eitaa logo
خط حزب‌ اللّه
10.2هزار دنبال‌کننده
1هزار عکس
18 ویدیو
183 فایل
نشریه خط حزب الله ‏‏‏هفته‌نامه جامعه مؤمن و انقلابی 🔗 farsi.khamenei.ir/weekly 🔗 ble.ir/khattehezbollah 🔗 virasty.com/khattehezbollah
مشاهده در ایتا
دانلود
✏️ | شکست غوغای دست ساز تحریم انتخابات 👈 چگونه ملت ایران در یک آزمون ناگهانی صحنه‌ای گرم و پرشور آفریدند؟ 🔹۳۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ هم می‌توانست روزی باشد مثل بقیّه‌ی روزها؛ تا ظهر هم همینطور بود. ساعتی از ظهر گذشته بود که خبری غریب و بهت آور در فضای رسانه‌ای کشور منتشر و به سرعت فراگیر شد: بالگرد حامل رئیس جمهور در استان آذربایجان شرقی دچار سانحه و مفقود شده است. 🔹شب میلاد امام رضا (علیه‌السلام) بود و جمعی از پاسداران و خانواده‌های آنها با رهبر انقلاب دیدار داشتند. ایشان ضمن ابراز تأثّر از این واقعه فرمودند: «امیدواریم خداوند متعال رئیس جمهور محترم و همراهان ایشان را به آغوش ملّت برگرداند. همه برای سلامت این جمع خدمت‌گزار دعا کنند. ملّت ایران نگران و دلواپس نباشند؛ هیچ اختلالی در کار کشور به وجود نمی‌آید.» ۱۴۰۳/۰۲/۳۰ 🔹مردم، مضطرب و متحیّر میان بیم و امید، دست به دعا بودند، امّا تقدیر الهی چیز دیگری بود: «شهیدان پرواز اردیبهشت» پرگشوده و از میان ملّت رفته بودند. شرایط خاص و ویژه ای بود؛ از سویی بهت و داغ و اندوه از این واقعه‌ی ناگهانی بود و از سوی دیگر تکلیفی بود که قانون مشخّص کرده است: برگزاری انتخابات زودهنگام طیّ ۵۰ روز و تعیین رئیس‌جمهور جدید. 🔸دوباره اصل ۱۳۱ قانون اساسی، پس از ۳۶ سال 🔹برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری در جمهوری اسلامی ایران البتّه سابقه دارد: اوّلین بار در پی عزل بنی‌صدر با فاصله‌ای اندک و برای بار دوّم پس از ترور شهید رجائی و سوّمین بار پس از انتخاب آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان رهبر انقلاب در سال ۶۸ در حالی که هنوز سه ماه تا پایان دوره‌ی دوّم ریاست جمهوری ایشان باقی مانده بود. 🔹۳۶ سال پس از آخرین باری که اصل ۱۳۱ قانون اساسی لازم‌الاجرا شده بود، بار دیگر باید به آن رجوع میشد: «در صورت‌ فوت‌، عزل‌، استعفا، غیبت‌ یا بیماری‌ بیش‌ از دو ماه‌ رئیس‌جمهور و یا در موردی‌ که‌ مدّت‌ ریاست‌ جمهوری‌ پایان‌ یافته‌ و رئیس‌جمهور جدید بر اثر موانعی‌ هنوز انتخاب‌ نشده‌ و یا امور دیگری‌ از این‌ قبیل‌، معاون‌ اوّل‌ رئیس‌جمهور با موافقت رهبری اختیارات‌ و مسئولیّت‌های‌ وی‌ را بر عهده‌ می‌گیرد و شورایی متشکّل‌ از رئیس مجلس و رئیس قوّه‌ی قضائیّه و معاون‌ اوّل‌ رئیس‌جمهور موظّف‌ است‌ ترتیبی‌ دهد که‌ حدّاکثر ظرف‌ مدّت‌ پنجاه‌ روز، رئیس‌جمهور جدید انتخاب‌ شود. در صورت‌ فوت‌ معاون‌ اوّل‌ و یا امور دیگری‌ که‌ مانع انجام‌ وظایف‌ وی‌ گردد و نیز در صورتی‌ که‌ رئیس‌جمهور معاون‌ اوّل‌ نداشته‌ باشد، مقام‌ رهبری‌ فرد دیگری‌ را به‌ جای‌ او منصوب‌ می‌‌کند.» 🔸آزمونی دیگر برای ساخت درونی جمهوری اسلامی 🔹برگزاری انتخابات ریاست جمهوری فرایندی طولانی دارد که به طور معمول، حدود یک سال تمهیدات و اجرای آن زمان لازم دارد. همان‌طور که رهبر انقلاب از ساعات اوّلیّه‌ی سانحه تأکید کرده بودند، این حادثه‌ی غم‌بار علی‌رغم داغی که بر دل‌ها گذاشت، امّا خللی در روند امور کشور پدید نیاورد و به‌سرعت مقدّمات برگزاری انتخابات فراهم شد و طیّ کمتر از پنجاه روز، انتخابات چهاردهمین دوره‌ی ریاست جمهوری به شکل آزاد و شفاف برگزار شد؛ انتخاباتی که به دُور دوّم کشیده شد و در این شرایط خاص و استثنائی، عملاً دو بار انتخابات در امنیّت و سلامت و امانت کامل برگزار شد. 🔹برگزاری دو انتخابات ملّی در یک بازه‌ی زمانی کوتاه، آن هم طیّ دو مرحله، نشان از استحکام ساخت درونی جمهوری اسلامی دارد که نباید به‌سادگی از کنار آن عبور کرد. بسیاری از تجارب جهانی نشان می‌دهد کم نبوده و نیستند کشورهایی که به بهانه‌های مختلف، تن به برگزاری انتخابات در موعد قانونی نداده و انتخابات را برای ماه‌ها و حتّی مدّت نامعلومی به تعویق می‌اندازند، امّا در جمهوری اسلامی ایران برگزاری انتخابات و رجوع به آراء ملّت در موعدِ قانونیِ آن یک خطّ قرمز اساسی و همیشگی بوده و هست. 🔸دشمنان هم به صف شدند 🔹در حالی که مردم،  داغدار «شهیدان پرواز اردیبهشت» بودند و انتخابات مراحل قانونی خود را یکی پس از دیگری طی میکرد، دشمنان ملّت ایران از روز نخست دست‌به‌کار شدند تا با انواع و اقسام فضاسازی‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی، مردم را نسبت به صندوق رأی و انتخابات دلسرد کنند. این‌ها تنها چند نمونه از تلاش و ادبیّات معاندین در این ایّام است که در فضای مسموم رسانه‌های ضد انقلاب و صفحات مجازی آنها منتشر شد: 🔹دموکراسی نه با رأی‌گیری‌های مهندسی‌شده که با گذر از جمهوری اسلامی تحقّق می‌یابد. 🔹اکثریّت مردم هیچ کدام از نامزدها را قبول ندارند. مخالفان شرکت در انتخابات می‌گویند رأی آن‌ها تأثیری در بهبود اوضاع ندارد. 🔰 ‌ادامه👇
🔰 ادامه 🔹بی‌گمان، انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ نیز مانند اسفندماه ۱۴۰۲ بایستی با تمام توان، از سوی تمامی نیروهای دموکراسی‌خواه از هر طیف و گرایش، کنشگرانه تحریم شود؛ بدین معنی که فعّالین سیاسی، مدنی، صنفی و فرهنگی، همان‌گونه که تا کنون نیز به تلویح و تصریح چنین کرده‌اند، در روزهای آینده نیز باید از هر فرصتی برای اعلام تبرّی از آن بهره جویند. 🔹پرونده‌ی این انتخابات را روز جمعه هشتم تیرماه ۱۴۰۳ با انتخاب رئیس‌جمهور منتخب رهبر جمهوری اسلامی می‌بندند تا بیش از این خود را درگیر سردی و عدم استقبال شهروندان از این انتخابات نکنند. 🔹حتماً و طبق تجربه‌ی تاریخی، در مرحله‌ی دوّم انتخابات ریاست جمهوری، میزان مشارکت کمتر از دوره‌ی اوّل خواهد بود. 🔹آمریکا نیز به طور رسمی وارد میدان شد و آبرام پیلی، نماینده‌ی دولت بایدن در امور ایران، آزادی و عدالت را در انتخاباتِ پیشِ‌رو زیر سؤال برد و البتّه مثل همیشه، در پایان، تأکید کرد که از مردم ایران حمایت می‌کند! مقامات آمریکایی‌ و عناصر تحت مدیریّت آن‌ها در حالی در امور داخلی ایران دخالت کرده و انتخابات را زیر سؤال می‌بردند که اوّلین مناظره میان دو نامزد حزب دموکرات و جمهوری‌خواه کشورشان به یک رسوایی جهانی و نمایشی از ابتذال تبدیل شده بود. 🔸برخورد واقعگرایانه و تحقّق یک تحلیل 🔹دُور اوّل انتخابات با مشارکت چندان مطلوبی همراه نبود. نوع مواجهه‌ی رهبر انقلاب با این قضیّه نیز درخور توجّه است. ایشان با نگاهی واقع‌گرایانه موضوع را چندعاملی توصیف کرده و بررسی آن را بر عهده‌ی اهل سیاست و جامعه‌شناسان دانستند. 🔹نکته‌ی دوّم و بسیار مهمّ تحلیل ایشان از کسانی بود که در دُور نخست رأی نداده بودند. از نظر ایشان، این افراد دو دسته بودند: عدّه‌ای که مخالف نظام جمهوری اسلامی هستند و عدّه‌ای دیگر که مخالفتی با نظام ندارند امّا به دلایل متعدّد، پای صندوق نیامده یا نتوانسته‌اند بیایند. «ممکن است یک تعداد افرادی باشند که از یک مسئول خوششان نیاید، یا یک تعداد افرادی باشند که از اصل نظام خوششان نیاید؛ نه اینکه نداریم ما چنین کسانی؛ چرا، هستند در کشور که آزادانه حرف هم میزنند، حرفهایشان را هم می‌شنویم، میدانیم هم چه میگویند؛ یعنی این‌جور نیست که از چشمها پنهان باشند و دیده نشوند؛ میدانیم، می‌شناسیم که کسانی هستند که با اصل این نظام و اصل تشکیلات اسلامیِ حکومت خیلی موافقتی ندارند؛ خب بله، اینها هم هستند؛ لکن اینکه ما هر کسی را که رأی نداد ملحق به اینها بکنیم، خیلی خطای بزرگی است؛ این خطا را نباید کسانی مرتکب بشوند. نه، [شاید کسی] مشکل دارد، گرفتاری دارد، کار دارد، حوصله ندارد، وقت نمیکند، انواع و اقسام موانع برای این کار وجود دارد. حالا امیدواریم که ان‌شاءالله در این مرحله‌ی دوّم، اجتماع مردم شوق‌انگیز باشد و مایه‌ی آبرو برای نظام اسلامی باشد.» ۱۴۰۳/۰۴/۱۳ 🔹دو روز پس از این اظهارنظر و تأکید رهبر انقلاب بر مشارکت واضح‌تر و روشن‌تر مردم، دُور دوّم انتخابات برگزار شد. در حالی که به طور معمول و قابل درک، اغلب در دُور دوّم انتخابات ها مشارکت کاهشی می‌شود، امّا در دُور دوّم نه‌تنها چنین نشد، بلکه ده درصد نیز به میزان آراء افزوده شد و به مرز پنجاه درصد رسید. «مسئولان محترم برگزاری انتخابات، با شتاب لازم و امانت کامل، وظایف خود را انجام دادند، و مردم عزیز با احساس مسئولیّت به میدان آمدند و صحنه‌ای گرم و پُرشور آفریدند و صندوقهای انتخاباتی را در دو مرحله با بیش از ۵۵ میلیون رأی انباشتند. این حرکت بزرگ، در رویارویی با غوغای دست‌ساز تحریم انتخابات که دشمنان ملّت ایران برای القاء ناامیدی و بن‌بست به راه انداخته بودند، کاری درخشان و فراموش‌نشدنی است و همه‌ی نامزدهای محترم و همه‌ی کسانی که برای پیروزیِ هر یک از آنان هفته‌ها تلاش شبانه‌روزی کردند، در افتخار و ثواب آن شریکند.» ۱۴۰۳/۰۴/۱۶ 🔹آنان که مردم را از صندوق رأی ناامید می‌کردند، مطابق معمول! تغافل کرده و به‌راحتی از کنار ماجراهای این ۴۵ روز عبور می‌کنند امّا، بی‌شک، رخدادهای فشرده و درخشان این ایّام در تاریخ ثبت خواهد شد: تشییع حماسی و پُرشکوه رئیس‌جمهور شهید و یارانش، عدم اختلال در امور جاری کشور، برگزاری انتخابات بموقع و سالم، حفاظت از آراء مردم حتّی به قیمت خون حافظان امنیّت انتخابات، و بالاخره انباشتن صندوق‌ها با ۵۵ میلیون رأی طیّ دو مرحله. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
✏️‌ | تبدیل «رفتارهای رقابتی» به «هنجارهای رفاقتی»؛ چرا و چگونه؟ 👈 تحلیلی بر یک مطالبه‌ی جدّی پساانتخاباتی 🔹ماهیّت انتخابات نوعی رقابت است. تا رقابت نباشد، خطوط تمایز روشن نمی‌شود و انتخاب کار سختی است. امّا آیا رقابت سیاسی و انتخاباتی بی‌حدّومرز است؟ در هر کشوری که به اصول اوّلیّه‌ی سیاست و منافع ملّی پایبند است، رقابت سیاسی و انتخاباتی بی‌حدّومرز نیست؛ هم از منظر چارچوب، محتوا و شدّت رقابت، و هم از منظر زمانی. پذیرش نتیجه از سوی رقبائی که پیروز نشده‌اند، یکی از مصادیق رعایت چارچوب و قواعد اصولی و منطقی رقابت سیاسی است. نگاهی به تاریخ معاصر و رقابت‌های انتخاباتی در گوشه‌و‌کنار جهان نشان می‌دهد هر‌گاه رقابت از چارچوب خارج شده و دامنه‌ی آن به پس از انتخابات نیز کشیده شده، آن کشور و ملّت هزینه داده و ضربه خورده است که گاهی این ضربه و هزینه گزاف و غیر قابل جبران است. 🔹ایران نیز تجربه‌ی تلخی در این زمینه دارد. سال ۱۳۸۸، نامزد بازنده، قبل از پایان رسمی رأی‌گیری اعلام پیروزی کرد و از فردای انتخابات، عدم پایبندی به قانون و قواعد بازی را پیش گرفت و شد آنچه نباید می‌شد: ماه‌ها کشور دستخوش التهاب و آشوب شد و عوارض و تبعات گوناگون و عمیقی را بر جای نهاد؛ چرا؟ چون یک طرفِ رقابت حاضر به پذیرش قواعد رقابت نشد و لجوجانه بر ادّعای دروغین خود پای می‌فشرد. 🔸تکمیل دستاوردهای انتخابات 🔹انتخابات اخیر طیّ دو مرحله انجام شد و مردم در این دو مرحله بیش از ۵۵ میلیون رأی را در صندوق‌ها ریختند و رئیس‌جمهورِ منتخبِ خود را برگزیدند. برگزاری دو مرحله‌ای انتخابات زودهنگام به فاصله‌ی یک هفته و در یک شرایط خاص و غیر منتظره، صیانت از آراء ملّت حتّی به قیمت خون پاسداران رأی مردم (شهادت دو مأمور انتظامی حامل صندوق رأی در سیستان‌وبلوچستان) و انتقال متین قدرت از دولتی به دولت دیگر ــ با دو گرایش متفاوت ــ از جمله‌ی ابعادی هستند که کمتر درباره‌ی آن سخن گفته شده و می‌شود، امّا بسیار ارزشمند و درخور تأمّل و تحسین است. 🔹امّا نباید به این میزان اکتفا کرد. صرفاً برگزاری انتخابات من و سالم و انتقال آرام قدرت و گردن نهادن به انتخاب مردم دستاورد کاملی نیست. در یک نظام اسلامی، کسب قدرت هدف نیست و از همین رو، جریانات سیاسی نیز باید نگاهی متفاوت به رقابت سیاسی داشته باشند. رقابت با چنین نگاهی در‌عین‌حال که می‌تواند شفّاف‌کننده‌ی خطوط تمایز باشد، عامل همدلی نیز هست: «انتخابات میتواند مایه‌ی اتّحاد باشد؛ میتواند تشجیع‌کننده‌ی به سرعتِ‌عمل و پیشرفت باشد؛ با رقابت مثبت. هر گروهی سعی کنند برای خدمتگزاری به این ملّت، سهم متناسب با خودشان را که لایق خودشان میدانند، به دست بیاورند؛ هیچ اشکالی ندارد. این رقابت مثبت به جامعه نشاط میبخشد، ما را زنده‌دل میکند، روح جوانی را بر جامعه‌ی ما حاکم میکند.»۱۳۸۶/۰۷/۲۱ 🔹یکی از راه‌های اصلی تبدیل انتخابات به عامل اتّحاد، عمل به توصیه‌ی مهمّ رهبر انقلاب در پیامی است که به مناسبت انتخابات اخیر صادر و تأکید کردند: «اکنون ملّت ایران رئیس‌جمهور خود را انتخاب کرده است. اینجانب با تبریک به ملّت و به رئیس‌جمهور منتخب و به همه‌ی فعّالان این صحنه‌ی حسّاس، مخصوصاً جوانان پُرشور ستادهای انتخاباتی نامزدها، همگان را به همکاری و نیک‌اندیشی برای پیشرفت و عزّت روزافزون کشور توصیه میکنم. شایسته است رفتارهای رقابتی دوران انتخابات به هنجارهای رفاقتی تبدیل شود و هر کس در حدّ توان خود برای آبادانی مادّی و معنوی کشور تلاش کند.» ۱۴۰۳/۰۴/۱۶ 🔹امّا چرا و چگونه بایستی رفتارهای رقابتی دوران انتخابات را به هنجارهای رفاقتی پساانتخابات تبدیل کرد؟ مسائل زیر می‌تواند بخشی از پاسخ به این پرسش مهم باشد: 🔸۱) تفاوت جمهوری اسلامی با سایر حکومت‌ها؛ 🔹جمهوری اسلامی با دیگر نظام‌های سیاسی دنیا شباهت‌ها و البتّه تفاوت‌هایی دارد. در جمهوری اسلامی قرار است و باید قدرت، ابزار و عامل خدمت به مردم و رسیدن به آرمان‌ها باشد. قدرت، در جمهوری اسلامی، عامل رسیدن به مناصب و موقعیّت‌های منزلتی و اقتصادی و امثالهم نیست، که اگر کسی یا جریانی چنین گمان کند، ماهیّت و روح انقلاب اسلامی را درک نکرده و باید در محاسبات خود تجدیدنظر جدّی نماید. وقتی چنین نگاه و تفکّری حاکم باشد، شکست و پیروزی در انتخابات چندان معنای عمیق و ماهوی ندارد. آن‌که رأی کمتری از مردم گرفته، خود را شکست‌خورده نمی‌داند و کمک به دولت مستقر را وظیفه‌ی خود می‌داند؛ کمکی که می‌تواند خود را در قالب‌های مختلفی نشان دهد. 🔰 ادامه👇
✏️ ادامه 🔸۲) این کشور دشمن دارد؛ 🔹دوستی و دشمنی در عالم روابط بین‌الملل چیز غریبی نیست، امّا اگر منصفانه و واقع‌بینانه به صحنه بنگریم، جمهوری اسلامی ایران دشمنان متعدّد و جدّی دارد؛ دشمنانی که سال‌ها است جنگی همه‌جانبه، پیچیده، سنگین و ترکیبی را به این نظام و ملّت تحمیل کرده‌اند و جز به براندازی جمهوری اسلامی و نابودی انقلاب هم راضی نمی‌شوند. 🔹اتّحاد و انسجام ملّی برای هر کشور و ملّتی سودمند است، امّا برای کشوری که دشمن دارد ــ آن هم چنین دشمنان سرسخت و زخم‌خورده‌ای ــ اتّحاد و انسجام یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت غیر قابل انکار است که نمی‌توان از آن گذشت. در چنین وضعیّت و صحنه‌ای، رفاقت و همدلیِ اشخاص و جریان‌های سیاسی، در دوره‌ی پساانتخابات، یکی از نمودهای مهم و بارز این ضرورت ملّی است. هنجارهای رفاقتی که باید خود را در موضع‌گیری و عمل نشان دهد، دشمن را مأیوس کرده و دست مقامات کشور را در عرصه‌ی بین‌المللی در مواجهه با قدرت‌های متخاصم قوی‌تر می‌کند. 🔸۳) تزریق امید به مردم؛ 🔹احتمالاً کسی نیست که اذعان نداشته باشد یکی از اساسی‌ترین نیازهای جدّی جامعه‌ی امروز ایران امید است. امید به طرق مختلف ایجاد شده یا تضعیف می‌شود و عوامل ذهنی و عینی متعدّدی در این مقوله دخیل هستند. روشن و واضح است که یکی از عوامل افزایش امید در جامعه و مردم، اتّحاد و همدلی میان چهره‌های فعال در جامعه است. اگر مردم ببینند یا حس کنند که افراد و چهره‌های سیاسی، هرروزه و به دلایل مختلف با هم مشغول جدل و دعوا هستند، به‌درستی حس خواهند کرد که این دعواها نه برای درد مردم که برای کسب منافع شخصی و جریانی است. چنین وضعیّتی، بدون شک، تأثیری عمیق بر میزان امید در مردم دارد و آن را کم‌رنگ می‌کند. پس اگر واقعاً خواهان تزریق امید به جامعه هستیم، باید رفتارهای رقابتی انتخابات را به هنجارهای رفاقتی تبدیل کنیم. 🔸چگونگی تبدیل رقابت به رفاقت 🔹برای تبدیل رفتارهای رقابتی به هنجارهای رفاقتی، همه مسئولیّت و وظایف خاصّ خود را دارند؛ از نامزدهای انتخابات گرفته تا هواداران آنها و رسانه‌ها. نامزدها با نیک اندیشی و خیرخواهی نسبت به فرد منتخب و اتّخاذ مواضع مثبت و در اختیار قرار دادن ظرفیّت‌های فکری و عملیِ خود می‌توانند در این زمینه نقش‌آفرینی کرده و پیام مثبتی را به جامعه ارسال کنند. هواداران هم باید از جوّ رقابتی و بعضاً ورزشگاهیِ دورانِ انتخابات خارج شده و عمیقاً بدانند که ما با هر گرایش و سلیقه‌ای یک ملّتیم و سوار بر یک قایق، سرنوشت مشترکی داریم و یک پیکریم. رسانه‌ها هم در این عرصه نقش مهمّی دارند؛ آنان می‌توانند تا حدّی به افکار و رفتار چهره‌های سیاسی و مردم جهت بدهند و نقش خود را در این زمینه ایفا کنند. 🔹و بالاخره آنکه یکی از نمودهای هنجارهای رفاقتی دریافتنِ آنانی است که به هر دلیلی نتوانستند پای صندوق رأی حاضر شوند. همان‌طور که رهبر انقلاب نیز تأکید کردند،(ر.ک: بیانات در دیدار مدیران و جمعی از اساتید مدرسه‌ی عالی شهید مطهّری ۱۴۰۳/۴/۱۳) قریب‌به‌اتّفاقِ این افراد با جمهوری اسلامی دشمنی و عناد ندارند؛ باید دید و فهمید مانع و مشکل آنها برای مشارکت در این امر ملّی چه بوده و سعی کرد آنان را هم به مشارکت در تعیین سرنوشت خود در موعدهای آینده ترغیب کرد. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
✏️ | چه کسی باید میدان‌دار باشد؟ 👈 دوازده معیار رهبر انقلاب برای تعیین کابینه‌ی دولت چهاردهم 🔸کمتر از دو ماه پس از حادثه‌ی دل‌خراشی که منجر به شهادت رئیس‌جمهور فقید و همراهانش شد، انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری طیّ دو مرحله برگزار شده و منتخب مردم برای مسؤولیت ریاست جمهوری مشخّص شد. مهم‌ترین مسئله‌ای که در حال حاضر فضای کشور درگیر آن است، انتخاب اعضای کابینه‌ و آغاز دولت چهاردهم است. رئیس‌جمهور منتخب، پس از مراسم تنفیذ ــ طبق بند نهم از اصل یکصدودهم قانون اساسی ــ و به دست گرفتن رسمی سکّان ریاست جمهوری، باید اعضای پیشنهادی خود را برای به دست گرفتن مدیریّت نوزده وزارتخانه‌ی دولت به مجلس شورای اسلامی معرّفی کند. 🔹دو اصل قانون اساسی به طور مشخّص به مسئولیّت رئیس‌جمهور در پیشنهاد وزیران و مسئولیّت مجلس در بررسی و رأی اعتماد به وزیران پیشنهادی پرداخته است. در اصل هشتادوهفتم قانون اساسی آمده است: «رئیس‌جمهور برای هیئت وزیران، پس از تشكیل و پیش از هر اقدام دیگر، باید از مجلس رأی اعتماد بگیرد. در دوران تصدّی نیز در مورد مسائل مهم و مورد اختلاف می‏تواند از مجلس برای هیئت وزیران تقاضای رأی اعتماد كند.» و در ادامه، در اصل یكصدوسی‌وسوّم تأکید شده: «وزرا توسّط رئیس‌جمهور تعیین‏ و برای‏ گرفتن‏ رأی‏ اعتماد به‏ مجلس‏ معرّفی‏ می‌‏شوند. با تغییر مجلس‏، گرفتن‏ رأی‏ اعتماد جدید برای‏ وزرا لازم‏ نیست. تعداد وزیران‏ و حدود اختیارات‏ هر یک‏ از آنان‏ را قانون‏ معیّن‏ می‌کند.» همان‌طور که در قانون نیز به‌صراحت مشخّص شده، رئیس‌جمهور با پیشنهاد و مجلس با رأی اعتماد یا عدم رأی اعتماد، در تعیین ترکیب وزرا نقش و مسئولیّت قانونی دارند. سؤال مهم و اساسی‌ای که در این میان وجود دارد، معیارهای انتخاب اعضای کابینه‌ی جدید است. رهبر معظّم انقلاب اسلامی، در دو ماه گذشته و در‌حالی‌که مباحث انتخاباتی داغ و رقابت در جریان بود، برخی شاخص‌ها را درباره‌ی جهت‌گیری دولت بعدی و معیارهای همکاران رئیس‌جمهور بیان فرمودند؛ امّا در دیدار اخیر نمایندگان مجلس،۱۴۰۳/۴/۳۱ ایشان به طور مشخّص معیارهایی را برای تعیین کابینه بیان فرمودند که از آن می‌توان به قطب‌نمایی برای انتخاب گزینه‌ها، هم از سوی رئیس‌جمهور به عنوان پیشنهاددهنده و هم مجلس به عنوان ارزیابی‌کننده، تعبیر کرد. 🔸تعیین کابینه‌ی جدید، با تعامل سازنده‌ی دولت و مجلس 🔹حضرت آیت‌اللّه‌العظمی خامنه‌ای، در این دیدار، هشت نکته و توصیه داشتند که معیارهای تعیین کابینه در هشتمین نکته بیان شد. پیش از ورود به این بحث، تأمّل در دوّمین نکته‌ی ایشان خطاب به مجلس لازم و ضروری به نظر می‌رسد. ایشان در این قسمت به موضوع همکاری میان قوا اشاره کردند و تأکید کردند: «نکته‌ی دوّم در باب همکاری بین قوا است. مجلس بخش مهمّی از نظام سیاسی کشور است. بدیهی است که بخشهای مختلف نظام باید در کنار هم یک «کل» را تشکیل بدهند، یک «مجموعه‌ی واحد» را تشکیل بدهند؛ یعنی قوّه‌ی مقنّنه، قوّه‌ی مجریّه، قوّه‌ی قضائیّه، نیروهای مسلّح ــ که به یک صورت جزو قوّه‌ی مجریّه هستند ــ باید مجموعاً یک کل را به وجود بیاورند. اگر لازم باشد که یک کل از اینها به وجود بیاید، پس باید با هم تعامل داشته باشند، باید با هم کار کنند، باید به هم کمک کنند ... بالاخره شما به عنوان برادران و خواهران عزیز نماینده‌ی مجلس، یکی از کارهای مهمّتان مسئله‌ی تعامل است. من توصیه‌ی مؤکّدی که اینجا یادداشت کرده‌ام، تعامل سازنده‌ی با دولت جدید است.»۱۴۰۳/۴/۳۱ روشن است که این توصیه و در واقع مطالبه‌ی رهبر انقلاب، فراتر از موضوع تعیین کابینه و نقش دولت و مجلس در آن است. «تعامل سازنده» یک سرفصل مهم و جدّی و همیشگی است و البتّه که تعیین کابینه و اعضاء هیأت وزیران، به نوعی اوّلین و مهم‌ترین آزمون چنین تعاملی میان دو قوّه‌ی مجریه و مقنّنه است. قطعاً «تعامل سازنده» به معنای نفی هر گونه اختلاف‌سلیقه و دیدگاه‌های متفاوت نیست، و چگونگی برخورد با این اختلافات و نظرات متفاوت می‌تواند انواعی داشته باشد که موضوع این گزارش نیست؛ امّا آنچه مسلّم است، یکی از وجوه کلیدی و ضروری جلسات رأی اعتماد به وزیران در عین عمل به انجام وظایف قانونی، باید دوری از تشنّج‌آفرینی باشد و این همان چیزی است که رهبر معظّم انقلاب در توصیه‌ی بعدیِ خود به آن اشاره کردند. 🔰 ادامه👇
✏️ ادامه 🔸مجلس؛ مرکز انتشار آرامش، نه منشأ تشنّج 🔹«نکته‌ی سوّم مربوط به حاکمیّت اخلاق در مباحثات صحن عمومی مجلس است. عزیزان من! مجلس باید مرکز انتشار و صدور آرامش و طمأنینه به سطح افکار عمومی کشور باشد؛ باید شما از مجلس امواج مثبت صادر کنید برای مردم؛ مجلس نباید منشأ تشنّج در افکار عمومی مردم بشود؛ یا سیاه‌نمایی کردن، منفی‌بافی کردن، که گاهی اوقات در بعضی از مجالس، از ناحیه‌ی بعضی از نمایندگان دیده شد؛ البتّه اغلب نمایندگان همیشه پایبند به این مبانی مهم و معتبر بوده‌اند؛ واقعاً ما این را بدون تعارف عرض میکنیم، واقعیّت این است؛ امّا در مواردی هم خلاف این مشاهده شد.»۱۴۰۳/۴/۳۱ 🔹قطعاً و مانند همه‌ی ادوار، در بررسی صلاحیّت وزرای پیشنهادی دولت، مباحث متعدّد و داغی پیش خواهد آمد؛ امّا رعایت اخلاق، انصاف، آرامش افکار عمومی و نکات مهمّی از این قبیل، می‌تواند فضایی امیدوار‌کننده برای مردم و مأیوس‌کننده برای دشمنان ایران به وجود آورد. همان‌طور که رهبر انقلاب در این دیدار تاکید کردند، دشمنان جمهوری اسلامی «در دنیا گوش تیز کرده‌اند که نشانه‌های اختلاف و دوگانگی را پیدا کنند»۱۴۰۳/۴/۳۱ و «لشکر سایبری دشمن منتظر سوءاستفاده است».۱۴۰۳/۴/۳۱ 🔸دوازده معیار برای تعیین کابینه‌ی چهاردهم 🔹و امّا آخرین نکته‌ی رهبر انقلاب در این دیدار به موضوع مهمّ تعیین کابینه‌ی جدید اختصاص داشت. اوّلین نکته‌ای که از بیانات ایشان استنباط می‌شود تسریع در تشکیل کابینه است، به طوری که عبارت «کار فوری و فوتی» را در این خصوص بیان نموده و تأکید کردند: «البتّه هر چه زودتر کابینه‌‌ی پیشنهادی ــ حالا بعد از کارهایی که باید انجام بگیرد ــ تصویب بشود و دولت مشغول کار بشود، برای کشور بهتر است.» لذا، هم رئیس‌جمهور منتخب پس از طیّ مراحل قانونی می‌بایست در تعیین وزرای پیشنهادی سرعت‌عمل به خرج داده و هم نمایندگان مجلس در بررسی و رأی اعتماد به افراد تسریع کنند. البتّه که این «تسریع» به معنای کار ضعیف و بدون تدبیر نیست، چرا که اگر چنین بود اساساً چه نیازی به تعیین دوازده معیار در این زمینه وجود داشت؟ رهبر انقلاب کابینه را جمع میدان‌داران میدان‌های اساسی و مهمّ کشور می‌دانند: «در این زمینه، هم شما، هم رئیس‌جمهور منتخب محترم، مسئولیّتهای سنگینی دارید. چه کسی میخواهد میدان‌دار این میدان باشد؟ میدان اقتصاد، میدان فرهنگ، میدان فعّالیّتهای سازندگی، میدان تولید؛ چه کسی میخواهد میدان‌دار باشد؟» ایشان، در ادامه، دوازده معیار را برای انتخاب افراد از سوی رئیس‌جمهور و رأی اعتماد از سوی نمایندگان بیان می‌فرمایند که عبارتند از: 🔸امین 🔹صادق 🔸متدیّن 🔹معتقد به نظام و جمهوری اسلامی از بُن دندان 🔸باایمان 🔹امیدوار به آینده 🔸داشتن نگاه مثبت به افق 🔹متشرّع 🔸اشتهار به پاک‌دستی و صداقت 🔹نداشتن سابقه‌ی سوء 🔸داشتن نگرش ملّی 🔹کارآمدی معیارهای فوق ترکیبی از ویژگی‌های اعتقادی، دینی، اخلاقی، سیاسی و مدیریّتی است. بی‌اغراق، باید گفت جمع شدن تمام این ویژگی‌ها در حدّ اعلای آن در یک فرد، امر آسانی نیست؛ امّا اگر به این نکته نیز توجّه کنیم که قرار است میدان‌هایی کلیدی همچون اقتصاد، فرهنگ، سیاست، دیپلماسی و مانند اینها را که با مسیر جمهوری اسلامی و سرنوشت ملت ایران و زندگی بیش از هشتاد میلیون ایرانی پیوند خورده، به چنین جمعی بسپاریم، آیا می‌توان از چنین معیارهایی گذشت؟ به‌هر‌حال، هم رئیس‌جمهور و هم نمایندگان مجلس در این زمینه مسئولیّتی فوری، خطیر و سنگین بر دوش دارند؛ مسئولیّتی که در قبال آن باید پاسخگو نیز باشند، از جمله در این دنیا در مقابل مردم و در عقبیٰ در مقابل خداوند. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
📝 | نقشه‌ راه سرافرازی دولت و ملّت 👈 هشت توصیه کلیدی رهبر انقلاب در آغاز کار دولت چهاردهم 🔸دولت چهاردهم، روز یکشنبه هفتم مردادماه، با تنفیذ حکم ریاست جمهوری آقای پزشکیان از سوی رهبر معظّم انقلاب اسلامی به طور رسمی کار خود را آغاز کرد. دولت در شرایطی کار خود را شروع می‌کند که هم در سطح داخلی و هم در سطح خارجی، مسائل متعدّد و پیچیده‌ای را پیش روی خود دارد؛ مسائلی که بین تهدید و فرصت در نوسان هستند و مواجهه با آن‌ها ظرافت و تدبیر فراوانی می‌طلبد و اگرچه دولت، تنها نهاد متولّی این مسائل نیست، امّا به‌جد می‌توان گفت که اصلی‌ترین نهاد کشور در این میدان است و یکی از ابعاد نکته‌ی مهمّی که رهبر معظّم انقلاب در دیدار اخیر با نمایندگان مجلس درباره‌ی لزوم همکاری و تعامل با دولت جدید فرمودند نیز به همین قضیّه بازمی‌گردد: «اگر ما توانستیم جوری رفتار کنیم که رئیس‌جمهور موفّق بشود، این موفّقیّت همه‌ی ما است؛ اگر او در اداره‌ی کشور، در پیشبرد اقتصاد کشور، در مسائل بین‌المللی کشور، در مسائل فرهنگی کشور به موفّقیّت دست پیدا کند، همه‌ی ما به موفّقیّت دست [پیدا] کرده‌ایم؛ پیروزی او پیروزی همه‌ی ما است؛ این را باید واقعاً از بن دندان باور کنیم.»۱۴۰۳/۴/۳۱ 🔸اگرچه همه‌ی ارکان و بخش‌های مختلف کشور موظّف به همکاری و تعامل با دولت هستند، امّا در نهایت این خود دولت است که باید از آزمون دشوار اداره امور سربلند خارج شود. این سربلندی، لوازم و شروطی دارد؛ بیانات رهبر معظّم انقلاب در مراسم تنفیذ، نقشه‌ی راه و شروط ورود موفّق به این میدان خطیر و پیمودن این مسیر را برای دولت جدید و ملت ترسیم کرد که در این گزارش به آن پرداخته می‌شود. 🔹توجّه به ثروت عظیم ملت و ظرفیّت‌های بزرگ کشور؛ حتّی صدای معترض 🔸نخستین توصیه‌ی دقیق رهبر انقلاب درباره‌ی ظرفیّت‌های بزرگ کشور و مطالبه از دولت برای توجّه به آن است. سه نکته‌ی مهم و قابل تأمّل درباره‌ی این بخش از بیانات ایشان وجود دارد. اوّل آنکه ظرفیّت‌های انسانی، فکری و غیرمادّی را به نوعی بر ظرفیّت‌های مادّی ارجحیّت دادند. دوّم آنکه حتّی اعتراض افراد را نیز در زمره‌ی ظرفیّت‌ها دانستند که واجد پیام ظریف و مهمّی است از این باب که اگر کسی به چیزی و موضوعی اعتراض داشت، نه‌تنها نباید او را نفی و طرد کرد بلکه باید به چشم ظرفیّت به او نگریست: «کشور ما کشور بزرگی است، ملّت ما ملّت بزرگی است. در میان ملّت ما کسانی که صاحب فکرند، صاحب ابتکارند، صاحب تجربه‌اند، صاحب آراء جدیدند، بی‌شمارند؛ وقتی انسان پای صحبت این و آن می‌نشیند، این‌قدر حرف نو، فکر نو، ابتکار نو در سخنان گوناگون افراد در قشرهای مختلف می‌شنود که شگفت‌زده میشود. پیشنهادهایی که به صورت مکتوب میدهند، حرفهایی که حضوری میزنند، آنچه به عنوان اعتراض میگویند، آنچه به عنوان پیشنهاد میگویند، همه برای انسان از این جهت مژده است که نشان‌دهنده‌ی فکر نو، ابتکار نو، تجربه‌ی خوب و راهگشایی برای آینده است.» نکته‌ی سوّم اینکه ایشان، به درستی و دقّت، دایره‌ی این ظرفیّت را آحاد ملّت می‌دانند نه گروه و قشری خاص و محدود. 🔹لزوم کار جهادی و اجتناب از کنترل از راه دور 🔸توصیه‌ی بعدی رهبر انقلاب لزوم کار جهادی است. ایشان در تشریح این توصیه تأکید کردند در عین حال که باید ضوابط و قوانین اداری را رعایت کرد، امّا کار جهادی مربوط به کیفیّت کار است: «یعنی خستگی‌ناپذیری، بی‌‌مزد و بی‌منّت کار کردن، هدف را انجام وظیفه‌ی انسانی و خدایی قرار دادن، و پیش رفتن.» نکته‌ی کلیدی و مهمّ این توصیه آنجا بود که ایشان مصداق و بُروز کار جهادی را حضور در میدان دانستند: «ورود مجاهدانه در میدان و اجتناب از کنترل از راه دور؛ اینکه مدیری بخواهد از راه دور کارها را کنترل کند، نمیشود؛ باید برود در دل کار.» 🔹تعامل ارکان مختلف کشور 🔸توصیه‌ی بعدی رهبر انقلاب درباره‌ی لزوم تعامل میان ارکان مختلف کشور است؛ از سه قوّه گرفته تا نیروهای مسلّح و سایر نهادهای مهم و اثرگذار در مباحث کلان. این توصیه کاملاً بدیهی است و تجربه کشور نیز بر اهمّیّت آن مُهر تأیید زده است. اگر تعامل درست و مستمرّی بین ارکان کشور نباشد، هزینه‌های مادّی و غیرمادّی افزایش یافته و در مقابل، بهره‌وری و خروجی کار کاهش می‌یابد. رهبر انقلاب جلسه‌ی سران قوا را محملی مناسب برای این سطح از تعامل معرّفی کردند که خوشبختانه این جلسات با حضور رئیس‌جمهور جدید برقرار است. 🔰 ادامه👇
📝 ادامه 🔹تأکید بر رعایت اولویّت‌ها؛ اول، اقتصاد 🔸نکته‌ی مهمّ بعدی رهبر انقلاب در خصوص رعایت اولویّت‌ها است: «همه میدانند که بنده نسبت به مسائل فرهنگی خیلی حسّاسم؛ مسائل فرهنگی و مسائل اجتماعی مسائل بسیار مهمّی است، شاید بیش از همه‌چیز اهمّیّت دارد؛ لکن امروز از لحاظ زمانی، اولویّت با مسائل اقتصادی است.» دولت نباید اجازه دهد موضوعات دیگر توجّه و تمرکز اصلی آن را از این اولویّتِ شماره‌ی یک منحرف‌سازد. 🔹عبور از فضای ملتهب و چالشیِ انتخابات 🔸توصیه‌ی بعدی رهبر انقلاب فراتر از دولت است و آحاد مردم را در بر می‌گیرد. ایشان، در این بخش، بر لزوم عبور از فضای ملتهب و چالشیِ انتخابات تأکید کردند؛ موضوعی که پیش از این نیز نسبت به آن تذکّر داده بودند: «نباید به وسوسه‌های دوقطبی‌سازی اعتنا کرد و ترتیب اثر داد؛ این توصیه‌ی مؤکّد بنده است. نباید احساساتی که افراد را در دوره‌ی انتخابات وادار به مجادله‌ی با یکدیگر میکرد ادامه پیدا کند؛ نگذارید ادامه پیدا کند.» رهبر انقلاب، بار دیگر، بر منطق اصیل انتخابات تأکید کرده و فرمودند در نظام جمهوری اسلامی کسی در انتخابات شکست نمی‌خورد. این توصیه از این باب اهمّیّت دارد که انرژی و تمرکز بخش‌های مختلف کشور و آن ظرفیّت عظیم مردمی، مصروف اولویّت‌ها شوند نه مسائل حاشیه‌ای و فرصت‌سوز و هزینه‌زا. بدون شک، دولت در عبور از این فضا نقش مهمّی دارد. 🔹توجّه و تکیه به توان داخلی کشور 🔸مطالبه‌ی جدّی بعدی رهبر انقلاب توجّه و تکیه به توان داخلی کشور و تداوم عملی شعار کلیدی «ما می‌توانیم» است. این مطالبه بر اساس تجربیّات پیشین کشور است. در دهه‌ی گذشته، دیده شد که موقوف کردن مسائل مهم و اساسی کشور به عوامل و شرایط خارجی چه خسارت‌هایی را به بار می‌آورد. البتّه ناگفته پیدا است که این مهم به معنای طرد و نفی توان و فرصت‌های خارجی نیست، «منتها توان داخلی را ندیده نباید گرفت؛ هیچ مسئله‌ی داخلی را متوقّف و آویزان به یک موضوع خارجی نباید کرد.» 🔹سیاست خارجی پویا، فعّال و مبتنی بر منافع ملّی 🔸آخرین توصیه‌ی رهبر انقلاب، در بیانات مراسم تنفیذ، مربوط به بحث مهمّ «سیاست خارجی» بود. ایشان در این بخش که تقریباً نسبت به سایر توصیه‌ها مبسوط‌تر نیز بیان شد، چند محور مهم و اساسی را بیان فرمودند که عبارتند از: 🔸تحکیم ارتباط با همسایگان یک اولویّت مهم است. ایران چهارده همسایه دارد و باید از این فرصت و امتیاز ارزشمند بهره برد. باید میدان دیپلماسی کشور را گسترش داد؛ برای نمونه، تعمیق و گسترش همکاری با آفریقا یکی از این میدان‌ها است. 🔸گسترش همکاری و قدرشناسی نسبت به کشورهایی که در سال‌های سخت و فشارهای دشمن در صحنه‌ی بین‌المللی و کاهش فشارهای اقتصادی در کنار ایران بودند. اگرچه رهبر انقلاب از کشور خاصّی در این موضوع نام نبردند، امّا مصادیق این موضوع روشن به نظر می‌رسد. 🔸ارتباط با اروپا اولویّت نیست. علّت این قضیّه نیز به نوع رفتار و عملکرد خود کشورهای اروپایی به‌خصوص در چند سال اخیر بازمی‌گردد. این کشورها در این سال‌ها نتوانستند سیاست مستقلّی از آمریکا داشته باشند و عملاً به بازوی کاخ سفید برای تحمیل فشارهای مختلف به ایران تبدیل شدند. اروپا می‌تواند با تغییر رفتار خود به مدار اولویّت دیپلماسی کشور بازگردد. 👈این هفت توصیه و مطالبه اگر به صورت جدّی و عملی در دستور کار دولت جدید قرار گیرد و سایر ارکان کشور نیز به آنچه مربوط به آن‌ها است توجّه و عمل کنند، بدون شک، آثار و نتایج آن را به‌زودی در عرصه‌های مختلف شاهد خواهیم بود، کام ملّت شیرین و جمهوری اسلامی ایران در جهان سرافراز خواهد شد، ان‌شاءالله. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
✏️ | چرا پاسخ مقتدرانه به ترور شهید هنیّه حق و وظیفه‌ی جمهوری اسلامی ایران است؟ 🔸وعده‌ی خون‌خواهی مجاهد بزرگ، شهید اسماعیل هنیّه، در پی ترور او در تهران، حلقه‌ای از زجیره‌ی بلند و مستحکم پیوند میان ایران و فلسطین است؛ پیوندی که ابعاد مختلفی دارد و نمی‌توان و نباید تک‌بُعدی به آن نگریست. ترور «مهمان عزیز ما» یک بار دیگر صحنه و مرزبندی جهان در موضوع مهم و راهبردی فلسطین را پیش چشم همگان قرار داد و این سؤال مهم را مطرح کرد که ما کجای این میدان ایستاده‌ایم و منطق این جایگیری چیست؟ 🔹یک سوی این میدان و در خطّ مقدّم آن، مردم مظلوم فلسطین هستند؛ مردمی که حدود هشت دهه از آوارگی تحمیلی، سیستماتیک و دسته‌جمعیِ آنان می‌گذرد و در تمام این سال‌ها، علی‌رغم رنج و ستم بی‌سابقه و کم‌نظیری که متحمّل شده‌اند، از سرزمین مادری خود دست نشسته و برای آزادی آن ایستادگی و مقاومت کرده و میدان را خالی نکرده‌اند. در جبهه‌ی ایستادگی و مقاومت، به غیر از ملّت فلسطین، کشورها و مردمی هستند که به دلایل و انگیزه‌های مختلف، حمایت از فلسطینیان را ــ در سطوح و اشکال مختلف ــ وظیفه‌ی خود می‌دانند. 🔸رژیم صهیونیستی؛ زاده‌ی ترور 🔹سوی دیگر این میدان، رژیم نامشروع اسرائیل است؛ رژیمی که بذر منحوس آن، سال‌ها پیش از روز نکبت، با کشتار و ترور کاشته شد و همان جوخه‌های ترور بودند که پس از تأسیس، زیربنای تشکیل ارتش این رژیم و موساد شدند تا ترور و کشتار، وسیع‌تر و سازمان‌یافته‌تر از پیش ادامه یابد. 🔹در ادامه نقش شیطانی انگلیس در شکل‌گیری رژیم نامشروع و غاصب صهیونیستی، کشورهای غربی به سرکردگی آمریکا، حامی و پشتیبان اصلی این غده سرطانی به شمار میروند سفر اخیر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به آمریکا و پشتیبانی تام و تمام هیئت حاکمه‌ی واشنگتن از این جنایت‌کار ــ که در ماه های اخیر دستش به خون بیش از چهل هزار فلسطینی آلوده است ــ نمادی از انحطاط و ریاکاری غرب است؛ همان‌هایی که شعار صلح و دفاع از حقوق بشر می‌دهند، امّا برای قصّاب کودکان غزّه فرش قرمز پهن می‌کنند و حتّی به مردم خود که معترض این همکاری در نسل‌کشی هستند، انگ یهودی‌ستیزی زده و آن‌ها را سرکوب و بازداشت می‌کنند. به‌راستی، اگر این حمایت‌ها نبود، رژیم صهیونیستی چگونه به خود جرئت می‌داد که این‌گونه در غزّه، این بزرگ‌ترین زندان جهان، حمّام خون به راه بیندازد و با گستاخی کامل، نسل‌کشی مردم مظلوم غزّه را نبرد تمدّن و بربریّت بنامد؟ ترور بی‌شرمانه‌ی شهید هنیّه در تهران نیز، حتّی اگر با همکاری عملیّاتی و تاکتیکی آمریکا صورت نگرفته باشد، بدون شک محصول همین پشتیبانی همه‌جانبه هیئت حاکمه امریکا از این ماشین کشتار و ترور است. 🔹نشست اضطراری شورای امنیّت سازمان ملل متّحد که برای بررسی این ترور برگزار شد، نمونه‌ی دیگری از شکست مجامع بین‌المللی در مدیریّت صحنه‌ی جهانی است. سه دولت آمریکا و انگلیس و فرانسه، به عنوان سه عضو دائم شورای امنیّت و برخوردار از حقّ وتو، به جای محکومیّت این ترور و عامل آن، با بی‌شرمی تمام، ایران را مورد سرزنش و نکوهش و حتّی تهدید قرار دادند و بار دیگر تأمین آشکار سوخت ماشین ترور و نسل‌کشی رژیم اسرائیل را پیش چشم جهانیان به نمایش گذاشتند. 🔸شما نگران افزایش تنش هستید؟ 🔹نکته‌ی جالبِ دیگرِ ماجرا آنکه این دولت‌ها، در روزهای اخیر، با پیغام‌وپسغام‌های خود سعی دارند جمهوری اسلامی ایران را از حقّ طبیعی، قانونی و انسانی خود برای تنبیه باند جنایت‌کار صهیونیستی منصرف کنند. آنها مدّعی‌اند که پاسخ ایران باعث افزایش تنش در منطقه خواهد شد. به‌راستی، اگر آمریکا و برخی کشورهای اروپایی نگران ثبات در منطقه هستند و با افزایش تنش مخالفند، چرا رژیم صهیونیستی را برای نسل‌کشی مردم فلسطین تسلیح می‌کنند؟ چرا افسار این سگ هار منطقه را نکشیده و مانع ترورها و تنش‌آفرینی‌های آن نمی‌شوند؟ ادّعای نگرانی از افزایش تنش در منطقه با حمایت آشکار از تروریسم دولتی رژیم صهیونیستی چگونه قابل جمع است؟ 🔸سمت درست تاریخ 🔹و این سوی میدان، ملتهای مستضعف و آزاده جهان و مردم غیور ایران هستند که در سمت درست تاریخ ایستاده‌اند؛ در کنار مردم مظلوم غزّه و فلسطین. موضوع فراتر از دین و نژاد و حتّی خاک است؛ مسئله، مسئله‌ی انسانیّت است؛ مسئله‌ای که باعث پیوستن جمع کثیری از دانشجویان آمریکایی به جبهه‌ی مقاومت شده است؛ همان دانشجویانی که «وجدان بیدارشان آنها را به دفاع از کودکان و زنان مظلوم غزّه برانگیخته است.» ۱۴۰۳/۳/۵ مسئله‌ای چنان تکان‌دهنده که آرون بوشنل، افسر نیروی هوایی آمریکا را به خودسوزی در اعتراض به کشتار زنان و کودکان غزّه با مشارکت دولت آمریکا می‌کشاند و دختر اهل کره‌ی جنوبی را وامی‌دارد تا دویست روز، به‌تنهایی، هر روز مقابل سفارت رژیم صهیونیستی در سئول برود و به این نسل‌کشی اعتراض کند. 🔰 ادامه👇
✏️ ادامه 🔹در این دوگانه‌ی «جنایت» و «مقاومت»، در برابر نمایش بی‌شرمانه‌ی تشویق ممتد سناریوهای آمریکایی از قصاب کودک کش و حمایت از باند تروریست در کنگره‌ی آمریکا، مراسم تحلیف رئیس‌جمهور در مجلس شورای اسلامی را شاهدیم که با حضور چهره‌های کلیدی مقاومت و سخنان قاطع و محکم رئیس‌جمهور منتخب برگزار شد: «آنان که سلاح کودک‌کشان غزّه را تأمین می‌کنند، نمی‌توانند به دیگران درس انسانیّت و مدارا بدهند. هیچ کس در دنیا نمی‌پذیرد رئیس رژیمی که با زنان و کودکان می‌جنگد و بر سر آنها بمب می‌ریزد، مورد حمایت و تشویق قرار گیرد. گویا برای برخی از مدّعیان تمدّن، حقوق اساسی انسان‌ها بر اساس رنگ پوست، زبان و دینشان سنجیده می‌شود.» 🔸ترور؛ تخصّص باند جنایت‌کار 🔹عجیب نیست که باند تروریست، چنین فضا و جبهه‌ی منجسم و متراکمی را برنتابد و مانند همیشه به تنها تخصّص خود، یعنی ترور، متوسّل شود. جمهوری اسلامی ایران هرگز به دنبال تنش و جنگ نیست، امّا برای داشتن صلح و آرامش باید با اقتدار کامل و بازدارندگی همه جانبه آماده‌ی مقابله و منازعه نیز بود، بخصوص در چنین دنیای بی‌رحم و جنگل‌واری که هیچ چیز جز داشتن اقتدار و بازدارندگی نمی‌تواند مانع خباثت و جنایت باند جنایت‌کار و پدرخوانده‌های آن شود. این روزها بهتر می‌توان دریافت چرا آمریکایی‌ها در ماجرای مذاکرات هسته‌ای و پس از آن، این‌قدر روی تحدید قدرت نظامی و ابزارهای دفاعی جمهوری اسلامی ایران تأکید و اصرار داشتند و مخالفت قاطع و ایستادگی محکم رهبر معظّم انقلاب اسلامی در برابر این باج‌خواهی دشمن و هشدار نسبت به برخی ساده‌لوحی‌ها در داخل کشور در این زمینه، چقدر هوشمندانه و مدبّرانه بوده است. 🔸خون‌خواهی وظیفه‌ی ما است 🔹همان رهبر هوشمند و دوراندیش، در ماجرای ترور شهید هنیه، خونخواهی مهمان عزیز جمهوری اسلامی ایران را وظیفه دانسته و در پیامشان تاکید می‌کنند: «رژیم صهیونی جنایت‌کار و تروریست، میهمان عزیز ما را در خانه‌ی ما به شهادت رسانید و ما را داغدار کرد، ولی زمینه‌ی مجازاتی سخت برای خود را نیز فراهم ساخت. شهید هنیّه سالها جان گرامی‌اش را در میدان مبارزه‌ای شرافتمندانه بر سر دست گرفته و آماده‌ی شهادت بود، و فرزندان و کسان خود را در این راه تقدیم کرده بود. او از شهید شدن در راه خدا و نجات بندگان خدا باک نداشت، ولی ما در این حادثه‌ی تلخ و سخت که در حریم جمهوری اسلامی اتّفاق افتاده است، خون‌خواهی او را وظیفه‌ی خود میدانیم.» ۱۴۰۳/۵/۱۰ 🔹امروز در یک نقطه‌ی حسّاس و تاریخی ایستاده‌ایم. تاریخ در حال ورق خوردن است و عمل به وظیفه خونخواهی مهمان عزیزمان، گامی دیگر در این مسیر پر فراز و نشیب است که ان شاالله برکات آشکار و پنهان بسیاری برای کشور خواهد داشت. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
✏️ | نصاب جدید جنایت؛ تبدیل مدرسه به حمام خون 👈 شکست غیرقابل ترمیم، ناتوانی و حماقت، کارنامه رژیم صهیونیستی را به کشتار نمازگزاران مدرسه تابعین رسانده است 🔹ساعت از چهارِ سحرگاهِ روزِ شنبه گذشته بود. چند صد نفر از آوارگان غزّه که حالا ساکن مدرسه‌ی تابعین بودند، وضو گرفته و صفوف نماز جماعت صبح را مرتّب کرده و مشغول نماز بودند که سه موشکِ هوا‌به‌زمین، پشت سر هم، به سوی نمازخانه‌ی مدرسه شلّیک شد و در چشم‌بر‌هم‌زدنی، دود و آتش تمام فضا را در بر گرفت. 🔸مدرسه‌ی «تابعین‌الشّریعة» در منطقه‌ی الدّرج در شرق شهر غزّه ــ واقع در شمال نوار غزّه ــ که پناهگاه و محلّ زندگی هزاران آواره‌ی فلسطینی بود، در چند ثانیه به کشتارگاه آنان تبدیل شد. این اوّلین حمله‌ی ارتش رژیم صهیونیستی به یک مدرسه در ده ماه گذشته نبود؛ بیش از ۸۵ درصد مدارس غزّه تا کنون مورد حمله قرار گرفته‌اند و طیّ دو هفته‌ی منتهی به جنایت اخیر، دستِ‌کم به چهارده مدرسه حمله شده بود، امّا حمله به تابعین خون‌بارترین و دردناک‌ترینِ آن‌ها است؛ دستِ‌کم صد نفر به شهادت رسیدند و تعدادی نیز مجروح شدند که در میان قربانیان، حدّاقل یازده کودک و شش زن بودند و تعداد زیادی نیز پیرمرد. 🔹هر هفتاد کیلوگرم، یک نفر 🔸اگرچه صحنه‌های دل‌خراش زیادی در این مدّت از غزّه منتشر شده، امّا تصاویر و فیلم‌های منتشرشده از این واقعه چنان تکان‌دهنده بود که بسیاری را شوکه کرد. فرانچسکا آلبانیز، فرستاده‌ی ویژه‌ی سازمان ملل در امور فلسطین، یک روز پس از حمله‌ی رژیم اسرائیل به این مدرسه، در مصاحبه‌ای گفت: «تأمین مالی ایالات متّحده برای نسل‌کشی اسرائیل در حال افزایش است، زیرا ارتش اسرائیل از بمب‌های مرگ‌بارتری استفاده می‌کند؛ بمب‌هایی که دیروز در قتل‌عام مدرسه‌ی تابعین استفاده شدند، اجساد را تا حدّی تکّه‌تکّه کردند که قابل شناسایی نبودند. آن‌ها اکنون بر اساس وزن بقایا شناسایی می‌شوند: هر کیسه‌ی هفتاد‌کیلویی، یک بزرگسال محسوب می‌شود.» آنچه فرستاده‌ی سازمان ملل می‌گوید اغراق و افسانه نیست. تصاویری از محلّ کشتار منتشر شد که اجساد، قطعه‌قطعه شده و روی هم افتاده بودند، بقایای اجساد شهدا را در کیسه‌های پلاستیکی جمع کرده و گره زده بودند. و فیلمی بود که نشان می‌داد مردی چند پلاستیک گوشت را در دست دارد و گریان راه می‌رود؛ او حامل بقایای چند تن از اعضای خانواده و عزیزان خود بود! 🔸حمله‌ی ارتش صهیونیستی تنها چند ساعت پس از انتشار خبری بود مبنی بر اینکه آمریکا در حال آماده‌سازی برای پرداخت ۳.۵ میلیارد دلار به تل‌آویو برای خرید سلاح‌ها و تجهیزات نظامی آمریکایی از یک لایحه‌ی ۱۴.۱ میلیارددلاری است که در آوریل توسّط کنگره تأیید شده بود. حماس نیز در بیانیّه‌ی خود بر مسئولیّت مستقیم آمریکا نسبت به رخ دادن این جنایت اشاره کرده است. برای فهم نقش در نسل‌کشی مردم غزّه، مرور موضع اخیر جان مرشایمر، استاد مشهور روابط بین‌الملل، خالی از لطف نیست: «لابی اسرائیل کنگره‌ی آمریکا را در اختیار دارد و می‌توانند تقریباً هر چیزی را که می‌خواهند به دست آورند. واقعیّت آن است که این موضوع باعث شرمساری آمریکا در دنیا می‌شود و ما را به بزرگ‌ترین ریاکار جهان تبدیل می‌کند. نتانیاهو یک جنایت‌کار جنگی است؛ او مسئول یک کمپین نسل‌کشی در غزّه است که توسّط بیشتر اعضای کنگره تشویق می‌شود و این به شهرت آمریکا آسیب بزرگی وارد می‌کند. آنچه نتانیاهو به آن علاقه دارد پاک‌سازی قومی غزّه است؛ او می‌خواهد همه‌ی فلسطینی‌ها را بیرون کند.» 🔹سفیدشویی کشتار 🔸جنایت کشتار نمازگزاران در مدرسه‌ی تابعین یادآور کشتار سال گذشته در محوّطه‌ی بیمارستان معمدانی بود؛ جنایتی که تنها ده روز پس از آغاز جنگ غزّه رخ داد و صدها فلسطینیِ پناه‌برده به بیمارستان را شهید و مجروح کرد. در آن جنایت، ارتش رژیم صهیونیستی مدّعی شد که راکت شلّیک‌شده از سوی گروه‌های مقاومت به این بیمارستان اصابت کرده است و حمله کار ما نبوده؛ امّا در جنایت مدرسه‌ی تابعین، دیگر نیازی به انکار اصل جنایت نیز حس نکردند و مدّعی شدند که محلّ حمله یکی از مقرهای فرماندهی حماس بوده و در این حمله نوزده رزمنده‌ی حماس را کشته‌اند! ادّعائی که کذب بودنش به‌سرعت ثابت شد، چرا که حدّاقل چند نفر از اسامی مورد ادّعای صهیونیست‌ها چند روز پیش از جنایتِ مذکور و در مکان‌هایی دیگر به شهادت رسیده بودند و، مهم‌تر از آن، اینکه محلّ حمله نمازخانه‌ی یک مدرسه بود که مردم برای اداء نماز جماعت صبح در آن جمع شده بودند. مقرّ فرماندهی یک گروه مبارز، در چنین شرایط جنگی و محیطی، زیرِ زمین است یا طبقه‌ی سوّم یک مدرسه؟ 🔰 ادامه👇
✏️ ادامه 🔸سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی مدّعی شد آن‌ها از تمام امکانات تسلیحاتی و اطّلاعاتی خود برای کاهش تلفات غیرنظامیان در این حمله استفاده کردند، امّا واقعیّت دقیقاً برعکس است؛ آن‌ها زمان حمله را درست هنگام نماز صبح انتخاب کردند تا از گرفتنِ بیشترین قربانیِ ممکن، اطمینان حاصل کنند. 🔹باند جنایت‌کار، زیر چتر غرب 🔸توجیه کشتار مردم عادی با این ادّعاهای دروغین، چگونه ممکن است؟ یکی از دلایل این جسارت و اصرار به جنایت، حمایت بی‌دریغ دولت‌های غربی است که ادّعای آن‌ها در بحث حمایت از حقوق بشر، گوش فلک را پُر کرده امّا وقتی نوبت به رژیم جنایت‌کار اسرائیل می‌رسد، به حامیِ جانی تبدیل می‌شوند! یک نمونه‌ی بارز آن در این قضیّه دولت آلمان است که در واکنش به کشتار مردم در مدرسه‌ی تابعین گفت: «اسرائیل حق دارد از خود دفاع کند.» سخنگوی دولت آلمان، در گفتگو با مطبوعات این کشور، ادّعاهای ارتش رژیم صهیونیستی را تکرار کرد و به رسانه‌ها هشدار داد نباید روایت طرف فلسطینی را باور کنند! یک روز بعد هم وقتی مردم در برلین، علی‌رغم ممنوعیّتِ از‌پیش‌اعلام‌شده، دست به تظاهرات زدند و جنایت اخیر را محکوم کردند و خواستار پایان حمایت دولتشان از نسل‌کشی در غزّه شدند، پاسخی جز سرکوب و دستگیری از سوی پلیس دریافت نکردند. 🔸نکته‌ی قابل توجّه دیگر، بیانیّه‌ی مشترک وزرای خارجه‌ی سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان است. آنان در این بیانیّه که روز دوشنبه منتشر شد، حتّی یک بار به صورت خفیف و تلویحی نیز به محکومیّت جنایت اخیر رژیم صهیونیستی اشاره نکردند و تنها خواستار گفتگو برای پایان دادن به جنگ غزّه شدند و ایران را متّهم به تلاش برای بی‌ثبات‌سازی منطقه کردند. تماس‌های مکرّر مقامات بلندپایه‌ی غربی با تهران نیز در همین راستا است. آنان به جای پایان دادن به پشتیبانی نظامی، اطّلاعاتی، سیاسی و رسانه‌ای از رژیم اسرائیل و جلوگیری از نسل‌کشی مردم بی‌گناه در غزّه، سعی دارند با انداختن توپ در زمین ایران، مانع از اجرای عدالت شوند؛ گویا از نظر آنان، کشتارِ یکجای صد غیرنظامی عادی است و نه خللی در مذاکرات آتش‌بس ایجاد می‌کند و نه خدشه‌ای به صلح و ثبات منطقه وارد می‌کند! 🔹یک اعتراف مهم 🔸واقعیّت آن است که وحشیانه‌تر شدن حملات و جنایات رژیم صهیونیستی در غزّه و ترورهای اخیر آن در منطقه یک علّت اصلی دارد و آن هم چیزی نیست جز شکست در جنگ. رژیم صهیونیستی، پس از ده ماه شخم زدن کلّ غزّه و کشتار چهل هزار فلسطینی، هنوز نتوانسته به اهداف خود دست یابد و مقاومت همچنان زنده و پویا است. آنان می‌خواهند با چنین جنایاتی، تصویری دروغین از پیروزی برای خود ایجاد کنند؛ تلاشی که حتّی در سرزمین‌های اشغالی نیز موفّقیّتی به همراه نداشته است. چند روز پیش بود که بیش از صد افسر ذخیره‌ی ارتش این رژیم که واقعیّت جنگ غزّه را تجربه و از نزدیک لمس کرده‌اند، نامه‌ای خطاب به هرتزی هالوی، رئیس ستاد ارتش این رژیم، نوشتند و تأکید کردند: «اوضاع در غزّه به گونه‌ای پیش می‌رود که از پیروزی دور است. ما از اظهارات مکرّر مقامات رده‌بالای ارتش مبنی بر نزدیک بودن پیروزی متعجّب هستیم؛ چرا که دشمن همچنان از قابلیّت‌های فرامرزی، پهپاد و زیرساخت‌های عظیمِ تونل‌ها برخوردار است. پیروزی این‌گونه نیست.» 🔸جنگ غزّه اندک‌اندک در حال نزدیک شدن به یک‌سالگی است و تنها پیروزی و افتخار ارتش شکست‌ناپذیر رژیم صهیونیستی در این مدّت، کشتار چهل هزار غیرنظامی است که حدّاقل نیمی از آنان زنان و کودکان هستند. ارتش کودک‌کش صهیونیستی شاید بتواند در سایه‌ی بی‌عملی مجامع بین‌المللی و حمایت بی‌شرمانه‌ی غرب، به کشتار زنان و کودکان غزّه ادامه دهد و نصاب جدیدی از جنایت را در تاریخ به نام خود ثبت کند، امّا این جنایت‌ها شکست تحقیرآمیز و راهبردی در طوفان‌الاقصیٰ را ترمیم و جبران نخواهد کرد. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله