💫💫💫💫💫💫💫💫 نافله نماز صبح دو رکعت است که قبل از نماز صبح خوانده مى‌شود. و فرقی نمی کند که قبل یا بعد از اذان باشد حتی کسی که نماز شب می خواند می تواند بعد از نماز شب بخواند 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫

به سند موّثق از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده: چون حق تعالى فرمان داد، اين آيات را به زمين آورند، به عرش الهى چنگ زدند، و گفتند: پروردگارا، ما را به سوی اهل خطا و گناهكاران میفرستى؟ حق تعالى به سوى ايشان وحى كرد، به جانب زمين برويد، به عزّت و جلالم سوگند ياد میكنم، كه تلاوت نكند شما را، احدى از آل محمّد و شيعيان ايشان، جز آن كه نظر رحمت كنم به سوى آنان، از رحمتهای پنهان خود، هر روز هفتاد نظر، در هر نظرى هفتاد حاجت او را برآورم، و او را بپذيرم هرچند نافرمانى بسيار نموده باشد، و طبق روايتى ديگر: هركه اين آيات را بعد از هر نماز بخواند، او را در خطيره قدس [منظور استراحتگاه بهشت است] ساكن گردانم، با هر گناهى كه داشته باشد، و اگر ساكن نكنم، به سوى او نظر كنم، به نظر رحمت خاصّ خود، در هر روز هفتاد نظر، و اگر چنين نكنم، هر روز هفتاد حاجت او را برآورم، كه كمتر آنها آمرزيدن گناهان باشد، و اگر چنين نكنم، او را از شرّ شيطان و از شرّ هر دشمنی پناه دهم، و به او بر ايشان يارى رسانم و او را از داخل شدن بهشت مانع نشود مگر مرگ.

و آن آيات به شرح زير است سوره فاتح تا آخر، و اية الكرسى كه تا «هم فيها خالدون» بخواند بهتر است،:

آيه شهادت، يعنى: شَهِدَ اللَّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ وَالْمَلاَّئِكَةُ وَاُولُوا الْعِلْمِ ق آئِما بِالْقِسْطِ لا اِل هَ اِلاّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ اِنَّ الدّينَ عِنْدَ اللَّهِ الاِْسْلامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذينَ اُوتُوا الْكِتابَ اِلاّ مِنْ بَعْدِ مآ جآئَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيا بَيْنَهُمْ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاياتِ اللَّهِ فَاِنَّ اللَّهَ سَريعُ الْحِسابِ خدا گواهى داد: اينكه معبودى جز او نيست، و فرشتگان و صاحبان دانش نيز گواهى دادند، درحالیكه قائم به عدالت است، معبودى جز او نيست، عزيز و حكيم است، همانا دين نزد خدا اسلام است، آنانى كه به آن كتاب آسمانى داده شده، اختلاف نكردند، مگر پس از آن كه دانش به نزدشان دررسيد، اين اختلاف به خاطر ستمگرى در ميانشان بود، كسیكه به آيات خدا كفر ورزد، به يقين خدا سريع الحساب است.

و آیه ملک یعنی: قُلِ اللّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِى الْمُلْكَ مَنْ تَشآءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشآءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشآءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشآءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ تُولِجُ اللَّيْلَ فِى النَّهارِ وَتُولِجُ النَّهارَ فِى اللَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَتَرْزُقُ مَنْ تَشآءُ بِغَيْرِ حِسابٍ بگو خدا اى مالك پادشاهى، پادشاهى را به هر كه بخواهى میدهى، و از هركه بخواهى میستانى، و هركه را بخواهى عزيز مینمايى، و هركه را بخواهى ذليل میكنى، خير به دست توست تو بر هر چيز توانايى، شب را در روز درآوردى، و روز را در شب، و زنده را از مرده بيرون میآورى، و مرده را از زنده خارج مى سازى، و هركه را بخواهى، بیحساب روزى میدهى.

اینم هدیه ی ویژه ی امروزتون طاعاتتون قبول التماس دعای فرج

همه با هم، برای فرج عزیزترین، محبوبترین، عاشقترین و مهربانترین بنده خداوند، پدر مهربانمان حضرت صاحب الزمان عج دعا کنیم یکی از نشانه‌های محبّت به صاحب الزمان این است که دائما انسان به یاد محبوبش باشد و دلش بخواهد اسم او را ببرد. حضرت یعقوب علیه‌السلام محبّت به یوسف علیه‌السلام داشتند، دائما دل او می‌خواست که اسم یوسف برده شود. دائم. از درو دیوار و از زن و مرد و از دوست و دشمن و از بیگانه و خودی در هر جلسه‌ای می‌‌خواست اسم یوسف برده شود. زلیخا نیز یوسف علیه‌السلام را دوست می‌‌داشت، دل او می‌‌خواست که دائما بحث یوسف در میان بیاید.

ای دوست .... یابن الحسن