🔰 سی‌ویک خردادماه؛ سالروز شهادت شهید دکتر مصطفی چمران 📜 khl.ink/khat | #قاب_ماندگار

🔰 پویش برائت جهانی از رژیم جلاد؛ هفت بار «مرگ بر اسرائیل» 📜 khl.ink/khat | #پویش

📝 چهارصدوپنجاهمین شماره هفته نامه‌ی «خط حزب‌الله»

📝 مراقب لالایی دشمن باشید! 📢 در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، چهارصدوپنجاهمین شماره هفته نامه‌ی «خط حزب‌الله» منتشر شد. 🖼 چاپ و توزیع به همت نیروهای مؤمن و انقلابی سراسر کشور 📥 نسخه چاپی را از اینجا دریافت کنید.

✏️ #یادداشت_هفته | راه درست حرکت امّت اسلامی 👈 چرا عید غدیر، عید تعیین تکلیف امت اسلام است؟ 🔸رهبر انقلاب در دیدار مردمی روز عید غدیر درباره اهمیت این روز به استناد آیات قرآن فرمودند: «روز اعلام جانشینی امیرالمؤمنین روزی است که کفار مأیوس شدند... کفار ناامید شدند از قلع و قمع اسلام بخاطر تداوم حاکمیت سیاسی اسلام است.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ 🔹در آستانه چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری و ایام عید غدیر رسانه‌ی KHAMENEI.IR در یادداشتی به ابعاد و اهمیت حادثه غدیر و حکومت اسلامی مبتنی بر بیانات رهبر انقلاب پرداخته است. 🔸مسئله‌ی «غدیر» و راه درست حرکت امّت اسلامی 🔹مسئله‌‌ی غدیر جزو مسائلی است که در پیرامون آن «فکر کردن، امروز به جامعه‌‌ی اسلامی و بخصوص به مردم و کشور ما خیلی کمک میکند برای اینکه راهِ درستِ حرکت را گم نکنند.» ۱۳۸۷/۰۹/۲۷ این حادثه که «تعیین جانشین برای پیغمبر بود، در ماه‌های آخر زندگی ایشان ــ تقریباً هفتاد روز به پایان زندگی پیغمبر ــ رخ داده است و در حقیقت، نشان‌دهنده‌‌‌ی اهمّیّت مسئله‌‌ی حکومت و سیاست و ولایت امر امّت اسلامی از نظر اسلام است.» ۱۳۸۷/۰۹/۲۷ پس «ماجرای تعیین غدیر ماجرای تعیین ضابطه است، تعیین قاعده است. یک قاعده‌ای در اسلام درست شد؛ پیغمبر اکرم در ماه‌های آخر عمر، این قاعده را وضع کرد؛ آن قاعده چیست؟ قاعده‌ی امامت؛ قاعده‌ی ولایت.» ۱۳۹۵/۰۶/۳۰ جوامع بشری از دیرباز حکومت داشتند «بشر انواع و اقسام حکومتها را تجربه کرده است؛ اسلام این حکومتها را، این نوع قدرتمندی‌ها و قدرت‌مداری‌ها را قبول ندارد؛ «امامت» را قبول دارد. این قاعده‌ی اسلام است؛ غدیر این را بیان میکند.» ۱۳۹۵/۰۶/۳۰ مصداقش هم مشخّص است «امیرالمؤمنین کسی است که هیچ کس، نه در آن زمان و نه در زمانهای بعد، نتوانسته است کمترین خدشه‌ای به شخصیّت والای او و به نمایندگی او از مفاهیم و معارف قرآن وارد کند.» ۱۳۹۵/۰۶/۳۰ 🔸مسئله‌‌‌ی «غدیر»؛ نشانه‌‌ای از جامعیّت اسلام 🔹مسئله‌‌‌ی «غدیر» یک مسئله‌‌ی تاریخیِ صرف نیست «نشانه‌‌ای از جامعیّت اسلام است... یعنی نشان‌دهنده‌‌ی جامعیّت اسلام و نگاه به آینده و آن چیزی که در هدایت و زعامت امّت اسلامی شرط است. آن چیست؟ همان چیزهایی که شخصیّت امیرالمؤمنین، مظهر آنها است: یعنی «تقوا»، «تدیّن»، «پایبندی مطلق به دین»، «ملاحظه‌‌ی غیر خدا و غیر راه حق را نکردن»، «بی‌‌پروا در راه خدا حرکت کردن»، «برخورداری از علم»، «برخورداری از عقل و تدبیر»، «برخورداری از قدرت عزم و اراده»؛ این یک عمل واقعی و در عین حال نمادین است. امیرالمؤمنین را با همین خصوصیّات نصب کردند.» ۱۳۸۵/۱۰/۱۸ در عین حال «این نماد زعامت امّت اسلامی در طول عمر اسلام ــ هر چه بشود ــ همین عمل است؛ یعنی نماد زعامت و رهبری اسلامی در طول زمان همین است؛ همان چیزی که در انتخاب الهی امیرالمؤمنین تحقّق پیدا کرد. «غدیر» یک چنین حقیقتی است.» ۱۳۸۵/۱۰/۱۸ «وقتی «غدیر» این‌قدر اهمّیّت دارد، آن‌وقت آن آیه‌ی شریفه‌ی دیگر که «یًّـاَیـُّهَا الرَّسولُ بَلِّـغ ماِّ اُنزِلَ اِلَیکَ مِن رَبِّکَ وَ اِن لَم تَفعَل فَمـا بَلَّغتَ رِسالَتَه»سوره‌ی مائده، بخشی از آیه‌ی ۶۷؛ «ای پیامبر! آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده، ابلاغ کن و اگر نکنی پیامش را نرسانده‌ای. ...»، معنایش روشن میشود؛ [میفرماید] اگر این حکم را ابلاغ نکنی، اصلاً رسالتت را انجام نداده‌ای.» ۱۳۹۵/۰۶/۳۰ و در غدیر، معرّفی کردن امیرالمؤمنین به اینکه «مَن کُنتُ مَولاهُ فَهٰذا عَلیٌّ مَولاه هیچ معنایی جز تعیین خطّ حکومت و ولایت در اسلام بعد از رحلت پیغمبر اکرم ندارد؛ معنایش فقط همین است.» ۱۳۸۶/۱۰/۸ 🔸«ولایت» یعنی پیوستگی و پیوند 🔹«ولایت» که عنوان حکومت در اسلام و شاخصه‌ی نظام اجتماعی و سیاسی برای اسلام است، یک معنای دقیق و ظریفی دارد که «معنای اصلی «ولایت» عبارت است از پیوستگی، پیوند، در‌هم‌پیچیدن و در‌هم‌تنیدگی. ... چیزی که مفهوم وحدت، دست به دستِ هم دادن، با هم بودن، با هم حرکت کردن، اتّحاد در هدف، اتّحاد در راه، و وحدت در همه‌ی شئون سیاسی و اجتماعی را برای انسان تداعی میکند، ولایت است.» ۱۳۷۷/۰۱/۲۷ «اسلام حکومت را با تعبیر «ولایت» بیان میکند و شخصی را که در رأس حکومت قرار دارد، به عنوان والی، ولی، مولا ــ یعنی اشتقاقات کلمه‌ی «ولایت» ــ معرّفی میکند.» ۱۳۷۶/۰۲/۰۶ معنای آن چیست؟ معنای آن، این است که «در نظام سیاسی اسلام، آن کسی که در رأس قدرت قرار دارد و آن کسانی که قدرتِ حکومت بر آنها در اختیار او است، ارتباط و اتّصال و پیوستگیِ جدایی‌ناپذیری از هم دارند. این، فلسفه‌ی سیاسی اسلام را در مسئله‌ی «حکومت» برای ما معنا میکند. هر حکومتی که این‌طور نباشد، این «ولایت» نیست؛ یعنی حاکمیّتی که اسلام پیش‌‌‌بینی کرده است، نیست.» ۱۳۷۶/۰۲/۰۶ 🔰 ادامه👇

✏️ ادامه #یادداشت_هفته 🔸دو قلمروِ اساسیِ «ولایت» 🔹در باب «ولایت»، دو قلمروِ اساسی وجود دارد: «یکی قلمروِ نفْسِ انسانی است که انسان بتواند اراده‌ی الهی را بر نفْس خودش ولایت بدهد و نفْس خود را داخل ولایت‌الله کند؛ این، آن قدم اوّل و اساسی است و تا این نشود، قدم دوّم هم تحقّق پیدا نخواهد کرد. مرحله‌ی دوّم این است که محیط زندگی را در ولایت‌الله داخل کند؛ یعنی جامعه با ولایت الهی حرکت کند؛ هیچ ولایتی ــ ولایت پول، ولایت قوم و قبیله، ولایت زور، ولایت سنّت‌ها و آداب و عادات غلط ــ نتواند مانع از ولایت‌الله شود و در مقابل‌ ولایت‌الله عرض اندام کند.» ۱۳۷۲/۰۳/۱۹ «آن عاملی که در اسلام ضامن اجرای احکام است، حکومت اسلامی و حاکمیّت احکام قرآن است؛ وَالّا اگر آحاد مردم، ایمان و عقیده و عمل شخصی داشته باشند، لیکن حاکمیّت ــ چه در مرحله‌ی قانونگذاری و چه در مرحله‌ی اجرا ــ در دست دیگران باشد، تحقّق اسلام در آن جامعه به انصاف آن دیگران بستگی دارد.» ۱۳۷۸/۰۱/۱۶ «امامت یعنی پیشواییِ جسم و دل؛ فقط حاکمیّت بر اجسام نیست، اداره‌‌‌ی زندگی دنیایی و روزمرّه‌‌‌ی متعارف مردم نیست؛ مدیریّت دلها است، تکامل بخشیدن به روحها و جانها است، بالا بردن فکرها و معنویّتها است.» ۱۳۸۶/۱۰/۸ «امامت یعنی همان اوج معنای مطلوب اداره‌ی جامعه در مقابل انواع و اقسام مدیریّتهای جامعه که از ضعفها و شهوات و نخوت و فزون‌‌طلبیِ انسانی سرچشمه میگیرد.» ۱۳۸۰/۱۲/۱۲ اسلام شیوه و نسخه‌ی «امامت» را به بشریّت ارائه میکند؛ یعنی اینکه «یک انسان، هم دلش از فیض هدایت الهی سرشار و لبریز باشد، هم معارف دین را بشناسد و بفهمد ــ یعنی راه را درست تشخیص دهد ــ هم دارای قدرت عملکرد باشد.» ۱۳۸۰/۱۲/۱۲ «امام یعنی حاکمیّت دین و دنیا در زندگی مردم. خب، این یک بُعد قضیّه است که این بُعد اعتقادی است و شیعه با این مشعل درخشان، با این منطق روشن، در طول قرنهای متمادی توانسته است حقّانیّت خود را برای همه‌‌ی دلهایی که جستجوگر بودند و باانصاف بودند، اثبات بکند.» ۱۳۸۶/۱۰/۸ یک بُعد دیگراین است که «همه‌‌‌ی ما بدانیم حکومت اسلامی و جامعه‌‌‌ی اسلامی باید شخصیّت امیرالمؤمنین و جامعه‌ای را که امیرالمؤمنین میخواست درست کند، الگو قرار بدهد. الگوی ما این است؛ به آن سمت باید حرکت کنیم.» ۱۳۸۶/۱۰/۸ 🔸بزرگ‌ترین خطر برای نظام ما 🔹«ولایت امام (رضوان الله علیه) پرتوی از چشمه‌‌ی فروزنده‌‌ی خورشیدیِ غدیر بود؛ لذا توانست این‌همه آثار را به وجود بیاورد، ملّت را بیدار کند، ایران را بازسازی معنوی و مادّی بکند.» ۱۳۸۳/۱۱/۱۰ بزرگ‌ترین خطر برای نظام و حکومتی مثل نظام و حکومت ما که با نام اسلام به وجود آمده، این است که «فراموش کنیم الگوی حکومت ما امیرالمؤمنین است به الگوهای رایج دنیا و تاریخ نگاه کنیم و خود را با آنها مقایسه کنیم، به روش حکومتهای منحرفی که در طول تاریخ، روزبه‌‌‌روز به بشریّت ضربه زدند، نگاه کنیم که اگر یک جنبه از زندگی انسان را رونقی بخشیدند، جنبه‌ی دیگری را دچار ضایعات جبران‌‌‌ناشدنی کردند.» ۱۳۸۰/۱۲/۱۲ 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله

📝 نسخه #تابلو_اعلانات | شماره ۴۵۰ نشریه خط حزب الله

📝 #گزارش_هفته | مراقب لالایی دشمن باشید! 👈 چرا رهبر انقلاب بر مشارکت حدأکثری در انتخابات تأکید دارند؟ 🔸 انتخابات برای تعیین رئیس دولت در هر کشوری مهم است، چرا که امور اجرایی مردم آن کشور را برای چند سال به دست یک نگرش و جریان مشخص می‌سپارد. این رویداد سیاسی اما برای کشوری چون ایران، از این هم مهم‌تر است. چرا؟ چون جمهوری اسلامی ایران از ابتدای پیروزی انقلاب تا کنون درگیر یک جنگ تحمیلی است. یک جنگ ناجوانمردانه چهل‌و‌پنج ساله که از کودتا و جاسوسی تا تهاجم نظامی و تحریم اقتصادی را شامل شده و در یکی دو دهه اخیر شدت و حدّت و پیچیدگی بسیار بیشتری نیز گرفته است. از این رو نمی‌توان و نباید با موضوع انتخابات، سرسری و ساده برخورد کرد. 🔹برای فهم این صحنه و حساسیت آن، قبل از هر چیز باید به نسبت انتخابات با جمهوری اسلامی و دولت برآمده از انتخابات با جنگ تحمیل شده بر کشور و مردم فکر کرد. بدون حضور و پشتوانه مردم، جمهوری اسلامی دست‌کم در نیمی از ماهیت خود -یعنی جمهوریت- خواهد لنگید. انتخابات یکی از اصلی ترین مظاهر این حضور است. در این صحنه، فرصت نقش‌آفرینی و حضور و برابری در یکی از عالی‌ترین سطوح خود، متبلور می‌شود؛ «هر کسی هر چند به نظر شما کوچک بیاید و بخواهید، یا بتوانید او را نادیده بگیرید، این‌جور نیست که در سرنوشت کشور بی‌تأثیر باشد؛ یعنی کوچک‌ترین افراد جامعه، فقیرترین افراد جامعه، بی‌دست‌و‌پاترین افراد جامعه هم میتوانند در سرنوشت کشور مؤثّر باشند.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ 🔸چرا مشارکت مهم است؟ 🔹حالا چرا حضور گسترده در انتخابات این‌قدر مهم است و نسبت آن با جنگ تحمیلی علیه کشور که جنگ اقتصادی اصلی‌ترین و آشکارترین میدان این جنگ است، چیست؟ بگذارید پاسخ را از زبان یکی از فرماندهان اصلی این جنگ بشنویم. ریچارد نفیو به معمار تحریم‌های ایران مشهور است. نفیو کسی است که در طراحی و اجرای تحریم‌های متعدد و پیچیده و سخت علیه ایران، نقشی اساسی داشته و نکته جالب آنکه وی هم در دولت‌های دموکرات مسئولیت داشته و هم در دولت‌های جمهوری‌خواه! و این نشانه‌ای قابل توجه از دو حزبی و فراجناحی بودن جنگ اقتصادی با ایران و ایرانی برای حکومت آمریکاست. 🔹نفیو سال ۱۳۹۶ در مصاحبه‌ای، در پاسخ به این پرسش که هدف از تحریم‌ها، فشار بر حاکمیت یا مردم ایران است، می‌گوید: بستگی به کشوری دارد که مورد تحریم واقع می‌شود و این‌که منافع مشخص آن چه است. اگر رژیم قذافی در لیبی را تحریم کنید اصلاً نباید سراغ جمعیت رفت چون قذافی اهمیت خاصی به جمعیتش یا سطح دردشان نمی‌داد. در مورد کیم جونگ اون و کره شمالی هم همین است. در این‌جا «درد» باید مشخصاً نخبگان حاکمیت را هدف بگیرد تا آنها اوضاع را عوض کنند. در مورد روسیه هم همین است. به نظرم وقتی باید «درد» را در مورد جمعیت‌ها به کار برد که حاکمیت پایگاهی مردمی داشته باشد و ایران از نظر من در این دسته است... در ماجرای تحریم‌ها باید تمرکز درد را جایی قرار می‌دادیم که تصمیم‌گیرندگان را قانع کند، در مورد ایران این از طریق ناراضی ساختن مردم از اوضاع بود. 🔹خوآن زاراته، معاون اسبق مدیریت مبارزه با تروریسم و جرایم مالی در خزانه‌داری آمریکا در کتاب خود با عنوان «نبرد خزانه‌داری: ظهور عصر جدید جنگ‌افزارهای مالی» می‌نویسد؛ هدف از تحریم‌ها حرکت به سمت یک خفگی اقتصادی در بالاترین درجه ممکن بود، تمرکز تحریم‌ها از محدود‌سازی توانایی ایران برای انجام تجارت با دنیا شروع می‌شد و به سمت افزایش رنج‌های اقتصادی مردم ایران پیش می‌رفت، این فرآیند دو نتیجه را دربر داشت، یا بین رهبران ایران شکاف بیفتد و یا توسط مردمِ کشورشان مجبور شوند جهت‌گیری‌های خود را تغییر داده و از دستیابی به توانایی‌های هسته‌ای صرف نظر کنند... حالت فشار حدأکثری، اثرات اقتصادی گسترده‌تری را بر ایران متصور می‌شود، آن مبارزه از یک مدل تحریمی پیروی می‌کند که بر نارضایتی‌های داخلی و آشوب برای مجبور کردن رهبران ایران متکی است. 🔸مشارکت حدأکثری؛ اقدام علیه راهبرد دشمن 🔹از راهبرد دشمن به راحتی می‌توان فهمید که هر‌قدر و به هر دلیلی، مشارکت در انتخابات پایین باشد دشمن را نسبت به افزایش فشار امیدوارتر می‌کند و بالعکس هرقدر مشارکت انتخاباتی بالاتر باشد، دشمن نسبت به این سیاست خصمانه ناامید شده و از آن دورتر می‌شود. پس بی‌راه نیست اگر بگوییم میزان مشارکت در انتخابات با فشار دشمن، نسبت معکوس دارد. 🔰 ادامه👇