یه اطلاعاتِ کلی ردوبدل میکردیم و هرجا لازم بود برای یگانه توضیح میدادم این معنیش اینه اون معنیش اونه 🙂😂

بخدا اکیپمون باید یه دیکشنری بزنه معانی و اشخاص مختلفو توش توضیح بده .

بعد که وارد خیابون اصلی شدیم چینش مون اینجوری شد که فاطمه: مادر و حرص خورننده‌ی هممون یگانه: اون بچه مثبتی که داره با شر و شیطونا میگرده و ازشون تاثیر میگیره هستی: تحتِ تاثیر و بچهِ عسل عسل: سلطانِ همهِ شیطنت ها .

حالا من هی به یگانه: یگانه بیا پیش من، بیا اینجا، دستتو بده داش فاطمه: بس کن این چندش بازیا رو هاااااا .

بعد خودش دست هستی رو گرفت رفت من: منتغیه .

هستی کراششو دید با یه خانمه که همسن مادرش بود، یعنی فاطمه نگهش نمیداشت میرفت زنه رو پاره میکرد .

رفتیم سوپری فاطمه خرت و پرت بگیره ما بیرون از مغازه وایستادیم هی از توی مغازه ما رو میپایید حرص میخورد (بچم😂😭)

دنبال جا میگشتیم که هم راحت بشینیم هم بتونیم حرف بزنیم من: از اونجایی که اینجا مثل خونه‌ِ دوم منه، من میدونم باید کجا بریم رفتیم میز شطرنج🤝

و اون میز شطرنج هیچوقت فراموش نمیشه و میمونه تو دفترچه خاطرات ذهنمون .

نشستیم کرانچی بخوریم یه برادر دوچرخه سواری شد مایه خنده‌ی ما .

میومد از بغلمون رد میشد تک چرخ میزد، رو دوچرخه وایمیساد، برعکس میشست، دسته رو ول میکرد ما: منتغیه منتغیه

حالا همینجوری که داشتیم میخندیدیم من گفتم آخخ این بخوره زمین من پاره بشم بعد اومد تک چرخ بزنه خراب کرد افتاد =)