می گردد و می گوید مطمئن هستم که D.L.C در آینده ای نه چندان دور در ادارات پلیس سراسر دنیا بکار گرفته می شود.

#کومیته #کاراته @karatehzanjan

چوجون میاگی (به ژاپنی: 宮城 長順) (۲۵ آوریل ۱۸۸۸ در ناها، اوکیناوا — ۸ اکتبر ۱۹۵۳ در اوکیناوا) کاراته‌کای اوکیناوایی بود که سبک گوجوریو را در اواخر سال ۱۹۲۰ پدید آورد. میاگی در سال ۱۹۳۱ در اقامتگاهی واقع در توکیو با گوگن یاماگوچی که بعدها معرف اصلی سبک گوجوریو در ژاپن شد آشنا شد.

چوجون میاگی در سال ۱۹۳۸ زادهٔ ۲۵ آوریل ۱۸۸۸ ناها, اوکیناوا درگذشت ۸ اکتبر ۱۹۵۳ (در سن ۶۵ سالگی) اوکیناوا سبک گوجوریو استاد(ها) کانریو هیگااونا, ریوکو آراگاکی رده سوکه, بنیانگذار گوجوریو شاگردان گوگن یاماگوچی, سیکو هیگا, سیکیچی توگوچی, سو نی چو,[۱] ئه‌ایچی میازاتو, میتوکو یاگی اوایل زندگی میاگی در۲۵ آوریل ۱۸۸۸ در هیگاشیماچی شهر ناها در اوکیناوا در خانواده‌ای ثروتمند و بازرگان به دنیا آمد. او در ۹ سالگی (یا ۱۴ سالگی) تمرین کاراته را شروع کرد. او ابتدا از ریوکو آراگاکی آموزش می‌دید و همو بود که او را در ۱۴ سالگی با کانریو هیگااونا (هیگاشیونا) آشنا کرد. میاگی دوره‌ای سخت و طولانی از آموزش‌های هیگاشیونا را پشت سر گذاشت.این آموزش‌ها با وقفه‌ای ۲ ساله از ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۲ همراه بود که در آن مدت، میاگی در میاکونوجو، میازاکی به خدمت نظامی مشغول بود. مرگ میاگی در سال ۱۹۵۱ برای اولین بار دچار حمله قلبی شد و در ۸ اکتبر ۱۹۵۳ میلادی در اوکیناوا به خاطر حمله قلبی دوم درگذشت. از شاگردان مهم او در آن زمان می‌توان به سیکو هیگا (قدیمی‌ترین شاگرد او که شاگرد کانریو هیگااونا هم بود)، میازاتو ئه‌ایچی (بنیان‌گذار دوجوی جوندوکان)، میتوکو یاگی (بنیان‌گذار دوجوی میبوکان، کسی که گی (لباس کاراته) و اوبی (کمربند) چوجون میاگی را از خانواده‌اش دریافت کرد)، سیگیچی توگوچی (بنیان‌گذار شوری‌کان گوجوریو) و گوگن یاماگوچی از خاک اصلی ژاپن اشاره کرد که انجمن کاراته گوجوریو گوجوکای را بنیان نهاد و مبلغ اصلی گوجوریو در خاک ژاپن بود. بعدها گوگن یاماگوچی نزد میتوکو یاگی به تمرین بیشتر کاتا پرداخت. او شاگردان دیگری را نیز پرورش داد که سبک‌های دیگری پدید آوردند؛ همچون شیمابوکو تاتسو که ایشین‌ریو را پدید آورد.[۲] جانشین سیکیچی توگوچی چنین گفته است:[۳] "بگذارید در ابتدا بگویم که میاگی، مرا جانشین قرار نداد. هیچ‌کس دیگر را هم جانشین خود نکرد. برخی می‌گویند که میاگی آنها را بطور خصوصی جانشین خود خوانده‌است اما این سخنان مضحک و بی‌احترامی به یاد اوست. او هیچگاه دربرابر دیگران کسی را جانشین خود ننامید. اگر کسی را انتخاب می‌کرد احتمالاً شاگردی قدیمی می‌بود و در حضور دیگران نیز عنوان می‌شد. میاگی کسی نبود که کاری را برحسب اتفاق و بدون تفکر انجام دهد؛ کارهای او با کنکاش و دقت فراوان بود. این منطقی به نظر می‌رسد که چون میاگی به کسی رتبه دان نمی‌داد پس جانشینی نیز برای خود مشخص نکرده‌باشد. احساس می‌کنم که میاگی به خاطر ادعاهای مسخره زیاد در این‌باره در قبر بر خود می‌پیچد."

استاد جیتسومی گوگن یاماگوچی (اوس)

استاد جیتسومی گوگن یاماگوچی مؤسس انجمن بین‌المللی گوجوکای کاراته‌ و از شناخته‌ترین اساتیدی است که در ژاپن (سرزمین اصلی) ظهور کرد و یکی از بزرگترین افتخارات وی کسب مدال لیاقت (Ranju Houshou) از امپراطور ژاپن برای تلاش و مشارکت در گسترش جهانی هنرهای رزمی ژاپن در سال 1968 می‌باشد. وی متولد دهکده‌ی میاکونوجو (نزدیک شهر کاگوشیما) از توابع استان میازاکی‌کن جزیره‌ی کیوشو به تاریخ بیستم ژانویه سال 1909 می‌باشد. در پنجمین سال مدرسه ابتدایی تمریناتش را در کاراته و تحت راهنمایی‌های شخصی به نام تاکه‌ئو ماروتا (Takeo Maruta) که نجاری از اُکیناوا بود آغاز نمود. کاراته‌ای که ماروتا تمرین می‌کرد روش گوجوریو بود. جیتسومی نامی بود که توسط پدرش توکوتارو به وی داده شد. توکوتارو تاجر و بعدها معلم مدرسه‌ای بود که مادر گوگن یاماگوچی یعنی خانم یوشی‌ماتسو در آن تحصیل می‌نمود. گوگن فرزند سوم از ده فرزند این زوج ژاپنی که خانواده‌ای پرجمعیت به شمار می‌رفتند بود. یاماگوچی دارای جثه‌ای ریزنقش بود و با قدی در حدود 155 سانتیمتر و وزن تقریبی 73 کیلوگرم در دنیای کاراته به نام گربه (The Cat) مشهور بود. این نام اولین بار توسط مجله‌‌ی رزمی امریکایی ( امریکن گی - American Gi ) بخاطر داشتن موهای بلند و خصوصاً طرز خاص راه رفتنش با کیمونو که همیشه به تن داشت به وی داده شد. گوگن یاماگوچی به تنهایی کاراته‌ی گوجوریو را در سرتاسر جهان به همگان معرفی و گسترش داد. امروزه صدها هزار نفر بصورت سنتی و یا ورزشی در دوجوهای مختلف به تمرین این روش از کاراته مشغول می‌باشند. یاماگوچی به همراه فرزند خود گوسی - 1949 یاماگوچی در مصاحبه‌ای که با رولان گاياك (Rolland Gaillac) خبرنگار مجله‌ی معروف فرانسه زبان کاراته به تاریخ آوریل 1977 داشت در پاسخ سؤالی که چرا شما را گربه خطاب می‌کنند چنین اظهار نموده بود:

ای مرد جوان، حتی اگر امروز می‌شد که با من مبارزه کنی، مطمئناً خیلی سریع میتوانستم میزان قدرت کی (انرژی درونی) شما را متوجه بشوم و نتیجتاً خیلی سریع متوجه میزان مهارت شما در مبارزه خواهم شد. این در واقع کیفیت تمرینات من هستش و نه چیز دیگری ! شاید به این خاطر مرا گربه می‌خوانند !!" همانطور که گفته شد یاماگوچی تمرینات خود را در سن یازده سالگی نزد استاد ماروتا آغاز نمود. ماروتا از شاگردان استاد چوجون میاگی بود. در سال 1929 یاماگوچی به همراه دوست خود جیتسویی یوگی (Jitsuei Yogi) و تنی چند از دیگر شاگردان بطور رسمی از استاد میاگی برای عزیمت به ژاپن دعوت بعمل آوردند. میاگی در زمان اقامت در شهر کیوتو، در منزل یوگی اقامت گزید و از دوجو دانشگاه‌های کانسای، اُساکا، ریتسومی‌کان،‌ کیوتو و دوشی‌شا بازدید و تمرینات زیادی در دوجوها با شاگردان داشت. یاماگوچی دانشجوی رشته‌ی حقوق دانشگاه ریتسومی‌کان بود و به سال 1930 با همکاری دوست خود یوگی دوجوی آنجا را نیز تأسیس نموده و نام انجمن تحقیقات کاراته ریتسومی‌کان را برای آن برگزیده بودند. از باشگاه کاراته ریتسومی‌کان می‌توان بعنوان اولین باشگاهی که در غرب ژاپن شروع به تعلیم روش ناهاته نمود نام برد. یوگی و یاماگوچی هر دو در این دوجو مشغول تمرین با میاگی بودند. از راست: مانزو ایواتا،‌ کنی مابونی،‌ هیرونوری اُتسوکا، گوگن یاماگوچی و هیرونوشی کینجو میاگی بطور رسمی مسئولیت ترویج گوجوریو را در سرزمین اصلی بعهده‌ی یاماگوچی گذارد. در اوایل دهه‌ی سی میلادی یاماگوچی لوگوی (نشان) رسمی گوجوریو را با الهام از مشت دست راست استاد میاگی طراحی و به همگان معرفی نمود. پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه به سال 1934 وی به پایه‌گذاری و طراحی مسابقات آزاد (جیو کومیته) مشغول شد. مسابقاتی که در حال حاضر در برخی از مدارس کاراته برگزار می‌شود، قوانین آن از ابداعات یاماگوچی بوده است. در سال 1935 انجمن گوجوکای کاراته ژاپن (Zen Nihon GojuKai Karatedo Kyukai) را بنیاد نمود، (بعدها این انجمن به دو شاخه‌ی JKF Gojukai و JGKA تقسیم شد). در این سال اولین فرزند وی نوریمی گوسِی (Norimi Gosei) - رییس تشکیلات گوجوکای امریکا – متولد شد. پس از تولد فرزندش، وی توسط دولت نظامی ژاپن جهت تدریس به نظامیان ژاپنی مستقر در چین راهی منچوری شد. در آنجا نظاميان بسياری را با كاراته و تكنيك‌های آن آشنا ساخت. در سال 1942 توسط ارتش شوروی بعنوان اسیر جنگی دستگیر و راهی کمپ اسرا می‌شود. در آنجا نیز بعنوان استاد کاراته شناسایی و مجبور به آموزش کاراته به افسران ارتش شوروی شد. گوشی‌هیروفومی در کنار خواهر خود واکاکو یاماگوچی پس از پایان جنگ در سال 1945 یاماگوچی آزاد و به وطن باز می‌گردد و در همان سال در توکیو و در محله‌ی نیپّوری Nippori دوجویی را افتتاح ولی متأسفانه چند ماه بعد در اثر آتش‌سوزی از بین می‌رود. مجدداً در محله‌ی سوگی‌نامی‌کو Suginami Ku و در نزدیکی خیابان پر رفت و آمد روپونگی Roppongi دوجوی کوچکی افتتاح و شروع به آموزش کاراته گوجوکای نمود. در سال 1950 در همان محله هونبو دوجوی گوجوکای را افتتاح نمود که در آن موقع تعداد نفرات زیر مجموعه سبک وی به 45000 عضو رسیده بود و از همان سال نیز انجمن هنرهای رزمی ژاپن (بوتوکوکای)‌ سبک وی را رسماً بعنوان یکی از سبک‌های استاندارد کاراته پذیرفت. در سال 1964 انجمن بین‌المللی گوجوکای کاراته I.K.G.A را بنیان نهاد. مدتی پس از آن بـــا همکاری اساتــید مشهور آن زمــــان یعنی هیرونوری اُتسوکا از وادو ریو، مانزو ایواتا از شیتو ریو (شرق ژاپن)، کِنِی مابونی از شیتو ریو (غرب ژاپن) و ماساتوشی ناکایاما از شوتوکان فدراسیون کاراته ژاپن J.K.F را تأسیس نمود که امروزه نیز با همان ساختار (چارت سازمانی) مشغول به کار است. تحت مدیریت او گوجوکای تبدیل به سازمانی بزرگ به نام انجمن بین‌المللی گوجوکای کاراته I.K.G.A گردید. این انجمن در اقصی نقاط دنیا فعالیت وسیعی داشته بطوری که در حال حاضر در بیش از 80 کشور عضو فعال دارد. در سال 1965 از سوی فدراسیون بین‌المللی هنرهای رزمی – Kokusai Budo Renmei – که ریاست آن بعهده‌ی شاهزاده هیگاشی‌گونی Higashiguni (از اعضای خاندان سلطنتی) بود به درجه شیهان نایل گردید. در همان سال رسماً کیهون کاتاهای تای‌کیوکو (دای ایچی، نی، ... دوسا – جونی‌نو کاتا) را به تمرینات شاگردان مبتدی اضافه نمود. گوگن یاماگوچی در بیستم ماه می سال 1989 (سی‌ام اردیبهشت 1370) با هشتاد سال سن درگذشت. از او پنج فرزند به نامهای گوسِی نوریمی، گوسِن کیوشو،‌ ماکی‌کو، گوشی هیروفومی و گوکیوکو واکاکو یاماگوچی باقی ماندند که همگی وارث کاراته‌ی او شدند. گوسِی نوریمی یاماگوچی سازمانی مشابه تشکیلات پدر در امریکا تأسیس نمود. گوسِن‌کیوشو نایب‌رییس شرکت هواپیمایی ژاپن JAL بود که مدتی پس از پدر در سال 1990 درگذشت. گوشی هیروفومی در حال

حاضر رییس تشکیلات I.K.G.A می‌باشد. دختر بزرگتر یاماگوچی یعنی ماکی‌کو قبل از پدر در سال 1980 در اثر عارضه سرطان درگذشت و نهایتا واکاکو (جوانترین خواهر) بارها به مقام قهرمانی کاتای ژاپن دست پیدا کرد.

🔶#تواضع و #فروتنی از نهادهای اصلی #کاراته 🔆چگونگـی برخـورد با استاد و دیگر هنرجویان در کلاسهای کاراته، احترام متقابل به یکدیگر، بسط تمامی آنها در سطح زندگی و جامعه بشری است که ارزشهای کاراته را نمایان میسازد. 🔶فلسفه کاراته در جهت پیشرفت و تعالی انسان میباشد، نه فنون نظامی برای شکست دشمن. این مساله هم جنبه‌های جسمی و هم جنبه های روحی را شامل میشود، بطور خلاصه باید گفت کاراته راه تکامل شخصیت فردی است» (این کاراته است- اویاما- ص36- چاپ 1984) ✨💫اوس💫✨ @karatehzanjan

ایپون شدن اورتون تکسیرا توسط sergey osipov باخت باور نکردنی غول برزیلی 💯 مبارزه‌ی بسیار زیبا و دیدنی حتما ببینید @karatehzanjan ⁨‌

چگونه در کاراته به درجه شودان (دان یک) برسیم؟

تقریبا می توان گفت که آرزوی تمام افرادی که وارد دنیای هنرهای رزمی و بخصوص کاراته شده اند این است که بتوانند به درجه شودان برسند. آنها به این دلیل آرزوی کمربند سیاه را می کنند که بگویند دیگر در این رشته ماهر شده و چیز دیگری برای یادگیری نداریم، در حالیکه هنوز به درک درستی از دنیای کاراته دست نیافته اند. به طور معمول و بسته به توانایی و پشتکار هر فرد حدود 3 تا 5 سال طول می کشد تا بتواند کمربند سیاه را بدست آورد. شاید این افراد بتوانند تکنیک های کاراته را به خوبی انجام دهند اما هنوز به این درک نرسیده اند که همانطور که بدنشان و مهارتهای تکنیکی شان به درجه ای از استادی رسیده درک و فهم آنها نیز به همان نسبت افزایش یابد. رسیدن به درجه شودان فقط به معنی انجام دادن تکنیک ها به صورت صحیح نیست. باید آگاهی شما نیز به همان نسبت افزایش یابد. عده ای فکر می کنند هر کس به درجه شودان برسد می توان او را یک استاد حرفه ای نامید در حالیکه رسیدن به دان یک به معنای استاد یا شاگرد نیست بلکه مرحله ای است که هر شخصی برای یادگیری کاراته واقعی باید از این مرحله عبور کند. برای درک بهتر درجه شودان باید به شما بگوییم وقتی که به درجه شودان می رسید همانند این است که دوران دبیرستان را به اتمام رسانده باشید، در حالیکه آرزوی بسیاری از افراد این است که برای یادگیری تخصصی تر وارد دانشگاه شوند. می توان سال اول دانشگاه را به درجه نیدان (دان دو) تشبیه کرد. در صورتیکه دانشگاه را تمام کند به درجه سان دان "دان 3" خواهد رسید. هنرجو در این مرحله می تواند به تدریس مشغول شود، در حالیکه اگر واقعا بخواهد به درجه استادی برسد هنوز چیزهایی برای یاد گیری تمکیلی وجود دارند.

در صورتی که فرد بخواهد این مهارت های تکمیلی را یاد بگیرد به درجه یادان (دان چهار) می رسد. در صورتی که باز بخواهد ادامه دهد و به درجه دکترا برسد به درجه گودان (دان پنج) خواهد رسید. در این مرحله رزمی کار استاد حرفه خود خواهد شد. البته در درجه یادان و گودان ( دان چهار و پنج) همانطور که او یک استاد است او یک شاگرد نیز می باشد. رسیدن به درجه دکترا به معنای پایان تحصیلات نیست. در این حالت او به تحصیلات خود ادامه داده و به درجه فوق دکترا می رسد به این مراحل پایانی کیوشی می گویند که در واقع درجات استاد بزرگ، روکودان و بالاتر می باشند. به همین صورت درجات کیو برای کسانی می باشد که در تجربه و شناخت کاراته جوان هستند. دست یافتن به درجه شودان به معنی بزرگ شدن در این موارد می باشد. در این حالت می توان گفت که رزمی کار از لحاظ عقلی و روحی به سطح بلوغ رسیده و به اندازه کافی در تکنیک ها ماهر شده که بتواند به جمع بزرگان راه پیدا کند. دوباره این نکته را یادآوری می کنیم که این درجه به معنای آن نیست که آن شخص به درجه کارشناسی رسیده باشد، بلکه به معنای این است که از او برای ادامه تحصیل انتظار می رود. در این حالت او به تدریس افراد تازه کار می پردازد. در باشگاههای سنتی رایج سن سی با شاگردان تازه وارد کاری ندارد و وظیفه تدریس به آنها را بر عهده شاگردان قدیمی تری که به درجه شودان یا بالاتر دست یافته اند قرار مید هد. در این حالت تا زمانیکه رزمی کاران به درجه شودان دست نیابند به صورت مستقیم زیر نظر مربی تعلیم داده نمی شوند.

برعکس نظر خیلی ها سن سی به معنای آموزگار نیست. در شرق و بخصوص ژاپن به افراد مسن اهمیت خاصی می دهند، آنها می گویند آن فرد به اندازه ای عاقل بوده که توانسته به این اندازه عمر کند. پس ممکن است کسی پدر بزرگ خود را سن سی یا "شخص محترم" صدا بزند. چیزی که باعث شده که به افراد مسن احترام بگذارند توانایی این افراد برای بقا و غلبه بر مشکلات زندگی شان می باشد. فرد مسن از زندگی طولانی مدت خود درس های مهمی یاد گرفته و می تواند این درس ها را به جوان هایی که خام هستند یاد دهد. وقتی کسی به درجه شودان می رسد به این معنی است که او در بین افراد باشگاه به عنوان یک فرد بالغ شناخته می شود. راه طولانی برای رسیدن به درجه شودان وجود دارد. رسیدن به درجه شودان به معنای تبدیل شدن به یک شاگرد کامل و فردی بالغ می باشد. درجه شودان شروعی است برای دست یافتن به درک و فهم بیشتر، مسئولیت پذیری، فروتنی، تواضع، ادب، وظیفه و وفاداری. این خصوصیات اخلاقی برای شرقی ها بسیار مهم است. درجه شودان اولین قدم بزرگی است که برای تبدیل شدن به یک انسان کامل باید برداشته شود.

کیوکوشین چه تفاوتی با دیگر سبک ها دارد

بیشتر سبک های کاراته دارای اصول پایه ای مشابهی مانند درجه بندی، کمربند، احترام، ضربات، دفاع و چیزهای دیگری می باشند. اما تفاوت این سبک ها در نحوه بکار گیری هر کدام از این اصل ها می باشد. همانطور که می دانید سبک های کاراته به دو بخش سبک های آزاد و سبک های غیر آزاد دسته بندی می شود. کیوکوشین ازجمله سبک های اولیه و اصلی آزاد می باشد که تمرکز زیادی بر روی قدرت بدنی و استقامت جسمانی دارد. به همین جهت رزمی کار کیوکوشین پس از چند سال اندامی تنومند و عضلانی بدست خواهد آورد. البته علاوه بر مسائل جسمانی در ابعاد معنوی اصولی مانند نظم و انضباط ، دقت عمل، تمرکزذهنی،ادب و احترام، تواضع و فروتنی و دیگر مفاهیم عالیه انسانی و اجتماعی به طور مستمر تمرین و آموزش داده می شود. افراد کیوکوشین کار دارای شخصیتی اجتمای و قوی بوده و از اعتماد به نفس بالایی برخوردار می باشند. همچنین آنها اخلاق خوب و پسندیده ای داشته و در کارهای اجتماعی شان موفق می باشند. آنها دارای تحصیلاتی بالا و درک و شعوری بالا در مقایسه با دیگران می باشند. در کل می توان گفت کسانی که به ورزش کاراته مشغول هستند پس از چند سال شخصیتی خوب و ارزشمند در کنار اندامی زیبا و قوی بدست خواهند آورد در حالیکه در وضعیت عادی چنین تغییری از آن شخص غیر ممکن یا سخت می باشد. دستیابی به شرایط ویژه معنوی و روانی کاراته مستلزم احاطه بر توانائی های فیزیکی و جسمی است، یعنی میبایستی با ممارست و پیگیری مدام اندامهای بدن را به گونه ای پرورش و رشد داد تا امکان یادگیری فنون و تکنیکهای پیچیده کاراته فراهم شود. تمامی تکنیک های کاراته بر مبنای اصول علمی بنا شده اند یعنی مبدعان آن با دقت نظر و مطالعه و تحقیق طی سال های متمادی نقاط ضعف تکنیک ها را تشخیص داده و آنها را بر طرف کرده اند و در طول سال های زیاد و مطابقت آنها با روشهای علمی، پزشکی و حرکت مفاصل، کاراته را به شیوه امروزین به دست ما رسانده اند هرچند گاه نیز یک استاد با دیدی کارشناسانه و ارائه نظری تازه در باب یک یا چند حرکت با تکیه بر مفاهیم علمی کاراته را متحول نموده اند. مبدع سبک کیوکوشین و همچنین یکی از بزرگان دنیای کاراته استاد اویاما بوده است. کیو کیشین به معنای نهایت حقیقت و آن اشاره به این دارد که انسان باغلبه فیزیکی براندام های جسمش ودستیابی به یک قدرت فنی وتوان بدنی فوق العاده بایستی به اعتلای روح وروان وابعاد معنوی خودش بپردازد تابه نهایت حقیقت برسد چون کلیه اصول کاراته دارای منطق علمی است پس یادگیری وآموزش آن نیز بایستی براساس روش های علمی و ریاضی وتربیت بدنی صورت گیرد تا بهترین بازده وکارائی حاصل شود چه عدم توجه به مطالب علمی ورزش امکان کج روی و وارد آوردن آسیب وناراحتی رابه دنبال خواهد داشت. به عنوان مثال تقریبا شش ماه زمان می برد تا عضلات، تاندونها و مفاصل یک شخص تازه کار از نظر فیزیکی آمادگی لازم را بدست آورد تا مربی او قادر باشد تکنیک های خاص و دروس اصلی کاراته را به او آموزش دهد. لازمه این مهم حضور مرتب و بی وقفه هنر جو در طول این مدت است البته اگر کسانی سابقه تمرینات ورزشی در رشته دیگری را داشته باشند مدت آمادگی جسمانی آنها کاهش خواهد یافت.

🥋 #ایمان و #اعتقادی که در #کیوکوشین کاراته بدست خواهد آمد خالصانه و بدون هیچ تعصبی می باشد.☯ #اویاما #oyama #حکمت استاد 🀄️ #فلسفه رزم ⛩

🥋 #کاراته_کنترلی: (مثل #شیتوریو) بیشتر جنبه غیر خشن دارد و برای مقام آوردن و تناسب اندام هستش و در قدرت دست و پا کمی ضعیف هستند. #کاراته_غیرکنترلی: مثل #کیوکوشین در قدرت دست و پا فوق العاده قوی و ویران گر هستند ولی سرعت دست زیاد و قدرت تحمل ضربه به سر را ندارند. هم چنین بدن آن ها سفت ترین بدن ها در بین اکثر رشته های رزمی است. 🥋کاراته به دو بخش: #کاتا: هنر نمایش و #کمیته: هنر #مبارزه تقسیم می شود و معمولا کیوکوشین کارها، سنگین وزن و هنرجوهای #سبک های کنترلی، سبک وزن هستند و اکثر کاراتا کاها چه کنترلی و چه غیر کنترلی کوتاه #قد هستند. #ادامه دارد.. https://tosinso.com/fa :منبع #karate #سبک_شناسی 🀄️