیشوایان ما توصیه كرده‏اند كه تا حدی كه ممكن و منطقی است، مهریه سبك گرفته شود تا مرد بتواند آن را پرداخت كند و پیوند ازدواج به راحت سر بگیرد. در روایاتی كه از امامان نقل شده، می‏خوانیم كه «از مباركی زن، مهریه ی کم اوست.» 1 - وسايل الشيعه، ج21، ص253 2- وسايل الشيعه، ج21، ص252.( براي اطلاع بيشتر از اين مطلب ر.ك. به وسايل الشيعه، ج21، ص239: ابواب المهور)متن فوق از تفاسير نمونه و نور، ذيل آيه مورد بحث اقتباس شده است. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🎥 #جان_کلام 💢 راز بی میل شدن برای انجام گناه...‼️ #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج 🕌 مجموعه کانون قرآن اردکان ┄┅┅┅❀💠❀┅┅┅┄ ڪانال اطلاع رسانی ڪانون نشر و تعلیم قرآن ڪریم اردکان ➣•°https://eitaa.com/joinchat/82182144Ce2b8d65a47

۳ ویژگی رفیق خوب... #رفیق #امام_صادق #آنتی_فتنه   ━━═━━⊰❀🦋 @KanoonQuran

صفحه ۷۸ مصحف شریف سوره مبارکه نساء #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه ۷۸ قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : بیات 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

قرآن ترجمه المیزان سوره 4 سوره مبارکه النساء صفحه 78 لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ ۚ نَصِيبًا مَفْرُوضًا (7) مردان از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان نزديک ترشان باقى گذاشته اند سهمى دارند، و زنان نيز از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان نزديک ترشان باقى گذاشته اند سهمى دارند، خواه آن مال کم باشد يا زياد، که اين سهمى مقرّر است. (7) وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُو الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا (8) و هنگامى که خويشاوندان و يتيمان و مسکينان بر سر تقسيم [ارث ]حاضر شدند چيزى از آن به ايشان عطا کنيد و يا آنان سخنى پسنديده بگوئيد. (8) وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَلْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا (9) و کسانى که اگر پس از خود فرزندانى ناتوان برجاى بگذارند بر [تباه شدن ]آنان مى ترسند، بايد [از تضييع حقوق يتيمان ]بيم داشته باشند; پس بايد از خدا پروا کنند و بايد سخنى استوار بگويند. (9) إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَىٰ ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا ۖ وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا (10) همانا کسانى که اموال يتيمان را به ستم مى خورند جز اين نيست که شکم خود را از آتش پر مى کنند و به زودى در آتشى برافروخته خواهند سوخت. (10) يُوصِيكُمُ اللَّهُ فِي أَوْلَادِكُمْ ۖ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ ۚ فَإِنْ كُنَّ نِسَاءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ ۖ وَإِنْ كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ ۚ وَلِأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِنْ كَانَ لَهُ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلِأُمِّهِ الثُّلُثُ ۚ فَإِنْ كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ لَا تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا ۚ فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (11) خدا به شما درباره فرزندانتان سفارش مى کند که سهم پسر [از ارث ]به قدر سهم دو دختر است. پس اگر فرزندان فقط دختر و بيش از دو تن باشند، دو سوّم ترکه سهم آنان است، و اگر يکى باشد نصف ترکه سهم او است. و سهم هر يک از پدر و مادر متوفىّ اگر فرزندى داشته باشد يک ششم است. پس اگر فرزندى نداشته باشد و فقط پدر و مادرش از او ارث ببرند سهم مادرش يک سوّم است. پس اگر برادرانى داشته باشد سهم مادرش يک ششم است. [اين تقسيم ارث ]بعد از [تنفيذ ]وصيّتى است که او مى کند يا دينى [که استثنا ميشود]. شما نمى دانيد پدران و فرزندانتان [که وفات مى يابند ]کدامشان برايتان نفع بيشترى دارند [ولى بدانيد که در راه خير وصيّت مى کند براى شما نفع معنوى بيشترى دارد. اين سهم بندى ارث حکمى است قطعى از جانب خدا. همانا خدا دانا و حکيم است. (11) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

نکته تفسیری صفحه ۷۸: وصیت و ارث: اسلام، دینی است كه برای تمام امور زندگی انسان برنامه‏ریزی كرده است. این برنامه ی كامل، از پیش از ولادت انسان آغاز می‏شود و تا پس از وفات او ادامه می یابد. یكی از دستورهای مهم اسلام، مربوط به اموالیست كه انسان پس از مرگش به جای می‏گذارد. به طور كلّی، دو قانون در این مورد وجود دارد: الفـ وصیت: هر كس می‏تواند پیش از مرگ خود، در مورد یك سوم اموالش وصیت كند؛ یعنی سفارش كند كه آن را پس از مرگش در راه معینی كه مورد نظر اوست، خرج كنند؛ مثلاً به فقرا بدهند؛ یا با آن، مدرسه، مسجد یا درمانگاه بسازند؛ یا آن را به شخص خاصی از بستگان یا دیگران بدهند. البته وصیت باید عادلانه و دور از هر گونه ظلم و جور باشد. یعنی شخص وصیت‏كننده در بیش از یك سوم دارایی‏اش وصیت نكند و وصیت او از روی هوا و هوس و دوستی‏ها و دشمنی‏های غیرخدایی نباشد. حتی در بعضی موارد كه وارثان نیازمندند، دستور داده شده كه در كمتر از یك سوم دارایی وصیت شود تا بیشتر آن به بازماندگان برسد. این موضوع آن‏قدر اهمیت دارد كه در حدیثی می‏خوانیم: «یكی از مسلمانان مدینه از دنیا رفت و فرزندان كوچكی از خود بر جای گذاشت؛ با اینهمه، پیش از مرگ، تمام اموالش را در راه خدا صرف كرده بود. هنگامی كه پیامبر اکرم صلوات الله علیه از این موضوع آگاه شد، فرمود: اگر من پیشتر آگاه شده بودم، اجازه نمی‏دادم او را در قبرستان مسلمانان دفن كنید؛ زیرا بچه‏های كوچك خود را رها كرده تا گدایی كنند!» ب- ارث: پس از مرگ هر مسلمان، مبلغ مورد وصیت و بدهی‏های او را از دارایی‏اش كم می‏کنند، و باقیمانده ی اموالی كه بر جای گذاشته، طبق قانون خدا تقسیم می‏شود و به بازماندگان به ارث می‏رسد. خداوند در این آیه و آیه ی بعد، بخش مهمّی از قانون ارث را توضیح داده است. قانون ارث، بسیار مفصّل است؛ ولی در اینجا فقط به یك نكته اشاره می‏كنیم، و آن، علّت دو برابر بودن ارث مرد نسبت به زن است. بسیاری از افراد ناآگاه از این مطلب نتیجه گرفته‏اند كه اسلام در قانون ارث، از مردها حمایت كرده است؛ در حالی‏ كه اگر نگوییم كه اسلام در این مورد از زن‏ها طرفداری كرده، بی شک باید به تساوی حقوق زن و مرد قائل شویم؛ زیرا طبق قانون شرع، خرج و مخارج زندگی زن، به عهده ی شوهر یا سرپرست اوست. همچنین زن‏ها در ابتدای ازدواج، مبلغی به نام مهریه دریافت می‏كنند. از این رو معمولاً ارثیه و مهریه ی زن، نوعی پس‏انداز او محسوب می‏شود؛ در حالی‏ كه مردها وظیفه دارند خرجی زن و افراد تحت تكفّل خود را بدهند. بدین ترتیب، در بسیاری از مواقع، بیشتر ارثیه‏ای كه به آنان می‏رسد، خرج زن و فرزندشان می‏شود؛ نه خودشان. 1 - اين متن از تفسير نمونه، ج1، ص618 و ج3، ص290 اقتباس شده است. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛