هدایت شده از عطر گل یاس
تفسیر نور (استاد قرائتی)
سَنُقْرِئُكَ فَلا تَنْسى «6» إِلَّا ما شاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَ ما يَخْفى «7»
«6» ما تو را به قرائت درست وامىداريم، پس فراموش نخواهى كرد.
«7» مگر آنچه خدا بخواهد كه او بى گمان آشكار و نهان را مىداند.
📝نکته ها
«سَنُقْرِئُكَ» از ريشه «قرء» و باب افعال است. «اقراء» در لغت يعنى آنكه قارى بخواند و استاد گوش بدهد و غلطهاى او را تصحيح كند، امّا در مورد پيامبر گرامى اسلام، «اقراء» يعنى ما قدرتى به تو مىدهيم كه قرآن را بدون كم و كاست و درست بخوانى و آنچه را به تو نازل شده، فراموش نكنى. «1» «سَنُقْرِئُكَ فَلا تَنْسى»
«1». تفسير الميزان.
جلد 10 - صفحه 452
جمله «إِلَّا ما شاءَ اللَّهُ» استثنايى است كه به منظور بيان قدرت مطلقه الهى آمده است تا بفهماند كه خداوند قادر است حتّى بعد از دادن اين قدرت، مىتواند پيامبر را گرفتار فراموشى كند. (چنانكه درباره بهشتيان مىفرمايد: بهشت براى آنان جاودانه است و عطاى خداوند نسبت به آنان قطع و گسسته نمىشود، ولى باز هم ميان كلمه «خالِدِينَ» و «عَطاءً غَيْرَ مَجْذُوذٍ» مىفرمايد: «إِلَّا ما شاءَ رَبُّكَ» «1» مگر اينكه پروردگارت بخواهد آنان را از بهشت بيرون و لطفش را قطع كند و اين بخاطر آن است كه بگويد دست خدا بسته نيست.)
پیام ها
1- آفرينش هستى و هدايت تكوينى آن، مقدّمه هدايت تشريعى و معنوى انسانهاست. «سَنُقْرِئُكَ» (خدايى كه گياه را از درون خاك بيرون مىكشد، چگونه استعدادهاى معنوى انسان را بروز ندهد؟ «سَنُقْرِئُكَ»)
2- پيامبر كه هر چه دارد از وحى است، نگران فراموش كردن آن در آينده بود كه خداوند به او وعده عدم فراموشى داد. «سَنُقْرِئُكَ فَلا تَنْسى»
3- رسول خدا صلى الله عليه و آله از هرگونه نسيان، مصون است. «فَلا تَنْسى»
4- پيامبر، حافظ كل قرآن بود. «فَلا تَنْسى» (يكى از معجزات پيامبر اكرم اين بود كه با يكبار شنيدن براى هميشه حتّى آيات طولانى را به ياد داشت).
5- دست خدا بسته نيست و مىتواند آنچه مىدهد پس بگيرد. «سَنُقْرِئُكَ فَلا تَنْسى إِلَّا ما شاءَ اللَّهُ»
6- گرچه خداوند هرگز خلف وعده نمىكند «وَ لَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ» «2» ولى معناى
«1». هود، 108.
«2». حج، 47.
جلد 10 - صفحه 453
وعدههاى الهى مجبور بودن خداوند نيست. «فَلا تَنْسى إِلَّا ما شاءَ اللَّهُ»
7- اراده الهى حكيمانه و عالمانه است. إِلَّا ما شاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ ...
8- اقتضاى بعضى از امور آن است كه پنهان باشد. «ما يَخْفى» (كلمه «يَخْفى» در قالب فعل مضارع بيانگر آن است كه مخفى بودن بعضى امور، مقتضاى طبيعت آنهاست.)
هدایت شده از عطر گل یاس
تفسیر نور (استادقرائتی)
وَ نُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرى «8» فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرى «9» سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشى «10» وَ يَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى «11» الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرى «12» ثُمَّ لا يَمُوتُ فِيها وَ لا يَحْيى «13»
«8» و ما تو را براى آسانترين (راه دعوت) آماده مىسازيم. «9» پس تذكّر بده، (البتّه) اگر تذكّر مفيد افتد. «10» هر كس خشيت الهى داشته باشد، بزودى پند گيرد. «11» و بدبختترين افراد از آن دورى كند. «12» همان كس كه به آتش بزرگ درافتد. «13» پس در آنجا نه بميرد و نه زندگانى كند.
📝نکته ها
حضرت موسى براى موفقيّت در انجام تبليغ، دو چيز از خدا خواست، يكى سعهصدر ويكى آسان شدن امر رسالت: «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي» «1» خداوند اين دو امر را بدون درخواست، به پيامبر اسلام عطا فرمود. چنانكه درباره سعهصدر فرمود: «أَ لَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ» «2» و درباره آسان شدن امر دعوت در اين آيه مىفرمايد: «وَ نُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرى». «3»
مراد از «نُيَسِّرُكَ» آن است كه اى پيامبر! نفس شريف تو را با خلق عظيم و سعه صدر و صفا و سادگى، چنان مهيّا مىكنيم كه بتواند وظيفه رسالت را به آسانى و به بهترين طريق انجام دهد. كارى مىكنيم كه تو خود راه آسان را انتخاب كنى كه همان راه فطرت است. «4»
شرائط تذكّر و موعظه:
الف: شرط موعظه، آمادگى واعظ است. نُيَسِّرُكَ ... فَذَكِّرْ
ب: تذكّر و موعظه بايد بر اساس قرآن باشد. سَنُقْرِئُكَ ... فَذَكِّرْ
ج: واعظ بايد خود اهل غفلت و نسيان نباشد. فَلا تَنْسى ... فَذَكِّرْ
د: واعظى موفق است كه به امدادهاى الهى اميدوار باشد. سَنُقْرِئُكَ ... نُيَسِّرُكَ ... فَذَكِّرْ
«1». طه، 25- 26.
«2». شرح، 1.
«3». تفسير الميزان.
«4». تفسير الميزان.
جلد 10 - صفحه 454
پیام ها
1- تبليغ دين و دعوت مردم به سوى خدا، مشكلات و سختىهاى فراوانى در پيش دارد كه خداوند وعده داده است، مبلّغ دين را يارى دهد و تحمّل سختىها را بر او آسان سازد. «نُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرى»
2- به هر كس مأموريّتى مىدهيد، گره كارش را باز كنيد. «نُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرى فَذَكِّرْ»
3- تسبيح ما مقدّمه كار گشايى خداوند است. سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ ... نُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرى
4- نزول وحى براى تذكّر به مردم است. سَنُقْرِئُكَ ... فَذَكِّرْ
5- شرط تذكّر، پند پذيرى است و پيامبر نسبت به افراد پندناپذير مسئوليّتى ندارد. «فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرى»
6- تنها افراد خداترس تذكّر را مىپذيرند. «سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشى»
7- پنددادن افراد خداترس آسانتر است. نُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرى ... سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشى
8- به مُبلّغ بايد دلدارى داد كه كارش بيهوده نيست. فَذَكِّرْ ... سَيَذَّكَّرُ ...
9- مُبلّغ نبايد توقّع تأثير فورى داشته باشد. «سَيَذَّكَّرُ»
10- مشكل كفّار دورى خود آنان از قرآن و پيامبر است، نه آنكه در اين دو عنصر پاك، ضعف يا نقصى باشد. «يَتَجَنَّبُهَا»
11- قرآن ميزان است. پندپذير آن مدال «يَخْشى» مىگيرد، «سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشى» و پندناپذير آن لقب «اشقى» دريافت مىكند. «وَ يَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى»
12- دورى از پند و پيام قرآن، مايه شقاوت است. «يَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى»
13- سيره دائمى تيرهبختان دورى از پند است. «يَتَجَنَّبُهَا» در قالب مضارع براى معناى استمرار و دوام است.
14- بدبختترين مردم كسى است كه خشيت الهى ندارد. «اشقى» در برابر «يَخْشى» قرار گرفته است.
15- توقّع اصلاح همه مردم را نداشته باشيد. «سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشى وَ يَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى»
16- عامل پذيرش و عدم پذيرش در درون خود انسان است. يَخْشى ... اشقى
جلد 10 - صفحه 455
17- كيفر به مقدار خباثت است. «اشقى- النَّارَ الْكُبْرى»
18- دوزخ براى گروهى ابدى و هميشگى است. «لا يَمُوتُ فِيها وَ لا يَحْيى»
19- خلود در دوزخ، طبيعت دوزخيان را تغيير نمىدهد كه ديگر از آتش رنج نبرند، بلكه دائما در شكنجه هستند. «لا يَمُوتُ فِيها وَ لا يَحْيى»
هدایت شده از عطر گل یاس
17.67M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
#حفظ جزء 30 قرآن کریم
کلیپ آموزشی سوره بروج- حفظ آیات 7 1تا5
☝️☝️☝️🌷🌷