برای شکتن اجسام سخت رعایت نکات پایین بسیار مهم است: •    قبل از آنکه شروع به عملیات خود برای شکستن جسم بکنید مدتی را در سکوت مطلق و تمرکز بگذرانید. •    یادتان باشد که نفس های عمیق بکشید. اینکار قدرت شما را بالا می برد. •    تلاش کنید با قدرت گیری از محور زیر ناف، آن را به سمت دست و یا پای خود هدایت کنید (قدرت درونی). •    دقیقاً نقطه ای را که می خواهید به آنجا ضربه بزنید تحت نفوذ نگاه قرار داده و از این طریق نیروی ضربه ای خود را برای انتقال به آن نقطه آماده نمائید. •    در حین ضربه زدن با صدای بلند عمل باز دم و خروج هوا را انجام دهید. در اینجا ذکر این نکته ضروری است که درصورتیکه برای انجام این کار آمادگی کافی ندارید از آن اجتناب کنید زیرا احتمال آسیب دیدگی تان بسیار بالا خواهد بود.

شکستن اجسام در هنرهای رزمی

شاید شما هم افرادی را دیده باشید که سر خود را به دیوار ها می زنند و آنها را خورد می کنند، با پا و دست هایشان مصالح ساختمانی مانند آجر، کاشی، بلوک و یا هر چیز دیگری را می شکنند. به نظر شما چه معجزه ای اتفاق می افتد که این رزمی کارها با انجام این کارهای خطرناک سر از بیمارستان در نمی آورند؟ احتمال دارد این صحنه، نفس تان را بند بیاورد: فردی با همه‌ نیرو و توان آماده‌ جهش، هدف را زیر نظر دارد. روی سر شریکش یک آجر سیمانی ضخیم گذاشته شده است. ناگهان تندتر از یک تیرانداز، بازوی خود را به کار انداخته و با فریاد "کیایی"، خاموشی سنگین را در هم می‌شکند و دستش همانند تیغ برنده‌ای در میان سنگ سخت ساختمانی فرود می‌آید. فردی که به عنوان حامل به کار رفته است آرام گرد و خاک را از روی سرش پاک می‌کند و دست‌هایش را با فروتنی به هم می‌بندد و در برابر افراد حاضر سر فرود می‌آورد.

اما به نظر شما واقعیت این کار چیست؟ این کار برای سرگرمی و با تردستی انجام می شود یا اینکه استعداد و موهبتی معجزه‌گر دارد؟ "آنتوان باگادی" هیچ وجه تشابهی با تردست یا جادوگر نداشت. او که نایب قهرمان کاراته‌ فرانسه در سال 1985 میلادی و با شغل آمارگر زیست‌شناسی در مرکز پژوهش‌های علمی فرانسه کار می کرد با وجود اینکه اجازه می‌داد آجرها را روی ستون فقراتش خرد کنند و یا با ضربه‌ پا تخته‌ ضخیمی را به دو نیم می‌کرد، در رؤیا زندگی نمی‌کرد. با شرکت در برنامه‌های سرگرم کننده‌ تلویزیونی ومجالس نمایشی، در هر جا که هنر خود را در معرض نمایش می‌گذاشت پرده از رازها بر می‌داشت. وی با لبخندی در گوشه‌ی لب، نه شکل ظاهری نامعمولی داشت و نه بیننده را به یاد نیروهای شگفت می‌انداخت. ولی این عملیات نتیجه‌ تمرین‌های طولانی ماهیچه، تمرکز فکری، و کاربرد شیوه‌ای بسیار دقیق به نام «شیواری» است که در زبان ژاپنی به معنای "عملیات شکستنی" است. این تمرینات امکان اندازه‌گیری کارایی ضربات در کاراته، تکواندو، کونگ‌فو، و دیگر هنرهای رزمی را می‌دهد. با این وجود، هیچ امکانی ندارد که در هنگام ورود شما به ورزش کاراته و در حالی که هنوز یک رزمی کار آماتور هستید بخواهید که شروع به انجام همچین کارهایی بکنید. دقت، سرعت عمل، و توان ضربه تنها در سایه‌ سال‌ها تمرین حاصل می‌شود. حتی بهتر است ابتدا کمربند سیاه و تجربه‌ آن را به دست آورد، سپس به شکستن مصالح ساختمانی اقدام کرد. به طور کلی باید توانا به تسلط بر کم‌ترین حرکت از کوچک‌ترین جزء بدن، از انگشتان پا تا نوک سررا دارا بود. به نظر افراد باتجربه، همه‌ بخش‌های بدن، پیشانی، پاشنه، کف پا، نوک پا، آرنج، استخوان ساق، پشت پا، و قسمت باریک دست برای شکستن مصالح مناسب هستند. اما به نظر شما چه چیزی باعث می شود که چنین کسانی که ظاهری کاملا عادی داشته و بدنشان همانند همه از گوشت و خون درست شده است وقتی می خواهند که ضرباتی را وارد کنند هیچ جای بدنشان نمی شکند و کارشان به بیمارستان کشیده نمی شود؟ می‌گویند این کار به تمرکز بستگی دارد که نشان دهنده‌ نیرویی جادویی و روحیه‌ای فولادی است. آیا این خرد کنندگان آجر در چنان حالت خلسه‌ای هستند که درد را احساس نمی‌کنند؟   برای شروع کار، فقط ضربه زدن به هر چیزی که در دسترستان باشد کافی نیست. هر رزمی کار خوبی وقتی که می خواهد ضربه ای را بزند به طور تقریبی محلی که می خواهد به آن ضربه بزند را هدف می گیرد، برای آن آماده می شود و تمرکز خود را بر روی آن منعطف می سازد. شکستن تخته چوبی به ضخامت دو سانتیمتر، به طول 30 سانتیمتر، و عرض 15 سانتیمتر مستلزم اعمال نیرویی برابر با 500 نیوتون است. این میزان برای شکستن پاره‌ای از سیمان به همین ابعاد به 3000 نیوتون افزایش می‌یابد. چنانچه ضربه با نوک انگشتان زده شود شدیدتر از ضربه با تمام دست است و علت آن هم به سادگی این است که هر چه نقطه‌ تماس کوچک‌تر باشد فشار وارد شده چند برابر می‌شود. در چنین وضعیتی، آجر و سفال مانند یک بیسکویت ترک بر می‌دارد ولی استخوان‌های کاراته‌باز شکسته نمی‌شوند. عمل وی به اندازه‌ کافی تند بوده و موج ضربه‌ای ایجاد شده بسیار تند از انگشتان وی گذشته و در جسم مورد نظر وارد شده است و دردی که از زدن این ضربه احساس می‌کند بیش‌تر از درد یک تلنگر نیست. با این توضیحات، این امر چیز دشوار و پیچیده‌ای به نظر نمی‌رسد و این ممکن است آوازه‌ افسانه‌ای بروس لی، جکی چان، و دیگر همکارانشان را خدشه‌دار کند.

استاد ماساتاتسو اویاما می گوید : بدون تمرین امکان اثبات نیست بدون اثبات امکان اعتماد نیست و بدون اعتماد کسی نمی تواند قابل احترام باشد.

چرا می گویند کیوکوشین بهترین سبک است؟

اکنون با روی آوردن بیشتر افراد به دنیای هنرهای رزمی این سوال پیش می آید که کدام یک از هنرهای رزمی بهترین سبک را دارند؟ تعداد زیادی از کارشناسان و متخصصین هنرهای رزمی بر این باوراند که کیوکوشین بهترین سبک رزمی می باشد. دلیل آنها برای انتخاب کیوکوشین به عنوان بهترین سبک این است که می گویند چون در گذشته و اکنون پیدایش سبک نیروی وارده سایه روشنی بر روی دیگر سبک ها بوده و حتی می توان گفت که اکثر سبک های جدید از تئوری کیوکوشین بهره برده اند و یبک های دیگر بعد از شکست مطیع شده اند. در ادامه نگاهی کلی به فواید کیوکوشین خواهیم انداخت: • کیوکوشین را می توان اولین سبک مبتنی بر محور دایره دانست. • رزمی کاران کیوکوشین از استقامت بالایی برخوردار هستند. • به بالا رفتن انرژی درونی کمک می کند. • تنفس رزمی کار بر مبنای علمی بهبود خواهد یافت. • داشتن تمرکز زیاد در کمیته، کاتا و همچنین کیهون و تمشیواری. • کیوکوشین باعث پاک شدن قلب از سیاهی شده و رزمی کار را به پاکی همچون لباس سفید کاراته باز می گرداند. • پیچیده بودن ضربات و ترکیب دست و پا جهت کم شدن ضد حمله. • یک کیوکوشین کار صبور بوده و هیچ گاه خشمگین نمی شود. • بعد از هزار بار تمرین هر یک از تکنیک ها آنها جا افتاده و می توان از آنها به صورت غریزی در ضد حمله ها استفاده کرد. • دفاع شخصی پیچیده تر شده و ضربات تخریبی خواهند شد. ماس اویاما که او را پدر کیوکوشین می دانند جمله جالبی در مورد یادگیری آن گفته است: " یادگیری هنرهای رزمی همانند صعود از سربالایی می باشد، به همین جهت نیازمند تلاش زیاد و بی وقفه هستیم." "انسان ترسو روزی هزار بار می میرد اما انسان شجاع تنها یک بار مزه مرگ را احساس می کند." اکنون کسی که تمرینات مورد نیاز برای حتی یک کمیته ساده را ندارد چگونه قادر خواهد بود که با توجه به پیشرفت های دیگر سبک ها در مقابل آنها قرار بگیرد. در زمان اویاما تمرینات بهتر و شدیدتری انجام می شد و رزمی کار پس از آنکه به خوبی در آن ذوب شده، صیقل خورده و با چکش خوری همانند یک شمشیر برنده و محکم می شد. افرادی که وارد دنیای کیوکوشین کاراته می شوند پس از چند سال تمرین مانند آهنی فولادی می شوند، همانگونه که فکر و روح و جسم رزمی کار مانند فولاد غیر قابل نفوذ است و همیشه پاک خواهد ماند. البته باید به تست های انجام شده در مبارزات این سبک ها نیز اشاره ای داشته باشیم. برای مثال، مسابقاتی که بین همه سبک ها با کیوکوشین در زمان سوسای اویاما برگذار شد و همچنین شکست همه سبک ها بر سوسای در زمان او و مبارزات شاگردان مازودا و همچنین شرکت کیوکوشینکارهای مطرح در سال های اخیر در مسابقات کیوان و یو اف سی مانند اندی هوگ و فرانسیسکو فیلهو می باشد. مسابقاتی که بین همه سبکها با کیوکوشین در زمان سوسای اویاما-اوس برگذار شد و همچنین شکست همه سبکها بر سوسای در زمان او و مبارزات شاگردان مازودا و همچنین شرکت کیوکوشین کارهای مطرح در سالهای اخیر در مسابقات کیوان و یو اف سی مانند تکسیرا-اندی هوگ وفرانچسکو فیلهو می باشد.

اصولی اساسی که باید در تمرینات کاراته آنها را رعایت کنید