eitaa logo
خودنویس
2.1هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
955 ویدیو
22 فایل
✒#زهراصادقی تخلص: هیام نویسنده سیاسی رمان نویس و تحلیلگر کارشناس ارشد جزا و جرم شناسی ارتباط با من @z_hiam کانال داستان ها http://eitaa.com/joinchat/2126839826C589c9be5e4
مشاهده در ایتا
دانلود
دقیقه ها و ثانیه ها به سرعت می‌گذرد و زمان بودنم را در وطنم هشدار می‌دهد. شما هم یک روز به خود می آیید که باید کوله بارتان را بردارید و بروید؟ غم انگیز است دل کندن از زمین و خاک و هوایی که در آن زیسته ای و باید آن را رها کنی. حتی اگر پشت رفتنت جهادی باشد به اندازه تو و خدا. آخر تو آدم این زمینی. دلت می‌گیرد. چطور می‌توانی خاک و آب و خانواده ات را بگذاری و بروی؟ این بار نه به خواست دل که به تکلیف الهی، پا روی دل می‌گذارم و راهیِِ راهی می‌شوم که آخرش ناپیداست. همه چیز را می‌سپارم به تو ای خدای احد و کریم بسم الله وافوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد از منی که له له می‌زنم برای اندکی بیشتر نفس کشیدن در این سرزمین به شما نصیحت، قدر ایران رو بدونید. زین پس از زندگانی یک مبلّغ در دیار غربت برایتان خواهم نوشت. گاه نوشته های یک غریب را دنبال کنید. پی‌‌نوشت: به دعای خیرتون شدیدا محتاجم🙏 @khoodneviss
24.11M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
چند سال سخت اینطور گذشت... و من همچنان به اهتزاز پرچم تو در جهان فکر می‌کنم. هرجا باشم چه با نام چه با جان برای سربلندی‌ات می‌جنگم. تا اخرین قطره خونم! تازه اول کار است. وطنم ای شکوه پابرجا🇮🇷 در دل التهاب دوران ها @khoodbeviss
اهل سنگال بود. می آمد عقب هواپیما و دخترش را به شال بزرگ و پهنی دور کمرش می‌بست تا خواب برود. می‌گفت تنها راه خواب کردنش این طور است. پرسیدم:«میتونم ازت عکس بگیرم؟ بخصوص لباس و پوششت. زیباست.» گفت باشه مشکلی نیست. از آن آدم هایی بود که همرنگ جماعت نشده بود، با آنکه در بین غربی ها زندگی می‌کرد اما لباس و سنت و فرهنگ کشور خودش را حفظ کرده بود. بهتر بگویم بی هویت نشده بود. کاش مردم ما هم به این حد از عزت نفس می‌رسیدند که هرجا بروند با همان لباس و فرهنگ و گویش و لهجه باشند. ساعت های نزدیک به فرود، بین خانم هایی که این عقب از خستگی زیاد ایستاده بودند؛ رو کرد به من و گفت:«میتونی دخترم رو بغل کنی تا برم شالم رو بیارم؟» و من با لبخند دخترش را در آغوش کشیدم. دقایقی بعد دختربچه آرام گرفت. @khoodneviss
ساعت ۲۱ امشب(یکشنبه) هم باهم این تصویر را استوری میکنیم. مارپیچ سکوت را باید شکست. ضمن انتشار در صفحات خودتان دیگران را دعوت کنید.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
اینجا اختلاف ساعت با ایران حدود هفت ساعت و نیم هست. از ساعت 12 شب نشستیم پای فوتبال تا الان که ساعت دو و نیم صبح هست. اگرچه پیش بینی این بازی سخت نبود منتها من یکی فکر نمیکردم واقعا به انگلیس دوتا گل بزنیم. برزیل هم از آلمان زمانی که خودش میزبان بود هفت بر یک باخت. ولی بیشترین چیزی که دلم رو به درد آورد حجم فشاری بود که روی بچه های تیم ملی این ایام اعمال شد. از توهین و تحقیر و تحریم و تهدید و... واقعا مشخص بود هیچ تمرکزی ندارن. بخصوص بعد از رفتن سنگربانمون. ما جای اونا نیستیم که بدونیم از همه طرف چه فشارهای بهشون وارد میشه. و واکنش ها چطور باید باشه. اما دوتا گل مهدی طارمی واقعا حس و حال خوبی بهمون داد. درود بر غیرتت شیر بیشه دیار ریسعلی دلواری که تا اخرین لحظه تلاش میکردی بچه ها رو متمرکز کنی. برای عاقبت بخیری این بچه انقلابی مون لطفا دعا کنید🙏 @khoodneviss
سنگربان یعنی امنیت تیم! یعنی کسی که قرار جلوی دروازه بایسته و نذاره گل بخوره. دقیقا مثل پلیس و نیروی امنیتی که نذاره دشمن وارد حریم سرزمینت بشه و آرامش تو رو بهم بزنه. وقتی سنگربان تیم زخمی میشه و نتونه بازی کنه و از دروازه محافظت، کل اعضای تیم بهم میریزن. نمیتونن خوب دفاع کنن. چون کوه امینتشون از پا دراومده. توی این فوتبال بسی درس بود. برای آنانکه باید بفهمند. این دونفر که ناخواسته بهم خوردن. اما بقیه بدونن که زدن نیروی امنیت یعنی شکست خودت! پی‌نوشت: امیدوارم هرچه زودتر حال دروازه بانمون بهتر بشه و در بازی های بعدی با روحیه بهتری بازی کنند. به امید موفقیت تیم ملی ایران🇮🇷 @khoodneviss
ناراحتی که چرا اعضای تیم ملی سرود نخوندن؟ باشه قبول! اصلا بیخیال سال های قبل که خیلی ها نمی‌خوندن و اون موقع برامون مهم نبود خیلی. اصلا توجه نمی‌کردیم. الان باید می‌خوندن؟ قبول دارم. منم وقتی دیدم تیم انگلیس چطور یک صدا میخونن ناراحت شدم. اما بزرگواران باور کنید الان وقتش نیست. بذارید بعد جام جهانی که برگشتن یقه شون رو بگیرید که بامرام چرا سرود رو نخوندی! حالا وقتش نیست. اینا همین هایی هستن که لباس ایران تنشونه. اینا همین هایی هستن که چه بخوان چه نخوان دارن برای جمهوری اسلامی ایران بازی میکنن. اینا همین هایی هستند که برای بالابردن همین پرچم علی رغم دوماه فشار رسانه ای و تهدید دشمن و داعشی های وطنی و سلبریتی ها و قهرمان های ملی دیگه اومدن و دارن بازی میکنن. برید ببینید زیر پست پیج‌هاشون چطور تحقیرشون میکنن و میگن از باختتون خوشحالیم. همشون رو با بدترین ادبیات میزنن و به عنوان خونخوار براشون پوستر درست میکنن. تو چنین فشار و جو رسانه ای اومدن و بازی کردن و دوتا گل زدن یعنی بیخیال اینا شیم؟ پس لطفا حمایتشون کنید تا دفع نشدن! این ها چه خوب و چه بد بچه های ایرانن و قبول کردن برای جمهوری اسلامی بازی کنن. نمیگم ایراد نگیرید از کارشون، میگم بذارید برای بعد جام جهانی. الان ما به اتحاد نیاز داریم. درست مثل این عکس. 👆 @khoodneviss
بوی تعفن نوکری اجانب را با هزار من عطر هم نمی‌شود پنهان کرد... @khoodneviss
شما تصور می‌کنید این طبقه‌ای که از بُرد انگلیس خوشحالند، پدیده‌های جدیدی‌اند؟ درحالی‌که این طبقه همیشه در سکانس‌های تاریخیِ این کشور حضور داشته‌اند. مثلاً ستارخان و باقرخان را همین‌ بی‌وطن‌ها در تبریز کشتند. امیرکبیر را همین‌ها در کاشان رگ زدند. به مغزِ رئیس‌علی‌دلواری همین‌ها در بوشهر از پشت شلیک کردند. شیخ‌فضل‌الله‌نوری را همین‌ها در تهران بر دار کردند. مصدق را همین‌ها سرنگون کردند. بحرین را همین‌ها بخشیدند. انقلابیون را همین‌ها در زندانِ کمیتهٔ‌ مشترک ناخن کِشیدند. کربلای۴ را همین‌ها لو دادند. بی‌وطن‌ها همیشهٔ تاریخ در این سرزمین بوده‌اند.(آوای_ظهور) @khoodneviss
روزنگار_۱ اینجا استرالیاست! در نیمکره جنوبی زمین. فصل بهار و با اختلاف هفت و نیم ساعت با ایران. هنوز گیج هستیم و ساعت خوابمان تنظیم نشده. وقتی اینجا صبح است، در ایران آخر شب. دیروز بچه ها را بردیم پارک! برای چند دقیقه ای دست علی را گرفتم و روی ترامبولین کوچک ایستادیم و با هم بالا پایین پریدیم. چیزی که وقتی ایران هم بودیم اگر موقعیتش بود، انجام می‌دادم. حتی با وجود چادر! هیچ وقت محدودیتی برای شادی و بازی با بچه ها نبود. در حال خندیدن بودیم که پیرزنی با لبخند از کنارمان رد شد و گفت:« چقدر لذت بخشه که داری با بچه ات بازی میکنی. این خیلی عالیه» دوباره رفت کنار مادربزرگ علی و همین را به او هم گفت. و بعد به نوه اش گفت برو ترامبولین بازی کن. اما نوه توجهی نکرد. توی پارک اغلب پدربزرگ و مادربزرگ هایی بودند که از نوه ها مراقبت می‌کردند. علت هم این است که پدر و مادرها از صبح تا عصر مشغول کارند و فرصتی جز آخر هفته ها برای بچه هایشان ندارند. برخلاف چیزی که در فرهنگ دینی ما گفته اند. برای بچه هر چقدر وقت بگذاری، ضرر نمیکنی. خلاصه که اینجا اگر هم مادری با بچه اش به پارک بیاید و برایش وقت بگذارد باید تشویقش کرد. چیزی که توی فرهنگ تازه به دوران رسیده های ایران عار است. وقت گذاشتن برای فرزند و تربیتش را مسخره می‌کنند و آن را اجحاف در حق زن می‌دانند. انگار باید این چرخه معیوب در ایران هم تجربه شود تا عده ای بفهمند: « این ره که می‌روند به هیچستان است.» @khoodneviss
احترام به سرود ملی=پیروزی روحیه عالی = پیروزی مبارک همگی باشه🇮🇷