بعد از اینکه از زیر آبشار بیرون آمدند مردان ژاکت خشکی را که قبلا با خود آورده بودند می پوشند و گروه به کوهستان بر می گردد این رفت و برگشت حدود دو ساعت به طول می انجامد در این مدت آنها حتی به داخل معبد هم نمی روند و یا نزدیک آتش نمی شوند تا گوشت و استخوان سرما دیده خود را آرام بخشند.
با این تمرینات سخت واقعا جای تعجب است که همه اعضای گروه سینه پهلو نمی گیرند. تعجب آور اینکه تنها چند نفر از آنها سرما خوردگی هم می گیرند البته یک دلیل این است که اکثر کسانی که در تمرینات زمستانی شرکت می کنند در نهایت شرایط فیزیکی هستند که جرات کرده اند در این تمرینات در کوهستان میتسومین شرکت کنند.
سرمازدگی تازه کاران
کمربند سفید هایی که اصرار داشته اند تا همراه گروه به کوهستان بیایند بیشتر از همه زجر می کشند تعدادی از آنها دچار سرما زدگی می شوند. فردی از گروه که آموزش های پزشکی را دیده است همیشه همراه گروه است تا در صورت سرما زدگی یکی از اعضا، از او مراقبت کند و کمک های اولیه پزشکی را برای او انجام دهد.
اما شاگردان قدیمی، کمربند سیاه ها، معمولا سرمازده نمی شوند این را ناکامورا می گوید آنها به این نوع تمرینات عادت کرده اند و بدنشان را سخت و ذهنشان را آموزش داده اند نیروی کی(چی) آنها بسیار قوی است.
بعد از برگشت از آبشار،گروه به داخل معبد بر نمی گردد.بلکه در برف شروع به تمرین می کنند تا به اصطلاح سرد شوند آنها مسیر زیادی را از کوه بالا آمده اند.
کسانی که دچار سرمازدگی شده اند مجازند تا به داخل معبد بروند و در تمرین شرکت نکنند و حمام آب ولرم بگیرند و در صورتی که بافت سرما زده عفونی شده بود مراقبت های لازم انجام گیرد.هر سال فقط 4 تا 5 نفر دچار سرمازدگی می شوند.
با اینحال این افراد تمرینات را ول نمی کنند که به خانه بروند.آنها در معبد یکی دو روز می مانند و در داخل معبد کاتا تمرین می کنند و بعد از یکی دو روز، مجددا به داخل برف بر می گردند و زیر آبشار می روند.
زمانی که تمرینات تمام شد هم زمانی برای استراحت وجود ندارد ابتدا باید حمام کنندو بعد باید شام را آماده کنند از 8 تا 9 شب گروه جلسه می گذارند و شاید قبل از خواب، مقداری هم مدیتیشن تمرین کردند و روز بعد روز از نو روزی از نو.
این تمرینی است که اویاما همیشه دوست داشته است و از همه بهتر آن را می فهمد.تا زمانی که اویاما خودش توانایی داشته باشد از میتسومین بالا می رود و به دنبال یافتن چیزی بهتر در درون خود است و این را هم به شاگردانش یاد می دهد.
استاد اویاما که بدون شک می توان او را جزء بزرگترین اسطوره های دنیای هنرهای رزمی دانست سخنان فلسفی و اخلاقی زیادی در مورد کاراته و حتی سبک زندگی بیان کرده است. او به جنبه های اخلاقی و معنوی هنرهای رزمی توجه خاصی داشت و بر این باور بود که بدون آنها یک رزمی کار هر چقدر هم حرفه ای باشد اما هیچ است. در ادامه این مقاله از سایت ژیار آنلاین سخنان سوسای اویاما را که پشت هر کدام از آنها دریایی از معانی نهفته است برای شما بازگو می کنیم:
- ورزش کاراته با 1000 روز تمرین شروع شده و با 10 هزار روز تمرین به اوج خود خواهد رسید.
- هر چند که برای یادگیری مطالعه و آموزش بسیار مهم هستند ولی برای کسی که می خواهد بودو را انجام دهد باید کل عمر خود را صرف آموختن آن کند. به همین دلیل نباید تنها به به مهارت و کسب قدرت توجه داشت بلکه زمینه های روحانی هم به همان اندازه مهم هستند.
- انسان وقتی زندگیش پر از شکوه و قدرت خواهد شد که تعادل را در همه چیز رعایت کند.
- انتخاب و خواندن کتاب خوب سبب پرورش افکار خوب شده و این افکار به پیدا کردن دوستان خوب کمک می کنند.
- آرزوهای انسان باید خالص و بدور از خودخواهی بوده و از عمق روح نشات بگیرد. آرزوها و امیال درخواست هایی هستند که در عمق زندگی بشر رخنه می کند. این آرزوها مانند کشتی بدون سکان یا اسبی بدون افسار هستند.
ـ راه و رسم کهن سامورائی ها برای انسان های معاصر نکته های بسیار آموزنده دارد.
ـ درون گرائی در هنرهای رزمی باعث ایجاد هوشمندی می شود. همیشه اعمال خود را عمیقاً و موشکافانه ببینید تا پیشرفت کنید.
- من در زندگی خود چیزی فراتر از یادگیری و آموختن کاراته نخواهم خواست.
- در صورتیکه شخصی از من بپرسد که انسان باید زندگی خود را صرف انجام چه چیزی بکند به او خواهم گفت که بیش از آنکه بخوابد به تمرین و ورزش بپردازد.
- انسان باید هر روز برای از بین بردن محدودیت هایش همه تلاش خود را بکند.
ـ پشت هر پیروزی نقاط اوج جدیدی وجود دارند که باید فتح شوند.
ـ تا زمانیکه می میرم دوست ندارم که از دوگی (لباس های کاراته)خود جدا شوم و هیچ وقت نمی خواهم که تمرینات دوجوی خد را قطع کنم.
- بهترین راه برای مشهور شدن این است که از راه درست و پیشبرد حفظ عدالت پیروی کنید.
ـ اگر به گفته ها، عقاید، افکار و اعمال خود اعتماد دارید و حداکثر تلاش خود را برای رسیدن به هدف انجام می دهید، اصلا نباید از موفقیت خود در انجام امور نگران شوید. امیدوار باشید که همه چیز دقیقا همان گونه اتفاق خواهد افتاد که شما دوست دارید.
- موفقیت هر کس به اهداف درستی که دارد وابسته است.
- به یاد داشته باشید که معنی درست و حقیقی بودو این بوده که نرمی بر سختی و کوچکی بر بزرگی غلبه می کند.
- ایمان و اعتقادی که در کیوکوشین کاراته بدست خواهد آمد خالصانه و بدون هیچ تعصبی می باشد.
-راه من راه کاراته است که راه بشریت هم هست و بالطبع با بهشت مربوط است.
ـ هرکسی باید آداب زندگی را بداند و با تواضع و فروتنی آشنا باشد. امیدوارم تا جائی که می توانم به چنین افرادی آموزش دهم.
- به هیچ عنوان مهم نیست که حریف تان به چه اندازه قوی و قدرتمند است، زیرا به باور من همیشه صحت و درستی برنده می شود.
- زمانی شما به پیروزی واقعی دست خواهید یافت که با عدالت رفتار کنید.
- کاراته بودو است و اگر بودو از کاراته حذف شود، کاراته چیزی بیش از یک ورزش، نمایش و مد کاراته نیست.
ـ من به خودم اجازه نمی دهم که نسبت به هیچ یک از هنرهای رزمی که در حال حاضر وجود دارند غفلت نمایم. چراکه این غفلت باعث انحراف کسانی می شود که دنباله رو مسیر هنرهای رزمی هستند.
- کاراته وسیله ای برای پرورش روح و تعلیم جسم است و راهی اخلاقی برای صعود می باشد
ـ بی شک در میان افرادی که با یکدیگر زیاد تمرین می کنند و عرق می ریزند دوستی عمیقی به وجود می آید. جذابیت کیوکوشین در میان کاراته کاهای جهان در دوستی آنان است. مفهوم واقعی دوستی در بی اعتنائی به منافع شخصی است. ضرب المثل چینی می گوید: برای دوست خوب سر خود را هم بده.
- یادگیری هنر رزمی مانند بالا رفتن از یک صخره بلند می باشد که شما باید بدون استراحت رو به جلو حرکت کنید زیرا استراحت باعث عقب گرد و کندی شما می شود و پشتکار سبب پیشرفت شما خواهد شد.
- مبارزه 100 نفره در میان تمرینات سخت کیوکوشین، از دشوارترین ریاضت ها می باشداین مبارزه ای است که مرد باید یک بار آن را در زندگی اش انجام دهد.
نکات زیادی وجود دارند که در نهایت تعیین کنند که برنده یک مبارزه چه کسی می باشد. اما در کل می توان گفت که برنده یک مبارزه شخصی است که در بهترین زمان ممکن از مناسب ترین تکنیک استفاده کند. این تکنیک حتی می تواند یک " آشی بارای " باشد بدین معنی که لازم نیست که تکنیک باید بسیار پیشرفته و پیچیده باشد. اکثر رزمی کارهای کیوکوشین در هنگام مبارزات ضربات خود را فی البداهه می زنند که می تواند باعث کسب امتیاز شود.
ولی با این وجود، مبارزه ای زیبا است که فایتر علم کاملی بر روی تکنیک ها داشته و از انجام دادن آنها اطمینان دارد. ضرباتی که فایتر در مبارزه می زند نه تنها از روی عادت نمی باشد بلکه آن را بر اساس موقعیتی که در آن قرار گرفته است انجام داده و به صورت آنی تصمیم می گیرد که کدام تکنیک را انجام دهد. مانند " لیچی قربانف " که در اکثر مبارزاتی که انجام داده توانسته است حریفش را به کنترل خود درآورد.
برای اینکه فایتر مبارزه ای زیبا و مهیج انجام دهید باید از اعتماد به نفس بالایی برخوردار باشد.
اکنون چگونه می توان این اعتماد به نفس بالا را به وجود آورد؟
یک فایتر زمانی از اعتماد به نفس بالایی برخوردار خواهد بود که قدرت بدنی زیادی داشته و از نظر فیزیکی قوی باشد و همچنین بر روی اجرای تکنیک ها نیز تسلط کافی داشته باشد. رزمی کار نباید از اینکه ضربه بخورد ترسی داشته باشد و تمرکز خود را بر روی حریف و ضرباتی که می خواهد بر او وارد کند بگذارد.
بیشتر مبارزان رشته کیوکوشین از اینکه در مبارزه با حریف شان ضربه بخورند می ترسند و به همین جهت بر روی مبارزه و ضرباتی که می زنند تمرکز چندانی ندارند. داشتن قدرت بدنی کافی و استقامت می تواند راهی برای این مقدمه باشد که چرا با این کار فایتر از بدن خود یعنی زیر ناحیه جودان و از ناحیه گدان اطمینان دارد. اما این تمام راه حل نمی باشد، هر رزمی کار برای اینکه تکنیک ها را به صورت صحیح و در سریع ترین زمان انجام دهد باید هر کدام از تکنیک ها را بارها و بارها تمرین کنید تا در ضمیر ناخودآگاه او قرار بگیرد و به جزئی از غریضه او تبدیل شود.
در نهایت برای اینکه مبارزه ای موفق داشته باشید باید هر کدام از خصوصیات زیر را داشته باشید:
- از استقامت کافی برخوردار باشید.
- ضربات خود را با سرعت بزنید.
- ضربات تان قدرت کافی داشته باشند.
- از انعطاف پذیری مطلوبی برخوردار باشید.
- قدرت روحی خود را بالا ببرید.
- تکنیک های دفاعی و تهاجمی را آنقدر تمرین کنید تا در ضمیر ناخود آگاه شما جایی بگیرند.
هدایت شده از هنرهای رزمی ورزش پهلوانی 🇮🇷
#سوسای_اویاما
✅كاراته ابتداداره
ولی انتهایی براش وجود نداره
انتهای كاراته روزيه كه كاراته كا از دنيا رخت ببنده
كاراته كای واقعی رو فقط مرگ می تونه از كاراته جدا كنه
اوس
💪@HrazmiVpahlvani💪
کانال هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی
مختصری از زندگی نامه سوسای اویاما و کانچو ماتسویی و برخی از قهرمانان کیوکوشین
لطفا به ادامه مطلب بروید
زندگی نامه سوسای اویاما : سوسای اویاما مرد پر آوازه کاراته جهان, پس از چندین سال تمرین, ریاضت در کوهستان و پشتکار در فراگیری هنرهای رزمی و کسب تجربیات فراوان, توانست کاراته ای را ابداع نماید که محور آن بر پایه مبارزه آزاد, ذن (تمرکز), تامه شیواری ( شکستن اجسام سخت) و بدن سازی بود.
او معتقد بود مبارزه آزاد اوج کاراته می باشد, تا زمانی که کاراته کا نتواند مهارت های لازم را در مبارزه آزاد کسب نماید, نمی تواند مطمئن باشد که کاراته واقعی را یاد گرفته است. اگر کاراته کا به چند تکنیک کلاسیک, نمایشی و اجرای حرکات با پا و حرکات توبی(پرشی) اکتفا کند و تصورش این باشد که کاراته واقعی را یاد گرفته, بی شک در اشتباه می باشد, چرا که در این صورت می توان گفت او شکل ساده ای از ژیمناستیک را یاد گرفته نه کاراته را. اگر چه یک ژیمناستیک کار بهتر از یک کاراته کا یا رزمی کار می تواند حرکات نمایشی همراه با تعادل را به خوبی انجام دهد, ولی
نمی توان به او گفت یک رزمی کار.
او همچنین معتقد بود ممکن است هر یک از ما در قبال مسائلی ترسو باشیم, همه ما از باخت و یا از مرگ می ترسیم, اما عدم مقابله با مشکلات تنها باعث می شود که ما تا آخر عمر ترسو باقی بمانیم.
شهامت تنها در عرصه مبارزه حاصل می شود و راه مطمئن برای پیروزی در مبارزه, آمادگی و اشتیاق برای به خطر انداختن جان است و من معتقدم تمامی اقشار مردم باید با انواع مسائل, مشکلات و خطرات روبرو شوند تا یاد بگیرند در هنگام بحران های شدید با آنها بجنگند و از آنها فرار نکنند.
پس انجام مبارزه (فول) به طریقه فنی و صحیح که هم مستلزم کار زیاد و هم کسب مهارت در اجرای تکنیک ها می باشد, ما را به این مسیر سوق خواهد داد. همچنین تا زمانی که در هنرهای رزمی اثری از رقابت های سنگین وجود نداشته باشد به چیزی شبیه رقص تبدیل خواهد شد و این گفته که: « ما هر وقت اراده کنیم, می توانیم همان ضربات و تکنیک هایی را که آموزش داده ایم با تمام قدرت به حریف وارد نماییم» توجیحی بیش نیست و صرفاً قصد امیدوار کردن هنرجویان را دارد.
این مهم زمانی تحقق می یابد که هنرجو و استـاد, در مبارزه آزاد, روی حرکات و ضـربات واقعی تمرین نمایند؛ لذا در تمرینات کلاسیک این مهم محقق نخواهد شد.
به نظر اویاما اگر قدرت به منظور زنده ماندن از دست برود, این شکست است و شکست یعنی نابودی. پیدایش هنرهای رزمی برای دستیابی به پیروزی است و به همین دلیل هم در هنرهای رزمی نیاز به رقابت احساس می شود.
خلاصه ای از زندگی نامه اویاما:
1923 میلادی: ماسوتاتسو اویاما دان 10 و مبتکر کیوکوشین که بعداً به لقب سوسایِ سازمان جهانی کیوکوشین کای کان کاراته دست یافت در 27 جولای 1923 میلادی در جنوب غربی کره متولد شد.
1925: اویاما توسط والدینش به منزل خواهرش در منچوری فرستاده شد.
1930: در دوران اشغال کره توسط ژاپن به اتفاق خانواده اش به کشور ژاپن مهاجرت کرد و در آنجا به تحصیل و ورزش همت گماشت.
1936: اویاما وارد مدرسه ای در سئول شد. در همین حین شروع به یادگیری کمپوی چینی کرد و پس از دو سال تمرین به دان یک ارتقا پیدا کرد.
1938: در سن 15 سالگی پدرش او را به ژاپن فرستاد تا در مؤسسه هواپیمایی جوانان یاماناشی (Yamanashi) به تعلیم بپردازد. در این حین اویاما کاراته را زیر نظر گی چین فوناکوشی (Funaغیر مجاز می باشدhi Gichin ) آغاز کرد و هر روز دو ساعت به تمرینات خود با این استاد بزرگ ادامه داد. او قبل از اینکه کاراته را زیر نظر گی چین فوناکوشی بیاموزد, برای مدت کوتاهی جودو را در زمانی اندک فرا گرفت.
1940: اویامای جوان در 17 سالگی موفق به اخذ دان 2 (Ni-Dan ) در کاراته شد و وارد دانشگاه تاکوشوکو (Takushoku) گردید. او پس از گذراندن دوره خدمتش در ارتش, دوباره به تمرین کاراته روی آورد.
1945: اویاما تحقیقات در مورد کاراته را در موسسه ایوا (Eiwa) در منطقه سوگی نامیکو (Suginami-Ku ) واقع در توکیو آغاز کرد اما پس از سپری شدن 6 ماه موسسه مذکور تعطیل شد.
1946: ماس اویاما وارد بخش تربیت بدنی دانشگاه واسدا (Waseda) گردید و در آنجا بود که با دو نفر از نویسندگان مشهور ژاپنی به نام های یوشی کاوا (Yoshikawa) و شیرو اوزاکی (Ozaki Shiro) آشنا و به مطالعات بیشتر درباره روش سامورایی پرداخت و پس از آن, جهت تمرین به منطقه مینوبو (Minubu ) رفت. اویاما زیر نظر معلمین مختلف کاراته تعلیم گرفت و خیلی سریع پیشرفت نمود و در همین سال (در سن 23 سالگی) به دریافت دان 4 کاراته دست یافت.
1947: ماس اویاما در اولین دوره مسابقات سراسری ژاپن در کیوتو شرکت کرد و موفق شد تمام قهرمانان کاراته ژاپن را شکست دهد و مقام قهرمانی را از آن خود کند. دوران بعد از جنگ جهانی دوم دوران آشفتگی و زحمت برای ژاپنی ها بود و در همین دوران ماس اویاما