بابا؛ من خودکار می‌خواهم فردین علیخواه|جامعه‌شناس ✍می‌گوید: «وقتی کنکور قبول شدم پدرم برام یه پراید هاچ بک 111 خرید. اصلاً اونو دوس نداشتم. من 206 می‌خواستم». به او می‌گویم: «چرا انتظار داشتی که پدرت به خاطر قبولی در کنکور برات یه 206 بخره؟» با خونسردی پاسخ می‌دهد: «خب من می دونم که اون می تونست بخره، پولشو داشت». در اواخر شهریور هرسال؛ نتایج نهایی کنکور منتشر می‌شود. فرزندان عده‌ای قبول می‌شوند و فرزندان عده‌ای دیگر؛ قبول نمی‌شوند. روشن است که این اتفاق؛ طبیعی است. کانون توجه این نوشتۀ کوتاه، نحوه مواجهه برخی والدین با قبولی فرزندشان در کنکور است. نحوه مواجهۀ گروه دیگر با مسئله « قبول نشدن فرزندشان در کنکور»؛ هم بسیار مهم است و بررسی مستقل دیگری را می‌طلبد. ابراز خوشحالی و شعف خانوادگی ، مهمانی گرفتن، خرید هدیه‌ای برای فرزند، ازجمله اقداماتی است که معمولاً والدین برای قبولی فرزندشان در کنکور انجام می‌دهند. البته هستند والدین اندکی که هیچ واکنشی از خود نشان نمی‌دهند چون اساساً نمی‌دانند که برای موفقیت‌های حتی کوچکِ فرزندشان باید خوشحالی‌شان را در مقابل او ابراز کنند تا او خوشحال شود. دهه شصتی‌ها از این نوع واکنش‌ها خاطرات بسیاری دارند. ولی رویۀ غلطی که طی سال‌های اخیر از طرف برخی از والدینِ خوشحال در حال گسترش است خرید جایزه‌های آن‌چنانی برای فرزندشان است که برای نمونه می‌توان به خرید ماشین صفر، آپارتمان، و در مواردی هم خرید تجهیزات تفریحی و سرگرمی به مبلغ پنجاه تا صد میلیون تومان اشاره کرد. نکته قابل‌تأمل آنکه چنین انتظاری به‌تدریج در برخی از نوجوانان هم ایجادشده است که در صورت قبولی در کنکور، والدین باید با خرید جایزه‌های گران‌قیمتی مانند ماشین، آنان را « سورپرایز» کنند. اما پرسش آن است: آیا فرزندان ما نباید توجیه و قانع شوند که قبولی در کنکور یا هر موفقیت شخصی دیگری، چیدمان پازلی به نام آینده (خودشان) است که آنان با دست خودشان در حال تکمیل آن هستند؟ آیا آنان نباید اقناع شوند که قبولی در کنکور، نه خدمت به والدین؛ بلکه خدمت به خودشان و نگارش دفتر آینده با دست خودشان است؟ آیا تعیین جایزه برای هر نوع فعالیتی، آن‌هم به شکلی که بیان شد، لزوماً به نفع فرزندان خواهد بود؟ آنچه بیان شد نشانه‌ای از تغییر اجتماعی وسیع‌تری است که مدت هاست در ایران شروع شده است. متأسفانه با نوع جدیدی از «والدین هلی‌کوپتری» helicopter parent مواجه هستیم که مدام بالای سر فرزندانشان پرواز می‌کنند و مراقب آنان هستند تا اگر احیاناً به چیزی نیاز داشتند فوراً در اختیار آنان قرار دهند تا مبادا اندکی دچار سختی گردند. این والدین تقریباً هیچ مسئولیتی را به فرزندانشان نمی‌سپارند. البته ناگفته نماند که بسیاری از این والدین، نوجوانی یا جوانی خود را در دهه شصت یعنی دهه جنگ، تنگدستی و احساس محرومیت عمیق گذرانده‌اند. لذا معتقدند که « دیگه من به‌اندازه کافی محرومیت کشیدم. نمی‌خوام بچه هام هم محرومیت بکشن». نتیجه آنکه این روزها با نوجوانان یا جوانانی مواجه هستیم که کوچک‌ترین کارها را نمی‌توانند به‌تنهایی انجام دهند و در مواجهه با هر مشکل کوچک و بزرگی؛ در بالای سرشان به دنبال هلی کوپتر امدادی می‌گردند. این روزها فرزندان ما استقلال، خوداتکائی و مسئولیت‌پذیری را به‌خوبی یاد نمی‌گیرند. سایت مشهور «بیزنس انسایدر» در سال 2017 نام ثروتمندان و کارآفرینانی را منتشر کرد که از ثروت افسانه‌ای خود چیزی برای فرزندانشان در نظر نگرفته یا درصد بسیار ناچیزی از آن را برای فرزندانشان به ارث گذاشته‌اند. در بین این دوازده نفر دو نام بسیار مشهور هم وجود دارد: بیل گیتس، مؤسس شرکت معروف ماکروسافت با 89 میلیارد دلار و مارک زاکربرگ، مالک شبکه اجتماعی فیسبوک با 74 میلیارد دلار ثروت. بیل گیتس در مصاحبه‌ای بیان داشت که مطمئن است چنین کاری به نفع فرزندانش خواهد بود. آنان باید با نبوغ و استعداد خودشان ثروت‌اندوزی کنند. سخن آخر: عنوان این مطلب حکایت یکی از قبول‌شدگان در کنکور است. او به هنگام تکمیل برگه‌های ثبت‌نام در دانشگاه متوجه می‌شود که خودکار به همراه ندارد. به جای آنکه در همانجا مشکل را حل کند با « بابا» که در ساختمان دیگری حضور دارد تماس می‌گیرد و می‌گوید: بابا؛ من خودکار می خوام! بابا که از نوع والدین هلی کوپتری است فورا برای او خودکار می آورد. #یک_فنجان_تفکر 💡مجله کتاب زندگی👇 http://eitaa.com/joinchat/3679191054C61d65e7383

همی گویم و گفته‌ام بارها بُوَد کیش من مهرِ دلدارها ⭕️ «به علامه‌ی طباطبایی عرض کردم: آقا! من عجول و بی‌صبرم. در يک جمله برايم عصاره‌ی همه‌ی معارف را بيان کنيد! ⭕️ خنده‌ی مليحي کرد. نگاهی از سرِ لطف و رأفت به من انداختند و سپس فرمودند: «با همه مهربان باش! با دوستان مروّت و با دشمنان مدارا کن. خلاصه‌ی همه‌ی دين و قرآن، "بسم الله الرحمن الرحيم" است؛ بنابراین، هرحرکتی که از تو سر می‌زند، باید یادآور اسمِ #الله، #رحمن و #رحیم باشد؛ یعنی هم با #تمامِ خلق خدا، رحمن باش؛ و هم با اهل ایمان و محبت، رحیم باش. آنگاه با تبسمی که دل می‌ربود و با صدایی لرزان و جان‌بخش زمزمه فرمود: در خانه اگر کَس است؛ یک حرف بَس است.» [از کتابِ آشنای آسمان؛ خاطرات و اسنادی منتشرنشده درباره‌ی علامه‌ی طباطبایی. نوشته‌ی محمدتقی انصاریان خوانساری، صفحه‌ی 160). ⭕️بیست‌وچهارم آبان‌ماه،‌ سالروز درگذشت یکی از لطیف‌ترین و آزاداندیش‌ترین و بی‌ریاترین انسان‌هایی است که به عمرم شنیده‌ام. سید محمدحسین قاضی طباطبایی تبریزی، معروف به علامه‌ی طباطبایی (زاده ۱۲۸۱ خورشیدی در تبریز، درگذشته ۲۴ آبان ۱۳۶۰ در قم) نویسنده‌ی تفسیر المیزان، فقیه، فیلسوف، عارف، شاعر، حکیم و مفسر قرآن تبریزی است که روزگاری بزرگان علم و ادب این سرزمین، و مستشرقانی چون هانری کُربنِ فرانسوی در برابرش زانوی ادب می‌زدند و نردِ عشق و دانش می‌باختند. روحش شاد. 🖌 محسن زندی #داستان_زندگی 💡مجله کتاب زندگی👇 http://eitaa.com/joinchat/3679191054C61d65e7383

چندیست از تو غافلم ای زندگی ببخش چنگی به دل نمیزنی این روز ها تو هم. 👤فاضل نظری #شعر_زندگی 💡مجله کتاب زندگی👇 http://eitaa.com/joinchat/3679191054C61d65e7383

اگر به جای گفتن: دیوار موش دارد و موش گوش دارد، بگوییم: فرشته ها در حال نوشتن هستند... نسلی از ما متولد خواهد شد که به جای مراقبت مردم، مراقبت خدا را در نظر دارد! قصه از جایی تلخ شد که در گوش یکدیگر با عصبانیت خواندیم: بچه را ول کردی به امان خدا ! ماشین را ول کردی به امان خدا ! خانه را ول کردی به امان خدا ! و اینطور شد که امانِ خدا شد: مظهر ناامنی! ایکاش میدانستیم امن ترین جای عالم، امانِ خداست #یک_لحظه_تامل 💡مجله کتاب زندگی👇 http://eitaa.com/joinchat/3679191054C61d65e7383

آقو آدمها رو ‌از رو ظاهر قضاوت‌ نکنید نصف اینایی که خدا رو قبول دارن خدا قبولشون‌ نداره! #یک_لحظه_تامل 💡مجله کتاب زندگی👇 http://eitaa.com/joinchat/3679191054C61d65e7383

🎞 انيميشن زيبا و تامل برانگيز «دستت رو از جيبت دربيار». 🎥 #فیلم_زندگی 💡مجله کتاب زندگی👇 http://eitaa.com/joinchat/3679191054C61d65e7383

💥عکسی هنرمندانه که هر کشور رو به چیزی تشبیه کرده 👈ایران: انرژی هسته ای 👈روسیه: بار مشروب فروشی 👈افغانستان: کلاشینکوف 👈فنلاند: نوکیا 👈اسپانیا: فوتبال 👈عربستان: نفت 👈آلمان: BMW 👈فرانسه: عطر 👈استرالیا: گوسفند 👈ژاپن: پلی استیشن 👈جالب ترینش هم چین هست! the world is made in China 💡مجله کتاب زندگی👇 http://eitaa.com/joinchat/3679191054C61d65e7383

📝📝📝 📌 دو تن از استادان روانشناسی در آمریکا به نام دکترهربرت هراری و دکتر جان مک دیوید، تحقیقی انجام دادند تا تاثیر اسم را برقضاوت دیگران بدانند. آنها می خواستند بفهمند چرا دانش آموزان مدارس، همکلاسی هایشان راکه نام نامناسبی دارند مسخره میکنند. 📌 آنهاانشاهایی نوشتند و ادعا کردند که این انشاها توسط دانش آموزان واقعی نوشته شده. دو نام محبوب در آمریکا یعنی دیوید ومایکل وهمچنین دو نام غیرمحبوب یعنی هوبرت و المر را روی این انشاها نوشتند و انشاها را برای نمره دادن به معلمان دبستان دادند. معلمهایی که فکر میکردند، این انشاها واقعی است. 📌 نتیجه این پژوهش بسیار عجیب بود. انشاهایی که اسم دیوید و مایکل رویشان نوشته شده بود، از همان انشاها که اسم المر و هوبرت داشتند، نمره بهتری گرفته بودند. یعنی حتی معلمان هم و نه فقط دانش آموزان، تحت تاثیر سابقه ذهنی و تصّوری قرار گرفتند که از صاحبان این اسمها دارند. 📌 این ماجرا در مورد نام برند و محصول هم صدق می کند. نام اولین برخورد یک برند با مخاطب است، پس نام مناسبی برای برند یا فرزندان خود انتخاب کنید و اولین برخوردتان را برای مخاطب بیادماندنی کنید. #فرمول_زندگی 💡مجله کتاب زندگی👇 http://eitaa.com/joinchat/3679191054C61d65e7383

استاد شجریان : چرا نباید تصویر و قیافهٔ ساز در تلویزیون دیده نشود؟ اما وافور و پنجه بُکس را نشان می‌دهند؟ #یک_لحظه_تامل 💡مجله کتاب زندگی👇 http://eitaa.com/joinchat/3679191054C61d65e7383

فرهنگ ایثار و شهادت! یادواره یا آکادمی؟ تازگی‌ها یکی از مسئولین سپاه گفته که نیازمند احیای فرهنگ ایثار و شهادت هستیم. امروز هم یادواره‌ی باشکوه شهدای استان قزوین با سخنرانی سردار جعفری و حجت‌الاسلام ابوترابی برگزار شد. اگر درست یادم باشد، سلسله‌ی یادواره‌های شهدا از سال 76 به راه افتاد و حالا 21 سال است که انواع و اقسامش توسط ارگان‌ها و نهادهای مختلف برگزار شده و می‌شود. به نظرم حالا دیگر وقتش شده که بپرسیم این یادواره‌ها در این 21 سال چه‌قدر به درد ترویج فرهنگ ایثار و شهادت خورده‌اند. حتماً بعضی‌ها می‌گویند هیچ، اما خیلی‌ها هم هستند که اصلاً ترویج فرهنگ ایثار و شهادت را با همین یادواره‌ها می‌دانند و لا غیر. من به خودم اجازه نمی‌دهم که با اطلاق بگویم بی‌فایده بوده‌اند، اما وقتی به وضع امروز آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی‌مان نگاهی بیاندازیم، حتماً به این سؤال دچار می‌شویم که این یادواره‌ها و انواع برنامه‌های پیرامونی در باب فرهنگ دفاع مقدس و شهدا چه‌قدر جامعه را تحت تأثیر قرار داده‌اند؟ شما را نمی‌دانم، ولی من وقتی می‌بینم چندین‌هزار یادواره و مراسم در طول 21 سال برای شهدا پشت سر هم برگزار شده و دست آخر یک مسئول آن‌طور می‌گوید، حتماً نمی‌توانم به سؤال بالا جواب خوش‌آیندی بدهم. خداوکیلی این‌که نیازمند احیای فرهنگ ایثار و شهادت هستیم را چند بار و از زبان چند نفر شنیده‌اید؟ اگر این یادواره‌ها مؤثر بوده‌اند، پس دیگر این چه حرفی است که این‌قدر هم متواتر است و تکراری؟! واقعش را بخواهید، جامعه و فرهنگ عامه‌ی ما از هیچ منبعی به اندازه‌ی مدرسه و دانشگاه تغذیه نمی‌شود و خط نمی‌گیرد. و تعبّدی که قاطبه‌ی مردم نسبت به منابع دانشگاهی دارند، بی نظیر و رقیب است. این را وقتی قبول خواهید کرد که تعریف فرهنگ را چیزی مترادف و نزدیک به "فلسفه، تفکر و جهان‌بینی" بدانید، نه آن تعریف دست‌مالی شده‌ی "مجموعه‌ای از آداب و رسوم". یادواره‌های شهدا خیلی هم مؤثرند، اما در صورتی که پیش از آن شرط لازم فراهم شده باشد و آن‌ها در مقام شرط کافی عمل کنند. یادواره‌های شهدا – با سبک و سیاق امروزیشان - یک چاشنی و مکمل ذهنی یا عاطفی خوب هستند. اما وقتی مفهوم ایثار در دانشگاه ما بی‌جایگاه است و عنصر شهادت یک واژه‌ی شعاری است که فقط در حوزه‌ی عواطف و احساسات انسانی به رسمیت شناخته می‌شود و در خرد و عقلانیت مدرن تعریف‌ناشده هستند، یادواره‌ها هم می‌شوند پدیده‌هایی متناقض با سیر فرهنگی جامعه که به‌سادگی توسط عناصر دیگر فرهنگ خنثی می‌شوند. مثلاً استاد مطهری یکی از همین شهدا است؛ چشم و چراغ فکری نظام جمهوری اسلامی است و اتفاقاً شأن فلسفه و تفکر و حتی جایگاه دانشگاهی هم داشته است. بفرمایید الآن آثار فکر و قلم ایشان در دانشگاه‌های علوم انسانی ما چه جایگاهی دارد؟ محض نمونه یک کتابش را سراغ دارید که جزو طرح درس یکی از دانشکده‌های علوم انسانی باشد؟ امام که مبدِع یک سازوکار سیاسی جدید در جهان امروز است و تعریف جدیدی از سیاست ارائه کرده، در رشته‌ی علوم سیاسی چه جایگاهی دارد؟ آیا مرجع آزمون‌های رشته‌های هنر دانشگاه‌های ما شهید آوینی است یا هلن گاردنر و بابک احمدی و کذا و کذا؟ فرماندهان دفاع مقدس که در حوزه‌ی مدیریت سبک و سیاق جدیدی را عرضه کرده‌اند، در کدام دانشکده‌ی مدیریت مورد عنایت بوده‌اند؟ در لابی دانشکده‌ی مدیریت دانشگاه تهران تمثال شهدای انقلاب نصب شده یا بزرگان علم مدیریت که محض نمونه یکی‌شان هم ایرانی نیست؟! اصلاً تدریس پیش‌کش! هیچ کلاسی بوده که حتی آثار فکر و عمل این شخصیت‌ها را نقد و بررسی کند؟ این روزها همه از کریدور "آکادمی" رد می‌شوند، به ارکان و نهادهای جامعه تزریق می‌گردند و می‌شوند کاسب، خلبان، مدیر، بانک‌دار، دکتر، معلم، فیلم‌ساز، معمار، روان‌شناس و... وقتی این کریدور با فرهنگ ایثار و شهادت بیگانه است، و یا در بهترین حالت خنثی است، از این تزریقات اجتماعی چه انتظاری می‌توان داشت؟ مجبورم خلاصه کنم؛ شرط لازم فرهنگ ایثار و شهادت، "آکادمی دانشگاهی" است، وگرنه از شرط کافی به تنهایی کاری بر نمی‌آید و تهش همین است که مسئولی که عمدتاً او و همکارانش متولی یادواره‌های شهدا بوده‌اند، این فرهنگ را مرده بپندارد و سخن از احیا بگوید. حالا احتمالاً بعضی هم هستند که با این حرف بنده، فوراً خواهند گفت پس برویم در دانشگاه‌ها یادواره‌ی شهدا برگزار کنیم یا یادمان شهید بزنیم!! اما زهی غفلت! که این حرکت‌ها، فقط دل خوش‌کنک‌هایی برای دغدغه‌داران خواهند بود، نه بیش‌تر! ابوسلمان متولیان #یک_فنجان_تفکر 💡مجله کتاب زندگی👇 http://eitaa.com/joinchat/3679191054C61d65e7383

⚘شهدا را یاد کنیم با یک صلوات...⚘ ⚡️ به شوخی به یکی از دوستانم گفتم: من ٢٢ ساعت متوالی خوابیده ام! گفت: بدون غذا؟! همین سخن را به دوست دیگرم گفتم: گفت: بدون نماز؟! و این گونه خدای هرکس را شناختم... 🌹شهید چمران 💡مجله کتاب زندگی👇 http://eitaa.com/joinchat/3679191054C61d65e7383

🌿The best short movie of the world in 2015 🌺بهترین فیلم کوتاه سال 2015 کلیپی بسیار زیبا واثربخش مهربانی را بی هیچ قیمتی عرضه کن 🎥 #فیلم_زندگی 💡مجله کتاب زندگی👇 http://eitaa.com/joinchat/3679191054C61d65e7383